Ogólne zasady prac geodezyjnych dotyczą okre ś lenia danych o kształcie i wymiarach Ziemi oraz przebiegu geoidy, zakładania osnów geodezyjnych, okre ś lania danych dotyczących topografii powierzchni ziemi, złó ż mineralnych i wyrobisk górniczych,

Ogólne zasady prac geodezyjnych dotyczą pomiarów sytuacyjnych i rze ź by terenu do sporządzania map wielkoskalowych, pomiarów uzbrojenia terenu w urządzenia nadziemne, naziemne i podziemne, zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów,

Ogólne zasady prac geodezyjnych dotyczą rozwi ą zywania geodezyjnych zagadnie ń projektowych i realizacyjnych w poszczególnych dziedzinach techniki i gospodarki narodowej, aktualizacji opracowań geodezyjno- kartograficznych

Ogólne zasady techniczne dotyczą podstaw jednolito ś ci prac geodezyjnych, ogóln ych zasady stosowania przepisów technicznych, podział u prac geodezyjnych, podział u i klasyfikacj i osnów geodezyjnych poziomych i wysoko ś ciowych,

Ogólne zasady techniczne dotyczą ogóln ych zasady zakładania osnów geodezyjnych oraz stosowania układów lokalnych, dokładno ś ci pomiarów sytuacyjnych i wysoko ś ciowych zasady wykonywania prac obliczeniowo-kontrolnych i obliczeniowych, ogóln ych zasad porz ą dkow ych

O jednolitości wyników prac geodezyjnych stanowią: jednolity system miar, jednolite systemy odniesienia wyników pomiarów, okre ś lona przepisami technicznymi tre ść dokładno ść i forma opracowa ń.

Przy pracach geodezyjnych obowiązują: jednolity dla całego kraju system współrzędnych geograficznych geodezyjnych / B, L /, państwowy układ współrzędnych prostokątnych płaskich „ 2000” i ”1992” / X, Y /, jednolity dla całego kraju państwowy układ wysokości / H /, jednolity dla całego kraju poziom odniesienia pomiarów grawimetrycznych, jednolity dla całego kraju poziom odniesienia zdjęć magnetycznych.

Ogólne zasady stosowania przepisów technicznych 1. Treść, 2. dokładność, 3. formę typowych prac geodezyjnych i kartograficznych określają przepisy techniczne zawarte w instrukcjach technicznych geodezyjnych i kartograficznych

Instrukcje techniczne dzielą się na grupy "O" - instrukcje regulujące obligatoryjnie sprawy ogólne, "G" - instrukcje geodezyjne regulujące wykonywanie pomiarów osnów geodezyjnych, pomiarów astronomicznych, grawimetrycznych i magnetycznych do celów geodezyjnych, pomiarów sytuacyjnych i rze ź by terenu, pomiarów realizacyjnych i obsługi inwestycji, pomiarów i opracowa ń w zakresie ewidencji gruntów,

Instrukcje techniczne dzielą się na grupy "K" - instrukcje kartograficzne regulujące opracowanie i reprodukcję mapy zasadniczej, map topograficznych do celów gospodarczych oraz map tematycznych, TBD – topograficzna baza danych

Prace geodezyjne pod względem przedmiotu dzielą się na: pomiary osnów geodezyjnych, oraz pomiary podstawowych osnów grawimetrycznych i magnetycznych, pomiary szczegółowe sytuacyjne i wysokościowe, pomiary realizacyjne i obsługa inwestycji, prace geodezyjne związane z ewidencją gruntów, inne prace geodezyjne.

Pomiary szczegółowe - sytuacyjne i wysokościowe, obejmują: zakładanie, pomiar i obliczenia geodezyjnych osnów pomiarowych poziomych i wysokościowych, pomiar i opracowanie wyników pomiaru szczegółów sytuacyjnych, pomiary stanu struktury zagospodarowania terenu pomiary granic podziału administracyjnego, pomiary inwentaryzacyjne uzbrojenia terenu w urządzenia techniczne nadziemne, naziemne i podziemne,

Pomiary szczegółowe - sytuacyjne i wysokościowe, obejmują: pomiary rze ź by terenu tj., naturalnych i sztucznych form ukształtowania powierzchni terenu, pomiary uzupełniające, prowadzenie geodezyjnych systemów informatycznych w zakresie sytuacji terenowej, zagospodarowanie, ewidencji uzbrojenia terenu itp

Ogólny podział osnów geodezyjnych 1. Osnowy geodezyjne stanowię usystematyzowany zbiór punktów geodezyjnych dla których określono matematycznie ich wzajemne położenie i dokładność

Ogólny podział osnów geodezyjnych 1. Ze względu na sposób przedstawienia wzajemnego położenia punktów osnowy geodezyjne dzielą się na: osnowę poziomą, w której wzajemne położenie punktów na powierzchni odniesienia zostało określone w przyjętym układzie współrzędnych geodezyjnych, osnowę wysokościową, w której wysokości punktów zostały określone względem przyjętego poziomu odniesienia.

