Siła i nadzieja dla rodzin i przyjaciół alkoholików GRUPY RODZINNE AL-ANON IP.42.15.2016 Zatwierdzono, XIX KSK, dnia 27.05.2016 r.

PLAN PREZENTACJI/SPOTKANIA 1. Powitanie zebranych uczestników i przedstawienie przyjaciół z Al-Anon. 2. Czym jest wspólnota Grup Rodzinnych Al-Anon, krótka historia jej powstania. 3. Współpracujemy z innymi organizacjami, lecz ich nie popieramy. 4. Czego Al-Anon nie robi? 5. Dane statystyczne. 6. Ogólne omówienie programu Al-Anon /Stopnie, Tradycje, Koncepcje Służby/ 7. Co oznaczają ramiona trójkąta? 8. Rodzaje grup. 9. Jak pracujemy w grupie? 5. „Moja droga powrotu do zdrowia” – doświadczenie, wypowiedź członka Al-Anon. 6. Omówienie literatury. 7. Pytania od uczestników i odpowiedzi od Al-Anon. 8. Jak skontaktować się z Al-Anon? 9. Podziękowanie i zakończenie mityngu.

Stepping Stones dom, założyciela AA, Billa W. i jego żony Lois W., współtwórczyni  Al-Anon

Grupy Rodzinne Al-Anon są wspólnotą krewnych i przyjaciół alkoholików Grupy Rodzinne Al-Anon są wspólnotą krewnych i przyjaciół alkoholików. Istnieją one w tym celu, aby rozwiązywać wspólne problemy przez dzielenie się swoim doświadczeniem, siłą i nadzieją. Jesteśmy przekonani, że alkoholizm jest chorobą rodzinną i że zmiana naszego nastawienia może przyczynić się do jej wyleczenia. Al-Anon nie jest związany z żadną sektą, wyznaniem, ugrupowaniem politycznym, organizacją lub z jakąkolwiek instytucją. Nie bierze udziału w żadnych sporach. W sprawach nie dotyczących wspólnoty, Al-Anon nie zajmuje żadnego stanowiska, nie popiera ich ani nie odrzuca. W Al-Anon nie ma składek członkowskich. Al-Anon jest samowystarczalny dzięki dobrowolnym datkom uczestników spotkania. Jedynym motywem działania w Al-Anon jest niesienie pomocy rodzinom alkoholików. Realizujemy to przez praktykowanie Dwunastu Stopni, przez serdeczne przyjmowanie i dodawanie otuchy rodzinom alkoholików, oraz zrozumienie i dodawanie odwagi samemu alkoholikowi. Sugerowana Preambuła do Dwunastu Stopni Al-Anon. Przedrukowano za zgodą Al-Anon Family Group Headquartes Inc. Virginia Beach, VA

Idea Grup Rodzinnych sięga początków istnienia Anonimowych Alkoholików Idea Grup Rodzinnych sięga początków istnienia Anonimowych Alkoholików. W latach 30. XX wieku bliscy i krewni alkoholików (zdrowiejących w AA) zauważyli, że z powodzeniem mogą stosować do rozwiązywania swoich osobistych problemów te same zasady, które pomagają alkoholikom w zdrowieniu. W czasie pierwszych spotkań AA, rodziny alkoholików mówiły o tym, w jaki sposób stosowanie Dwunastu Kroków w ich życiu rozwiązywało ich osobiste problemy i poprawiało rodzinne relacje, które często, nawet po tym, gdy alkoholik przestawał pić, nadal pozostawały chore. Coraz bardziej widać było potrzebę stworzenia nowej wspólnoty, gdyż AA powstało tylko po to, aby pomagać alkoholikom. W roku 1951 Lois W., żona jednego ze współzałożycieli AA i Anne B. powołały tzw. Izbę Rozrachunkową (ang. Clearing House) dla obsługi pięćdziesięciu działających wówczas Grup Rodzinnych. Ustalono nazwę wspólnoty na Grupy Rodzinne Al-Anon. W 1955 roku wydano pierwszą książkę „Grupy Rodzinne Al-Anon. Przewodnik dla rodzin z problemem alkoholowym”. Anne Lois

