Bar micwa בר מצוה
„Bar micwa” to po hebrajsku dosłownie: „syn przykazania” lub „syn obietnicy. Jest to ważna uroczystość, świętowana w judaizmie po 13. urodzinach chłopca– od tego momentu staje się on pełnoprawnym członkiem wspólnoty religijnej, przyjmuje wszystkie obowiązki pobożnego Żyda.
Od tej chwili obowiązują go wszystkie przykazania Tory i sam odpowiada za swoje czyny
Od tej pory zobowiązany jest do modlitwy ja dorosły Żyd; po raz pierwszy zakłada do niej tałes (albo talit) - biały szal modlitewny z ciemnymi, czasem też białymi pasami.
Tałes (w j.jidisz) albo talit (j.hebr) – żydowski szal modlitewny
Witryna sklepu z artystycznymi talitami/tałesami w starożytnym miasteczku Safed w Izraelu
Inny ważny element stroju modlitewnego to tefilin albo filakterie – skórzane pudełeczka z fragmentami Tory przytwierdzane na czas modlitwy na czole i przedramieniu
Tefilin i kipa albo jarmułka – mała czapeczka na czubek głowy Obowiązek zakładania tefilin wywodzi się z zapisów w Torze: Księgi Wyjścia 13:10: "Te słowa będą dla ciebie znakiem na twojej ręce i przypomnieniem pomiędzy twoimi oczami„ i Powtórzonego Prawa 11:13-21: "Połóżcie te Moje słowa w waszych sercach i w waszych duszach i przywiążcie je jako znak na swojej ręce i jako symbol między waszymi oczami"
Tefilin i zwoje Tory Tefilin traktowane są jak największa świętość, przed założeniem i po ściągnięciu całuje się je, przechowuje się je także w specjalnych futerałach i torbach
W czasie Bar micwy chłopiec jest po raz pierwszy w życiu wzywany do czytania fragmentu Tory – tu pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie, miejscu wielu takich uroczystości (zwyczajowo Bar micwy odbywają się tam w poniedziałki)
Młodzi adepci Tory z jadami – wskazówkami do czytania w kształcie wskazującej dłoni
W tałesie i tefilin ale bez jadu
Uroczysty pochód ze zwojami Tory w ramionach. Takie zwoje to często najważniejszy prezent na Bar micwę
Można się poczuć kimś bardzo ważnym!
W uroczystości biorą udział krewni, którzy otaczają chłopca i cieszą się z nim. Kobiety znajdują się po drugiej stronie, w części dla nich.
Wzruszone mamy i babcie pod Ścianą Płaczu muszą obserwować uroczystość zza przegrody – części dla kobiet i mężczyzn oddziela płot
Nieco zabawny zwyczaj – pojenie bohatera uroczystości butelką ze smoczkiem. Chyba na znak końca dzieciństwa? Mamy, babcie i ciocie obrzucają z kolei chłopca gradem słodyczy – cukierków, z piskiem i krzykami radości.
Uroczystość Bar micwy najczęściej jednak odbywa się w synagodze, w otoczeniu całej rodziny – to moment wielkiego wzruszenia dla rodziców
Nie tylko przemarsz z Torą w objęciach , ale także radosny taniec towarzyszy obchodom Bar micwy
Najważniejsza jednak jest ona – Tora. To największa świętość judaizmu. Tu w ozdobnych sukienkach i z koronami.
Zwoje Tory w ozdobnym futerale
Po raz pierwszy w tałesie i tefilin pod Ścianą Płaczu
I jeszcze jeden radosny zwyczaj – można poczuć się bohaterem dnia!
בת מצווה, dosł. córka przykazania Analogiczną uroczystością dla dziewczynek jest Bat micwa – „córka przykazania”. Nie jest ona jednak obchodzona przez wszystkie odłamy judaizmu. בת מצווה, dosł. córka przykazania
A czym są frędzelki wystające spod ubioru religijnego Żyda A czym są frędzelki wystające spod ubioru religijnego Żyda? Nawet całkiem małego?
To tzw. cicit – rodzaj podkoszulka z doczepionymi frędzlami, które religijnemu Żydowi mają przypominać o przykazaniach
W Jerozolimie nikogo nie dziwią frędzelki cicit „wyfruwające” spod ubrania
Tata z synkiem spieszący do synagogi ulicami Jerozolimy Uczniowie religijnej szkoły w Safedzie