Procedury podatkowe

Pojęcie podatku Podatek to świadczenie pieniężne na rzecz państwa lub innego związku publicznoprawnego o charakterze przymusowym, powszechnym, bezzwrotnym i nieodpłatnym, pobieranym na podstawie odpowiednich przepisów prawa.

Cechy podatku Wśród stałych cech podatku wyróżnia się: przymusowość, bezzwrotność, nieodpłatność, powszechność (ogólność), charakter pieniężny.

Przymusowość Przymusowość oznacza, że podatek jest świadczeniem przymusowym, nakładany jest przez państwo jednostronnie. Ponadto tak nałożony podatek może być przymusowo wyegzekwowany przez uprawniony do tego organ administracji finansowej państwa. Stosunek między podmiotem zobowiązanym do uiszczenia podatku a podmiotem uprawnionym do jego nakładania jest stosunkiem podporządkowania.

Bezzwrotność Bezzwrotność oznacza, że podatek już zapłacony nie podlega zwrotowi. Przekazanie środków na rzecz państwa do budżetu jest ostateczne i definitywne. Natomiast ta ogólna cecha nie ma zastosowania jeżeli pobranie było niezgodne z prawem, bądź było źle obliczone i zawyżone.

Nieodpłatność Nieodpłatność mówi, że z tytułu zapłacenia podatku przez dany podmiot, nie przysługuje mu w zamian roszczenie w stosunku do państwa, o jakiekolwiek świadczenie. Nie przewiduje się ekwiwalentu odpowiadającego podatkowi. Nieodpłatność podatku odróżnia to świadczenie od opłaty, która ma bardzo zbliżoną konstrukcję do podatku, a różni się tym, że jest odpłatna.

Powszechność Powszechność, inaczej ogólność, oznacza, że podatek jest regulowany w sposób jednolity dla wszystkich jednostek objętych danym opodatkowaniem, na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawnych.

Charakter pieniężny Charakter pieniężny oznacza, że podatek jest pobierany w pieniądzu, co wynika z faktu, że jest kategorią finansową, a do finansów zaliczamy zjawiska i procesy pieniężne.

Elementy konstrukcji podatku Elementy konstrukcji podatku (inaczej elementy techniki podatkowej, cechy zmienne podatku) określają, z jakich części, elementów skonstruowany jest podatek. Do elementów konstrukcji podatku zaliczamy: podmiot podatku, przedmiot podatku, podstawa opodatkowania, stawki podatkowe, skale podatkowe, zwolnienia i ulgi podatkowe, warunki płatności podatku.

Podmiot podatku Dwa podmioty podatku: podmiot czynny: podmiot uprawniony do nakładania podatku tj. państwo lub gmina, podmiot bierny: podmiot zobowiązany: podatnik, płatnik lub inkasent. Podatnik to osoba zobowiązana do zapłacenia podatku, ponosząca ciężar podatkowy. Płatnik nalicza, pobiera i przekazuje podatek do budżetu. Inkasentem jest osoba pobierająca i przekazująca podatek do budżetu.

Przedmiot podatku Przedmiotem podatku jest rzecz lub zdarzenie, z którym łączy się obowiązek uiszczenia podatku. Przykłady przedmiotów podatku: przedmiot podatku jako rzecz: posiadanie nieruchomości, posiadanie środków transportowych, przedmiot podatku jako zdarzenie to np. uzyskanie dochodu, uzyskanie przychodu, przyrost majątku, dokonanie wydatku.

Podstawa opodatkowania Podstawa opodatkowania to wyrażony ilościowo lub wartościowo, z reguły w pieniądzu, przedmiot podatku. Przykłady podstawy opodatkowania: podstawa opodatkowania wyrażona ilościowo: ilość metrów kwadratowych powierzchni w podatku od nieruchomości, ilość sztuk wyrobu w podatku akcyzowym, podstawa opodatkowania wyrażona wartościowo: kwota uzyskanego dochodu w podatku dochodowym, wysokość spadku w podatku od spadków i darowizn.

Stawka podatkowa Stawka podatkowa jest stosunkiem wysokości podatku do podstawy opodatkowania. Można wyróżnić dwa rodzaje stawek podatkowych: stawki podatkowe kwotowe: określone w kwocie podatku np. w podatku od nieruchomości, stawki podatkowe procentowe: określone jako procent podstawy opodatkowania.

Skala podatkowa Skala podatkowa to zbiór stawek podatkowych stosowanych w jednym danym podatku. Wśród skal podatkowych można wyróżnić: skale stałe (proporcjonalne, liniowe), występują wtedy, gdy stawka podatkowa jest jednakowa dla każdej podstawy opodatkowania, skale zmienne: skala progresywna, regresywna, degresywna. W praktyce występuje tylko skala progresywna, w której wielkość podatku rośnie szybciej niż podstawa opodatkowania, czyli rosną stawki podatku wraz ze wzrostem podstawy opodatkowania.

Zwolnienia i ulgi podatkowe Zwolnienia i ulgi w systemie podatkowym służą do korygowania wymiaru podatku. Ogólnie rzecz biorąc, powodują one zmniejszenie obciążeń podatkowych, ale w samym działaniu różnią się między sobą: Zwolnienia podatkowe polegają na ograniczeniu przedmiotowego lub podmiotowego zakresu opodatkowania, Natomiast ulgi podatkowe polegają na zmniejszeniu wysokości podatku.

Warunki poboru podatku Warunki poboru podatku dotyczą czasu oraz formy i sposobu zapłaty podatku. Częstym sposobem zapłaty podatku jest samoobliczenie, kiedy podatnik sam musi wykonać wszystkie czynności związane z obliczeniem i zapłatą podatku. Taki sposób poboru podatku m. in. występuje przy prowadzeniu działalności gospodarczej, w podatku VAT i podatku dochodowym.

Funkcje podatku Podatkom przypisuje się w gospodarce rynkowej trzy funkcje. Podatki realizują przede wszystkim funkcję fiskalną, a także regulacyjną i stymulacyjną.

Funkcja fiskalna Funkcja fiskalna jest najstarszą funkcją podatków, mówi ona, że podatki powinny spełniać główną rolę w zasilaniu dochodów budżetowych.

Funkcja regulacyjna Funkcja regulacyjna polega na kształtowaniu dochodu i majątku będących w dyspozycji podatników.

Funkcja stymulacyjna Funkcja stymulacyjna polega na takim skonstruowaniu podatków, aby sprzyjały one gospodarności działania, pobudzały do osiągania odpowiednich wyników ekonomicznych i finansowych, podejmowaniu działań przynoszących zyski oraz pożądane efekty społeczne, proeksportowe itp.

Rodzaje podatków Konieczność klasyfikacji podatków wynika z ich znacznej różnorodności. Podatki różnią się miedzy sobą przede wszystkim takimi elementami konstrukcji jak podmiot i przedmiot opodatkowania oraz sposób poboru podatku. Ze względu na przedmiot podatku wyróżnia się cztery rodzaje podatków: podatki przychodowe, podatki dochodowe, podatki obrotowe, podatki majątkowe.