Nastolatki i dzieci z rodzin alkoholików szybko odkryły, że ich problemy różnią się od tych, jakie mają dorośli członkowie Al-Anon. Z tej potrzeby w 1957 roku powstała, założona przez 17-letniego chłopca, pierwsza grupa Alateen. W Polsce latach 70. XX wieku w Poznaniu istniała grupa terapeutyczna dla żon alkoholików, prowadzona przez psychologów. Ta grupa, na ręce Anny, jednej z jej uczestniczek, otrzymała pierwszą informację o Al-Anon od Hanki z Kanady, która będąc członkiem Al-Anon w Kanadzie przysłała do Poznania wiele broszur oraz trzy książki przetłumaczone na język polski. Annę w niesieniu posłania wspierała Maria. Utworzyły one pierwszą grupę Al-Anon w Polsce – poznańską „Ariadnę” – którą zarejestrowano w 1980 roku w Biurze Służby Światowej Al-Anon w Nowym Jorku. „Ariadna” istnieje do tej pory. Data ta jest uznawana za początek działalności Grup Rodzinnych Al-Anon w Polsce. Od 1993 roku wspólnota wydaje biuletyn „Razem”, na którego łamach członkowie Al-Anon dzielą się doświadczeniem, siłą i nadzieją. 23 kwietnia 1999 roku zostało zarejestrowane w sądzie Stowarzyszenie Służb Grup Rodzinnych Al-Anon, które powołane jest do obsługi prawnej, finansowej i wydawniczej wspólnoty, a także reprezentuje ją na zewnątrz.

Grupy Rodzinne Al-Anon zostały powołane do życia w USA w latach 50 Grupy Rodzinne Al-Anon zostały powołane do życia w USA w latach 50. XX wieku. Wspólnotę założyły rodziny alkoholików, którzy wracali do zdrowia dzięki programowi stworzonemu przez Anonimowych Alkoholików. Dzięki uprzejmości AA użyczono nam programu AA do pracy w rodzinach. Naszym celem jest pomoc rodzinom alkoholików w oparciu o program Dwunastu Stopni. Ta pomoc działa i to działa dobrze od wielu lat, ale tylko wówczas, gdy zachowujemy naszych Dwanaście Tradycji. Jedna z tych Tradycji mówi m.in. że nasze wspólnoty nie zajmują żadnego stanowiska w sprawach zewnętrznych, nawet tych jak najbardziej szlachetnych, nawet tych dotyczących walki z alkoholizmem. Z tego również względu nie przyjmujemy jakiejkolwiek pomocy materialnej i musimy zawsze odmówić, nawet gdyby ktoś bardzo chciał nam jej udzielić. Postępujemy tak dlatego, iż tylko w ten sposób udaje się zapewnić bezpieczny powrót do zdrowia naszych członków i pomoc osobom cierpiącym z powodu choroby bliskiej osoby. Natomiast w ramach naszych Tradycji możemy zaoferować dostęp do literatury Al-Anon oraz możliwość przeprowadzenia mityngów informacyjnych dla wszystkich chętnych osób np. psychologów, prawników, czy wreszcie radnych, posłów i senatorów.

Czego Al-Anon nie robi: Nie prowadzi listy obecności przybyłych osób. Nie udziela rad uczestnikom spotkania. Nie krytykuje uczestników spotkania. Nie ocenia uczestników spotkania. Nie obiecuje rozwiązania problemów rodzinnych i zawodowych. Nie pomaga w rozwiązaniu problemów mieszkaniowych, finansowych, socjalnych. Nie dyskutuje na tematy religijne. Nie zajmuje się problemami jakichkolwiek organizacji. Nie udziela porad lekarskich ani nie zapewnia zwolnień lekarskich i leków. Nie zapewnia zatrudnienia. Al-Anon pokazuje, jak można radzić sobie z własnym życiem, gdy w najbliższym otoczeniu jest ktoś, kto ma problem z alkoholem.

W Polsce jest około 340 grup, które znajdują się w 13 regionach.

Dane statystyczne.

