Święty Jan Paweł II
Karol Józef Wojtyła, tak bowiem nazywał się Jan Paweł II, urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niewielkim miasteczku nieopodal Krakowa, jako drugi syn Emilii i Karola Wojtyłów. Został ochrzczony w kościele parafialnym 20 czerwca 1920 r. przez ks. Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzice nadali imię Karolowi na cześć ostatniego cesarza Austrii bł. Karola Habsburga. Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Edmund – brat Karola – studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu. W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego.
W latach gimnazjalnych zrodziło się w nim zamiłowanie do teatru i poezji, które rozwijał przez działalność w grupie teatralnej istniejącej przy wydziale filologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, na które zapisał się w roku akademickim Podczas nazistowskiej okupacji Polski kontynuował potajemnie studia, łącząc je przez 4 lata z pracą robotnika w zakładach Solvay, żyjąc problemami społecznymi świata pracy i zdobywając cenną spuściznę doświadczeń, które później wykorzystał w swym nauczaniu społecznym najpierw jako arcybiskup krakowski, a następnie jako papież. W owych latach dojrzało w nim pragnienie kapłaństwa, ku któremu zbliżył się, uczestnicząc od października 1942 roku w tajnych kursach teologii przy seminarium krakowskim. W rozeznaniu powołania kapłańskiego bardzo pomógł mu człowiek świecki Jan Tyranowski – prawdziwy apostoł młodzieży. Od tej pory młody Karol zyskał jasne przekonanie o powszechnym powołaniu wszystkich chrześcijan do świętości i o niezastąpionej roli, jaką w misji Kościoła mają do odegrania ludzie świeccy. Wyświęcony na kapłana 1 listopada 1946 roku, nazajutrz w wymownej atmosferze Krypty świętego Leonarda katedry na Wawelu odprawił swoją pierwszą Mszę święta.
16 października 1978 roku został wybrany biskupem Rzymu i papieżem, przyjmując imię Jana Pawła II. Jego pasterskie serce, całkowicie oddane sprawie Królestwa Bożego, rozszerzyło się na cały świat.
Porywający optymizm, oparty na zaufaniu w Opatrzność Bożą, pobudzał Jana Pawła II, który przeżył tragiczne doświadczenia dwóch dyktatur, doświadczył zamachu na swoje życie 13 maja 1981 roku, a w ostatnich latach został dotknięty pogłębiającą się chorobą, aby stale spoglądać ku horyzontom nadziei, wzywając ludzi do burzenia murów podziałów, aby nie popadać w zniechęcenie, aby podrywać się do lotu ku odnowie duchowej, moralnej i materialnej. Swoje długie i owocne życie doczesne zakończył w Pałacu Apostolskim w Watykanie w sobotę 2 kwietnia 2005 roku, w wigilię Niedzieli „In albis”, którą sam nazwał Niedzielą Bożego Miłosierdzia.
Ciekawostki ● Jan Paweł II była pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem. Wybór na głowę Kościoła osoby z kraju socjalistycznego wpłynął znacząco na wydarzenia w Europie wschodniej i Azji w latach 80. XX w. ● Podczas jego pontyfikatu ponad 300 milionów ludzi przeszło na katolicyzm. ● Pontyfikat Jana Pawła II był drugi co do długości w dziejach Kościoła. Najdłużej – 32 lata – sprawował swój urząd Pius IX (nie licząc pontyfikatu Piotra – pierwszego następcy Jezusa). ● Podczas wszystkich pielgrzymek przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu okrążeniu ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między ziemią a księżycem. ● Papież chętnie spotykał się z młodymi ludźmi, a 20 grudnia 1985 r zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. ● Ojciec Święty Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 r. po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, w 9666 dniu swojego pontyfikatu.
Galeria:
Dziękuję za obejrzenie mojej prezentacji.