Podatki przychodowe Podatek przychodowy opodatkowuje wszystkie otrzymane przez podatnika środki. Przedmiotem i podstawą opodatkowania jest przychód, czyli cały wpływ brutto, bez potrącania kosztów jego uzyskania. W Polsce wśród podatków przychodowych można wyróżnić: podatek od gier, podatek rolny, podatek leśny, podatki ryczałtowe tj. podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych, karta podatkowa, zryczałtowany podatek od dochodów osób duchownych, podatek tonażowy.

Podatki dochodowe Podatek dochodowy bazuje na rzeczywistym, czystym dochodzie. Podstawę opodatkowania stanowi przychód po potrącenie kosztów uzyskania przychodów tzw. kosztów podatkowych. W Polsce istnieją dwa rodzaje podatku dochodowego: podatek dochodowy od osób fizycznych, podatek dochodowy od osób prawnych.

Podatki obrotowe Podatek obrotowy za przedmiot opodatkowania przyjmuje wartość obrotu, czyli sprzedaż towarów i świadczenie usług. Podatki obrotowe są powszechnie stosowane. W Polsce oraz w większości krajów rozwiniętych podstawowe znaczenie mają dwa rodzaje podatków obrotowych: podatek od towarów i usług (za granicą określany podatkiem od wartości dodanej VAT), podatek akcyzowy.

Podatki majątkowe Podatek majątkowy przyjmuje za przedmiot i podstawę opodatkowania majątek. W polskim systemie podatkowym wśród podatków majątkowych można wyróżnić: podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych, podatek od czynności cywilnoprawnych, podatek od spadków i darowizn.

Podatki bezpośrednie i pośrednie Podział podatków na bezpośrednie i pośrednie bazuje na dwóch kryteriach: przerzucalność podatku, zasada zdolności płatniczej podatnika. Podatki bezpośrednie to podatki spełniające zasadę zdolności płatniczej podatnika oraz nieprzerzucalne lub trudno przerzucalne. Podatki pośrednie nie uwzględniają zasady zdolności płatniczej podatnika i są przerzucalne.

Podatki centralne, lokalne i wspólne Przyjmując za kryterium, na rzecz jakiego budżetu podatki wpływają, wyróżniamy podatki centralne, lokalne i wspólne. Podatki centralne stanowią w całości dochód budżetu państwa. W Polsce do podatków centralnych zaliczamy: podatek od towarów i usług, podatek akcyzowy, podatek od gier, Podatki ryczałtowe bez karty podatkowej.

Podatki centralne, lokalne i wspólne Podatki lokalne stanowią dochód budżetów lokalnych, samorządowych. Do podatków i opłat lokalnych zaliczamy: karta podatkowa, podatek rolny, podatek leśny, podatek od spadków i darowizn, podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa i inne opłaty.

Podatki centralne, lokalne i wspólne Podatki wspólne stanowią zarówno dochód państwa, jak i samorządu terytorialnego. Podatkami wspólnymi w Polsce są podatki dochodowe.

System podatkowy Ogół podatków w danym państwie powinien tworzyć system podatkowy. System podatkowy rozumiany jest jako zestaw podatków wzajemnie ze sobą zintegrowanych, obowiązujących w danym państwie w określonym czasie. Wymogi stawiane systemom podatkowym: Wymogi prawne to przejrzystość, zwartość i logiczność poszczególnych konstrukcji podatkowych, Wymogi ekonomiczne postulują wybór właściwych źródeł podatków, momentu poboru podatku, podmiotów podatku i wysokości podatków.

Elementy oddziaływujące na system podatkowy Na kształt systemów podatkowych i możliwość dokonywania w nich zmian wywierają wpływ tradycje historyczne oraz warunki administracyjne, ekonomiczne i polityczne.

Rodzaje systemów podatkowych Można wyróżnić dwa rodzaje systemów podatkowych: systemy historyczne, systemy racjonalne (naukowe).

Zasady podatkowe Przez zasady podatkowe należy rozumieć kryteria, którym powinien odpowiadać idealny system podatkowy, realizujący nakreślone przez państwo funkcje, określając pewne warunki i założenia, którym ma odpowiadać dana konstrukcja podatku.

Rodzaje zasad podatkowych Zasady skarbowe: wydajności, pewności dla państwa, elastyczności, dogodności dla państwa. Zasady ekonomiczne: nienaruszalności źródła podatku, taniości, pewności dla podatnika, dogodności dla podatnika.

Rodzaje zasad podatkowych Zasady moralno – polityczne: powszechności opodatkowania, sprawiedliwości.

Konstytucja a podatki Konstytucja jako ochrona podatnika, Konstytucja jako stabilny fundament prawodawstwa finansowego, Praktyczne przełożenie regulacji konstytucyjnych w wyrokach Trybunału Konstytucyjnego, Podatki w polskich konstytucjach

Zasady podatkowe sformułowane przez Trybunał Konstytucyjny Pozycja i znaczenie Trybunału Konstytucyjnego, Zasada wyłączności ustawy w kształtowaniu obowiązków podatkowych, Zasada zakazu retroaktywności prawa podatkowego, Zasada zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa podatkowego

Zasady podatkowe sformułowane przez Trybunał Konstytucyjny Zasada sprawiedliwości opodatkowania, Zasada roczności podatku, Zakaz zmian prawa podatkowego w trybie przewidzianym dla ustawy budżetowej,

Postawy wobec opodatkowania Mentalność podatkowa – podatnika i organów podatkowych, Moralność podatkowa, Formy obniżania obciążeń podatkowych: - oszczędzanie podatkowe, - planowanie podatkowe, - unikanie opodatkowania, - uchylanie się od opodatkowania

Strategie podatkowe przedsiębiorstw Strategie podatkowe przedsiębiorstw mogą przybrać formę planowania podatkowego lub unikania opodatkowania, Strategie podatkowe przedsiębiorstwa oparte na wykorzystaniu uregulowań wewnętrznych prawa podatkowego: - strategia dochodowa, - strategia kosztowa, - strategia inwestycyjna

Strategie podatkowe przedsiębiorstw Strategia dochodowa: - specjalne strefy ekonomiczne, - zwolnienia przedmiotowe, - odliczenia od dochodu, Strategia kosztowa: - odpisy amortyzacyjne, - leasing, - wydatki reklamowe, Strategia inwestycyjna: - inwestycje kapitałowe, - podatkowe grupy kapitałowe

Strategie podatkowe przedsiębiorstw Międzynarodowa strategia podatkowa - oazy podatkowe, - umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

Metody unikania podwójnego opodatkowania Dwie alternatywne metody unikania podwójnego opodatkowania: metoda wyłączenia podatkowego, metoda zaliczenia podatkowego (kredytu podatkowego).

