W YBRANE ZAGADNIENIA POSTĘPOWANIA CYWILNEGO W SPRAWACH O OCHRONĘ WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ Prof. dr hab. Feliks Zedler Konferencja „Rynek leków a ochrona własności intelektualnej” Warszawa 24 kwietnia 2009 r.
1. O GÓLNE ROZWIĄZANIA Roszczenia cywilnoprawne z zakresu ochrony własności przemysłowej są dochodzone zasadniczo na drodze postępowania cywilnego (art. 283 p. w. p.).
2. Z ASADNICZE ODRĘBNOŚCI WPROWADZONE P. W. P. DOTYCZĄ : zabezpieczenie dowodów; zabezpieczenie roszczeń przeciwko osobie naruszającej prawa własności przemysłowej; zabezpieczenie roszczeń przeciwko innej osobie niż naruszającej prawo własności przemysłowej.
3. Z ABEZPIECZENIE DOWODÓW właściwość sądu - sąd właściwy miejsca, w którym naruszający wykonuje swą działalność lub w którego okręgu znajduje się jego majątek; wszczęcie postępowania - na wniosek; rozpoznanie wniosku - w 3 lub 7 dni; rozpoznanie wniosku przed wytoczeniem powództwa - wyznaczenie terminu do wytoczenie powództwa; obrona zobowiązanego - kaucja, - zażalenie, - wniosek o uchylenie lub zmianę, - upadek zabezpieczenia, - naprawienie szkody wyrządzonej zabezpieczeniem.
4. Z ABEZPIECZENIE ROSZCZEŃ DOCHODZONYCH PRZECIWKO PODMIOTOWI NARUSZAJĄCEMU PRAWA WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ ( WYJĄTKI OD ZASAD OGÓLNYCH DOTYCZĄCYCH ZABEZPIECZENIA ROSZCZEŃ W POSTĘPOWANIU CYWILNYM ) 1) w sprawach o zabezpieczenie roszczeń wynikających z naruszenia patentu lub dodatkowego prawa ochronnego na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, prawa ochronnego na znak towarowy, prawa z rejestracji oznaczenia geograficznego, prawa z rejestracji układu scalonego, wynagrodzenia twórcy projektu wynalazczego - podstawą zabezpieczenia jest wyłącznie uprawdopodobnienie istnienie roszczenia (art. 753 § 1 k.p.c. w związku z art § 1 pkt. 7 i 8 k.p.c.).
4. Z ABEZPIECZENIE ROSZCZEŃ DOCHODZONYCH PRZECIWKO PODMIOTOWI NARUSZAJĄCEMU PRAWA WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ C. D. 2) zabezpieczenie przez zobowiązanie do udzielenia informacji a. dopuszczalne w sprawach określonych bliżej w art. 287 i 296 p. w. p. ; b. przedmiotem informacji mogą być (i) firmy (nazwy) adresy producentów, wytwórców, dystrybutorów, dostawców oraz innych poprzednich posiadaczy towarów lub świadczących usługi, które naruszają patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, jak również przewidzianych odbiorców hurtowych lub prowadzących sprzedaż detaliczną tych towarów i usług, (ii) ilość wyprodukowanych, wytworzonych, zbytych, otrzymanych lub zamówionych towarów lub usług naruszających patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, a także cen uiszczonych za te towary i usługi; c. możliwość uchylenie się od obowiązku udzielania informacji – mają osoby, które według przepisów k.p.c. mają prawo odmowy zeznań lub odpowiedzi na zadane pytania (art. 261 k.p.c.); d. podstawa zabezpieczenia – oprócz interesu prawnego także wysoce prawdopodobne naruszenie praw z patentu, dodatkowego prawa ochronnego, prawa z rejestracji.
5. Z ABEZPIECZENIE ROSZCZEŃ PRZECIWKO INNEJ OSOBIE NIŻ NARUSZAJĄCY PRAWA WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ Zabezpieczenie możliwe przez zobowiązanie do udzielenia informacji. Zasadniczo tak jak w przypadku zabezpieczenia przez zobowiązanie do udzielenie informacji osoby, która naruszyła prawo własności przemysłowej. Zasadnicza różnica dotyczy jednak podstaw zabezpieczenia. Oprócz podstaw wymaganych przy zabezpieczeniu roszczeń przeciwko naruszającemu prawa wymagane jest dodatkowe wykazanie, że u osoby, którą chcemy zobowiązać : a. stwierdzono, że posiada towary naruszające patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, lub b. stwierdzono, że korzysta z usług naruszających patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, lub c. stwierdzono, że świadczy usługi wykorzystywane w działaniach naruszających patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, lub d. została przez osobę określoną w lit. a, b lub c wskazana jako uczestnicząca w produkcji, wytwarzaniu lub dystrybucji towarów lub świadczeniu usług naruszających patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, a powyższe działania mają na celu uzyskanie bezpośrednio lub pośrednio zysku lub innej korzyści ekonomicznej, przy czym nie obejmuje to działań konsumentów będących w dobrej wierze.