ROLA PAŃSTWA W GOSPODARCE 1
Rynek i państwo jako metody koordynacji – uwagi (założenia) wstępne Dwie możliwe alternatywy (dychotomie) instytucjonalne w analizie gospodarki rynkowej: 1) doskonały rynek vs. doskonałe państwo; 2) niedoskonały rynek vs. niedoskonałe państwo. Przyjęcie drugiej z tych alternatyw implikuje potrzebę identyfikacji, poszukiwania źródeł i badania współzależności błędów rynku i błędów państwa podejście skrajnie neoliberalne: zdecydowana większość błędów rynku ma swoje źródło w błędach regulacji gospodarki przez państwo 2
Rynek i państwo jako metody koordynacji – uwagi (założenia) wstępne ze względu na nieuniknioność błędów regulacyjnych obu rodzajów, rynek i państwo nie powinny być traktowane jako "konkurencyjne", ale zawsze jako komplementarne mechanizmy koordynacji działań indywidualnych podmiotów gospodarczych niedoskonałości (błędy) państwa wiążą się – generalnie rzecz biorąc - z faktem, że 1. w praktyce brak jednolitego celu działania państwa jako podmiotu regulującego funkcjonowanie gospodarki 2. występują zróżnicowane możliwość wywierania presji na osiąganie określonych celów regulacyjnych, zwłaszcza ze względu na niejednakowy dostęp do informacji i asymetrię informacji w układzie: organy państwa – prywatne podmioty gospodarcze (klasyczny przypadek teorii agencji) 3
Rynek i państwo jako metody koordynacji – uwagi (założenia) wstępne Ogólne założenie analizy: współzależność błędów rynku i błędów państwa, a na tym tle współzależność regulacji rynkowej i publicznej, jest rozpatrywana na tle ogólnej neoklasycznej przesłanki metodologicznej, że wszelkie formy publicznej regulacji mają na celu nie zastępowanie rynku, ale jedynie jego szeroko rozumiane usprawnianie w zakresie funkcji koordynacyjno-optymalizacyjnych Po trzecie, podejście neoklasyczne implikuje też, że na potrzebę doskonalenia regulacji rynkowej – poprzez ograniczania zakresu występowania błędów rynku – jak i ograniczania regulacyjnych błędów państwa należy patrzeć zgodnie z paradygmatem metodologicznego indywidualizmu, co w tym przypadku oznacza przede wszystkim konieczność uwzględniania kosztów i korzyści osiąganych przez poszczególnych uczestników „gry regulacyjnej ” 4
Definicja „paradygmatu rynku” i regulacji publicznej w gospodarce rynkowej jako punkt odniesienia dla analizy błędów rynku i błędów państwa Paradygmat rynku: podmioty gospodarcze kierują się obserwacją rynkowych cen dóbr i czynników produkcji, oraz związanych z tym wahań poziomu realizacji swych funkcji użyteczności (celu) Powyższe działania doprowadzają do kształtowania się efektywnej równowagi na poszczególnych rynkach, Jeśli równowaga jest efektywna następuje maksymalizacją łącznej nadwyżki ekonomicznej (dobrobytu społecznego), czyli optimum Pareto Bledy rynku prowadzą do nieefektywnej równowagi i spadku poziomu potencjalnego dobrobytu społecznego, wywołując konieczność regulacji publicznej 5
Definicja regulacji publicznej z punktu widzenia paradygmatu rynku Szeroka i wąska definicja regulacji publicznej w gospodarce rynkowej Regulacja ekonomiczna vs. regulacja społeczna i możliwość ich łącznego ujmowania Definicja regulacji publicznej zgodna z definicją paradygmatu rynku: ogólne zasady lub specyficzne działania agend rządowych i innych podmiotów administracji publicznej, które oddziałują bezpośrednio na mechanizm alokacyjny rynku poprzez wpływ na decyzje producentów i konsumentów dotyczące podaży i popytu 6
Błędy rynku – definicja ogólna Ogólna definicja błędów rynku: niezdolność rzeczywistych rynków do takiej alokacji ograniczonych zasobów, która prowadzi do maksymalizacji łącznej nadwyżki ekonomicznej, czyli maksymalizacji dobrobytu społecznego Dwie podstawowe grupy tak rozumianych błędów rynku 1. Niedoskonałości związane z naruszaniem zasad konkurencji 2. Niedoskonałości związane z funkcjonowaniem systemu indywidualnych (prywatnych) praw własności (praw dyspozycji) Podział nie całkowicie rozłączny 7
