Publiczne Prawo Gospodarcze

Publiczne Prawo Gospodarcze

Publiczne prawo gospodarcze
PPG – zespół norm prawnych regulujących te stosunki społeczne, które powstają w rezultacie oddziaływania lub wpływania Państwa na gospodarkę. Cechy charakterystyczne: - administracyjnoprawna metoda regulacji, podmioty dzielimy na czynne i bierne, specyficzne procedury. Obszary PPG: policja gospodarcza, reglamentacja gospodarcza, pomoc publiczna dla przedsiębiorców, zarząd mieniem publicznym, regulacja sektorowa.

Wolność gospodarcza Cechy wolności gospodarczej:
jest atrybutem jednostki, osoby ludzkiej, przysługuje każdemu na równych prawach, także osobom niezainteresowanym korzystaniem z niej, jest niezbywalna i przynależna osobie ludzkiej nawet bez świadomości o jej istnieniu, prawny zakaz prowadzenia działalności gospodarczej nie likwiduje stanu wolności gospodarczej, jest prawem podmiotowym o charakterze negatywnym.

Wolność gospodarcza Dwa obszary wolności gospodarczej:
wolność tych, którzy wytwarzają (przedsiębiorców), wolność tych, którzy korzystają (klientów, konsumentów). Wskaźniki wolności gospodarczej: łatwość zakładania działalności gospodarczej (stawania się przedsiębiorcą), swobodny wybór dziedzin działalności gospodarczej, szeroki zakres dziedzin działalności gospodarczej uważanych za wolne.

Wolność gospodarcza w ustawodawstwie polskim
1921 r. - Konstytucja Marcowa 1927 r. - Rozporządzenie Prezydenta RP o prawie przemysłowym 1988 r. – Ustawa o działalności gospodarczej 1989 r. – Wolność gospodarcza w Konstytucji PRL 1997 r. – Konstytucja RP 1999 r. - Ustawa Prawo działalności gospodarczej 2004 r. – Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 1990 r. (sygn. akt K 5/89): „Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 6, w brzmieniu nadanym jej ustawą z dnia 29 grudnia 1989 r. o zmianie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ustanowiła, zasadę obowiązującą całe ustawodawstwo o samoistnej nadrzędnej mocy prawnej, wprowadzając gwarancje swobody działalności gospodarczej bez względu na formę własności. Ograniczenie tej swobody może nastąpić jedynie w ustawie.”

Konstytucja RP: Art. 20 – Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego RP. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 stycznia 2001 r. (sygn. akt K 17/00): „(…) Na tych trzech założeniach opiera się społeczna gospodarka rynkowa. W płaszczyźnie konstytucyjnoprawnej społeczna gospodarka rynkowa wyznaczona jest z jednej strony przez podstawowe, tradycyjne elementy rynku w postaci wolności gospodarczej i własności prywatnej, z drugiej zaś przez solidarność społeczną, społeczny dialog i współpracę partnerów społecznych. W ujęciu art. 20 konstytucji społeczna gospodarka rynkowa stanowi więc nie tylko określony model ekonomiczny, ale także pożądany przez ustrojodawcę obraz ładu społecznego.”

Konstytucja RP: Art. 22 – Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 kwietnia 2001 r. (sygn. akt K 7/00): „(…) art. 22 konstytucji pełni dwojaką funkcję. Z jednej strony traktować go należy jako wyrażenie jednej z zasad ustroju gospodarczego RP (i w tym zakresie stanowi on konkretyzację ogólniejszych zasad, wyrażonych w art. 20), z drugiej strony – może on stanowić podstawę do konstruowania prawa podmiotowego, przysługującego każdemu, kto podejmuje działalność gospodarczą. Oczywiście, wolność działalności gospodarczej musi, w państwie współczesnym, podlegać różnego rodzaju ograniczeniom; wynika to chociażby z zaakcentowania w art. 20 socjalnego charakteru gospodarki rynkowej. Art. 22 formułuje jednak dwojakiego rodzaju ograniczenia dla wprowadzania owych ograniczeń. W płaszczyźnie materialnej wymaga, aby ograniczenia wolności gospodarczej znajdowały uzasadnienie w “ważnym interesie publicznym”, a w płaszczyźnie formalnej – aby były wprowadzone “tylko w drodze ustawy”.