Metoda wyłączenia podatkowego Metoda wyłączenia podatkowego polega na wyłączeniu z opodatkowania w kraju macierzystym dochodów uzyskanych w innych państwach. Dochody te jednak bierze się pod uwagę przy ustalaniu stawki podatkowej w kraju. W związku z tym można wyróżnić dwa rodzaje tej metody: metoda wyłączenia pełnego – jeżeli dochody uzyskane za granicą nie wpływają na stawkę podatkową w kraju. Sytuacja taka ma miejsce, kiedy dochody w kraju podlegają skali proporcjonalnej np. w podatku dochodowym od osób prawnych, metoda wyłączenia z progresją - jeżeli dochody uzyskane za granicą zwiększają stawkę podatkową w kraju. Sytuacja taka ma miejsce, kiedy dochody w kraju podlegają skali progresywnej np. w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Metoda zaliczenia podatkowego (kredytu podatkowego) Metoda zaliczenia podatkowego (kredytu podatkowego). polega na zsumowaniu dochodów osiągniętych w kraju i za granicą, przy określaniu wymiaru podatku do zapłacenia w kraju macierzystym. Od łącznego dochodu wylicza się podatek według zasad obowiązujących w kraju macierzystym i od kwoty tej odejmuje się podatek zapłacony w innym państwie. Wysokość odliczenia podatku zagranicznego nie może być jednak wyższa od podatku należnego od zagranicznych dochodów w kraju macierzystym. Można wyróżnić dwa rodzaje tej metody: metoda zaliczenia pośredniego (zwykłego) – przy obliczaniu podatku zagranicznego nie bierze się pod uwagę dochodu, z którego została wypłacona dywidenda, metoda zaliczenia bezpośredniego – przy obliczaniu podatku zagranicznego uwzględnia się dochód, z którego została wypłacona dywidenda.

Oazy podatkowe Oazy podatkowe (raje podatkowe, tax heaven) to kraje (enklawy), których system prawny umożliwia podmiotom zagranicznym redukcję obciążeń podatkowych w ich macierzystym kraju Rodzaj oaz podatkowych: Klasyczne oazy podatkowe – nie występują podatki dochodowe, Oazy podatkowe z niskimi podatkami dochodowymi, szczególnie dla spółek zagranicznych, Oazy podatkowe ze standardowymi podatkami dochodowymi, posiadające przywileje dla pewnych podmiotów lub rodzajów działalności.

Oazy podatkowe Sposoby wykorzystania oaz podatkowych: Osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej – uzyskanie statusu rezydenta, Osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność gospodarczą – założenie w oazie podatkowej spółki offshore, która gromadzi, wolne od podatku lub obciążone niższymi stawkami, dochody transferowane z kraju o wysokim obciążeniu podatkowym.

Oazy podatkowe Sposoby wykorzystania spółek offshore: Transfer dochodu przed opodatkowaniem, Obniżenie dochodu przed opodatkowaniem, Wykorzystanie możliwości uniknięcia podatków u źródła. Rodzaje spółek offshore: Spółka inwestycyjna, Spółka handlowa, Spółka konsultingowa.

Pojęcie i podział prawa podatkowego Prawo podatkowe to ogół norm prawnych regulujących ustalanie i pobieranie podatków. Prawo podatkowe materialne tworzą wszystkie akty normatywne regulujące konstrukcję poszczególnych rodzajów podatków, Prawo podatkowe ustrojowe obejmuje funkcjonowanie organów skarbowych, Prawo podatkowe proceduralne określa prawa i obowiązki podmiotów podatku.

Cechy prawa podatkowego Prawo podatkowe należy do obszernej dziedziny prawa publicznego, Prawo podatkowe ma charakter prawa ingerencyjnego, Znaczna zmienność prawa podatkowego, znaczna złożoność prawa podatkowego, Prawo podatkowe jest odrębną gałęzią prawa.

Cechy norm prawa podatkowego Normy prawa podatkowego posiadają charakterystyczne dla siebie cechy: obiektywizm działania, automatyzmu działania, charakter stymulacyjny.

Źródła prawa podatkowego konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia, akty prawa miejscowego.

Wykładnia prawa podatkowego Wykładnia prawa polega na ustalaniu rzeczywistego znaczenia przepisów, formułowaniu na ich podstawie określonych norm postępowania, wyprowadzaniu logicznych konsekwencji z tych norm, rozstrzyganiu przy kolizji norm. Celem wykładni jest określenie rzeczywistego znaczenia przepisów prawa.

Rodzaje wykładni prawa podatkowego Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje wykładni prawa podatkowego: wykładnia językowa, wykładnia systemowa, wykładnia funkcjonalna (celowościowa).

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – podstawa prawna Dochód z działalności gospodarczej opodatkowany jest na podstawie dwóch ustaw: Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) – w zakresie dochodów osób fizycznych, Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm.) – w zakresie dochodów osób prawnych.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – podmiot podatku Można wyróżnić następujących podatników podatku dochodowego prowadzących działalność gospodarczą: osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą samodzielnie, wspólnicy spółek osobowych, spółki kapitałowe, podatkowa grupa kapitałowa.

Obowiązek podatkowy Obowiązek podatkowy nieograniczony oznacza opodatkowanie wszystkich uzyskanych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania – dotyczy podatników, którzy mają siedzibę lub zarząd w Polsce, Obowiązek podatkowy ograniczony oznacza opodatkowanie dochodów uzyskanych tylko na terytorium Polski – dotyczy podatników, którzy nie mają siedziby lub zarządu w Polsce

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – zwolnienia podmiotowe Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, jednostki budżetowe, państwowe fundusze celowe, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej przedsiębiorstwa międzynarodowe i inne jednostki gospodarcze utworzone przez organ administracji państwowej wspólnie z innymi państwami na podstawie porozumienia lub umowy, chyba że porozumienia te lub umowy stanowią inaczej, jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencja Rynku Rolnego, fundusze inwestycyjne, fundusze emerytalne, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Agencja Nieruchomości Rolnych.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – przedmiot podatku Przedmiotem opodatkowania jest dochód. Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W przypadku kiedy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – rozliczanie straty Stratę poniesioną w roku podatkowym pokrywa się z dochodu uzyskanego w najbliższych, kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty straty.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – zwolnienia przedmiotowe dochody uzyskane z działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, dochody podatników, których celem statutowym jest działalność na rzecz ogółu społeczeństwa, w części przeznaczonej na te cele, dotacje, subwencje, dopłaty do zakupu, wytworzenia ŚT i WNiP, inne zwolnienia.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – przychód Za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – rodzaje przychodów otrzymane pieniądze, wartości pieniężne (sprzedaż towarów i usług, odpłatne zbycie składników majątku), dotacje, subwencje, dopłaty, nieodpłatne świadczenia, różnice kursowe, umorzone lub przedawnione zobowiązania, zwrócone wierzytelności, przychody osiągnięte z tytułu zwrotu lub otrzymania pożyczki (kredytu) waloryzowanej kursem waluty obcej.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – wyłączenia z przychodów Do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się: pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, otrzymane pożyczki i kredyty oraz zwrócone pożyczki i kredyty, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek, kwoty naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek. Przychodem są jedynie odsetki otrzymane, nie zaś naliczone,

