Teresa Parczewska KU DZIECKU PROGRAM WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO

..łatwiej jest zniszczyć, czy wypaczyć talent dziecka, niż doprowadzić do jego rozkwitu… (H. Gardner)

myśl przewodnia Dziecko należy chronić i dawać mu tyle wsparcia, by rozwijało się w swoim własnym rytmie, a nie edukować je z pespektywy dorosłego

Dlaczego? DZIECKO JEST NAJWAŻNIEJSZE nie należy koncentrować się tylko na zdolnościach intelektualnych DZIECKA i wiedzy, ale przede wszystkim na ODKRYWANIU I POBUDZANIU JEGO NATURALNYCH UZDOLNIEŃ I PREDYSPOZYCJI DZIECKO MA SWOBODĘ W WYBORZE ZADAŃ, STAWIANIU PYTAŃ, SZUKANIU ROZWIĄZAŃ DZIECKO UCZY SIĘ W TOKU INTERAKCJI DZIECKO UCZY SIĘ PRZEZ DZIAŁANIE, A NIE TYLKO SŁUCHANIE I SIEDZENIE KAŻDE DZIECKO JEST ZDOLNE

Podstawy teoretyczne programu koncepcja inteligencji wielorakich H. Gardnera konstruktywizm, jako teoria wiedzy, poznawania i uczenia się

zdolności dziecka językowe logiczno- matematyczne muzyczne przyrodnicze cielesno- kinestetyczne egzystencjalne intrapersonalne interpersonalne wizualno- przestrzenne

Teoria H. Gardnera Celem przedszkola i szkoły powinno być rozwijanie różnych rodzajów zdolności, kształtowanie zainteresowań DZIECKA Edukacja powinna być zorganizowana w taki sposób, by nauczyciele mogli jak najlepiej poznać, zrozumieć i pomóc rozwinąć możliwości DZIECKA Gdy nauczyciel oceni możliwości DZIECKA, istotne jest poznanie jego stylu poznawczego lub stylu działania Niebagatelną rolę odgrywa organizacja przestrzeni edukacyjnej, bogatej w inspirujące i absorbujące uwagę DZIECKA materiały (ośrodki zainteresowań)

Konstruktywizm tworzenie sytuacji edukacyjnych inspirujących do gromadzenia doświadczeń - gdzie nauczyciel jest obserwatorem sytuacji bardziej formalnych- gdzie nauczyciel jest inicjatorem działań dzieci, - stanowiących wyzwanie dla dziecka, wywołujących skuteczne zdziwienie, refleksję, ciekawość, konflikty poznawcze, motywujące do skonfrontowania wiedzy w krytycznym badaniu angażowanie dzieci w proces rozwiązywania problemów i sytuacji trudnych, umożliwiający dzieciom posługiwanie się różnymi sposobami porządkowania doświadczeń i tworzenia obrazu świata

Konstruktywizm tworzenie okazji do podejmowania przez dzieci działań o charakterze badawczym występowanie nauczyciela w roli współuczestnika dziecięcych działań, zabaw, aktywnego obserwatora, który poznaje dziecięcy sposób myślenia, mądrze inspiruje i stymuluje rozwój dzieci

Program KU DZIECKU Jest narzędziem, które sprzyja ma nauczycielowi pomocny w osiąganiu założonych celów, Jest swego rodzaju strategią stymulacji wielokierunkowej aktywności dzieci i samego wychowawcy, Powinien być przez nauczyciela interpretowany, a nie realizowany.

Treści Obszary działalności edukacyjnej przedszkola Zgodnie z Podstawą programowa wychowania przedszkolnego Treści edukacyjne Rodzaje rozwijanych zdolności Oczekiwane umiejętności i wiadomości I. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych W rodzinie: kontakty i więzi emocjonalne w rodzinie, wzajemne relacje, świat życia codziennego dziecka (choroba lub niepełnosprawność, zaniedbywanie i przemoc, odseparowanie od rodziców w skutek rozwodu, separacji, choroby, emigracji, umieszczenie poza rodziną, życie w trudnych warunkach, doświadczanie biedy i rozpadu rodziny, osamotnienie); W innych środowiskach: sąsiedzi, znajomi, osoby obce, mieszkańcy Ziemi, sposoby porozumiewania się, zachowanie bezpieczeństwa w kontaktach z osobami obcymi, szukanie pomocy w sytuacjach zagrożenia, asertywność; komunikowanie się z przedstawicielami różnych instytucji i zakładów pracy (np. policjant, strażak, lekarz, pielęgniarka, ekspedientka), sposoby zachowania się w instytucjach i miejscach publicznych. interpersonalne, intrapersonalne, słowno-językowe 1)Obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują, grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy; …….. Rozszerzony zakres wiadomości i umiejętności dziecka: - ma świadomość, że są różne rodziny i zna problemy, które mogą się w nich pojawić; -odtwarza w zabawie spontanicznej obserwowane zachowania społeczne; - komunikuje się z otoczeniem w czytelny dla niego sposób;

Metoda projektów Punkt wyjścia - sytuacja problemowa W pierwszym etapie - plan działania w formie siatki wstępnej W drugim etapie - aktywność badawcza dzieci wzrasta, Bardzo istotne są zajęcia terenowe (np. wizyta w straży pożarnej, u piekarza, w drukarni, u krawcowej, w rodzinie wielopokoleniowej). W etapie trzecim - przygotowanie wydarzenia kulminacyjnego (np. zabawy inscenizowane, wystawa prac plastycznych, tworzenie gazetki, przeprowadzanie wywiadów)

Ośrodki zainteresowań Ośrodek zabawy Ośrodek biblioteczny Ośrodek ekspresji ilustracyjno-wizualnej Ośrodek naukowo- eksperymentalny i matematyczny Ośrodek muzyczny

Ośrodki zainteresowań Ośrodek odpoczynku, marzeń i relaksacji Ośrodek religijny Ośrodek budowniczo- malarski

Ewaluacja programu Nauczyciel dokumentuje rozwój dziecka, przejawy jego osi ą gni ęć i standardów rozwojowych, przy pomocy rodziców i samych dzieci gromadzi i klasyfikuje ró ż ne wytwory ich aktywno ś ci, umieszczaj ą c je w segregatorze, który nosi nazw ę Ksi ąż ka Przedszkolaka.

Propozycje

Propozycje współpracy