Konstytucja RP: Art. 31 ust. 3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw. Zasady związane z ograniczaniem wolności gospodarczej: Zasada merytorycznego uzasadnienia – tzn. czy ograniczenie doprowadzi do zamierzonego rezultatu. Zasada proporcjonalności – tzn. czy ciężary nakładane na obywateli są proporcjonalne do uzyskanych efektów. Zasada odpowiedniego wyważenia wartości – tzn. czy wprowadzone ograniczenie w odpowiedni sposób uwzględnia zarówno interes indywidualny, jak i interes publiczny.

Ograniczenia wolności gospodarczej: Ograniczenia przedmiotowe: monopol państwowy, reglamentacja gospodarcza, prawo antymonopolowe (nadużywanie pozycji dominującej, porozumienia ograniczające konkurencję), praktyki naruszające zbiorowe interesy konsumentów, ceny urzędowe. Ograniczenia podmiotowe: orzeczenie sądu lub decyzja organu administracji publicznej, działalność gospodarcza osób i przedsiębiorców zagranicznych, forma organizacyjno-prawna działalności gospodarczej (działalność bankowa i ubezpieczeniowa), ograniczenie działalności gospodarczej osób pełniących funkcje publiczne.

Swoboda działalności gospodarczej
Konstytucyjna wolność gospodarcza a ustawowa swoboda działalności gospodarczej: Beneficjentami swobody działalności gospodarczej są jedynie przedsiębiorcy oraz osoby podejmujące działalność gospodarczą. Wolność gospodarcza w swej teoretycznej postaci wykracza poza ramy porządku prawnego. Swoboda działalności gospodarczej może być ograniczana także w drodze aktów podustawowych. Ograniczenia i zakazy prawne eliminują po stronie określonych podmiotów lub w określonym obszarze działania swobodę działalności gospodarczej.

Swoboda działalności gospodarczej
Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej: Art. 6 ust. 1 – Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. Cząstkowe elementy swobody działalności gospodarczej: Swoboda podejmowania działalności gospodarczej. Swoboda wykonywania działalności gospodarczej. Swoboda zakończenia działalności gospodarczej. Swoboda wyboru formy organizacyjno-prawnej. Swoboda konkurowania ukierunkowana na zdobycie przewagi kosztem rywala w grze rynkowej. Swoboda kształtowania cen. Swoboda umów.

Działalność gospodarcza
Art. 2 USDG: Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Ekonomiczna klasyfikacja rodzajów działalności gospodarczej: Działalność wytwórcza – procesy przyczyniające się do przetwarzania zasobów naturalnych i związane z powstaniem, produkowaniem, tworzeniem lub kształtowaniem czegoś. Wynikiem jest produkt lub dzieło. Działalność budowlana - polega na projektowaniu, budowie, utrzymaniu i rozbiórce obiektów budowlanych. Roboty budowlane natomiast obejmują budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (ustawa prawo budowlane). Działalność handlowa - polega na zakupie lub sprzedaży towaru bądź usługi. Handel może mieć zasięg krajowy lub zagraniczny bądź międzynarodowy. Może wówczas polegać na zakupie (imporcie) lub sprzedaży (eksporcie). Handel może być wykonywany w sposób hurtowy lub detaliczny. Handel może dotyczyć także pośrednictwa w tych czynnościach (np. komis, agencja). Działalność usługowa - Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) - poprzez usługi należy rozumieć: 1) wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, tzn. usługi dla celów produkcji nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych (usługi na rzecz produkcji) oraz 2) wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej (usługi konsumpcyjne). Ustawa o świadczeniu usług na terytorium RP – usługa to świadczenie wykonywane przez usługodawcę na własny rachunek, zwykle za wynagrodzeniem, w szczególności usługi budowlane, handlowe oraz usługi świadczone w ramach wykonywanego zawodu.

