Adwent jest wyjątkowym czasem dla chrześcijan. Jest to czas radosnego oczekiwania na przyjście Jezusa. Z adwentem kojarzy się nam m. in. wieniec adwentowy. Pomysłodawcą wieńca adwentowego był Johann Hinrich Wichern, ewangelicki nauczyciel i pastor, który prowadził w XIX wieku w Hamburgu przytułek dla sierot. W Polsce wieńce te pojawiły się dopiero w 1925 roku. Ale czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się nad symboliką tego wieńca? Otóż kolor gałązek,( wieczna zieleń) jest nieprzypadkowy. To symbol trwającego życia. Krąg wskazuje na wieczność Boga, ludzkiej duszy oraz życie wieczne odnajdowane w Chrystusie. Szyszki, orzechy czy nasiona przywoływać mają na myśl życie i odrodzenie. Wieniec adwentowy jako całość to oznaka zwycięstwa, godności królewskiej oraz hołd składany Chrystusowi Zbawcy.

Choinka to najbardziej rozpoznawany symbol świąt Bożego Narodzenia. Ale czy tylko ona ? Nie każdy z nas wie, że choinkowa kreacja to nie dzieło przypadku. Okazuje się, że łańcuchy, bombki, światełka i orzechy mają swój wymiar symboliczny np. orzechy zawinięte w sreberko mają zapewnić dobrobyt i siły witalne. Ponadto są one również symbolem dostatku i luksusu

Orzechów również nie powinno zabraknąć na wigilijnym stole, ponieważ są symbolem dostatniego życia i miłości.

Wiele obrzędów i wierzeń wigilijnych związanych jest ze zdrowiem. Wierzono, że kto w Wigilię kichnie, ten będzie zdrowy przez cały rok. Jabłka jedzone podczas wieczerzy miały zapobiegać bólowi gardła, a orzechy bólowi zębów.

Skąd wziął się ten zwyczaj? Korzenie są bardzo, bardzo stare. Wywodzą się z ludów zamieszkujących tereny dzisiejszego Bliskiego Wschodu z czasów, gdy ludy te nie nazywały się jeszcze Żydami, Arabami, Fenicjanami, Syryjczykami i nie wierzyły w Boga Jedynego, lecz składały ofiary bóstwom jak najbardziej pogańskim. Ludy te dzieliły się na pasterskie i rolnicze. I tak w starożytnym Izraelu, północne tereny (Galilea) były terenem intensywnych upraw rolnych (zboża, winorośl, owoce, oliwki), natomiast południe (Judea), suche i wypalone słońcem to pasterstwo (głównie owce).

Elementy tych obydwu tradycji, pasterskiej i rolniczej, spotkały się w sposobie celebracji najważniejszego święta żydowskiego, jakim jest Pascha.Na półmisku sederowym wykłada się 6 potraw, w określonym porządku:  maca (chleb z niekwaszonego chleba), symbol pospiesznej ucieczki z Egiptu;  zeroa – kawałek na wpół upieczonego mięsa przypominający pieczonego w pośpiechu baranka; przypomina ofiarę złożoną tuż przed ucieczką z Egiptu;  bejca – gotowane na twardo jajko, symbol życia i ofiary sakralnej;  marror chrzan/gorzkie zioła – symbol goryczy życia w Egipcie;  charoset – słodka miazga z orzechów, miodu, migdałów, jabłek, moreli, fig, daktyli, rodzynek symbolizująca glinę, z której Żydzi w Egipcie wylepiali cegłę na rozkaz faraonów  karpas –symbolizuje masy ludzkie (natka), nadzieję (pietruszka, cykoria).

Natomiast w ikonografii Żydowskiej wiewiórka zwykle rozłupująca orzech symbolizuje rozgryzanie twardych orzechów wiedzy.

Orzech włoski ze względu na swój kształt jest symbolem mózgu, a przez skojarzenie – aktywności umysłowej. Ma także ogólną symbolikę wszystkich orzechów, czyli ukrytej mądrości, sedna sprawy oraz płodności.

Ponadto orzechy symbolizują złoty wiek wolny od pieniądza.

Pośród polskich drzew i krzewów wiele jest takich, które wyróżniają się wielkością, kształtem, barwą kory lub liści. Zrozumiałe jest zatem, że owe charakterystyczne okazy flory znalazły swoje miejsce w naszej tradycji i kulturze. W świecie roślin istnieją jednak i takie gatunki, które niczym szczególnym się nie wyróżniają, ale mimo to znakomicie funkcjonują w mitologii, literaturze, sztuce i obrzędowości. Do tej grupy roślin niewątpliwie należy leszczyna – krzew niepozorny, ale jakże wymowny w swojej symbolice. Pospolitość i wszechobecność leszczyny w o wiele większych dawnych lasach spowodowała, że krzew ten nie był obcy ludziom, miał swoją symbolikę i znaczenie; m.in. różdżką leszczynową posługiwali się średniowieczni sędziowie przy wykrywaniu morderców i złodziei.

Leszczyna uważana też była za roślinę mądrości, gdyż wydawała jednocześnie orzechy i kwiaty.

Owoce leszczyny (orzechy laskowe) też mają swoją symbolikę. W dawnej Polsce był orzech – w zastępstwie arbuza – symbolem rekuzy niedoszłego konkurenta do ręki panny na wydaniu.

 Gromadzić na zimę jest znakiem zbiorów i obfitości.

PRAWDA Orzechy Są bogate w witaminę E, która ze względu na swoje właściwości jest nazywana witaminą młodości.

TAK Gdyż są one istotnym elementem diety trądzikowej jest odpowiednia podaż olejów roślinnych lub/i orzechów.

Większość tłuszczów obecnych w orzechach stanowią korzystne dla zdrowia kwasy tłuszczowe jedno- i wielonienasycone. Natomiast zawartość kwasów tłuszczowych nasyconych, podwyższających stężenie cholesterolu we krwi, jest niska.

TAK Świeżym znaleziskiem jest odkrycie, że orzechy wykazują działanie przeciwzapalne, a wiadomo, że odczyn zapalny w ścianach tętnic jest wczesnym objawem chorób układu krążenia. Orzechy obfitują w argininę, jeden z aminokwasów służących do budowy białka. Arginina jest niezbędna do wytwarzania tlenku azotu, który z kolei bierze udział w rozkurczu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zwiększenia przepływu krwi.