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – wyłączenia z przychodów zwrócone lub umorzone podatki i opłaty oraz zwrócone inne wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Przychodami mogą być te podatki i opłaty, które uprzednio zaliczono do kosztów uzyskania przychodów, odsetki otrzymane w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także zwrotem różnicy podatku od towarów i usług i jego oprocentowania, kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z: a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków b) postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – wyłączenia z przychodów należnego podatku od towarów i usług, zwróconej, na podstawie odrębnych przepisów, różnicy podatku od towarów i usług, wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – koszty uzyskania przychodów Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych. Kosztem podatkowym są wszystkie wydatki mające na celu osiągnięcie przychodów oraz zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – koszty uzyskania przychodów Moment zaliczenia kosztu do kosztu uzyskania przychodów: Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem kosztów rezerw i biernych RMK.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – koszty uzyskania przychodów Podstawowe kategorie kosztów: koszty nabycia i użytkowania ŚT i WNiP, straty i sankcje, wierzytelności, rezerwy, fundusze, podatki, koszty zatrudniania pracowników, wydatki na reprezentację i reklamę, koszty użytkowania samochodu, różnice kursowe, koszty finansowe.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – umowa leasingu Opodatkowanie umowy leasingu: przychody i koszty przy leasingu ”operacyjnym”, przychody i koszty przy leasingu ”kapitałowym”, przychody i koszty przy innych formach leasingu.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – odpisy amortyzacyjne Zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych: definicja ŚT i WNiP, definicja wartości początkowej ŚT i WNiP, limit 3500 zł, stawki amortyzacyjne, podwyższanie i obniżanie stawek, okres amortyzacji, metody amortyzacji.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – obliczanie dochodu Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe za uzyskany dochód z działalności gospodarczej uważają dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, pomniejszony o dochody wolne od podatku i powiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Dochód podatkowy powstaje jako korekta zysku bilansowego o dochody wolne od podatku i koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, co można ująć wzorem: D = Z - Dw + Kn gdzie D - dochód, Z - zysk bilansowy, Dw - dochody wolne od podatku, Kn - koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – obliczanie dochodu Podatnicy prowadzący księgę przychodów i rozchodów za dochód z działalności gospodarczej przyjmują różnicę pomiędzy przychodem z działalności gospodarczej a kosztami uzyskania tego przychodu, powiększoną o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszoną o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Powyższe zasady można zapisać wzorem: D = P - Ku + Rk - Rp gdzie D - dochód, P - przychód, Ku - koszty uzyskania przychodów, Rk - remanent końcowy, Rp - remanent początkowy.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – obliczanie dochodu Dochód ze sprzedaży środków trwałych: dochodem lub stratą ze sprzedaży składników majątku trwałego związanego z prowadzoną działalnością jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a ich wartością wykazaną w ewidencji środków trwałych prowadzonej dla celów stosowania odpisów amortyzacyjnych, powiększona o wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Powyższą zasadę można zapisać wzorem: D = P - W + A gdzie D - dochód ze sprzedaży środka trwałego, P - przychód ze sprzedaży środka trwałego, W - wartość wykazana w ewidencji, A - odpisy amortyzacyjne do momentu sprzedaży środka trwałego.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – odliczenia od dochodu darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego, wydatki na nabycie nowych technologii, inne wydatki: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą,

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – stawki podatku Osoby fizyczne: skala podatkowa lub podatek liniowy 19%, Osoby prawne: podatek liniowy 19% lub 15% (od 2017 r.).

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej – pobór podatku Zaliczki na podatek, Sposób obliczania zaliczek – metoda ogólna (miesięcznie lub kwartalnie) i uproszczona, Kredyt podatkowy, Zeznanie podatkowe.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – podmiot podatku Osoba fizyczna, Możliwość wspólnego opodatkowania małżonków, Osoby samotnie wychowujący dzieci.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przedmiot podatku Przedmiotem opodatkowania jest dochód. Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – zwolnienia przedmiotowe świadczenia o charakterze pomocy socjalnej i społecznej, świadczenia emerytalno – rentowe, odszkodowania, wygrane, świadczenia dla pracowników, świadczenia o charakterze naukowym, inne zwolnienia.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – źródła przychodów stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta, działalność wykonywana osobiście, pozarolnicza działalność gospodarcza, działy specjalne produkcji rolnej, najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, kapitały pieniężne i prawa majątkowe odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części, inne źródła np. przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przychód Przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przychody z wykonywanej pracy Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przychody z samodzielnej działalności Przychody z działalności wykonywanej osobiście: przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych, przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę, przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi, przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator,zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych i inkasentów, przychody otrzymywane przez osoby należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przychody z kapitałów pieniężnych Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się: odsetki od pożyczek, wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych, dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy, nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przychody z praw majątkowych Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przychody z odpłatnego zbycia Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – przychody z innych źródeł Za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje), dopłaty, nagrody oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – koszty uzyskania przychodów Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych. Koszty określone ryczałtowo (kwotowo, procentowo).

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – koszty przy stosunku pracy Zatrudnienie w jednym zakładzie pracy i w tej samej miejscowości: 111,25 zł miesięcznie, 1335 zł rocznie, Zatrudnienie w kilku zakładach pracy i w tej samej miejscowości: 111,25 zł miesięcznie od jednej umowy, do 2002,05 zł rocznie, Zatrudnienie w jednym zakładzie pracy i w innej miejscowości: 139,06 zł miesięcznie, 1668,72 zł rocznie, Zatrudnienie w kilku zakładach pracy i w innej miejscowości: 139,06 zł miesięcznie od jednej umowy, do 2502,56 zł rocznie.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – koszty przy działalności wykonywanej osobiście Koszty uzyskania przychodów określone są w wysokości 50% przychodów dla następujących rodzajów przychodów: z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii układu scalonego znaku towarowego lub wzoru zdobniczego przez pierwszego właściciela, z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania projektu wynalazczego, topografii układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki z którą zawarto umowę licencyjną, z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – koszty przy działalności wykonywanej osobiście Koszty uzyskania przychodów wynoszą 20% przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika składki na ubezpieczenia społeczne, dla następujących rodzajów przychodów: przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych, przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi, przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych oraz płatników i inkasentów.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – koszty przy działalności wykonywanej osobiście Dla następujących przychodów koszty ich uzyskania wynoszą miesięcznie 111,25 zł, co daje kwotę roczną 1335 zł, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody z jednego z tytułów uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu, roczne koszty uzyskania przychodu nie mogą przekroczyć kwoty 2002 zł 05 gr.: otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, otrzymywane przez osoby należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – podstawa opodatkowania Podstawę opodatkowania stanowi zasadniczo suma dochodów z poszczególnych źródeł, pomniejszona o następujące odliczenia: składki z tytułu ubezpieczenia społecznego, zapłacone bezpośrednio na własne ubezpieczenie podatnika oraz osób z nim współpracujących, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego, zwroty nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających podatek dochodowy, jeżeli nie zostały one potrącone przez płatnika, wydatki na cele rehabilitacyjne, ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, wydatki na utrzymanie sieci Internet, darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego, kultu religijnego, honorowe krwiodawstwo.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – skala podatkowa do 2016 r. Skala podatkowa progresywna: do 85528 zł: 18% podstawy minus 556,02 zł, od 85528 zł: 14839,02 zł plus 32% nadwyżki ponad 85528 zł.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – skala podatkowa od 2017 r. Skala podatkowa progresywna: do 85528 zł: 18% podstawy minus kwota zmniejszająca podatek, od 85528 zł: 15395,04 zł plus 32% nadwyżki ponad 85528 zł minus kwota zmniejszająca podatek.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – skala podatkowa od 2017 r. Kwota zmniejszająca podatek odliczana w rocznym obliczeniu podatku, wynosi: 1) 1 188 zł – dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 6 600 zł; 2) 1 188 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru: 631 zł 98 gr × (podstawa obliczenia podatku – 6 600 zł) ÷ 4 400 zł, dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 6 600 zł i nieprzekraczającej kwoty 11 000 zł; 3) 556 zł 02 gr – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 11 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł 4) 556 zł 02 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru: 556 zł 02 gr × (podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł) ÷ 41 472 zł, dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528 zł i nieprzekraczającej kwoty 127 000 zł.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – skala podatkowa od 2017 r. Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy: 1) w przypadku podatników, których dochody nie przekroczą kwoty stanowiącej górnej granicy pierwszego przedziału skali – kwota zmniejszająca podatek wynosi 556,02 zł rocznie; 2) w przypadku podatników, których dochody przekroczą kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – zaliczki nie pomniejsza się o kwotę zmniejszającą podatek.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – odliczenia od podatku składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, z tytułu wychowywania dzieci, różnicę powstałą przy stosowaniu różnych metod unikania podwójnego opodatkowania .