Ekonomiczna klasyfikacja rodzajów działalności gospodarczej: Poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż – ustawa prawo geologiczne i górnicze: - złoże kopaliny - naturalne nagromadzenie minerałów i skał oraz innych substancji stałych, gazowych i ciekłych, których wydobywanie może przynieść korzyść gospodarczą; - poszukiwanie - wykonywanie prac geologicznych w celu odkrycia i wstępnego udokumentowania zasobów złóż kopalin lub wód podziemnych; - rozpoznawanie - wykonywanie prac geologicznych na obszarze wstępnie udokumentowanego złoża kopaliny lub wód podziemnych; - wydobywanie - pozyskanie kopaliny w drodze odłączenia od złoża, przy czym musi być to działanie celowe (tzn. musi istnieć wyraźny zamiar wydobycia kopaliny). Działalność zawodowa - działalność osób fizycznych wykonujących zawód, zwłaszcza tzw. wolne zawody. Cechy: - szczególne umiejętności i wysokie kwalifikacje zawodowe, - intelektualny charakter wykonywania czynności, - niezależność i samorządność (bez zewnętrznej ingerencji), - samodzielność ekonomiczna (prowadzenie działalności we własnym imieniu i na własny rachunek), - szczególne zasady odpowiedzialności (przede wszystkim o charakterze majątkowym (osobistym), ale także dyscyplinarnym lub zawodowym)

Cechy działalności gospodarczej: Zarobkowy charakter - subiektywne działanie w celu osiągnięcia zysku. Działalność non profit – działalność społeczna czy charytatywna. Działalność not for profit – działalność pożytku publicznego (np. fundacje, stowarzyszenie). Podmioty te obok działalności podstawowej mogą akcesoryjnie prowadzić działalność gospodarczą, a ewentualny zysk przeznaczany jest na realizację celów statutowych. Zorganizowany charakter: - w znaczeniu formalnym - oznacza dokonanie szeregu czynności wymaganych najczęściej przez przepisy prawa, które legalizują podejmowaną działalność gospodarczą (np. rejestracja działalności, założenie rachunku bankowego, wystąpienie i uzyskanie wymaganego zezwolenia bądź koncesji), - w znaczeniu materialnym - gdy jest prowadzona przy wykorzystaniu przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym, które zostało unormowane w ustawie Kodeks cywilny. Ciągłość działalności: - aspekt czasowy - w zamierzeniu ma być prowadzona przez z góry nieoznaczony okres - aspekt planowy – działalność objęta planem gospodarczym zakładającym podejmowanie logicznie powiązanych ze sobą czynności, - stała podstawa utrzymania się.

Art. 3 USDG Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów oraz wyrobu wina przez producentów będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku gospodarczego.

Przedsiębiorca Art. 4 USDG 1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. 2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Podejmowanie działalności gospodarczej
Art. 14 USDG 1. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej
Zadaniem CEIDG jest (art. 23): 1) ewidencjonowanie przedsiębiorców będących osobami fizycznymi; 2) udostępnianie informacji o przedsiębiorcach i innych podmiotach w zakresie wskazanym w ustawie; 3) umożliwienie wglądu do danych bezpłatnie udostępnianych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego; 4) umożliwienie ustalenia terminu i zakresu zmian wpisów w CEIDG oraz wprowadzającego je organu. Zasada jawności - dane i informacje udostępniane przez CEIDG są jawne. Każdy ma prawo dostępu do danych i informacji udostępnianych przez CEIDG. Dane i informacje zawarte w CEIDG (z wyjątkiem numeru PESEL, daty urodzenia oraz adresu zamieszkania, o ile nie jest on taki sam jak miejsce wykonywania działalności gospodarczej) są udostępniane na stronie internetowej (art. 38). Zasada prawdziwości - domniemywa się, że dane wpisane do CEIDG są prawdziwe. Jeżeli do CEIDG wpisano dane niezgodnie z wnioskiem lub bez tego wniosku, osoba wpisana do CEIDG nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej, działającej w dobrej wierze, zarzutem, że dane te nie są prawdziwe, jeżeli po powzięciu informacji o tym wpisie zaniedbała wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu (art. 33).