Ogólna definicja błędów państwa w kontekście paradygmatu rynku Ogólna definicja błędów państwa: 1. niezdolność (czy ograniczona zdolność) do adresowania przez państwo w ramach wąsko pojętej regulacji publicznej niedoskonałości rynku, tak aby zwiększać ich rzeczywistą zdolność do zapewnienia efektywności alokacyjnej i osiągania stanu efektywnej równowagi na poszczególnych rynkach 2. podejmowanie działań (prawnych, instytucjonalnych, organizacyjnych itd.), które same w sobie stają przyczyną osłabienia zdolności rynku do efektywnej alokacji zasobów i osiągania stanu efektywnej równowagi na poszczególnych rynkach błędy państwa jako specyficzne źródło błędów rynku 8
Poziomy oddziaływania państwa na gospodarkę Powyższa definicja błędów państwa, a implicite także błędów rynku, ma charakter „wąski”, związany z istotą paradygmatu rynku i definicją regulacji publicznej jako określonego poziomu oddziaływania państwa na gospodarkę Pozostałe podstawowe poziomy oddziaływania państwa na gospodarkę: 1. Klasycznie rozumiany interwencjonizm (podstawowe polityki makroekonomiczne) Polityka fiskalna, monetarna i handlowa Zmienność w czasie znaczenia poszczególnych polityk makroekonomicznych (w zależności od fazy cyklu koniunkturalnego, „czynników ideologicznych” i specyfiki poszczególnych kierunków teoretycznych Problem dyskusyjny: czy można mówić o błędach państwa w kontekście różnych polityk makroekonomicznych (także w związku z ostatnim kryzysem) 9
Poziomy oddziaływania państwa na gospodarkę 2. Szeroko rozumiana polityka strukturalna (polityka zintegrowanego, prowzrostowego oddziaływania państwa na gospodarkę): Polityki horyzontalne: regionalna, naukowa i edukacyjna, ekologiczna, przestrzenna i inne Polityki sektorowe: przemysłowa, rolna, transportowa i inne Horyzontalny i selektywny sposób uprawniania polityk sektorowych Polityka strukturalna a problem spójności ekonomicznej, społecznej i przestrzennej W tym zakresie, w jakim polityka strukturalna, zwłaszcza polityki sektorowe, są uprawiane w sposób horyzontalny (a nie selektywny), „zbliżają się” one do regulacji publicznej jako określonym poziomem oddziaływania państwa na gospodarkę 10
Poziomy oddziaływania państwa na gospodarkę 3. POLITYKI MIKROEKONOMICZNE I INSTYTUCJONALNE A. Prowzrostowe polityki mikroekonomiczne sensu largo 1. Narzędzia (regulacje) wzmacniające system praw własności; 2. Proefektywnościowe regulacje sektorów (branż) oferujących dobra o charakterze dóbr publicznych, a w tym doskonalenie instrumentów i narzędzi regulacji publicznej; 3. Odpolitycznienie gospodarki (ograniczanie zakresu występowania tzw. kapitalizmu państwowego); 4. Narzędzia służące poprawie efektywności alokacyjnej sektora publicznego i prywatnego; 5. Działania służące zwiększaniu pozytywnych z punktu widzenia wzrostu gospodarczego skutków komercjalizacji i prywatyzacji ze szczególnym uwzględnieniem sektorów "trudnych" (infrastrukturalnych, sieciowych itp.); 6. Regulacje służące proefektywnościowej zmianie struktury podmiotowej gospodarki. Uwaga ogólna: polityki 1-6 zawierają też komponent instytucjonalny 11
Poziomy oddziaływania państwa na gospodarkę B. Polityki służące tworzeniu i wzmacnianiu instytucjonalnych podstaw ładu rynkowego 1. proefektywnościowe zmiany struktury i sposobu funkcjonowania "Centrum Gospodarczego"; 2. regulacje prawno-instytucjonalne zwiększające skuteczność i efektywność działania administracji specjalnej oraz instytucji "regulacji pośredniej"; 3. regulacje podnoszące sprawność funkcjonowania organów samorządu terytorialnego; 4. ingerencja państwa w działalność samorządu zawodowego celem zwiększania przejrzystości i konkurencji na rynkach objętych obszarem ich działania; 5. doskonalenie form i metod działania samorządu gospodarczego i pracowniczego. 12