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – ryczałtowe obliczenie podatku Kapitały pieniężne, Dochody z giełdy, Dochody ze zbycia nieruchomości, Inne przychody / dochody.

Opodatkowanie dochodu osób fizycznych – pobór podatku Zaliczki na podatek, Sposób obliczania zaliczek, Zeznanie podatkowe.

Cechy podatku od wartości dodanej VAT Podatek od wartości dodanej należy do grupy podatków obrotowych, oparty jest na opodatkowaniu wartości dodanej (value added tax - VAT). W Polsce funkcjonuje on pod nazwą podatku od towarów i usług. Do cech podatku VAT należy zaliczyć: powszechność, wielofazowość, pośredniość, przerzucalność, jednokrotność, konsumpcyjny charakter.

Powszechność podatku VAT Podatek VAT charakteryzuje się powszechnością, zarówno podmiotową, jak i przedmiotową: powszechność podmiotową: oznacza, że co do zasady wszystkie podmioty gospodarcze podlegają opodatkowaniu, powszechność przedmiotową: mówi, że co do zasady sprzedaż wszystkich towarów i usług jest opodatkowana.

Wielofazowość podatku VAT Podatek VAT jest podatkiem wielofazowym pobieranym we wszystkich fazach obrotu gospodarczego, od producenta do konsumenta, w jednakowej stawce pomniejszonej o kwotę podatku zapłaconego we wcześniejszych fazach obrotu.

Pośredniość podatku VAT Podatek VAT tylko pośrednio jest powiązany z dochodem. Odnosi się do dokonywanych wydatków, pobierany jest bowiem od różnych wydatków np. zakupu towarów, obciąża więc pośrednio dochód kupującego. Następuje ponoszenie ciężaru podatkowego w formie opodatkowania wydatków.

Przerzucalność podatku VAT Podatnik tylko formalnie opłaca podatek, gdyż w rzeczywistości ma możliwość legalnego przesunięcia ciężaru podatkowego na inne osoby. W poszczególnych fazach obrotu gospodarczego w cenie sprzedawanych towarów czy usług zawarta jest kwota podatku. Podmioty w kolejnych fazach przerzucają podatek w przód, na nabywców swoich towarów i usług. W związku z tym opodatkowaniu faktycznie podlega tylko ostatni, finalny odbiorca, czyli konsument.

Jednokrotność podatku VAT Jednokrotność podatku VAT oznacza, że nie istnieje niebezpieczeństwo podwójnego opodatkowania, czy kumulowanego opodatkowania w tym podatku. Podatek pobierany jest tylko od wartości dodanej. Unika się więc kaskadowej formy opodatkowania oraz płacenia podatku od podatku.

Konsumpcyjny charakter podatku VAT Podmiotem, który ostatecznie, w całości ponosi ciężar podatku VAT jest konsument. Gospodarstwa domowe są grupą, która wraz z transakcją zakupu wszelkich towarów i usług staje się bezpośrednio faktycznym podmiotem opodatkowania. Pozostali uczestnicy obrotu gospodarczego są formalnie wskazani przez ustawodawcę jako podatnicy, jednakże przerzucają podatek na odbiorcę.

Podstawa prawna Podatek od towarów i usług unormowany jest ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm., tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 710), która obowiązuje od 1 maja 2004 r. Nowa ustawa dostosowała konstrukcję podatku od towarów i usług do wymogów wspólnego systemu podatku VAT w Unii Europejskiej w związku z przystąpieniem Polski do tej organizacji.

Podatek VAT w Unii Europejskiej W Unii Europejskiej ma miejsce daleko posunięta harmonizacja podatku VAT. Polega ona na ujednoliceniu konstrukcji tego podatku w poszczególnych krajach UE. W przedmiocie podatku VAT nastąpiło zbliżenie wszystkich elementów jego konstrukcji, z wyjątkiem pełnej harmonizacji stawek podatku (określono jedynie minimalną wysokość stawki podstawowej i obniżonej) – w ten sposób powstał wspólny system podatku VAT w UE. Podstawą wspólnego systemu podatku VAT w UE jest VI Dyrektywa, przyjęta 17 maja 1977 r. (77/388/EWG).

Podmiot podatku VAT Podatnikiem VAT są osoby wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności (art. 15 – 17 ustawy).

Przedmiot podatku VAT Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ustawy podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski, eksport towarów, import towarów na terytorium Polski, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium Polski, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Dostawa towarów Dostawa towarów jest zdefiniowana w art. 7 ustawy. Przez dostawę towarów ustawa rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicja taka w praktyce oznacza, że opodatkowaniu podlega przede wszystkim szeroko rozumiana sprzedaż towarów na terytorium Polski, w ramach działalności gospodarczej.

Świadczenie usług Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ustawy rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Taka definicja sprawia, że co do zasady każda sprzedaż towarów i każde świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Wszystkie transakcje gospodarcze podlegają opodatkowaniu.

Eksport towarów Eksport towarów zgodnie z art. 2 ustawy to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium Polski poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski, lub na jego rzecz, jeżeli wywóz towarów poza terytorium UE jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych. Eksport dotyczy państw trzecich, czyli nie należących do UE.

Import towarów Import towarów zgodnie z art. 2 to przywóz towarów z terytorium państwa nie należącego do UE na terytorium UE. W Polsce import podlega opodatkowaniu, jeżeli przywóz jest na terytorium Polski. Import również dotyczy tylko państw trzecich, nie należących do UE.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w myśl art. 9 ustawy oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa UE inne niż terytorium państwa UE rozpoczęcia wysyłki lub transportu. nabycie towaru, Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium innego niż Polska państwa UE na terytorium Polski.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w myśl art. 13 ustawy rozumie się co do zasady wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Obowiązek podatkowy w podatku VAT do 2014 r. Obowiązek podatkowy w myśl art. 19 ustawy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Od tej ogólnej zasady ustawa przewiduje szereg szczególnych sposobów powstania obowiązku podatkowego. Podstawowym wyjątkiem jest sytuacja, kiedy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Obowiązek podatkowy w podatku VAT od 2014 r. Obowiązek podatkowy w myśl art. 19a ustawy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Od tej ogólnej zasady ustawa przewiduje niewiele wyjątków.

