Lekcja 6 na 7 maja 2016 r.

“Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie.” (Mateusz 11:28-30) Jezus zganił te miasta które nie przyjęły go pomimo cudów jakie w nich się dokonały (Mateusz 11:20-24). Potem sławił Ojca za to, że prości ludzie mogli przyjąć zbawienie, które światli ludzie odrzucili (Mateusz 11:25-26). Z kontekstu wynika, że Jezus zaprosił tych którzy ciężko pracowali aby osiągnąć swoje zbawienie, ale byli zbyt obciążeni grzechem aby znaleźć odpoczynek w zbawieniu które On ofiaruje. Za darmo, „łatwe” i „lekkie” zbawienie. Odpoczynek który On ofiaruje obejmuje również nasze osobiste relacje z Bogiem w jego dzień odpoczynku. (Mateusz 11:27).

“W tym czasie szedł Jezus w sabat wśród zbóż, a uczniowie jego byli głodni i poczęli rwać kłosy i jeść. A gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli do niego: Oto uczniowie twoi czynią, czego nie wolno czynić w sabat.” (Mateusz 12:1-2) Ewangelie wyjaśniają niektóre z czynów Jezusa które uczynił w sabat. Większość z tych historii pokazuje jak Jezus rozumiał odpoczynek sabatu w odróżnieniu od tego co czynili Faryzeusze. Czy jest zgodne z prawem zbierać plony w sabat? Czy jest zgodne z prawem uzdrawianie w sabat? Czy jest zgodne z prawem dźwigać nosze w sabat? Odkąd żydzi wrócili z Babilonu, Faryzeusze o wiele bardziej martwili się o to, aby nie łamano sabatu, niż aby odnaleźć radość z odpoczynku który Bóg nam dał.

„Albo czy nie czytaliście w zakonie, że w sabat kapłani w świątyni naruszają sabat, a są bez winy?” (Mateusz 12:5) Dawid i chleby pokładne (1 Samuela 21:1-6). Głód (potrzeba) Dawida i jego towarzyszy były ważniejsze niż pierwotne przeznaczenie chlebów pokładnych. Kapłani mogli pracować w świątyni w sabat, ponieważ ich służba była związana ze służeniem Bogu. Jezus nie chciał uwolnić Izraela od sabatu, ale chciał uwolnić sabat od bezsensownych zasad, które sobotę zamieniły w ciężar.

„A był tam człowiek, który miał uschłą rękę. I zapytali go, mówiąc: Czy wolno w sabat uzdrawiać? Chcieli go bowiem oskarżyć” (Mateusz 12:10) Niewątpliwie faryzeusze wierzyli, że uzdrowienie kogoś [w sobotę] było przekroczeniem szabatu. Jezus pokazał im niekonsekwencję w ich rozumowaniu. Byli oni gotowi pomóc zwierzęciu w szabat, podczas gdy w tym samym dniu odmawiali pomocy człowiekowi. Ich umysły były tak zaślepione, że „wyszedłszy, naradzali się co do niego, jakby go zgładzić” (Mateusz 12:14). Można niewłaściwie oceniać postępowanie innych z powodu naszych własnych poglądów na temat tego, jak święcić szabat.

“ Często lekarze i pielęgniarki są wzywani podczas Sabatu do służenia chorym i czasami jest niemożliwe, aby mieli czas na odpoczynek i uczestnictwo w nabożeństwie. Potrzeb cierpiącej ludzkości nigdy nie należy zaniedbywać. Zbawiciel poprzez swój przykład pokazał nam, że jest właściwą rzeczą ulżyć cierpiącym w czasie Sabatu. Jednakże niekonieczna praca, taka jak zwykłe zabiegi lecznicze i operacje, które mogą być odłożone w czasie, powinny być wykonane później. Niech pacjenci rozumieją, że lekarze i pomocnicy powinni mieć jeden dzień na odpoczynek. Niech zrozumieją, że pracownicy boją się Boga i pragną zachować jako święty dzień, który Bóg oddzielił dla swoich naśladowców, by go zachowywali jako znak pomiędzy Bogiem i nimi. ” E.G.W. (Testimonies for the Church, tom 7, rozdział. 22, str. 106)

“ Jeżeli powstrzymasz swoją nogę od bezczeszczenia sabatu, aby załatwić swoje sprawy w moim świętym dniu, i będziesz nazywał sabat rozkoszą, a dzień poświęcony Panu godnym czci, i uczcisz go nie odbywając w nim podróży, nie załatwiając swoich spraw i nie prowadząc pustej rozmowy, Wtedy będziesz się rozkoszował Panem, a Ja sprawię, że wzniesiesz się ponad wyżyny ziemi, i nakarmię cię dziedzictwem twojego ojca, Jakuba, bo usta Pana to przyrzekły. ” (Izajasz 58:13-14) “ Jeżeli powstrzymasz swoją nogę od bezczeszczenia sabatu, aby załatwić swoje sprawy w moim świętym dniu, i będziesz nazywał sabat rozkoszą, a dzień poświęcony Panu godnym czci, i uczcisz go nie odbywając w nim podróży, nie załatwiając swoich spraw i nie prowadząc pustej rozmowy, Wtedy będziesz się rozkoszował Panem, a Ja sprawię, że wzniesiesz się ponad wyżyny ziemi, i nakarmię cię dziedzictwem twojego ojca, Jakuba, bo usta Pana to przyrzekły. ” (Izajasz 58:13-14) Jezus pragnął przywrócić sabatowi jego prawdziwe znaczenie. Co zgodnego z prawem można czynić w sabat? Można czynić dobrze (Mateusz 12:12). On już użył proroka Izajasza aby powiedzieć nam jak powinniśmy zachowywać sabat by uczcić Boga. :  Nie czyń własnej woli w sabat.  Zachowywanie go powinno być radością.  Uczczenie go przez odłożenie na bok zwykłych czynności związanych z pracą.  Nawet nie rozmawiaj o codziennej pracy. Wtedy będziemy się cieszyć spędzaniem czasu z Bogiem i naszymi braćmi i siostrami w ten wspaniały dzień. ZACHOWYWANIE SABATU

„ W żadnym wypadku nie powinniśmy pozwalać na to, by troski i transakcje biznesowe odwracały nasze myśli od Sabatu Pana, który to On poświęcił. Nie powinniśmy nawet pozwalać na to, by nasze umysły skupiały się na sprawach o świeckim charakterze… Sabat został uczyniony dla człowieka, aby był dla niego błogosławieństwem przez oderwanie jego umysłu od świeckiej pracy, by rozmyślać nad dobrocią i chwałą Bożą. Jest rzeczą konieczną, aby lud Boży zgromadzał się, by rozmawiać z Nim, by wymieniać myśli i idee odnośnie prawd zawartych w Jego Słowie i poświęcić część czasu na odpowiednią modlitwę. Ale te czasy, nawet w czasie Sabatu nie powinny być uczynione uciążliwymi, poprzez ich długość i brak zainteresowania. „ E.G.W. (Testimonies for the Church, tom. 2, nr. 20, rozdz. 71, str 583)