Wynalazki z fizyki - oś czasu Telewizja Wynalazki z fizyki - oś czasu

Menu Telewizja Co to jest telewizor? Telewizja naziemna Telewizja satelitarna Telewizja kablowa Historia telewizji cz.1 Historia telewizji cz.2 Historia telewizji cz.3 Historia telewizji cz.4 Historia telewizji cz.5

Telewizja Powrót do menu Pierwszą audycję telewizyjną wyemitowano w Londynie w 1929 roku. Użyto wówczas systemu zbudowanego przez szkockiego wynalazcę, Johna Logiego Bairda. Obrazy te wywołały sensację, niewiele jednak miały wspólnego z dzisiejszymi programami telewizyjnymi. Obecnie obraz w telewizji kolorowej złożony jest z 625 wąskich linii. Obraz Bairda składał się jedynie z 30 szerokich linii, był czarno-biały i bardzo niewyraźny. Przyczyną tak niskiej jakości przekazu Bairda było to, że użył on do „skanowania” czy tez rozbicia obrazu bardzo prymitywnych narzędzi mechanicznych. Wynalazca bronił zawzięcie swojego systemu, ale inni eksperymentowali już w tym czasie z urządzeniami elektronicznymi, które spełniały to samo zadanie, wytwarzając jednak znacznie lepszy obraz. Nad opracowaniem elektronicznego systemu telewizyjnego pracowało wielu inżynierów, m.in. Brytyjski wynalazca – A. A Campbell Swinton i Amerykanin rosyjskiego pochodzenia – Vladimir Zworykin. Wszystkie zaproponowane przez nich rozwiązania miały jedną wspólna cechę – wymagały zastosowania lampy kineskopowej, urządzenia wytwarzającego obraz. Projekt lampy kineskopowej powstał w roku w roku 1930 w firmie EMI. Wyprodukowane urządzenie wytwarzało obraz o rozdzielczości 405 linii, co stanowiło ogromny postęp od czasów Bairda. Ten typ kineskopu stał się standardem obowiązującym przez wiele lat. Powrót do menu

Co to jest telewizor? Powrót do menu Telewizor, odbiornik telewizyjny (TV) to urządzenie przeznaczone do zdalnego odbioru ruchomego obrazu. Ruchomy obraz nadawany przez telewizję składa się z wyświetlanych jeden po drugim, nieruchomych obrazów, z częstotliwością 25 lub 30 obrazów na sekundę. Pojedynczy obraz podzielony jest z kolei na kilkaset linii. Typowe wartości to 625 lub 525 linii. Powrót do menu

Telewizja naziemna Powrót do menu Telewizja naziemna to telewizja wykorzystująca do emisji programów nadajniki znajdujące się na powierzchni Ziemi, umieszczone najczęściej na wzniesieniach lub wysokich budynkach dla zapewnienia pokrycia dużego obszaru. W Polsce naziemnie nadają następujące kanały: Nadajniki to urządzenia do wysyłania fal akustycznych lub elektromagnetycznych w celu przekazania informacji lub określenia kierunku. Powrót do menu

Telewizja satelitarna Telewizja satelitarna to telewizja wykorzystująca nadajniki (tzw. transpondery) umieszczone na sztucznych satelitach Ziemi. Cechą charakterystyczną tego sposobu emisji jest możliwość pokrycia sygnałem ogromnych obszarów przy użyciu tylko jednego nadajnika oraz możliwość dotarcia z sygnałem do obszarów, na których tworzenie sieci nadajników naziemnych jest niemożliwe lub nieopłacalne. Najbardziej popularne w Polsce pozycje satelitarne to 13°E Hot Bird (Cyfra+,Cyfrowy Polsat, oraz około 15 polskojęzycznych kanałów FTA*) oraz 19,2°E Astra (TV Polonia, TV Trwam). Niewielka różnica kątowa pozwala, na równoczesny odbiór obydwu satelit z jednej anteny (tzw. układ zeza). *FTA - termin oznaczający telewizję oraz radio nadające w sygnale niekodowanym. Powrót do menu

