PRAWNE ASPEKTY GEOŚRODOWISKOWE przekształcania powierzchni terenu Warszawa, marzec 2012 Anita Starzycka
FAKTY W ciągu ostatnich 15 lat na terenie dzielnicy Wawer zasypano: kilkadziesiąt hektarów w obrębie Warszawskiego Obszarze Krajobrazu Chronionego, rowy melioracyjne, jeziora (m.in. Jezioro Sporne), oczka wodne, inne tereny, w tym tereny podmokłe.
MOŻLIWE SKUTKI ŚRODOWISKOWE Możliwe przekształcenia środowiska w wyniku przekształcania powierzchni terenu: Zmiany utworów powierzchniowych i gleb: – zmiana struktury gruntu i jego właściwości fizycznych w wyniku nadsypania materiału. Szczególnie silna degradacja dotyczy gruntów organicznych, dla których zmiany będą miały charakter nieodwracalny – ich właściwości uzależnione są od stosunków wodnych, – zniszczenie warstwy gleby i przerwanie procesów glebotwórczych. Zmiany rzeźby terenu: – zaburzenie stosunków wysokościowych (zmiana rzędnych terenu) oraz układu nachyleń i przebiegu naturalnych granic rzeźby. Zmiany wód powierzchniowych i podziemnych: – istotne zmiany stosunków wodnych – ulegną zmianie warunki zasilania i drenażu wód podziemnych, – ograniczenie procesu infiltracji opadów atmosferycznych do wód podziemnych – może zmniejszyć się zdolność gruntów do przewodzenia wody, – utrudnienia w odprowadzaniu nadmiaru wód opadowych i/lub roztopowych do cieków.
MOŻLIWE SKUTKI ŚRODOWISKOWE Zmiany szaty roślinnej: – zniszczenie istniejącej roślinności i siedlisk, – zubożenie składu gatunkowego siedlisk, – pojawienie się roślinności synantropijnej świadczącej o silnym przekształceniu terenu przez człowieka, – pogorszenie stanu zdrowotnego drzew w wyniku podniesienia poziomu gruntu – korzenie tych drzew znajdą się dużo głębiej niż rosły do tej pory, a także na skutek gromadzenia się w utworzonych zagłębieniach, wokół pni drzew, zastoisk wody, co przyczynić się może do prawie całkowitego zahamowania oddychania korzeniowego i wstrzymania pobierania wody z substancjami mineralnym. Zmiany dziko żyjącej fauny: – zlikwidowanie miejsc rozrodu dla płazów, – zlikwidowanie miejsc bytowania dziko żyjącej fauny, – zlikwidowanie lokalnych korytarzy ekologicznych, co ogranicza warunki bytowania dziko żyjącej fauny.
AKTY PRAWNE Przegląd aktualnego stanu prawnego pozwala stwierdzić, że zagadnienie podwyższania powierzchni terenu nie ma kompleksowego uregulowania proceduralnego. Zagadnienia te regulują następujące akty prawne: ustawa Prawo ochrony środowiska (z dnia 27 kwietnia 2001 r., tekst jednolity Dz.U. z 2008 r., Nr 25 poz. 150 z późn. zm.), ustawa Prawo wodne (z dnia 18 lipca 2001 r. tekst jednolity Dz.U. z 2012 r. Nr 0, poz. 154), ustawa Prawo budowlane (z dnia 7 lipca 1994 r., tekst jednolity Dz.U. z 2010 r., Nr 243, poz z późn. zm.), ustawa o odpadach (z dnia 27 kwietnia 2001 r., Dz.U. z 2010 r. nr 185, poz z późn. zm.), ustawa Kodeks cywilny (z dnia 23 kwietnia 1964 r., Dz.U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) ustawa o ochronie przyrody (z dnia 16 kwietnia 2004 r. tekst jednolity Dz.U. z 2009 r., Nr 151, poz z późn. zm.), ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych (z dnia 3 lutego 1995 r., Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266), ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (z dnia 27 marca 203 r., Dz.U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (z dnia 12 kwietnia 2002 r., Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.), rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi (z dnia 9 września 2002 r., Dz.U. z 2002 r., Nr 165, poz. 1359), rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie odzysku lub unieszkodliwienia odpadów poza instalacjami lub urządzeniami (z dnia 21 marca 2006 r., Dz.U. z 2006 r., Nr49, poz. 356), rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie procesu odzysku R10 (z dnia 5 kwietnia 2011 r., Dz.U. z 2011, Nr 86, poz. 476