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej
Sposoby składania wniosku: 1) elektronicznie za pośrednictwem strony internetowej. Wymagany jest podpis kwalifikowany lub profil zaufany na ePUAP. W przypadku braku takich opcji, przesłany drogą elektroniczną wniosek należy podpisać osobiście w dowolnie wybranym urzędzie gminy; 2) osobiście w dowolnie wybranym urzędzie gminy; 3) drogą pocztową. Wymagany jest wtedy podpis notarialnie poświadczony. Składając wniosek o wpis do CEIDG, przedsiębiorca składa jednocześnie: 1) wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej REGON; 2) zgłoszenie identyfikacyjne albo aktualizacyjne do naczelnika urzędu skarbowego NIP; 3) oświadczenie o wyborze formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych; 4) zgłoszenie albo zmianę zgłoszenia płatnika składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych; 5) oświadczenie o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników. Adres strony internetowej CEIDG:

Pojedynczy Punkt Kontaktowy
Zadaniem punktu kontaktowego jest (art. 22a): 1) umożliwienie dopełnienia procedur związanych z podejmowaniem, wykonywaniem i zakończeniem działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; 2) udostępnianie informacji o adresach stron internetowych punktów kontaktowych w innych państwach Punkt kontaktowy umożliwia złożenie drogą elektroniczną do właściwych organów wniosków, oświadczeń lub notyfikacji niezbędnych do podjęcia, wykonywania lub zakończenia działalności gospodarczej oraz uznania kwalifikacji zawodowych. Punkt kontaktowy nie prowadzi doradztwa w indywidualnych sprawach. Punkt kontaktowy jest prowadzony za pośrednictwem strony internetowej:

Krajowy Rejestr Sądowy
KRS składa się z: 1) rejestru przedsiębiorców; 2) rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej; 3) rejestru dłużników niewypłacalnych. KRS prowadzą w systemie informatycznym sądy rejonowe (sądy gospodarcze), obejmujące swoją właściwością obszar województwa lub jego część. Informacje z KRS można uzyskać za pośrednictwem Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego. CI KRS jest komórką organizacyjną Ministerstwa Sprawiedliwości składającą się z centrali oraz oddziałów działających przy sądach rejestrowych. Głównym zadaniem CI jest prowadzenie zbioru informacji wpisanych do rejestru i udzielanie informacji z KRS. CI bezpłatnie udostępnia, w ogólnodostępnych sieciach teleinformatycznych, aktualne informacje o podmiotach wpisanych do KRS oraz listę dokumentów zawartych w elektronicznym katalogu dokumentów spółek. Pobrane samodzielnie wydruki komputerowe aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do KRS mają moc zrównaną z mocą dokumentów wydawanych przez CI. Odpłatnie, na wniosek zainteresowanej osoby, CI może wydawać pisemne odpisy, wyciągi i zaświadczenia z KRS, które mają moc dokumentów wydawanych przez sąd.

Zasada jawności - KRS jest jawny. Każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w KRS za pośrednictwem Centralnej Informacji (art. 8). Wpisy do KRS podlegają również ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (art. 13). Od dnia ogłoszenia w MSiG nikt nie może zasłaniać się nieznajomością ogłoszonych wpisów. Jednak w odniesieniu do czynności dokonanych przed upływem szesnastego dnia od dnia ogłoszenia podmiot wpisany do KRS nie może powoływać się na wpis wobec osoby trzeciej, jeżeli ta udowodni, że nie mogła wiedzieć o treści wpisu (art. 15). Zasada prawdziwości - domniemywa się, że dane wpisane do KRS są prawdziwe. Jeżeli dane wpisano do KRS są niezgodnie ze zgłoszeniem podmiotu lub bez tego zgłoszenia, podmiot ten nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze zarzutem, że dane te nie są prawdziwe, jeżeli zaniedbał wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu (art. 17).

Terminy rozpoznania wniosków o wpis: 1) Wniosek o wpis sąd rejestrowy rozpoznaje nie później niż w terminie 7 dni od daty jego wpływu do sądu. 2) Wniosek o wpis spółki jawnej, komandytowej i z o.o. złożony drogą elektroniczną sąd rejestrowy rozpoznaje w terminie jednego dnia od daty jego wpływu. 3) Jeżeli rozpoznanie wniosku wymaga wysłuchania uczestników postępowania albo przeprowadzenia rozprawy, wniosek należy rozpoznać nie później niż w terminie miesiąca. Adres strony internetowej KRS:

Zasady prowadzenia działalności gospodarczej
Zawieszenie działalności gospodarczej: przedsiębiorcy niezatrudniający pracowników; od 30 dni do 24 miesięcy; zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy. Identyfikacja przedsiębiorcy: - przedsiębiorca obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. Uczciwa konkurencja: przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów. Policja gospodarcza: przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska. Obowiązek posiadania kwalifikacji: jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby czynności w ramach działalności gospodarczej były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych.