Telewizja kablowa Powrót do menu Telewizja kablowa („kablówka”) realizowana jest za pomocą technologii HFC i jest nowoczesną siecią telekomunikacyjną, która pozwala na oferowanie abonentom pakietu programów radia i telewizji oraz szerokiego asortymentu interaktywnych usług multimedialnych takich jak internet, telefon. Telewizje kablowe wykorzystują do transmisji pasmo od ~50 do ~900 MHz. Każdy program zajmuje 8 MHz, więc przez kabel koncentryczny można przesłać do stu programów stacji telewizyjnych. W Polsce największymi operatorami telewizji kablowej są: UPC, Vectra, Multimedia Polska, Aster, TV Toya. HFC to hybrydowa sieć wykorzystująca medium światłowodowe i różnego rodzaju koncentryczne kable sygnałowe. Powrót do menu

Historia telewizji cz.1 Powrót do menu 1875r. - Ernest von Siemens konstruuje pierwszą fotokomórkę. 1877r. - Julian Ochorowicz, polski psycholog, tworzy teoretyczne podstawy telewizji monochromatycznej, rozważając możliwości przekazywania obrazu złożonego z maleńkich punkcików. Koncepcja Ochorowicza opiera się na wykorzystaniu wynalezionej wcześniej fotokomórki. Skonstruowana przez niego kamera przekazywała sygnał pękiem kabli do ekranu zbudowanego z żarówek. 1844r. - Powstaje pierwsze urządzenie tzw. tarcza Nipkowa, potrafiące dokonać mechaniczno-optycznej analizy i syntezy obrazu. Opracowany przez Paula Nipkowa mechanizm działa w oparciu o wykorzystanie wynalezionej w 1875 r. przez Ernesta von Siemensa pierwszej komórki fotoelektrycznej. 1897r. - Wynaleziony zostaje przez niemieckiego fizyka, Karla Brauna, pierwszy oscylator katodowy. W rozwiązaniu Brauna wirujące tarcze Nipkowa zastępuje lampa próżniowa z promieniowaniem katodowym, która regulowana jest przez elektromagnesy. Technologia stworzona przez Brauna wywiera zasadniczy wpływ na rozwój telewizji. Rozpoczyna się rywalizacja pomiędzy konkurencyjnymi rozwiązaniami, optomechanicznym Nipkowa i elektronicznym Brauna. 1907r. - W Petersburgu skonstruowano prototyp kineskopu, wykorzystujący możliwości oscylatora katodowego. Zbudowany przez Borysa Rosinga kineskop wyświetlał obraz dzięki wiązce elektronów padającej na pokryty luminoforem obraz. Było to pierwsze urządzenie potrafiące dokonać syntezy obrazu w odbiorniku. Powrót do menu

Historia telewizji cz.2 Powrót do menu 1911r. - Pojawia się propozycja użycia wiązki elektronów do analizy obrazu. Rosyjski fizyk Władymir Zworykin sprzęga lampę próżniową Brauna z opracowaną przez siebie kamerą. Rozwiązanie Brauna-Zworykina zaczyna zyskiwać funkcjonalną przewagę nad konkurentem. 1923r. - Władymir Zworykin, po emigracji z przyczyn politycznych do USA, dokonuje pierwszej transmisji obrazu telewizyjnego drogą radiową przy zastosowaniu opracowanej przez siebie technologii. 1924r. - Szkot John Baird przekazuje obraz na odległość. Stworzone przez niego urządzenie elektro-mechaniczne wykorzystuje urządzenie wynalezione przez Nipkowa. Pierwszym transmitowanym na odległość obrazem są nieruchome zarysy przedmiotów. Trwa ostra rywalizacja między konkurencyjnymi systemami. 1925r. - Władymir Zworykin konstruuje pierwszy kineskop barwny, jest to jeszcze niezbyt udane rozwiązanie. - John Baird po raz pierwszy dokonuje transmisji obrazu dynamicznego: przekazano na odległość obraz poruszającego się człowieka. Niestety, mechaniczne ograniczenia konstrukcji urządzenia Birda stawiają pod znakiem zapytania możliwość jego dalszego doskonalenia. 1928r. - W Stanach Zjednoczonych Władymir Zworykin konstruuje urządzenie zwane ikonoskopem, które umożliwia elektroniczną analizę obrazu. Powrót do menu