DWANAŚCIE STOPNI AL-ANON Stopień Pierwszy Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu i że nie jesteśmy w stanie kierować naszym życiem. Stopień Drugi Uwierzyliśmy, że Siła Większa od naszej własnej może nam przywrócić równowagę ducha i umysłu. Stopień Trzeci Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga – jakkolwiek Go pojmujemy. Stopień Czwarty Przeprowadziliśmy szczery i odważny rachunek sumienia. Stopień Piąty Wyznaliśmy Bogu, sobie – we własnym sumieniu – i innemu człowiekowi istotę naszych błędów. Stopień Szósty Z całkowitą gotowością powierzyliśmy Bogu usuwanie wszelkich słabości naszego charakteru. Stopień Siódmy Prosiliśmy Boga z pokorą, aby usunął nasze wady. Stopień Ósmy Sporządziliśmy listę osób przez nas skrzywdzonych i postanowiliśmy im wszystkim zadośćuczynić. Stopień Dziewiąty Naprawiliśmy błędy popełnione wobec wszystkich ludzi – gdy tylko było to możliwe bez krzywdy dla nich lub dla innych. Stopień Dziesiąty Prowadziliśmy w dalszym ciągu rachunek sumienia; w razie popełnienia błędu jesteśmy gotowi przyznać się do tego. Stopień Jedenasty Poszukiwaliśmy przez modlitwę i medytację coraz doskonalszej więzi z Bogiem – jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas i o siłę do jej spełnienia. Stopień Dwunasty Dzięki stosowaniu Dwunastu Stopni dostąpiliśmy duchowego przebudzenia i staraliśmy się nieść posłannictwo innym ludziom, a zasady te stosować we wszystkich naszych sprawach.

Trzy pierwsze Stopnie mówią, że nasze ludzkie możliwości jak inteligencja, wiedza, siła, a nawet nadzieja są niewystarczające do rozwiązania dręczących nas problemów. Musimy zaakceptować pomoc Siły większej niż my sami, która pokieruje naszymi myślami i postępowaniem. Trzy pierwsze stopnie wskazują, w jaki sposób wprowadzić tę Siłę w nasze życie, jako czynnego partnera. Stopień Czwarty proponuje rozpoczęcie działania. Stopnie: Piąty, Szósty i Siódmy wskazują sposoby, jakimi można przezwyciężyć osobiste wady, które przyczyniły się do wielu naszych kłopotów. Stopień Ósmy i Dziewiąty sugerują jak postępować, aby zmniejszyć dręczące poczucie winy i bezradności. Stopień Dziesiąty zachęca do kontynuowania wysiłku, jaki podjęliśmy w Stopniu Czwartym, aby zdać sobie sprawę z naszych niedociągnięć i wytrwale pracować nad ich usunięciem. Stopień Jedenasty poleca nawiązanie poprzez modlitwę i medytację świadomego kontaktu z Siłą większą niż my sami. Stopień Dwunasty mówi o konieczności stosowania powyższych zasad we wszystkich dziedzinach życia oraz o potrzebie dzielenia się naszymi duchowymi doświadczeniami z innymi.

Zaakceptowanie Dwunastu Stopni oznacza, że: jesteśmy bezsilni wobec problemu alkoholizmu, możemy powierzyć nasze życie Sile większej niż my sami, musimy zmienić naszą postawę i nasze zachowanie, otrzymaliśmy od Al-Anon dar dzielenia się z innymi, jesteśmy niejako zobowiązani wobec tych, którzy wciąż potrzebują pomocy. Zaakceptowanie Dwunastu Stopni oraz praca według nich daje nam: spokój emocjonalny, umysłowy, duchowy i możliwość rozwoju osobistego.

DWANAŚCIE TRADYCJI AL-ANON Tradycja Pierwsza Nasze wspólne dobro powinno być stawiane na pierwszym miejscu; postęp indywidualny większości zależy od naszej jedności grupowej. Tradycja Druga Jedynym i najwyższym autorytetem Al-Anon jest kochający Bóg taki, jaki daje się rozpoznać w „zbiorowym sumieniu" grupy. Ci, którzy kierują, są po to, aby rzetelnie służyć innym; oni nie rządzą. Tradycja Trzecia Krewni alkoholików, zbierający się w celu niesienia sobie nawzajem pomocy, mogą uważać się za Grupę Rodzinną Al-Anon pod warunkiem, że przyświeca im tylko ten cel. Jedynym warunkiem członkostwa jest to, że mamy w rodzinie lub wśród bliskich przyjaciół kogoś chorującego na alkoholizm. Tradycja Czwarta Każda grupa powinna być niezależna, z wyjątkiem spraw odnoszących się do innych grup Al-Anon lub AA jako całości. Tradycja Piąta Każda grupa Al-Anon ma tylko jeden cel: niesienie pomocy rodzinom alkoholików. Realizujemy to poprzez stosowanie Dwunastu Stopni w naszym własnym życiu, przez zrozumienie i dodawanie otuchy naszym pijącym krewnym oraz przez serdeczne przyjmowanie i okazywanie zrozumienia rodzinom alkoholików. Tradycja Szósta Nasze grupy Al-Anon nie powinny nigdy udzielać swej nazwy lub w jakikolwiek inny sposób wspierać działalności innych organizacji. Imię Al-Anon nie powinno być nigdy włączone w jakiekolwiek dyskusje publicznie, tak aby problemy finansowe, majątkowe i prestiżowe nie odwracały naszej uwagi od głównego celu duchowego. Powinniśmy zawsze współpracować z AA.

