Od recesji do koniunktury.
Podstawowe pojęcia. Recesja – zjawisko makroekonomiczne polegające na znacznym zahamowaniu tempa wzrostu gospodarczego, skutkujące najczęściej spadkiem produktu krajowego brutto. Koniunktura - splot okoliczności wywierający znaczny, głównie pozytywny, wpływ na warunki ekonomiczne. Pojęcie to oznacza stan aktywności gospodarczej charakteryzowany poprzez całokształt zmieniających się w czasie wskaźników życia gospodarczego, takich jak: PKB, ceny, płace, zatrudnienie.
Mierzenie zmian aktywności gospodarczej. Do badania zmian aktywności gospodarczej wykorzystuje się zmienne makroekonomiczne: Ilościowe- PKB, konsumpcja, inwestycja, produkcja przemysłowa, zmienność detaliczna. Jakościowe- wskaźnik nastrojów gospodarczych, barometry koniunktury, wskaźnik koniunktury.
Definicja cyklu koniunkturalnego. Cykl koniunkturalny to wzrosty i spadki poziomu aktywności gospodarczej w stosunku do długookresowego trendu wzrostowego w gospodarce. Ekspansja to wzrost produktu w gospodarce trwający 6 miesięcy lub dłużej. Recesja to spadek produktu w gospodarce trwający 6 miesięcy lub dłużej. Kryzys to gwałtowny sadek całkowitego produktu w gospodarce, któremu towarzyszy bezrobocie, trwające kilka lat.
Cykle koniunkturalne -to powtarzające się zachowania gospodarek poszczególnych krajów. Zachowania te można podzielić na poszczególne fazy:
Fazy cyklu koniunkturalnego. Faza recesji (kryzysu) -to pogarszanie się stanu gospodarki, przejawia się obniżeniem PKB i spadkiem zatrudnienia. Spada także popyt na towary, produkcja i ceny. Faza ożywienia -to poprawa stanu gospodarki, wzrost wszystkich czynników makroekonomicznych. Rośnie konsumpcja, produkcja, ceny i optymizm inwestorów
Faza dna (depresji)- oznacza, że gospodarka osiąga najniższy poziom. PKB już nie spada, bezrobocie się nie zmienia. Taki stan może trwać aż nastąpi poprawa. Faza szczytowa -ma miejsce w momencie, gdy wskaźniki się zatrzymują i stan gospodarki staje na najwyższym poziomie.
Obecnie ekonomiści, wyjaśniając wahania cyklu koniunkturalnego, często dokonują rozróżnień pomiędzy przyczynami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Przyczyny zewnętrzne - to czynniki powodujące wahania cyklu koniunkturalnego, które pozostają poza systemem ekonomicznym. Przyczyny wewnętrzne - to takie czynniki, które występują w samej gospodarce.
Przyczyny zewnętrzne i wewnętrzne: ZEWNĘTRZNE: -Zmiany demograficzne -Wynalazki i innowacje -Wojny i zdarzenia polityczne WEWNĘTRZNE: -Konsumpcja - Inwestycje
Dwa teoretyczne podejścia do badania cykli koniunkturalnych. Cykle mają charakter deterministyczny: - Przewidywalne ( w dużej mierze) i samo napędzające się wahania. Cykle mają charakter stochaniczny : - System gospodarczy odbiera impulsy z zewnątrz, które prowadzą do wahań.
Etapy rozwoju gospodarki.
Czy zmiany koniunktury można przewidzieć ? Dzięki badaniom koniunktury można przewidzieć kierunki zmian aktywności gospodarczej Dane gromadzone w tych badaniach cechuje : -Szybkość pozyskiwania (obserwacja działalności gospodarczej w czasie niemal rzeczywistym) -Informacje z pierwszej ręki -Mikroekonomiczne podstawy -Wyprzedzający charakter
Kim jest analityk? Analityk to taki człowiek, który potrafi zebrać potrzebne dane (z rynku, z własnej firmy) i na podstawie tych danych wysnuć przydatne informacje. Analityk (w tym "marketingowym" odłamie) powinien nieźle czuć rynek w którym pracuje oraz mieć choć podstawy finansów.
Z ankiety przeprowadzonej przez agencję Reutersa wynika, że 55 analityków z 64 pytanych uważa, że strefę euro czeka teraz najgorsze stadium kryzysu zadłużeniowego. Jednocześnie większość z nich twierdzi, że w tym roku strefa euro przetrwa w obecnej formie. Blisko jedna trzecia analityków powiedziała, że Europejski Bank Centralny dodrukuje euro jeszcze przed czerwcem.
Przygotowały: Monika Kurek Aleksandra Mrozik Klasa 1cT Gr.2