Historia telewizji cz.3 Powrót do menu 1929r. - W Wielkiej Brytanii uruchomiona zostaje pierwsza eksperymentalna stacja nadawcza. Wykorzystuje się w niej technologię opracowaną przez Birda. 1930r. - Rozwój technologii telewizyjnej, a w szczególności udoskonalenie kineskopu i kamery, pozwala swobodnie transmitować obraz drogą radiową. 1935r. - Pierwszy regularny program telewizyjny zaczyna nadawać stacja telewizyjna w Berlinie. Blok programowy obejmuje filmy, wiadomości i reportaże nadawane między godzinami 20.30 a 22.00. - W Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym i w Polskim Radiu prowadzone są pierwsze eksperymenty z transmisją programów telewizyjnych. 1936r. - Brytyjska firma Marconi EMI udoskonala ikonoskop, tworząc tzw. superikonoskop. - W Wielkiej Brytanii przy użyciu elektro-mechanicznej technologii Birda zaczęto nadawać stałe programy telewizyjne. - Emisję programów telewizyjnych rozpoczęto także w Stanach Zjednoczonych i w Niemczech. Pierwsza transmisja programu rejestrowanego poza studiem: mecz piłkarski Niemcy-Włochy w Berlinie. - Na szczycie Empire State Bulding zainstalowano nadajnik Zworykina. 1937r. - Z nadajnika w Hotelu Warszawa nadawane są pierwsze eksperymentalne programy telewizyjne w Polsce. - Wielka Brytania ze względów technicznych decyduje się zrezygnować z systemu Bairda na rzecz Brauna, który odnosi pełne zwycięstwo. - W Wielkiej Brytanii ma miejsce transmisja telewizyjna z uroczystości koronacyjnych Jerzego VI w Londynie. Powrót do menu

Historia telewizji cz.4 Powrót do menu 1939r. - Wybuch II wojny opóźnia rozwój telewizji. 1941r. - Pojawia się pierwszy standard obrazu - 525 linii i 30 klatek na sekundę. Autorem standardu jest Narodowa Amerykańska Komisja ds. Telewizji. 1950r. - W Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych rozpoczęto nadawanie programów barwnych. Do ich przekazu wykorzystuje się system mechaniczno-optyczny Birda. 1952r. - Transmisja pierwszego oficjalnego programu telewizyjnego w Polsce - studio wyborcze przed wyborami do Sejmu PRL. 1953r. - Opracowany zostaje przez Hazeltine i RCA w pełni użyteczny system elektroniczny NTSC, który ostatecznie wypiera mechaniczno-optyczną technologię Birda. System ten jest dziś rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych. 1954r. - Polski Doświadczalny Ośrodek Telewizyjny nadaje raz w tygodniu regularne audycje telewizyjne. 1956r. - Powstaje system SECAM. Przyjmuje go jako standard Francja i kraje obozu socjalistycznego. 1961r. - W Polsce program telewizyjny jest nadawany przez 7 dni w tygodniu. 1962r. - Powstaje ogólnoświatowy system telewizyjny wykorzystujący możliwości transmisji przy użyciu sztucznych satelitów ziemi. Pierwszy przekaz satelitarny przez satelitę Telstar. Obiekt krąży po orbicie Ziemi. Kiedy Telstar znika za horyzontem, odbiorniki tracą obraz. Powrót do menu

Historia telewizji cz.5 Powrót do menu 1963r. - Telefunken opracowuje system PAL, obecnie powszechnie stosowany w Europie. Zostaje przyjęty w całej Europie Zachodniej. 1969r. - Bezpośrednia telewizyjna transmisja z lądowania Neila Armstronga na Księżycu. 1971r. - TVP transmituje po raz pierwszy program w kolorze i przyjmuje system SECAM. - Nastaje epoka telewizji kablowej. Rozwija się ona dynamicznie w USA. 1975r. - Zainstalowano pierwszą antenę satelitarną w Polsce. 1990r. - W Polsce powstaje pierwsza niezależna polska telewizja - wrocławskie ECHO. - 29 grudnia 1990 r. polski sejm przyjmuje ustawę o Radiu i Telewizji. 1994r. - Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przyznaje Polsatowi koncesję. Polsat może prowadzić emisję z nadajników naziemnych. 1995r. - Debiutuje CANAL + - pierwsza płatna i kodowana telewizja w Polsce. 1998r. – w listopadzie CYFRA+ rozpoczyna cyfrowy przekaz programów telewizyjnych. 2000r. – swoją działalność rozpoczyna druga platforma cyfrowa w Polsce (po CYFRZE+) - Cyfrowy Polsat. 2006r. – wystartowała telewizja nowej generacji N czyli trzecia platforma cyfrowa w Polsce. Powrót do menu