Zasady prowadzenia działalności gospodarczej
Informacje w języku polskim: - przedsiębiorca wprowadzający towar do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do zamieszczenia na towarze, jego opakowaniu, etykiecie, instrukcji lub do dostarczenia w inny, zwyczajowo przyjęty sposób, pisemnych informacji w języku polskim: 1) określających firmę przedsiębiorcy i jego adres; 2) umożliwiających identyfikację towaru. Identyfikacja rozszerzona: jeżeli przedsiębiorca oferuje towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub sprzedaży na odległość za pośrednictwem środków masowego przekazu, sieci teleinformatycznych lub druków bezadresowych, jest on obowiązany do podania w ofercie co najmniej następujących danych: 1) firmy przedsiębiorcy; 2) numeru identyfikacji podatkowej (NIP); 3) siedziby i adresu przedsiębiorcy. Przymus rachunku bankowego: - dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość euro.

Osoba zagraniczna Za osobę zagraniczną uważa się (art. 5 ust. 2):
1) osobę fizyczną nieposiadającą obywatelstwa polskiego, 2) osobę prawną z siedzibą za granicą, 3) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą. Na terytorium RP ze swobody przedsiębiorczości mogą korzystać tak jak obywatele polscy (art. 13): osoby zagraniczne z państw członkowskich UE, osoby zagraniczne z państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, osoby zagraniczne, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa z UE i jej państwami członkowskimi, Obywatele innych państw, którzy posiadają w Polsce szczególny status, np.: - status uchodźcy, - zgodę na pobyt tolerowany, - posiadają Kartę Polaka, - zezwolenie na osiedlenie się. Pozostałe osoby zagraniczne mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

Przedsiębiorca zagraniczny
Za przedsiębiorcę zagranicznego uważa się (art. 5 ust. 2): osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność gospodarczą za granicą. Oprócz bezpośrednich inwestycji zagranicznych przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, na terytorium RP także oddziały (art. 85). Odpowiednie stosowanie art. 13 ust. 1 Oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego. Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców.

Minister właściwy ds. gospodarki wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach oddziału, w przypadku gdy (art. 91 ust. 1): 1) oddział rażąco narusza prawo polskie lub nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 90 pkt 3; 2) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył oddział, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej; 3) działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu lub obronności państwa, bezpieczeństwu informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne” lub wyższej lub innemu ważnemu interesowi publicznemu.

Przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć przedstawicielstwa z siedzibą na terytorium RP. Zakres działania przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego. Przedstawicielstwo mogą utworzyć również osoby zagraniczne, powołane aktem właściwego organu kraju ich siedziby, do promocji gospodarki tego kraju, z tym że zakres działania takiego przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie promocję i reklamę gospodarki tego kraju. Utworzenie przedstawicielstwa wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych. Odmowa wpisu gdy: 1) utworzenie przedstawicielstwa zagrażałoby bezpieczeństwu lub obronności państwa lub bezpieczeństwu informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne” lub wyższej lub innemu ważnemu interesowi publicznemu; 2) zadeklarowana działalność wykracza poza działalność promocyjną i reklamową.

Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców
Ustawa z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest: 1) osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego; 2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą; 3) nieposiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych; 4) osoba prawna i spółka handlowa nieposiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia wydawanego, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi. Zezwolenia wymaga również nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także każda inna czynność prawna dotycząca udziałów lub akcji, jeżeli w ich wyniku spółka będąca właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanie się spółką kontrolowaną.

Zezwolenie jest wydawane na wniosek cudzoziemca, jeżeli: 1) nabycie nieruchomości przez cudzoziemca nie spowoduje zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego, a także nie sprzeciwiają się temu względy polityki społecznej i zdrowia społeczeństwa; 2) wykaże on, że zachodzą okoliczności potwierdzające jego więzi z Rzecząpospolitą Polską. Okolicznościami potwierdzającymi więzi cudzoziemca z Rzecząpospolitą Polską mogą być w szczególności: 1) posiadanie polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia; 2) zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej; 3) posiadanie zezwolenia na pobyt: a) czasowy, lub b) stały, lub c) rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej; 4) członkostwo w organie zarządzającym przedsiębiorców wymienionych w art. 1 ust. 2 pkt 4; 5) wykonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej lub rolniczej, zgodnie z przepisami prawa polskiego.

Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego. Minister Spraw Wewnętrznych może w zezwoleniu określić dla cudzoziemca zamierzającego nabyć nieruchomość specjalne warunki, od których spełnienia będzie uzależniona możliwość jej nabycia. Zezwolenie jest ważne dwa lata od dnia wydania Możliwość ubiegania się o przyrzeczenie wydania zezwolenia (promesa) Promesa jest ważna rok od dnia wydania. W okresie ważności promesy nie można odmówić wydania zezwolenia, chyba że uległ zmianie stan faktyczny istotny dla rozstrzygnięcia sprawy. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wbrew przepisom ustawy jest nieważne. Bez przedstawienia zezwolenia, a w przypadku ustanowienia w zezwoleniu specjalnych warunków – także dowodu z dokumentu urzędowego o ich spełnieniu, nie można dokonywać czynności prawnych oraz wpisów prawa własności i prawa użytkowania wieczystego.

Nie wymaga zezwolenia: dziedziczenie ustawowe; nabycie samodzielnego lokalu mieszkalnego; nabycie samodzielnego lokalu użytkowego o przeznaczeniu garażowym lub udziału w takim lokalu; nabycie nieruchomości przez cudzoziemca zamieszkującego w Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej 5 lat od udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej; nabycie przez cudzoziemca będącego małżonkiem obywatela polskiego i zamieszkującego w Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej 2 lata od udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej nieruchomości, które w wyniku nabycia stanowić będą wspólność ustawową małżonków; nabycie przez cudzoziemca nieruchomości, jeżeli w dniu nabycia jest uprawniony do dziedziczenia ustawowego po zbywcy nieruchomości, a zbywca nieruchomości jest jej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem co najmniej 5 lat; nabycie przez podmiot, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4, na jego cele statutowe, nieruchomości niezabudowanych, których łączna powierzchnia w całym kraju nie przekracza 0,4 ha na obszarze miast; nabycie nieruchomości przez cudzoziemca, będącego bankiem i jednocześnie wierzycielem hipotecznym, w trybie przejęcia nieruchomości na własność w wyniku bezskutecznej licytacji w postępowaniu egzekucyjnym; nabycie lub objęcie przez bank będący osobą prawną określoną w art. 1 ust. 2 pkt 4 akcji lub udziałów w spółce, o której mowa w art. 3e, w związku z dochodzeniem przez ten bank roszczeń wynikających z dokonanych czynności bankowych.

Nie wymaga zezwolenia: nabycie nieruchomości przez cudzoziemców, będących obywatelami lub przedsiębiorcami państw – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo Konfederacji Szwajcarskiej, z wyjątkiem nabycia: nieruchomości rolnych i leśnych, przez okres 12 lat od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej; drugiego domu, przez okres 5 lat od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. nie jest wymagane uzyskanie zezwolenia przez cudzoziemców, będących obywatelami państw – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo Konfederacji Szwajcarskiej w okresach określonych w ust. 2, w przypadku nabycia nieruchomości rolnych położonych: w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubuskim, opolskim, pomorskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim, zachodniopomorskim – po upływie 7 lat od dnia zawarcia umowy dzierżawy z datą pewną, jeżeli przez ten okres osobiście prowadzili na tej nieruchomości działalność rolniczą oraz legalnie zamieszkiwali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w województwach: lubelskim, łódzkim, małopolskim, mazowieckim, podkarpackim, podlaskim, śląskim, świętokrzyskim – po upływie 3 lat od dnia zawarcia umowy dzierżawy z datą pewną, jeżeli przez ten okres osobiście prowadzili na tej nieruchomości działalność rolniczą oraz legalnie zamieszkiwali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Publiczne Prawo Gospodarcze

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Publiczne Prawo Gospodarcze"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

Publiczne Prawo Gospodarcze

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Publiczne Prawo Gospodarcze"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres