KOORDYNACJA.

Prezentacja na temat: "KOORDYNACJA."— Zapis prezentacji:

1 KOORDYNACJA

2 Koordynacja, jest to zdolność motoryczna przejawiająca się w postaci umiejętności precyzyjnego wykonywania złożonych pod względem koordynacyjnym aktów ruchowych, do szybkiego przestawiania się na inne, umiejętność szybkiego wyboru odpowiedniego aktu ruchowego do nieoczekiwanych sytuacji.

3 Na koordynację składają się:. uzdolnienia ruchowe,
  Na koordynację składają się: * uzdolnienia ruchowe, * umiejętności- nabyte doświadczenie   Elementarne zdolności koordynacyjne: 1.    zdolność łączenia ruchów 2.    zdolność różnicowania ruchów 3.    zdolność poczucia równowagi 4.    zdolność orientacji 5.    zdolność rytmizacji ruchów 6.    zdolność szybkiej reakcji 7.    zdolność dostosowania ruchowego  

4

5 Wyróżniamy trzy poziomy koordynacji:
Pierwszy poziom koordynacji- ruchy charakteryzują się dokładnością ( nie jest ważna szybkość). Drugi poziom koordynacji- dokładne ruchy w określonym czasie (np. w gimnastyce artystycznej). Trzeci poziom koordynacji- ruchy adekwatne do warunków. Nawyk ruchowy dostosowany do tych. warunków (w dyscyplinach charakteryzujących się zmiennymi warunkami; np. wspinaczka).

6 Metodyka kształtowania koordynacji
· Zasadniczą metodą jest nauczanie nowych, różnorodnych ćwiczeń oraz wykonywanie znanych ćwiczeń w zmiennych warunkach. · Należy zaopatrzyć w jak największą gamę nowych nawyków ruchowych · Zmiana wielkości obciążenia w wykonywanej czynności ruchowej (np. skoki przez przeszkody różnej wysokości, rzuty z niepełnych lub przedłużonych obrotów, skoki z różnej długości rozbiegów) ·  Kombinacja różnych form ruchowych (np. bieg – skok – rzut) Stosowanie zmiennych sygnałów informacyjnych (np. optycznych, akustycznych, kinestetycznych)

7

8 · Doskonalenie równowagi- np
·  Doskonalenie równowagi- np.: zmiany kierunku biegu, jazda na nartach, szybkie obroty, zwroty, przewroty. ·  Ćwiczenia lustrzane- np.: pisanie, rzuty, uderzenia lewą ręką dla praworęcznych, przerzut bokiem na lewą rękę, dla robiący go na prawą, skoki w dal i wzwyż również na nogę przeciwną niż dominująca. ·   Zastosowaniem nietypowych pozycji wyjściowych (starty z różnych pozycji, tyłem, bokiem, przodem do kierunku biegu) ·    Doprowadzenie określonego ruchu do mistrzowskiej jego formy (np.: wykonywanie boulderu wiele razy korygując za każdym razem położenie środka ciężkości i zwracając szczególną uwagę na precyzyjne obciążanie stopni) ·    Zastosowaniem nietypowych warunków ·     Długotrwała schematyczność ruchów powoduje obniżenie zdolności przyswajania ruchów nowych. Ćwiczenia koordynacyjne wprowadzamy na początku treningu.

9 Stosowana jest metoda powtórzeniowa Obciążenia są małe
Stosowana jest metoda powtórzeniowa Obciążenia są małe. Wypoczynek jest pełen. Doskonalić należy w pierwszym rzędzie dokładność, następnie zwiększać szybkość i na końcu modyfikować warunki pracy.

10 Miejsce ćwiczeń koordynacji ruchowej w planie: 1
Miejsce ćwiczeń koordynacji ruchowej w planie: 1. W podokresach przygotowania wszechstronnego – wykorzystywanie nowych ćwiczeń koordynacyjnych, także odległych od specjalizacji 2. W podokresach przygotowania specjalnego – stosowanie obszernego zestawu ćwiczeń ukierunkowanych i specjalnych 3. W pierwszej połowie okresów startowych – trening różnych wariantów techniki 4. W drugiej połowie okresów startowych – doskonalenie wybranego wariantu techniki w zmiennych warunkach