USTAWA O PLANOWANIU I ZAGOSPODAROWANIU PRZESTRZENNYM Art Zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na (…) wykonaniu innych robót budowlanych wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. (…) 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do zmiany zagospodarowania terenu, która nie wymaga pozwolenia na budowę, z wyjątkiem tymczasowej, jednorazowej zmiany zagospodarowania terenu, trwającej do roku. 3. W przypadku zmiany zagospodarowania terenu, o której mowa w ust. 2, bez uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości: 1) wstrzymanie użytkowania terenu, wyznaczając termin, w którym należy wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, albo 2) przywrócenie poprzedniego sposobu zagospodarowania.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy przyjęte zostało uchwałą Nr LXXXII/2746/2006 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 10 października 2006 roku (z późniejszymi zmianami). System Przyrodniczy Warszawy. Zgodnie z ustaleniami Studium System Przyrodniczy Warszawy (SPW) jest zidentyfikowaną i wyodrębnioną częścią miasta, pełniącą nadrzędne funkcje przyrodnicze (biologiczną, klimatyczną i hydrologiczną) oraz podporządkowane jej funkcje pozaprzyrodnicze, m.in. mieszkaniową, rekreacyjną i wypoczynkową oraz estetyczną. Na obszarach SPW Studium ustala m. in. zakaz dokonywania trwałych zmian stosunków wodnych, a w szczególności prowadzenia odwodnień i innych robót powodujących trwałe obniżenie poziomu wód podziemnych lub ograniczenie zasilania poziomów wodonośnych, cieków i zbiorników wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody i racjonalna gospodarka wodna. Na obszarach SPM obowiązuje zakaz wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających naturalne formy rzeźby terenu i obniżających walory krajobrazowe, za wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym, z utrzymaniem, budową, odbudową i modernizacją urządzeń wodnych oraz przedsięwzięć infrastrukturalnych służących obsłudze mieszkańców.
DECYZJA O WARUNKACH ZABUDOWY Wydawana w oparciu o przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Decyzja WZ ustala sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy Wydawana tylko dla terenów, na których nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Decyzję o warunkach zabudowy wydaje, z zastrzeżeniem ust. 3, wójt, burmistrz albo prezydent miasta po uzgodnieniu z właściwymi organami Decyzja zawiera warunki i wymagania dotyczące ochrony i kształtowania ładu przestrzennego, w tym warunki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Celem decyzji jest ustalenie, czy dane zamierzenie inwestycyjne nie naruszy ładu przestrzennego. Przykładowo: planowana inwestycja musi spełniać warunki wynikające z: ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. Ustawa o ochronie przyrody, ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, ustawy z dnia 18 lipca 2001 Prawo wodne. Ponieważ teren znajduje się w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu ze szczególnym naciskiem na fakt iż inwestor jest zobowiązany uwzględnić ochronę gleby, zieleni, naturalnego ukształtowania terenu i stosunków wodnych. Decyzja zawiera także wyciąg z postanowienia regionalnego dyrektora ochrony środowiska uzgadniające przedmiotową inwestycję pod warunkiem: iż nie spowoduje ona zmiany rzędnych terenu, maksymalnej ochrony istniejących zadrzewień śródpolnych.