Ogólny podział osnów geodezyjnych 1. Ze względu na rolę i znaczenie dla prac geodezyjnych osnowy geodezyjne dzielą się na: osnowy podstawowe, osnowy szczegółowe, osnowy pomiarowe.

Ogólny podział osnów geodezyjnych 1. Osnowy podstawowe są zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: badania kształtu i wymiarów Ziemi, nawi ą zania i wyrównania osnów szczegółowych w pa ń stwowym układzie współrz ę dnych i pa ń stwowym układzie wysoko ś ci.

Ogólny podział osnów geodezyjnych 1. Osnowy szczegółowe są zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: nawi ą zania i wyrównania osnów pomiarowych w państwowym układzie współrz ę dnych i państwowym układzie wysokości, nawi ą zania do pa ń stwowego układu współrzędnych i pa ń stwowego układu wysoko ś ci zdję ć fotogrametrycznych i numerycznych modeli terenu.

Ogólny podział osnów geodezyjnych 1. Osnowy, pomiarowe są zbiorami punktów geodezyjnych wyznaczanych w poszczególnych sieciach w celu: oparcia pomiarów sytuacyjnych i rze ź by terenu, wyznaczania projektów na gruncie, wykonywania pomiarów realizacyjnych przy obsłudze inwestycji / osnowa realizacyjna /, badania okre ś lania przemieszcze ń lub odkształce ń obiektów budowlanych i podło ż a gruntowego

Klasyfikacja poziomej osnowy geodezyjnej Klasa Przeciętny błąd względny długości boku Błąd położenia punktu względem punktu nawiązania Im d : d IIm p 0.05 m IIIm p 0.10 m

Klasyfikacja poziomej osnowy geodezyjnej 1. podstawowa osnowa pozioma jest zbiorem punktów I klasy na który składają się: sie ć astronomiczno-geodezyjna / SAG /, sie ć tzw. punktów pośrednich / SP /, sie ć wypełniająca / SW /, sieć satelitarna /EUREF i POLREF/

Klasyczna sieć triangulacyjna w Polsce w 1930 roku

Klasyfikacja wysokościowej osnowy geodezyjnej

Klasyfikacja poziomej osnowy geodezyjnej

POMIARY SYTUACYJNE I WYSOKOŚCIOWE 1. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe stanowią zespół czynności geodezyjnych, mających na celu określenie wzajemnego, przestrzennego położenia szczegółów terenowych dla przedstawienia ich na mapie profilach lub modelach numerycznych

Sposób pomiaru 1. Pomiarom sytuacyjnym podlegają charakterystyczne punkty szczegółów terenowych, których rzut na płaszczyznę poziomą określa się z pomiarów. Pomiar szczegółów terenowych, których ze względu na zbyt małe wymiary rzutu konturu nie można przedstawić z dostateczną wyrazistością w skali mapy należy wykonywać w sposób uproszczony mierząc środek danego szczegółu. Dotyczy to szczegółów pokazywanych na mapie symbolami.

Sposób pomiaru 1. Pomiar szczegółów terenowych, których ze względu na zbyt małe wymiary rzutu konturu nie można przedstawić z dostateczną wyrazistością w skali mapy należy wykonywać w sposób uproszczony mierząc środek danego szczegółu. Dotyczy to szczegółów pokazywanych na mapie symbolami.

Sposób pomiaru 1. Pomiarowi wysokościowemu podlegają charakterystyczne punkty szczegółów terenowych lub charakterystyczne punkty naturalnych i sztucznych form ukształtowania terenu

Sposób pomiaru 1. Pomiary sytuacyjne i pomiary wysokościowe powinny być wykonywane w oparciu o osnowę geodezyjną poziomą i wysokościową 2. Pomiary uzupełniające mogą być wykonywane w oparciu o szczegóły terenowe I grupy dokładnościowej pomiaru.

