Od narratologii do narratywizmu Narracja – reprezentacja – doświadczenie. Miejsce Franka Ankersmita w narratywistycznej filozofii historii

Frank Ankersmit = „badacz labiryntowy”

Trzy główne tematy Narracja, logika narracyjna (Narrative Logic, 1983) Przedstawianie i reprezentacja historyczna (Historical Representation, 2001) Doświadczenie historyczne (Sublime HIstorical Experience, 2004). Trzy główne tematy

Krytyczna vs narratywistyczna filozofia historii Krytyczna (epistemologiczna) filozofia historii – zajmuje się zdaniami i ich odniesieniem do faktycznie istniejącej rzeczywistości Narratywistyczna filozofia historii – zajmuje się tekstami historiograficznymi i problemem reprezentacji. Krytyczna vs narratywistyczna filozofia historii

„Ten kot jest czarny” – zdanie prawdziwe lub nie, jeśli kot, do którego się ono odnosi jest lub nie jest czarny. „Wielka Rewolucja Francuska była wielkim osiągnięciem ducha ludzkiego” – niemożliwość stwierdzenia prawdziwości Zdanie vs narracja

Zdanie i reprezentacja Zdania: „To miasto ma 200 tysięcy mieszkańców”, „Porównując ten kraj do innych, możemy powiedzieć, że jest mały”. Reprezentacje: mapa miasta Stwierdzenia w rodzaju: „To miasto jest jak przekleństwo”, czy „To miasto jest piękne”. Zdanie i reprezentacja

Zdanie i reprezentacja – cechy wspólne Odnoszą się do pewnych zjawisk, które istnieją obiektywnie Zdanie i reprezentacja – cechy wspólne

Zdanie i reprezentacja - różnice Zdania „reprezentacyjne” – odnoszą się do rzeczywistości nie tylko na sposób prawdziwościowy, ale również stanowią pewną propozycję całościowego ujęcia, interpretacji opisywanego przedmiotu, która jest niesprawdzalna (o której nie można powiedzieć, że jest prawdziwa lub nie). Zdanie i reprezentacja - różnice

Doświadczenie we współczesnej humanistyce socjologia (Giddens), psychologii (Bruner), historia (Ankersmit, LaCapra), filozofia (Agamben), estetyka (Shusterman), historia idei (Jay), historia kultury (Berman), językoznawstwo (Lakoff i Johnson), antropologia (Geertz, Turner), literaturoznawstwo (Nycz) Doświadczenie we współczesnej humanistyce

Metafora – główne narzędzie reprezentacji Metafora (przenośnia) – propozycja całościowego ujęcia danego przedmiotu poprzez cechy innego przedmiotu. Ujęcie przez metaforę „stwarza” to, co ujmowane. Metafora – główne narzędzie reprezentacji

Doświadczenie historyczne pojawia się np. poprzez kontakt z istniejącymi przedmiotami historycznymi jest „oszołomieniem chwilą”; W jego efekcie „historyk ma wrażenie bycia w bezpośrednim i absolutnie autentycznym kontakcie z przeszłością”; Jest domeną dotyku. Doświadczenie historyczne

Modernizm – prawda Postmodernizm – przedstawienie Post-postmodernizm - doświadczenie

Pożytki z „doświadczenia” Wyrwanie się z logocentryzmu (idea, rozumienie itd.) poprzez włączenie w dyskurs humanistyczny takich kategorii, jak: emocje, aintelektualne doznania oraz nawyki zmysłowe. Pożytki z „doświadczenia”

Podmiot poznania vs podmiot doświadczenia 1. Rozziew między przedmiotem i podmiotem, ustanawiający „wiedzę” Brak rozziewu. Co w zamian? Ankersmit: harmonia; Nycz: współprzenikanie Podmiot poznania vs podmiot doświadczenia