PRAWO BUDOWLANE Art Pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na: (…) 5. utwardzeniu powierzchni gruntu na działkach budowlanych Art Rozpoczęcie budowy następuje z chwilą podjęcia prac przygotowawczych na terenie budowy. Pracami przygotowawczymi są: (...) wykonanie niwelacji terenu 3. Prace przygotowawcze mogą być wykonywane tylko na terenie objętym pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem. Roboty ziemne (np. polegające na niwelacji terenu) są robotami budowlanymi tylko wówczas, gdy: są pracami przygotowawczymi do rozpoczęcia budowy określonego obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 prawa budowlanego, zmierzają do powstania budowli ziemnej i wymagają co do zasady uzyskania pozwolenia na budowę. Nie spełniające tych warunków samo wyrównanie poziomu gruntu, jego podwyższenie lub obniżenie nie powinno podlegać regulacjom prawa budowlanego [wyrok NSA z dnia 30 października 2009 r., II OSK 1721/08].
USTAWA PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA Art 75 ust. 1 W trakcie prac budowlanych inwestor realizujący przedsięwzięcie jest obowiązany uwzględnić ochronę środowiska na obszarze prowadzenia prac, a w szczególności ochronę gleby, zieleni, naturalnego ukształtowania terenu i stosunków wodnych. Art Przy planowaniu i realizacji przedsięwzięcia powinny być stosowane rozwiązania, które ograniczą zmianę stosunków wodnych do rozmiarów niezbędnych ze względu na specyfikę przedsięwzięcia. Jeżeli konieczna jest czasowa zmiana stosunków wodnych, jest ona dopuszczalna wyłącznie w okresie niezbędnym. Każdy, kto czasowo doprowadził do zmiany stosunków wodnych, jest obowiązany do podjęcia działań w celu ich przywrócenia, gdy zmiana ta przestanie być niezbędna. Art Ochrona powierzchni ziemi polega na zapewnieniu jak najlepszej jej jakości, w szczególności poprzez: (…) ograniczanie zmian naturalnego ukształtowania. Art Gleba i ziemia używane do prac ziemnych, w tym używane do tego celu osady pochodzące z dna zbiorników powierzchniowych wód stojących lub wód płynących, nie mogą przekraczać standardów jakości, określonych w przepisach wydanych na podstawie art Art Kto używa do prac ziemnych glebę lub ziemię, która przekracza standardy jakości określone na podstawie art. 105, podlega karze grzywny. Art Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać osobie fizycznej, której działalność negatywnie oddziałuje na środowisko, wykonanie w określonym czasie czynności zmierzających do ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko.
PRZEGLĄD EKOLOGICZNY Art W razie stwierdzenia okoliczności wskazujących na możliwość negatywnego oddziaływania instalacji na środowisko, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, zobowiązać prowadzący instalację podmiot korzystający ze środowiska do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego. Art Jeżeli możliwość negatywnego oddziaływania na środowisko wynika z działalności podmiotu korzystającego ze środowiska innej niż eksploatacja instalacji, art. 237, 239 pkt 2 i art. 240 stosuje się odpowiednio. DECYZJA Na podstawie art. 237, 238 i 239 w zw. z art. 241 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. -Prawo ochrony środowiska zobowiązuję Państwa xxxxx, zamieszkałych w xxxxx, do: 1. wykonania przeglądu ekologicznego, dotyczącego wpływu nagromadzonych mas ziemnych i zmiany naturalnego ukształtowania powierzchni terenu działek xxx na działki sąsiednie. Przegląd powinien zawierać określenie: a. ilości zmagazynowanych mas ziemnych, b. wpływu nagromadzonych mas ziemnych na stosunki wodne, c. stanu gleby lub ziemi, w miejscu magazynowania mas ziemnych, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi (Dz. U. z 2002 r. Nr 165, poz. 1359), oraz opis działań mających na celu zapobieganie i ograniczenie oddziaływania nagromadzonych mas ziemnych na środowisko. 2. przedłożenia ww. przeglądu ekologicznego w xxx, w terminie do xxx r.
USTAWA PRAWO WODNE Art. 29. Właściciel gruntu, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, nie może: zmieniać stanu wody na gruncie, a zwłaszcza kierunku odpływu znajdującej się na jego gruncie wody opadowej ani kierunku odpływu ze źródeł - ze szkodą dla gruntów sąsiednich, odprowadzać wód oraz ścieków na grunty sąsiednie. Na właścicielu gruntu ciąży obowiązek usunięcia przeszkód oraz zmian w odpływie wody, powstałych na jego gruncie wskutek przypadku lub działania osób trzecich, ze szkodą dla gruntów sąsiednich. Jeżeli spowodowane przez właściciela gruntu zmiany stanu wody na gruncie szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w drodze decyzji, nakazać właścicielowi gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom. (ale tylko wtedy, gdy zostanie wykazane niezbicie, że właściciel gruntu istotnie zmienił stan wód na gruncie a nadto, że zmiana ta szkodliwie wpływa na grunty sąsiednie.) Art. 30. Właściciele gruntów mogą, w drodze pisemnej ugody, ustalić zmiany stanu wody na gruntach, jeżeli zmiany te nie wpłyną szkodliwie na inne nieruchomości lub na gospodarkę wodną; ugoda nie może dotyczyć wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi. Realizacja postanowień ugody jest możliwa po zatwierdzeniu, w drodze decyzji, odpowiednio przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta; z wnioskiem o zatwierdzenie ugody występują umawiający się właściciele gruntów.
USTAWA PRAWO WODNE Zabronione są tylko takie zmiany stosunków wodnych na gruncie, które szkodzą gruntom sąsiednim. Pojęcie gruntów sąsiednich należy rozumieć szeroko, nie ograniczając się tylko do nieruchomości graniczących z nieruchomością, na której dokonywana jest zmiana stosunków wodnych. Skutki tej zmiany, z uwagi na hydrogeologiczną budowę ziemi, mogą bowiem ujawnić się w znacznej odległości od miejsca jej dokonania. Odprowadzanie wód, zabronione w art. 29 ust. 1 pkt 2 pr. wod., należy odróżnić od odpływu wód, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 tego przepisu. Odpływ wód ma charakter naturalny, natomiast odprowadzanie jest efektem czynności wykonanych przez człowieka. Nienależyte utrzymywanie urządzeń melioracyjnych może skutkować naruszeniem stosunków wodnych wywołującym szkodę na gruntach sąsiednich, w stosunku do gruntu, na którym to urządzenie się znajduje, które to naruszenie regulowane jest przez art. 29 pr. wód.
USTAWA PRAWO WODNE Art Zabrania się: 1) wprowadzania do wód odpadów, w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628), oraz ciekłych odchodów zwierzęcych Art Zabrania się: 1) niszczenia lub uszkadzania urządzeń wodnych, 2) utrudniania przepływu wody w związku z wykonywaniem lub utrzymywaniem urządzeń wodnych
USTAWA PRAWO WODNE Art Kto wbrew postanowieniom art. 65 ust. 1 pkt 3, art. 85 ust. 1 oraz art. 107 ust. 2 pkt 2 wykonuje w pobliżu urządzeń wodnych roboty lub czynności zagrażające tym urządzeniom – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w ust. 1 jest znaczna szkoda – sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 2. Art Kto niszczy lub uszkadza brzegi śródlądowych wód powierzchniowych, tworzące brzeg wody budowle lub mury niebędące urządzeniami wodnymi oraz grunty pod śródlądowymi wodami powierzchniowymi albo utrudnia przepływ wody w związku z wykonywaniem lub utrzymywaniem urządzeń wodnych – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Art Kto wbrew obowiązkowi: 1) nie utrzymuje w należytym stanie wód lub urządzeń wodnych, 4) nie wykonuje lub nie utrzymuje w należytym stanie urządzeń zapobiegających szkodom, o których mowa w art. 133 ust. 1 pkt 2 - podlega karze grzywny. Art Kto: 1) zmienia stan wody na gruncie, - podlega karze grzywny. Art Postępowanie w sprawach, o których mowa w art , prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
ROZPORZĄDZENIE Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie § Działka budowlana, na której sytuowane są budynki, powinna być wyposażona w kanalizację umożliwiającą odprowadzenie wód opadowych do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej. 2. W razie braku możliwości przyłączenia do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej, dopuszcza się odprowadzanie wód opadowych na własny teren nieutwardzony, do dołów chłonnych lub do zbiorników retencyjnych. § 29. Dokonywanie zmiany naturalnego spływu wód opadowych w celu kierowania ich na teren sąsiedniej nieruchomości jest zabronione. Prowadzenie budowy w sposób naruszający ten przepis, a więc skutkujący odprowadzaniem wód opadowych na nieruchomości sąsiednie, stanowi przesłankę do ingerencji organów nadzoru budowlanego oraz wstrzymania, w drodze postanowienia, wykonywania robót w trybie art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wraz ze wszystkim konsekwencjami wynikającymi z następnych przepisów.