cd. Tradycja Siódma Każda grupa powinna być całkowicie samowystarczalna i nie przyjmować pomocy materialnej z zewnątrz Tradycja Ósma Dwunasty stopień Al-Anon powinien być realizowany we własnym zakresie grupy, bez pomocy ludzi poświęcających się tego rodzaju pracy zawodowo. Nasze Centrale służb mogą jednak zatrudniać pracowników fachowych. Tradycja Dziewiąta Grupy nie powinny mieć cech organizacyjnych, ale mogą wybierać spośród swoich członków przedstawicieli tworzących rady służebne lub komitety, podlegające bezpośrednio tym, którym służą. Tradycja Dziesiąta Grupy Rodzinne Al-Anon nie wyrażają opinii w sprawach nie związanych z ich działalnością, aby imię Al-Anon nie zostało nigdy uwikłane w publiczne dyskusje. Tradycja Jedenasta Nasze oddziaływanie na społeczeństwo opiera się na przyciąganiu, a nie reklamowaniu. Powinniśmy dbać o zachowanie osobistej anonimowości w kontaktach z prasą, TV, radiem i filmem i w szczególny sposób ochraniać anonimowość członków AA. Tradycja Dwunasta Anonimowość jest duchową podstawą wszystkich naszych Tradycji i przypomina nam zawsze o pierwszeństwie tych Tradycji przed osobistymi przekonaniami i korzyściami naszych członków.

Dwanaście Tradycji jest rodzajem przewodnika, na którym opiera się funkcjonowanie grup Al-Anon. Tradycje utrzymują Al-Anon w jedności, są wskazówkami, które mówią, jak możemy pracować dla wspólnego celu oraz jak unikać wszystkiego, co mogłoby przeszkadzać w niesieniu pomocy każdemu członkowi grupy. Tradycje nie są przepisami. Nikt nie ma we wspólnocie takiego autorytetu, aby powiedzieć „musisz to zrobić”. Jeśli jednak grupa nie będzie brała pod uwagę Tradycji, ryzykuje możliwość popełnienia błędów oraz tego, że powstaną nieporozumienia, które pozbawią pomocy wiele cierpiących osób. Tradycje porządkują działania grupy w kwestiach kierowania grupą, członkostwa, finansów, relacji ze społeczeństwem i anonimowości.

DWANAŚCIE KONCEPCJI SŁUŻBY AL-ANON Koncepcja Pierwsza Grupy Al-Anon ponoszą pełną odpowiedzialność i są autorytetem dla Służb Światowych Al-Anon. Koncepcja Druga Grupy Al-Anon przekazały wszelkie administracyjne i wykonawcze uprawnienia Konferencji i jej organom służebnym. Koncepcja Trzecia Prawo do podejmowania decyzji stwarza możliwość skutecznego kierowania. Koncepcja Czwarta Czynne uczestnictwo stanowi klucz do harmonii. Koncepcja Piąta Prawo apelacji i składania petycji chroni mniejszość i gwarantuje jej wysłuchanie. Koncepcja Szósta Konferencja uznaje, że powiernicy są w pełni odpowiedzialni za sprawy administracyjne. Koncepcja Siódma Działalność powierników opiera się na podstawach prawnych, natomiast Konferencji na Tradycjach. Koncepcja Ósma Rada Powierników przekazuje pełne prawo do podejmowania decyzji w zakresie ustalania form prowadzenia spraw Biura Służby Światowej jego Komitetom Wykonawczym. Koncepcja Dziewiąta Dobry indywidualny sposób kierowania jest konieczny na wszystkich poziomach Służby. Na poziomie Konferencji Służby Światowej główne przewodnictwo przejmuje Rada Powierników. Koncepcja Dziesiąta Odpowiedzialność służby jest zrównoważona przez dokładne określenie uprawnień i w ten sposób unika się podwójnego przewodnictwa. Koncepcja Jedenasta Biuro Służby Światowej składa się z komitetów stałych, z kierowników oraz zespołu pracowników. Koncepcja Dwunasta Podstawą duchową Służb Światowych Al-Anon są Gwarancje Ogólne Konferencji, Dwunasty Artykuł Karty.