Błędy rynku i państwa w kontekście paradygmatu rynku Ogólne i specyficzne błędy rynku Błędy ogólne: związane z uniwersalnymi przyczynami zawodności rynkowego mechanizmu alokacyjnego i równowagowego: 1. Sytuacje monopolistyczne, w tym zwłaszcza związane z monopolem naturalnym 2. Występowanie tzw. bezpośrednich efektów zewnętrznych, zarówno negatywnych jak i – co się rzadziej dostrzega – pozytywnych 3. Występowanie dóbr publicznych (często w powiązaniu z dodatnimi i/lub /negatywnymi efektami zewnętrznymi. 4. Niedoskonałości informacyjne 5. Występowanie ryzyka i niepewności 13
Błędy rynku i państwa w kontekście paradygmatu rynku Błędy specyficzne: związane z funkcjonowaniem określonych rynków lub – w przypadku błędów państwa – z reżimami regulacji publicznej właściwych dla tych rynków Ważne obszary występowania specyficznych błędów rynku/państwa : 1. Produkcja i dystrybucja wiedzy naukowej (innowacji) Warunki optymalności produkcji „wiedzy” i jej dystrybucji Prywatna vs. społeczna stopa zwrotu z prywatnych nakładów na wiedzę, innowacje i B+R Szczególnie wysokie prywatne ryzyko inwestowania 14
Błędy rynku i państwa w kontekście paradygmatu rynku 2. Edukacja formalna na różnych poziomach Społeczna vs. prywatna stopa zwrotu z nakładów na edukację Słabość mechanizmu dostosowania popyt i podaży 3. Ochrona środowiska i gospodarowanie jego zasobami Zapewnienia społecznie optymalnej skali eksploatacji zasobów Zapewnienia międzypokoleniowej sprawiedliwości i trwałości rozwoju Zapewnienia społecznie pożądanej jakości środowiska Brak rynkowego (mikroekonomicznego – przedsiębiorstwa, gospodarstwa domowe) mechanizmu gromadzenia środków na zachowanie i poprawę stanu środowiska Identyfikacja błędów specyficznych jako podstawa wzrostu skuteczności regulacji publicznej 15
Błędy rynku i państwa w świetle ekonomicznej teorii regulacji publicznej Punktem odniesienia dotychczasowych rozważań była implicite normatywna teoria regulacji publicznej Zgodnie z nią, jeśli koszty i straty społeczne związane z występowaniem niedoskonałości rynku znacznie przewyższające koszty potencjalnej regulacji, to państwo powinno regulować rynek, żeby maksymalizować dobrobyt społeczny, czy też - innymi słowy - zmniejszyć straty w poziomie tego dobrobytu występujące w sytuacji przedregulacyjnej. Błędy państwa będą wówczas (teoretycznie) polegać na niezdolności, bądź ograniczonej zdolności, do powyższego działania (czy to z powodu nierozpoznania tych błędów, czy ich niewłaściwego adresowania) 16
Istota ekonomicznej teorii regulacji publicznej (ETR) oraz błędy państwa w świetle ETR I Ekonomiczna teoria regulacji publicznej (ETR)– ujęcie syntetyczne Podstawowym zasobem, którym dysponuje państwo jest „prawo przymuszania” (power to coerce) – różnymi metodami Wszyscy aktorzy życia polityczno- gospodarczego, podmioty gospodarcze, politycy, legislatorzy i regulatorzy, postępują racjonalnie i maksymalizują swoja użyteczność (funkcję użyteczności) 17
Istota ekonomicznej teorii regulacji publicznej (ETR) oraz błędy państwa w świetle ETR Politycy kierują się głównie kryterium zdobycia i/lub utrzymania władzy. Grupy interesów, konkurując między sobą, oferują im swoje poparcie, bądź pieniądze na prowadzenie kampanii wyborczej. Politycy "wybierają" grupę najwyżej ocenianą z tego punktu widzenia i w razie zwycięstwa wyborczego oferują jej regulację, która z nawiązką pokrywa koszty związane wywieraniem nacisku politycznego: lobbingu, klientyzmu itp. Regulacja jest zwykle bardziej korzystna dla producentów niż konsumentów. Gra interesów prowadzi do optymalnego (nie oznacza to z reguły optymalności w sensie Pareto) rozdziału korzyści z regulacji między przedsiębiorców i konsumentów a polityków, czyli instytucje regulacyjne. 18
Istota ekonomicznej teorii regulacji publicznej (ETR) oraz błędy państwa w świetle ETR Ujęcie regulacji publicznej zgodne z ETR implikuje istnienie politycznego rynku regulacji Ipso facto oznacza to ujmowanie regulacji publicznej jako specyficznego towaru Ujęcie regulacji publicznej zgodnie z ETR implikuje odmienną interpretację błędów państwa 19