KODEKS CYWILNY Jeśli właściciel zalewanej działki zechce zgłosić inne roszczenie niż żądanie przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom (np. odszkodowanie za straty), to powinien zwrócić się z nim do sądu cywilnego. Powodowanie szkody na gruncie sąsiednim na skutek działań podejmowanych na własnym gruncie stanowi czyn niedozwolony. Art Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Art § 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń. Art. 415 Kodeksu Cywilnego: Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Art Kto zniszczył lub uszkodził cudzą rzecz (…) w celu odwrócenia od siebie lub od innych niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio od tej rzeczy, ten nie jest odpowiedzialny za wynikłą stąd szkodę, jeżeli niebezpieczeństwa sam nie wywołał, a niebezpieczeństwu nie można było inaczej zapobiec i jeżeli ratowane dobro jest oczywiście ważniejsze aniżeli dobro naruszone. Art § 3. W wypadkach nagłych wierzyciel może, zachowując roszczenie o naprawienie szkody, wykonać bez upoważnienia sądu czynność na koszt dłużnika lub usunąć na jego koszt to, co dłużnik wbrew zobowiązaniu uczynił.
USTAWA O ODPADACH Art Przepisy ustawy stosuje się także do postępowania z masami ziemnymi lub skalnymi, jeżeli są usuwane albo przemieszczane w związku z realizacją inwestycji lub prowadzeniem eksploatacji kopalin. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) mas ziemnych lub skalnych usuwanych albo przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji, jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzja o pozwoleniu na budowę lub zgłoszenie robót budowlanych określają warunki i sposób ich zagospodarowania, a ich zastosowanie nie spowoduje przekroczeń wymaganych standardów jakości gleby i ziemi Art Zabrania się odzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami lub urządzeniami spełniającymi określone wymagania. Możliwe jest wykorzystywanie poza instalacjami i urządzeniami jedynie odpadów gromadzonych selektywnie i posiadających określoną charakterystykę jakościową (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 21 marca 2006 r. w sprawie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami i urządzeniami - Dz. U. Nr 49, poz. 356 z późn. zm.). 6. W razie niedopełnienia przez posiadacza odpadów, prowadzącego odzysk lub unieszkodliwianie odpadów, obowiązków, o których mowa w ust. 1 lub 5 lub w art. 11, w art. 12 lub w art. 25 ust. 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, kierując się stopniem zagrożenia dla środowiska lub zdrowia lub życia ludzi, może wydać decyzję o wstrzymaniu tej działalności. Posiadacz odpadów pomimo wstrzymania prowadzonej działalności jest obowiązany do usunięcia jej skutków na własny koszt.