Obowiązek podatkowy dla małego podatnika Mały podatnik: w myśl art. 2 ustawy to podatnik VAT, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku), nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty odpowiadającej 1.200.000 euro, dla określonych podmiotów jeżeli kwota prowizji nie przekroczyła 45.000 euro. Mały podatnik zgodnie z art. 21 ustawy może wybrać metodę kasową rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem: uregulowania całości lub części należności, jeżeli odbiorcą jest podatnik VAT, uregulowania całości lub części należności, nie później niż 180 dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – w pozostałych przypadkach.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) Miejsce świadczenia czyli miejsce powstania obowiązku podatkowego określa miejsce opodatkowania transakcji międzynarodowych, jeżeli są one realizowane w kilku krajach lub przez podmiot z innego kraju. Określa miejsce opodatkowania transakcji, które nie musi odpowiadać faktycznemu miejscu wykonania czynności. Miejsce świadczenia reguluje, który kraj ma prawo poboru podatku z tytułu takiej transakcji.

Miejsce świadczenia przy dostawie towarów Miejscem dostawy towarów zgodnie z art. 22 ustawy jest w przypadku: towarów wysyłanych lub transportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy, towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane, towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy, dostawy towarów na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie części transportu pasażerów wykonywanej na terytorium Wspólnoty – miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług W przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, W przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę, Od tych ogólnych reguł ustawa przewiduje wiele wyjątków.

Miejsce świadczenia przy transakcjach wewnątrzwspólnotowych Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w myśl art. 25 ustawy co do zasady uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zwolnienia podmiotowe do 2014 r. drobni przedsiębiorcy: podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej, bez kwoty podatku VAT, nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 50.000 zł dla 2009 r., 100.000 zł dla 2010 r., 150.000 zł od 2011 r., 200.000 zł od 2017 r. (art. 113 ustawy),

Zwolnienia przedmiotowe sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży, bez kwoty podatku VAT, nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł, 200.000 zł od 2017 r. (art. 113 ustawy), dostawa produktów rolnych pochodząca z własnej działalności rolniczej, dokonywana przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego (art.43 ust. 1 pkt 3 ustawy)

Zwolnienia przedmiotowe dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego(art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy), dostawę gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych posiłków nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego(art. 43 ust. 1 pkt 2a ustawy)

Zwolnienia przedmiotowe Podstawową grupę towarów i usług zwolnionych z podatku stanowią usługi określone w art. 43 ustawy. Związane są one m. in. z edukacją, ochroną zdrowia, opieką społeczną, kulturą i sztuką, sportem i rekreacją, w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, pośrednictwa finansowego, świadczone przez pocztę państwową oraz publiczne radio i telewizję. Można zatem przyjąć, iż większość z usług zwolnionych z tego podatku to typowe usługi niekomercyjne.

Podstawa opodatkowania do 2014 r. Podstawą opodatkowania w podatku VAT jest obrót – zgodnie z art. 29 ustawy jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT od tej sprzedaży. W związku z tym podstawa opodatkowania wyraża się wzorem: Pop = Ks - Kp gdzie Pop - podstawa opodatkowania (obrót), Ks - kwota należna ze sprzedaży brutto, Kp - kwota podatku przypadająca od tej sprzedaży.

Podstawa opodatkowania od 2014 r. Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29a ustawy jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Podstawa opodatkowania przy transakcjach krajowych Do podstawy opodatkowania zalicza się także: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku VAT, otrzymane dotacje, subwencje mające bezpośredni wpływ na cenę zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, Podstawę opodatkowania zmniejszają: kwoty rabatów, bonifikat, opustów, uznanych reklamacji, wartość zwróconych: towarów, kwot dotacji, subwencji.

Podstawa opodatkowania w imporcie towarów oraz przy imporcie usług W przypadku importu towarów podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli ponadto towary te podlegają podatkowi akcyzowemu, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest zobowiązany zapłacić, chyba że zwiększa ona wartość importowanego towaru albo gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w myśl art. 31 ustawy jest kwota, jaką nabywający jest zobowiązany zapłacić – do 2014 r., Ustalana na zasadach ogólnych zgodnie z art. 30a ustawy – od 2014 r.

Podatek należny w przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii W przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, zgodnie z art. 85 ustawy, kwota podatku należnego może być obliczana jako iloczyn wartości dostawy i następujących stawek: 18,03% (18,70%) - dla towarów i usług objętych stawką podatku 22% (23%), 6,54% (7,41%) - dla towarów i usług objętych stawką podatku 7% (8%), 4,76% - dla towarów i usług objętych stawką podatku 5%.

Stawki podatku W podatku od towarów i usług występują następujące stawki, określone w art. 41 ustawy: stawka podstawowa 22% (23%), stawka obniżona 7% (8%), stawka obniżona 5 %, stawka zerowa 0 %. Stawki wyższe zgodnie z art. 146a ustawy obowiązują do 31 grudnia 2018 r.

Stawka podstawowa 22% (23%) Najszerszy zasięg w podatku VAT ma stawka podstawowa 22% (23%). Ma ona zastosowanie - poza eksportem towarów i wewnątrzwspólnotową dostawą towarów - do wszystkich towarów i usług, jeżeli nie została zastrzeżona dla nich inna stawka w ustawie lub przepisach wykonawczych.

Stawka obniżona 7% (8%) Stawka obniżona 7% (8%) ma przede wszystkim zastosowanie do towarów pierwszej potrzeby Opodatkowaniu tą stawką podlegają ściśle określone towary i usługi. Grupa takich towarów i usług zamieszczona jest w załączniku nr 3 do ustawy. Są to przede wszystkim towary i usługi związane z gospodarką rolną i leśną oraz ochroną zdrowia, towary spożywcze, książki, gazety oraz usługi transportowe, hotelarskie, wstęp na spektakle, koncerty, przedstawienia.

Stawka obniżona 5% Stawka dotyczy produktów rolnych oraz wybranych czasopism i książek zamieszczonych w załączniku nr 10 do ustawy.

Stawka zerowa 0% Stawkę 0% generalnie stosuje się do opodatkowania eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Odnosi się ona do wszystkich towarów i usług, niezależnie od tego, jakim stawkom podlegają w obrocie krajowym.

Warunki zastosowania stawki 0% Eksport towarów – otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za dany okres (art. 41 ustawy), Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny, podatnik posiada dowody potwierdzające wywóz towaru na terytorium kraju UE (art. 42 ustawy).

Przywileje z zastosowania stawki 0% Opodatkowanie sprzedaży towarów lub świadczenia usług stawką 0% niesie za sobą następujące przywileje dla podatnika: niewystępowanie podatku należnego, zwrot kwot podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które zostały wykorzystane przy sprzedaży towarów lub świadczeniu usług podlegających opodatkowaniu stawką 0%.

Podatek naliczony i należny Definicja podatku naliczonego jest określona w art. 86 ustawy. Podatek naliczony stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach zakupu, stwierdzających nabycie towarów i usług. Podatek należny to suma kwot podatku wynikająca z dostawy towarów lub świadczenia usług. Wynika on z faktur sprzedaży, stwierdzających sprzedaż towarów i usług.

