nitrowanie glikolu dietylowego przy zwiększeniu ilości wody pozwala na oddzielenie mieszaniny poreakcyjnej od produktu, zwiększa wydajność i zmniejsza ryzyko wybuchu mieszaniny, zawartość wody w mieszance powinna być większa niż 3% wagowe jednak nie powinna przekraczać 12%, najlepsze wyniki otrzymuje się przy zawartości wody 5-8%, nadmiar HNO3, który został uznany za wystarczający to 10% ponad ilość stechiometryczną, po 10 – 15 minutach od wprowadzenia wszystkich składników proces dobiega końca, zostaje wyłączone mieszanie. produkt po odstaniu dekantuje, po umyciu produkt neutralizuje się odrobiną węglanu sodu lub odpowiadającym roztworem alkalicznym, końcowe przemycie ciepłą wodą stabilizuje produkt, wykonuje się test papierkiem jodowo-skrobiowym. Synteza DNDG jest jedną z ważniejszych syntez w przemyśle wybuchowym. Była doskonalona przez wielu naukowców, na różne sposoby, przez niemal 100 lat. Jedne metody różniły się mniej, inne bardziej jednak wszystkie dążyły do uzyskania jak największej wydajności nie zaniedbując przy tym bezpieczeństwa. Każda z nich miała na względzie jak najmniejszy koszt otrzymania produktu i jak najwyższą jego jakość. Celem niniejszej pracy była optymalizacja tych warunków, otrzymanie jak najwyższej wydajności produktu przy jak najniższym koszcie przy zachowaniu troski o bezpieczeństwo osób pracujących przy jego wyrobie.. OTRZYMYWANIE DNDG Otrzymywanie dwuazotanu dwuetylenoglikolu z glikolu w skali 10 ton / rok WYKRES SANKEYA WSTĘP I CEL PRACY Kierownik pracy: dr inż. Paweł Maksimowski Zakład Materiałów Wysokoenergetycznych Aneta Pląsek, Agnieszka Płandowska, Oksana Ryżyk, Łukasz Skrzos SCHEMAT IDEOWY SCHEMAT TECHNOLOGICZNY KOSZTORYS ZAGROŻENIA ORAZ GOSPODARKA ODPADAMI Gospodarka odpadami Ważnym aspektem w procesie otrzymywania DNDG jest zagospodarowanie odpadów. Kwas odpadkowy odseparowany po nitrowaniu jest poddawany denitracji na kolumnie denitracyjnej. Produkty denitracji są zbierane do zbiorników zamkniętych i odpowiednio przetwarzane. Strumień odpadkowy po procesach wymywania i zobojętniania zawiera śladowe ilości kwasów oraz węglan sodu co sprawia, że dopuszczalne jest usuwanie tych odpadów do ścieków komunalnych. Siarczan magnezu wykorzystany jest jako środek suszący produktu. Po suszeniu i jego odfiltrowaniu jest poddawany suszeniu w celu usunięcia nagromadzonej wilgoci i ponownie wykorzystany w procesie. Zagrożenia Z racji prowadzenia procesu w zamkniętym układzie technologicznym istnieje ograniczony kontakt operatora z substancjami chemicznymi. Zagrożenia mogą wystąpić wskutek zbyt wolnego mieszania i niedostatecznego chłodzenia reaktora przez płaszcz grzejny oraz awarii czujnika temperatury, podczas przesyłu cieczy między zbiornikami w wyniku awarii pompy lub zaworów, w wyniku rozszczelnienia układu wskutek np. korozji rurociągów, zbiorników lub samoistnej detonacji wskutek przegrzania produktu, podczas dodawania środka suszącego do mieszalnika, podczas załadunku i rozładunku substancji. Należy zapewnić łatwy dostęp do środków gaśniczych takich jak: woda, piana, dwutlenek węgla i proszki gaśnicze oraz instrukcje ich używania w zależności od zagrożenia. Ponadto układ technologiczny powinien znajdować się w miejscu o dobrej wentylacji i z dala od źródeł ognia. Surowce: Cena za kg: Cena za 20 szarży (800kg) produktu: Źródło: HNO 3 98% 1,761418,56 POCH S.A. H 2 SO 4 96% 0,59387,04 POCH S.A. H2OH2O0,0350,82 DEMI - POL glikol diEt 10,795481,32 POCH S.A. węglan sodu 0,1934,58 Krakche mia MgSO 4 0,4124,60 POCH S.A. Suma- 9832,32 zł => 12,29 zł na 1kg produktu -. Koszt robocizny KR= (suma wynagrodzeń/norma miesięczna w kg)*12/11 = (2* )/800*12/11 = 9,55 zł Narzuty określono na 30% KR = 12,42 zł Techniczny koszt wytworzenia (TKW) wynosi: TKW = koszt surowców/kg produktu + koszt robocizny + narzuty = 9,22+9,55+12,42= 31,19 zł Cena produktu = 40 zł/kg Zysk brutto = cena – TKW = 40,00 – 31,19 = 8,81zł Zysk netto = zysk brutto – podatek = 8,81 – 2,03(podatek) = 6,78zł