USTAWA O ODPADACH Art Posiadacz odpadów, który prowadzi odzysk lub unieszkodliwianie odpadów obowiązany jest do uzyskania zezwolenia na prowadzenie tej działalności. Zezwolenie na prowadzenie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów wydawane jest po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, właściwych ze względu na miejsce prowadzenia odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. Art. 79b. ust.2 pkt.5. Jeżeli posiadacz odpadów lub transportujący odpady: prowadzi działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów bez wymaganego zezwolenia lub z naruszeniem jego warunków, - podlega karze pieniężnej w wysokości zł. Art. 79d. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 79b, wymierza, w drodze decyzji, właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
USTAWA O ODPADACH Art. 33. Posiadacz odpadów może przekazać określone rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej, niebędącym przedsiębiorcami, na ich własne potrzeby. prowadzenie działalności w zakresie wykorzystania odpadów na własne potrzeby przez osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne, niebędące przedsiębiorcami, nie wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku. Art. 34. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji, nakazuje posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsc nieprzeznaczonych do ich składowania lub magazynowania, wskazując sposób wykonania tej decyzji. Decyzja, o której mowa w ust. 1, wydawana jest z urzędu.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku Do utwardzania powierzchni dopuszczono 16 rodzajów odpadów, m.in.. odpadowe piaski i iły, popiół i żużel, odpady budowlane (beton, gruz, gleba i ziemia), urobek z pogłębiania, tłuczeń torowy. Warunki dopuszczenia do odzysku (utwardzania powierzchni): po rozkruszeniu, jeśli jest to konieczne do wykorzystania odpadów, w sposób uniemożliwiający pylenie przez ich zestalenie lub przykrycie warstwą niepylącą, z zachowaniem przepisów odrębnych w szczególności przepisów prawa wodnego i prawa budowlanego do budowy fundamentów, wykorzystania jako podsypki pod posadzki na gruncie po rozkruszeniu pod warunkiem, że zostało to uwzględnione w planie zagospodarowania przestrzennego, w decyzji wydanej na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym lub prawa budowlanego bądź też wynika ze zgłoszenia robót budowlanych
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 21 marca 2006 r. w sprawie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów poza instalacjami i urządzeniami Utwardzanie powierzchni terenów, do których posiadacz ma tytuł prawny, z tym że utwardzanie to nie powinno zakłócać stanu wody na gruncie - zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. -Prawo wodne (Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz i Nr 267, poz. 2255). Do odzysku dopuszczono 34 rodzaje odpadów Odpady z podgrupy oraz odpady o kodach , , , w przypadku konieczności dostosowania ich składu granulometrycznego do realizacji przedsięwzięcia, przed zastosowaniem poddaje się kruszeniu. Budowa (…) budowli i obiektów budowlanych, w tym fundamentów, pod warunkiem, że zostało to uwzględnione w decyzji wydanej na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym lub prawa budowlanego. Do odzysku dopuszczono 35 rodzajów odpadów Odpady z grupy 17 oraz odpady o kodach , mogą być wykorzystane pod warunkiem poddania ich procesowi kruszenia.
ROZPORZADZENIE MNISTRA ŚRODOWISKA z dnia 9 marca 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi § Glebę lub ziemię uznaje się za zanieczyszczoną, gdy stężenie co najmniej jednej substancji przekracza wartość dopuszczalną (z zastrzeżeniem: jeżeli przekroczenie wartości dopuszczalnej stężenia substancji w badanej glebie lub ziemi wynika z naturalnie wysokiej jej zawartości w środowisku, uważa się, że przekroczenie dopuszczalnej wartości stężeń w glebie lub ziemi nie nastąpiło) 2. Wartości dopuszczalne stężeń w glebie lub ziemi, o których mowa w ust. 1, są określone w załączniku do rozporządzenia. 3. Wartość dopuszczalną ustala się w trzech etapach: 1) etap pierwszy — ustalenie listy substancji, których wystąpienie jest spodziewane ze względu na prowadzoną na danej nieruchomości lub w jej sąsiedztwie działalność; 2) etap drugi — przeprowadzenie pomiarów wstępnych, których celem jest ustalenie czy substancje, o których mowa w pkt 1, faktycznie występują; 3) etap trzeci — badania szczegółowe w celu określenia stężeń substancji ustalonych i wskazanie zakresu i sposobu przeprowadzenia rekultywacji gleby lub ziemi. § 3. Gleba lub ziemia używane w pracach ziemnych oraz używane do tego celu osady pochodzące z dna zbiorników powierzchniowych wód stojących lub wód płynących, powinny spełniać kryteria dopuszczalnych wartości stężeń, wskazanych w załączniku do rozporządzenia, dla gruntów występujących w miejscu przeznaczenia.