Trzecią spuścizną Al-Anon jest służba, której funkcjonowanie opisuje Dwanaście Koncepcji Służby Al-Anon. Służba jest działaniem, formą pomocy, udzieloną bliskim i przyjaciołom alkoholika. telefon do zrozpaczonego członka grupy, wypowiedź na mityngu, utworzenie nowej grupy, staranie o niesienie informacji publicznej, rozprowadzanie literatury, finansowe wspieranie grupy, podejmowanie funkcji na różnych poziomach służby.

Co oznaczają ramiona trójkąta Al-Anon JEDNOŚĆ SŁUŻBA ZDROWIENIE

Wszystkie grupy pracują na programie Dwunastu Stopni Al-Anon Rodzaje grup Poniższe rodzaje grup, są integralną częścią Al-Anon, różnią się jedynie wiekiem uczestników spotkań. Wszystkie grupy pracują na programie Dwunastu Stopni Al-Anon Al-Anon (bez ograniczenia wiekowego). Alateen (od 11 do 19 lat). Al-Anon Dorosłe Dzieci (od 20 roku bez ograniczeń).

Rodzaje mityngów: mityng zamknięty mityng otwarty mityng informacyjny mityng spikerski

Jak pracujemy w grupie? zasady (mówimy o sobie, nie dyskutujemy, nie polemizujemy, nie udzielamy rad, zachowujemy anonimowość) służby (osoba prowadząca mityng, otwierająca salę, zajmująca się literaturą) realizacja programu (praca na Dwunastu Stopniach, Dwunastu Tradycjach, Dwunastu Koncepcjach)

„Moja droga powrotu do zdrowia” – doświadczenie, co dał mi Al-Anon, jaki byłem, jaki jestem. tak było … a tak jest teraz …