Istota ekonomicznej teorii regulacji publicznej (ETR) oraz błędy państwa w świetle ETR Zgodnie z ETR, błędy państwa to w ujęciu ogólnym: 1. Niezdolność państwa (instytucji legislacyjnych i regulacyjnych) do stwarzania rozwiązań regulacyjnych akceptowanych przez wszystkie podmioty procesu regulacyjnego 2. Nieumiejętność stwarzania reżimów regulacyjnych przeciwdziałających nadmiernej koncentracji korzyści z tytułu regulacji w jednej grupie podmiotów (uczestników) „gry regulacyjnej” (np. sytuacje opisywane przez capture theory of regulation – teorię przechwycenia) 20
Istota ekonomicznej teorii regulacji publicznej (ETR) oraz błędy państwa w świetle ETR Nieumiejętność przewidywania i szacowania kosztów i korzyści z tytułu regulacji oraz ich rozkładu między poszczególne grupy podmiotów niezdolności państwa (instytucji legislacyjnych i regulacyjnych) do stwarzania rozwiązań regulacyjnych akceptowanych przez wszystkie główne grupy podmiotów, do których dana regulacja jest adresowana nieumiejętności stwarzania reżimów regulacyjnych przeciwdziałających nadmiernej koncentracji korzyści z tytułu regulacji w jednej grupie podmiotów (uczestników) „gry regulacyjnej” 21
Istota ekonomicznej teorii regulacji publicznej (ETR) oraz błędy państwa w świetle ETR Nieumiejętności rozwiązywania i łagodzenia konfliktów po stronie podaży regulacji (ciała legislacyjne vs. agendy regulacyjne) Dopuszczanie do alienacji agend regulacyjnych (realizacja przez biurokrację własne interesów, niezależnie od preferencji społecznych) Podejmowaniu decyzji regulacyjnych pod wpływem uwarunkowań wynikających z cyklu politycznego, a nie w oparciu o rzetelny rachunek kosztów i korzyści związanych z określonymi rozwiązaniami regulacyjnymi 22
Błędy rynku i błędy państwa – wnioski dotyczące zmian systemów regulacyjnych Jeśli wyjść od tezy o występowaniu niedoskonałości rynku w realnie funkcjonujących gospodarkach, regulacja publiczna w gospodarce rynkowej musi być postrzegana jako zjawisko nieuniknione, a nie jako rozwiązanie instytucjonalne zależne od określonej opcji teoretycznej czy ideologicznej Niedoskonałości rynku nie mogą być traktowane w sposób ahistoryczny, ale ewolucyjny, z uwzględnieniem zwłaszcza faktu, że współczesny postęp techniczny może przynajmniej osłabiać zakres i skutki ich występowania. Stwarza to obiektywne przesłanki deregulacji wielu rynków bądź zmiany metod i instrumentów regulacji stosowanych w odniesieniu do tych rynków. 23
Błędy rynku i błędy państwa – wnioski dotyczące zmian systemów regulacyjnych Przy projektowaniu systemów regulacyjnych zawsze muszą być brane pod uwagę koszty i korzyści przez nie implikowane (relacja: nieodwracalna strata w dobrobycie w sytuacji przedregulacyjnej – koszty reżimu regulacyjnego) należy zawsze mieć świadomość, że mogą wystąpić określone błędy państwa jako regulatora, a zatem wzrostowi dobrobytu wskutek usunięcia/ograniczenia niedoskonałości rynku może towarzyszyć spadek dobrobytu wywołanymi błędami regulacyjnymi. Błędy państwa jako regulatora mogą być samoistnym źródłem zniekształceń w funkcjonowaniu rynków 24
Błędy rynku i błędy państwa – wnioski dotyczące zmian systemów regulacyjnych Zgodnie z ETR, a także biorąc pod uwagę, iż regulacja jest zawsze określoną formą redystrybucji dochodów, przy doskonaleniu istniejących i projektowaniu nowych regulacji powinny być brane pod uwagę interesy (koszty i korzyści) uczestników gry regulacyjnej. Jest to jeden z elementarnych warunków skuteczności regulacji publicznej w gospodarce rynkowej. Chodzi szczególnie o relację: koszty i korzyści producentów vs. koszty i korzyści odbiorców oferowanych przez nich dóbr Poszczególne instrumenty regulacyjne winny być – tak jak wszystkie instrumenty polityki ekonomicznej – oceniane nie tylko z punktu widzenia ich skuteczności, ale również efektywności ekonomicznej (potrzeba analizy porównawczej potencjalnych instrumentów z punktu widzenia kryterium kosztów osiągania celów regulacji) 25