Obniżenie podatku należnego o podatek naliczony Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe prawo to podstawowa zasada w podatku VAT. Faktycznemu opodatkowaniu podlega wartość dodana - różnica między wartością sprzedanych towarów a wartością nabytych towarów, wykorzystanych do ich wytworzenia.

Moment obniżenia podatku należnego o podatek naliczony Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny – do 2014 r., Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy – od 2014 r.

Ograniczenia w potrącaniu podatku należnego o podatek naliczony Podstawowe prawo podatnika do obniżania podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług podlega ograniczeniom wynikającym z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 ustawy. Nie zawsze podatnik będzie mógł odliczyć pełną kwotę podatku naliczonego. Ograniczenia występują wtedy, gdy podatnik: wykazuje sprzedaż zwolnioną z podatku VAT, kupuje lub użytkuje samochody osobowe, nabywa usługi noclegowe lub gastronomiczne, nie spełnia wymogów dotyczących faktur, jest niezarejestrowany, nie spełni innych w ustawie przewidzianych warunków.

Ograniczenie związane ze sprzedażą zwolnioną z podatku VAT Podstawowy rodzaj ograniczenia wynika z art. 86 ustawy, który mówi, że obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych towarów lub usług służących do dostawy towarów bądź świadczenia usług zwolnionych od podatku. Podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną tylko z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego przy sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej Zgodnie z art. 90 ustawy jeżeli podatnik posiada jednocześnie sprzedaż opodatkowaną i zwolnioną podatek naliczony do odliczenia oblicza się w następujący sposób: Podatek naliczony do odliczenia = (Sprzedaż opodatkowana z poprzedniego roku / Sprzedaż ogółem z poprzedniego roku) × VAT naliczony.

Ograniczenie związane z zakupem i użytkowaniem samochodów Następny rodzaj ograniczenia prawa do obniżania podatku należnego o kwotę podatku naliczonego uregulowany w art. 86a ustawy dotyczy nabywania samochodów oraz wydatków związanych z użytkowaniem samochodów (paliwo silnikowe, olej napędowy, gaz, naprawy).

Ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego przy zakupie samochodu W przypadku nabycia samochodów oraz kosztów jego użytkowania nie jest możliwe odliczenie pełnej kwoty podatku zawartego w cenie samochodu. W tym przypadku, podatek naliczony stanowi 50% kwoty podatku zawartego w cenie samochodu lub kosztach jego użytkowania.

Ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego przy użytkowaniu samochodu Podatnik ma możliwość odliczenia pełnej kwoty podatku zawartego w cenie samochodu oraz przy kosztach jego użytkowania w przypadku wykorzystywania go jedynie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Inne ograniczenia w potrącaniu podatku należnego o podatek naliczony Ograniczenia związane z nabyciem usług noclegowych i gastronomicznych, Ograniczenia związane z warunkami dotyczącymi faktur, Ograniczenia związane z nabyciem towarów i usług przez podatnika niezarejestrowanego.

Sposób rozliczania podatku od towarów i usług Podatnicy VAT obniżają kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jeżeli nie można odliczyć całej kwoty podatku naliczonego, wówczas podmiot oblicza podatek naliczony do odliczenia i on obniża podatek należny. W związku z tym możliwe są dwie sytuacje: kwota podatku należnego jest wyższa od kwoty podatku naliczonego (ewentualnie podatku naliczonego do odliczenia), kwota podatku naliczonego (ewentualnie podatku naliczonego do odliczenia) jest wyższa od kwoty podatku należnego. W zależności od tego, w której sytuacji będzie występował podatnik różnie będzie przedstawiać się sposób rozliczenia podatku.

Przypadek nadwyżki podatku należnego nad naliczonym Jeżeli kwota podatku należnego jest wyższa od kwoty podatku naliczonego (ewentualnie podatku naliczonego do odliczenia) podatnik wpłaca różnicę do urzędu skarbowego. Podatnik wówczas jest zobowiązany obliczyć różnicę pomiędzy podatkiem należnym i naliczonym i ta różnica podlega wpłacie do budżetu.

Przypadek nadwyżki podatku naliczonego nad należnym W przypadku, gdy kwota podatku należnego jest niższa od kwoty podatku naliczonego (ewentualnie podatku naliczonego do odliczenia) w okresie rozliczeniowym, wówczas podatnik zgodnie z art. 87 ustawy ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy (pośredni zwrot nadwyżki) lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (bezpośredni zwrot nadwyżki). Jeżeli podatek naliczony (ewentualnie podatek naliczony do odliczenia) jest wyższy od należnego podatnik nie dokonuje żadnej wpłaty do budżetu, ale różnicę pomiędzy tymi podatkami rozlicza w następnym okresie lub zwraca się do urzędu skarbowego o jej zwrot. Decyzja, które rozwiązanie wybrać, należy do podatnika. Pośredni zwrot nadwyżki nie wiąże się ze zwrotem środków z urzędu skarbowego. Natomiast bezpośredni zwrot nadwyżki oznacza, iż wyżej wspomniana różnica może podlegać zwrotowi na rachunek podatnika.

Przeniesienie różnicy podatku do rozliczenia na następny okres Przeniesienie różnicy podatku do rozliczenia na następny okres, czyli pośredni zwrot nadwyżki oznacza, że rozliczenie bieżącej różnicy pomiędzy podatkiem należnym i naliczonym zostaje przeniesione na następny okres rozliczeniowy. Kwota różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym i należnym jest dodawana do podatku naliczonego w następnym okresie, czyli w konsekwencji obniża podatek należny w następnym okresie.

Zwrot różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika Podatnik może ubiegać się o zwrot różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym i należnym. Zwrot następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium Polski wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Termin 60 dni jest podstawowym terminem zwrotu podatku. Na wniosek podatnika zwrot następuje w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego została opłacona.

Rozliczenie podatku w stosunku do nieściągalnych wierzytelności podatnik może skorygować podatek należny z tytułu wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, nieściągalność uważa się za uprawdopodobnioną jeżeli nie została uregulowana w ciągu 150 dni od upływu terminu płatności, dodatkowe warunki dokonania korekty, w przypadku dokonania korekty przez wierzyciela dłużnik pomniejsza podatek naliczony lub zwiększa podatek należny w odpowiedni sposób,

Rejestracja podatników na potrzeby transakcji krajowych Podatek VAT wymaga od podmiotów, które będą musiały go płacić, wcześniejszej rejestracji. Podatnicy zgodnie z art. 96 ustawy są zobowiązani, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne. Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego.

Rejestracja podatników na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Podatnicy podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, w myśl art. 97 ustawy są zobowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT UE.

Informacje podsumowujące Zgodnie z art. 100 ustawy podatnicy VAT UE są zobowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów i wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów.

Wystawianie faktur Podatnicy VAT czynni są zobowiązani wystawiać fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży. Pozostali podatnicy i inne podmioty mogą wystawiać fakturę (art. 106a – 106q ustawy) Termin wystawienia faktury: do 2014 r. nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego (7 dni od dnia wydania towaru lub wykonania usługi), od 2014 r. 15 dnia miesiąca po miesiącu, w którym dokonano wydania towaru lub wykonania usługi.