Dostałam nadzieję Do wspólnoty Al-Anon nie przyszłam dlatego, że brakowało mi rodziny czy przyjaciół, przez wiele, wiele lat moje potrzeby bycia z innymi były zaspokajane. Najlepiej czułam się we własnym domu, wszystko było znajome i bezpieczne. Stworzyłam sobie swój zamknięty świat, był mój mąż, moje dzieci i obowiązki, oczywiście też były moje. Miałam rodzinę wokół siebie. Dzieci uważały mnie za dobrą mamę, a mój mąż był traktowany przeze mnie jako nieodpowiedzialny człowiek, trochę niedouczony. Nawet starałam się go uczyć i pokazywać, jak należy postępować. Uważałam, że możemy być szczęśliwą rodziną jak tylko zrezygnuje z nadmiaru wypijanego alkoholu i że jest w stanie to zrobić, tylko nie chce. Uważałam, że życie na tym polega, aby wypełniać swoje zobowiązania. Nie miałam pojęcia o swoich prawach. Moje potrzeby mogłam zaspokoić, kiedy już wszyscy „moi” będą zadowoleni. Życie toczyło się, potrzeby w rodzinie rosły, więc ja też coraz więcej miałam obowiązków, na swoje potrzeby nie miałam ani czasu ani siły. Byłam bardzo zaradną, pomysłową i silną kobietą, dawałam sobie radę z przeciwnościami, które też siłą rzeczy rosły. Wszyscy, którzy mnie znali podziwiali mnie za to, jak się opiekuję swoją rodziną. Sama też byłam przekonana, że jeśli mnie zabraknie, to wszystko runie. Bałam się bardzo o swoje dzieci, każde ich niepowodzenie było dla mnie niemalże klęską. Nawet nie zauważyłam w tym wszystkim, że nie pozwalam im żyć i uczyć się od innych, to przecież dzięki mnie mieli zaspakajane wszystkie potrzeby. Inni mogli chcieć ich skrzywdzić, jedynie Ja miałam czyste intencje. Nawet nie spostrzegłam, że dzieci już nie są dziećmi, ale dorosłymi ludźmi, że nie potrzebują już mojej opieki i są w stanie samodzielnie żyć. Miałam chorą potrzebę ciągłego pomagania moim dzieciom, jakbym nie wierzyła, że są mądre i zaradne. Byłam oczywiście w tym przekonaniu utwierdzana. Trwało to bardzo długo, byłam już babcią, moje siły fizyczne i psychiczne wyczerpywały się, to było moje dno. Dotarło do mnie, że więcej już nie wy-trzymam, w domu było coraz więcej alkoholu, prawdę mówiąc był już wszechobecny. Ostatkiem sił poszłam do przychodni przeciwalkoholowej. Była późna jesień na dworze deszcz, ciemno i zimno. Nikogo na zewnątrz nie spotkałam, nacisnęłam klamkę i weszłam. Było mi wstyd przecież ja nie piłam, ale nie widziałam innego wyjścia. To, co mnie tam spotkało było dla mnie szokiem. Trafiłam na mityng Al-Anon. Pomieszczenie było jasno oświetlone i pełno uśmiechniętych twarzy. Było gwarno i wesoło. Ktoś mnie przytulił i ucieszył się, że przyszłam. Ten ktoś powiedział, że jeśli będę przychodziła systematycznie, to moje życie ulegnie zmianie. To był początek mojego odrodzenia. To czego tam się dowiedziałam, dało mi nadzieję, że i ja mogę być uśmiechnięta i szczęśliwa. Po latach systematycznego i czynnego uczestnictwa w Al-Anon, moje życie nabiera coraz więcej kolorów. Ten ktoś mnie nie oszukał. Stasia z P. Razem 1(70)2013

Stowarzyszenia Służb Grup Rodzinnych Al-Anon W 1999 roku utworzono w Poznaniu Stowarzyszenie Służb Grup Rodzinnych Al-Anon reprezentujące wspólnotę na zewnątrz. Prowadzi ono działalność wydawniczą, zajmuje się sprzedażą literatury oraz obsługuje finansowo funkcjonowanie wspólnoty.

Literatura Al-Anon www.al-anon.org.pl Zamówienia na literaturę można składać na stronie internetowej w zakładce literatura: www.al-anon.org.pl

Pytania od uczestników spotkania. Odpowiedzi osób z Al-Anon na zadane pytania.

Przykładowe pytania zadawane podczas spotkań informacyjnych o Al-Anon Co oznacza Al-Anon? – Nazwa Al-Anon powstała z pierwszych sylab angielskich wyrazów Alcoholics Anonymous czyli Anonimowi Alkoholicy. Kto może uczestniczyć w mityngach? – Każdy, na kogo ma lub miało wpływ picie innych osób. Gdzie odbywają się mityngi? – Mityngi odbywają się w przychodniach, szkołach, kościołach, wszędzie tam, gdzie jesteśmy w stanie zapłacić za salę. Czy na mityngi trzeba się zapisać? – Nie, nie trzeba się umawiać ani zapisywać, wystarczy przyjść. Czy mityngi są płatne? – Mityngi są darmowe, utrzymujemy się z własnych, dobrowolnych datków (opłacamy z nich czynsz za lokal, herbatę i literaturę) Czy trzeba podać swoje imię i nazwisko? – Nie trzeba podawać swoich danych, spotkania są anonimowe. Czy na mityngi trzeba przychodzić regularnie? – Nie, nie trzeba przychodzić regularnie, z doświadczenia innych osób wynika, że jest to wskazane, ale nie ma żadnego przymusu.

Dane kontaktowe: Stowarzyszenie Służb Grup Rodzinnych Al-Anon oś. Wichrowe Wzgórze 12c 61- 675 Poznań tel. (61) 828 93 07 mail: stowarzyszenie@al-anon.org.pl Informator dla profesjonalistów: mail: osobie@al-anon.org.pl

Dziękujemy za uwagę.