USTAWA O OCHRONIE GRUNTÓW ROLNYCH I LEŚNYCH Art. 3 Ochrona gruntów rolnych polega na(…) ograniczaniu zmian naturalnego ukształtowania powierzchni ziemi. Ochrona gruntów leśnych polega na(…) ograniczaniu zmian naturalnego ukształtowania powierzchni ziemi.
USTAWA O OCHRONIE PRZYRODY Art Na obszarze chronionego krajobrazu mogą być wprowadzone następujące zakazy: (…) 5) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu 6) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna lub rybacka; 7) likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-błotnych Art W stosunku zespołu przyrodniczo-krajobrazowego mogą być wprowadzone następujące zakazy: (…) 1) niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu lub obszaru; 2) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu; 3) uszkadzania i zanieczyszczania gleby; 4) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli zmiany te nie służą ochronie przyrody albo racjonalnej gospodarce rolnej, leśnej, wodnej lub rybackiej; 5) likwidowania, zasypywania i przekształcania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodno-błotnych; Art Prowadzenie (…) innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne — na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych (…) następuje na podstawie decyzji regionalnego dyrektora ochrony środowiska, który ustala warunki prowadzenia robót. 2. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje przed uzyskaniem pozwolenia na budowę na podstawie ustawy Prawo budowlane
USTAWA O OCHRONIE PRZYRODY Art Kto umyślnie: 1) narusza zakazy obowiązujące w: a) obszarach chronionego krajobrazu, 2) narusza zakazy obowiązujące w stosunku do: d) zespołów przyrodniczo-krajobrazowych, — podlega karze aresztu albo grzywny. Art Kto: 8) bez decyzji regionalnego dyrektora ochrony środowiska lub wbrew ustalonym w niej warunkom prowadzi na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych (…) oraz inne roboty ziemne zmieniające stosunki wodne, — podlega karze aresztu albo grzywny. Art W razie ukarania za wykroczenie określone w art. 127 albo w art. 131 lub skazania za przestępstwo określone w art. 127a, art. 128 albo w art. 128a sąd może orzec: 2) obowiązek przywrócenia stanu poprzedniego, a jeśli obowiązek taki nie byłby wykonalny — nawiązkę do wysokości złotych na rzecz organizacji społecznej działającej w zakresie ochrony przyrody lub właściwego, ze względu na miejsce popełnienia wykroczenia lub przestępstwa, wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej.
WARSZAWSKI OBSZAR CHRONIONEGO KRAJOBRAZU Na terenie Warszawskiego Obszaru Chronionego krajobrazu zabrania się: wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem urządzeń wodnych; dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna lub rybacka; likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodnobłotnych; lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 10 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej oraz ogrodzeń w odległości mniejszej niż 5m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących.
ZESPÓŁ PRZYRODNICZO – KRAJOBRAZOWY ZAKOLE WAWERSKIE Rozporządzenie Wojewody Mazowieckiego 76/ r. Dz. Urz. 242/ r. poz Główny cel ochrony - Zachowanie wartości estetycznych Analiza presji inwestycyjnej w WOChK, przeprowadzona na potrzeby aktualizacji POŚ dla Warszawy wskazuje, że do najbardziej zagrożonych należą fragmenty obszaru w dzielnicach Wawer, Wesoła i Białołęka, gdzie zarówno zainteresowanie inwestycyjne (decyzje o warunkach zabudowy) jak i bezpośrednia presja (wydane pozwolenia budowlane) są największe. Zagrożenia dotyczą także terenów najdogodniejszych pod względem komunikacyjnym takich jak: rejon Zakola Wawerskiego (Ekspertyza w sprawie wpływu na środowisko nawiezienia ziemi z gruzem na teren działek (…) Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu, Katedra Architektury Krajobrazu)
Dziękuję za uwagę