Przechowywanie faktur Podatnicy mają obowiązek zgodnie z art. 112a ustawy przechowywać faktury w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność ich pochodzenia, integralność treści i czytelność. Wymóg ten od 2014 r. dotyczy wszystkich faktur, do 2014 r. dotyczył faktur elektronicznych.

Ewidencjonowanie podatku VAT Podatek VAT wymaga od podatników prowadzenia ewidencji na potrzeby tego podatku. Podmioty podlegające podatkowi VAT, dla skorzystania z możliwości odliczenia podatku naliczonego zobowiązane są do prowadzenia ewidencji na warunkach określonych w art. 109 ustawy, zawierającej przede wszystkim wielkość sprzedaży zwolnionej z VAT, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Ewidencjonowanie podatku VAT Podatnicy, których sprzedaż jest zwolniona z podatku VAT na podstawie jej wartości, są zobowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Kasy rejestrujące Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ustawy).

Pobór podatku VAT Podstawowym okresem rozliczeniowym w podatku VAT jest miesiąc. Podatnicy rozliczają podatek za każdy miesiąc i są zobowiązani za każdym razem składać deklaracje podatkowe. Zgodnie z art. 99 i 103 ustawy podatnicy są zobowiązani do składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych dla podatku VAT, obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Pobór podatku VAT Możliwość składania deklaracji kwartalnych dla wybranych małych podatników, Możliwość zapłaty podatku kwartalnie dla wybranych małych podatników,

Cechy podatku akcyzowego Podatek akcyzowy należy do grupy podatków obrotowych. Do cech podatku akcyzowego należy zaliczyć: selektywność, jednofazowość, pośredniość, przerzucalność, konsumpcyjny charakter.

Podstawa prawna Podatek akcyzowy unormowany jest ustawą z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 43).

Przedmiot podatku Zgodnie z art. 8 ustawy podatkowi akcyzowemu podlegają: wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego , produkcja wyrobów akcyzowych, wyprowadzenie wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego, import wyrobów akcyzowych, nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych.

Wyroby akcyzowe Wyroby akcyzowe: wyroby energetyczne: paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, węgiel, smary, oleje i tłuszcze, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych , napoje alkoholowe: wyroby przemysłu spirytusowego, wyroby winiarskie, piwo, inne wyroby alkoholowe, wyroby tytoniowe: papierosy, tytoń do palenia, cygara, energia elektryczna, Opodatkowaniu akcyzą podlegają również samochody osobowe,

Podmiot podatku i podstawa opodatkowania Zgodnie z art. 13 ustawy podatnikami podatku akcyzowego są osoby fizyczne, osoby prawne, oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. Podstawę opodatkowania akcyzą stanowi obrót wyrobami akcyzowymi.

Stawki podatku Ustawa określa ostateczne, obowiązujące stawki akcyzy. Rodzaje zastosowanych stawek: procentowe, kwotowe, kwotowo – procentowe.

Obrót wyrobami akcyzowymi Procedura zawieszenia poboru podatku akcyzowego, Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą.

Pobór podatku akcyzowego Podatnicy są zobowiązani do obliczenia i zapłaty podatku akcyzowego za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Podatki ryczałtowe Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, Karta podatkowa, Podatek tonażowy, Zryczałtowany podatek w zakresie budowy statku lub przebudowy statku. Ryczałt od dochodów osób duchownych

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych podmiot podatku - niewielkie przedsiębiorstwa, przedmiot podatku - działalność gospodarcza, podstawa opodatkowania - uzyskane przychody, stawki podatkowe – procentowe, odliczenia od przychodu i podatku, pobór podatku

Karta podatkowa podmiot podatku - niewielkie przedsiębiorstwa, przedmiot podatku - działalność gospodarcza, stawki podatkowe – kwotowe, odliczenia od podatku, pobór podatku

Podatek tonażowy podmiot podatku – armatorzy morscy, przedmiot podatku - działalność gospodarcza, podstawa opodatkowania - uzyskane dochody określone ryczałtowo, stawka podatkowa – 19%, odliczenia od przychodu i podatku, pobór podatku

Podatek od budowy lub rozbudowy statku podmiot podatku – przedsiębiorca okrętowy, przedmiot podatku - działalność gospodarcza, podstawa opodatkowania - uzyskane przychody, stawka podatkowa – 1%, pobór podatku

Ryczałt od dochodów osób duchownych podmiot podatku – osoby duchowne, stawki podatkowe – kwotowe, odliczenia od podatku, pobór podatku

Podatek od gier podmiot i przedmiot podatku, podstawa opodatkowania i stawki podatkowe, pobór podatku

Podatek rolny przedmiot podatku – gospodarstwo rolne i pozostałe grunty rolne, podmiot podatku, podstawa opodatkowania – liczba hektarów przeliczeniowych lub liczba hektarów rzeczywistych, stawki podatku – równowartość ceny 2,5 q żyta lub 5 q żyta, wpływ rady gminy, pobór podatku

Podatek leśny przedmiot podatku –grunty leśne, podmiot podatku, podstawa opodatkowania – liczba hektarów rzeczywistych, stawki podatku – równowartość ceny 0,22 m drewna, wpływ rady gminy, pobór podatku

Podatek od spadków i darowizn podmiot podatku – osoby fizyczne, przedmiot podatku – spadek, darowizna, zasiedzenie, zachowek, prawo do wkładu oszczędnościowego, podstawa opodatkowania, Wysokość podatku: wartość przedmiotu podatku, stopień pokrewieństwa lub powinowactwa, kwota wolna od podatku, okres kumulacji podatku, skala podatkowa (progresywna), pobór podatku

Podatek od nieruchomości przedmiot podatku – budynki, grunty, budowle, podmiot podatku, podstawa opodatkowania – powierzchnia lub wartość amortyzacyjna, nie jest nią wartość rynkowa nieruchomości (podatek katastralny), stawki podatku: zależą od przeznaczenia nieruchomości – kwotowe i procentowe, wpływ rady gminy, pobór podatku

Podatek od środków transportowych podmiot podatku, przedmiot podatku – samochody ciężarowe i zrównane z nimi, stawki podatkowe – kwotowe, wpływ rady gminy, pobór podatku

Podatek od czynności cywilnoprawnych podmiot podatku, przedmiot podatku – umowy cywilnoprawne, podstawa opodatkowania, stawki podatku, pobór podatku

Podatek od wydobycia niektórych kopalin podmiot podatku, przedmiot podatku, podstawa opodatkowania, stawki podatku, pobór podatku

Podatek bankowy podmiot podatku, przedmiot podatku, podstawa opodatkowania, stawki podatku, pobór podatku

Podatek sprzedażowy podmiot podatku, przedmiot podatku, podstawa opodatkowania, stawki podatku, pobór podatku

Opłata skarbowa podmiot opłaty, przedmiot opłaty, stawki opłaty, pobór opłaty

Opłaty lokalne opłata targowa opłata miejscowa, opłata uzdrowiskowa, opłata reklamowa, opłata od posiadania psów