Dokładność pomiarów Grupy szczegółów IIIIII Błąd położenia punktu 

Dokładność pomiarów 1. I grupa - przedmioty sytuacji terenowej o wyraźnych konturach zachowujących swą niezmienność w okresach wieloletnich, trwale związane z podłożem

Dokładność pomiarów 1. II grupa - przedmioty sytuacji terenowej o mniej wyraźnych i mniej trwałych konturach 2. III grupa - przedmioty sytuacyjne o niewyraźnych obrysach lub małego znaczenia gospodarczego

Dokładność pomiarów 1. Wysokości charakterystycznych punktów terenowych należy określać względem wysokościowej osnowy geodezyjnej z następującą dokładnością

Dokładność pomiarów dla elementów naziemnych uzbrojenia terenu ± 0,01 m na budowlach i urz ą dzeniach technicznych o konstrukcji trwałej ± 0,05 m na budowlach i urządzeniach technicznych ziemnych oraz na urządzeniach technicznych podziemnych, zakrytych ± 0,10 m ś redni błąd okre ś lenia wysoko ś ci charakterystycznych punktów terenowych nie powinien przekracza ć wielkości m H = 1/5 zasadniczego ci ę cia warstwicowego.

Ogólne zasady wykonywania obliczeń w pracach geodezyjnych 1. Wszelkie obliczenia geodezyjne powinny być wykonywane zgodnie z zasadami teorii przenoszenia się błędów i zasadami rachunku prawdopodobieństwa.

Ogólne zasady wykonywania obliczeń w pracach geodezyjnych 1. Wyniki pomiarów i obliczeń powinny zawierać cyfry znaczące i zera występujące na końcu liczby, określające rząd wielkości liczby oraz jej dokładności. 2. Przy wykonywaniu obliczeń należy stosować reguły rachunkowe K-B

Prace obliczeniowo - kontrolne 1. W czasie wykonywania pomiarów geodezyjnych wyniki obserwacji - odczyty zapisywane są w dziennikach polowych, na szkicach polowych itp. Wielokrotne pomiary tego samego elementu powinny być odpowiednio zestawione i po stwierdzeniu, że różnice między pomiarami nie przekraczają wartości dopuszczalnych, obliczone ich wartości średnie.

Prace obliczeniowo - kontrolne 1. W przypadku gdy na skutek stwierdzenia większych od dopuszczalnych różnic między pomiarami tego samego elementu wykonany został pomiar dodatkowy, a różnice między tym dodatkowym wynikiem pomiaru i wynikami poprzednimi nie przekraczają wartości dopuszczalnych, do obliczenia wartości średniej należy przyjmować wszystkie wyniki pomiaru.

Prace obliczeniowo - kontrolne 1. W przypadku gdy wyznaczano wartość elementu pomiarem pośrednim tj. poprzez pomiar innych elementów będących w zależności funkcyjnej, wyniki bezpośredniego pomiaru elementów składowych powinny być skorygowane przez wprowadzenie odpowiednich poprawek.

Prace obliczeniowo - kontrolne 1. Wyniki pomiaru powinny być skorygowane poprzez usunięcie: obserwacji zawierających błędy nadmierne /grube/ wynikające z nieprawidłowego wykonania pomiaru lub błędów odczytania, błędów narzędzi i instrumentów / poprawka komparacyjna taśmy lub łaty, błąd miejsca zera błąd podziału itp. /, błędów systematycznych pomiaru.

Prace obliczeniowo - kontrolne wstępne 1. Prace obliczeniowe wstępne powinny być tak wykonywane, aby po ich zakończeniu uzyskano matematyczne potwierdzenie prawidłowości wykonania pomiarów i osiągnięcia parametrów technicznych o wartościach nie przekraczających dopuszczalnych, określonych instrukcjami technicznymi

Obliczanie pól powierzchni 1. Przy obliczaniu powierzchni powinna być zachowana następująca kolejność: powierzchnia ogólna, powierzchnie kompleksów, powierzchnie działek w kompleksach, powierzchnie użytków gruntowych i konturów klasyfikacyjnych.

Obliczanie pól powierzchni 1. Przy obliczaniu powierzchni powinny być zachowane następujące zasady: powierzchnię ogólną i kompleksów których granice pomierzono w oparciu o punkty osnowy geodezyjnej, należy obliczać analitycznie, obliczanie powierzchni działek w kompleksach użytków gruntowych konturów klasyfikacyjnych oraz pól powierzchni wyodrębnianych przy prowadzeniu ewidencji gruntów reguluje instrukcja techniczna G-5.

Obliczanie pól powierzchni 1. Przy obliczaniu powierzchni powinny być odpowiednio uwzględnione poprawki odwzorowawcze oraz w przypadku miar odczytanych z mapy wpływy deformacji /skurczu/ mapy. 2. W przypadku różnodokładnych obliczeń powierzchni należy przyjmować wartość z dokładniejszych danych lub z dokładniejszych metod obliczeniowych.