współdziałanie właściwe jest dopiero wtedy, kiedy cel jest wspólny, a to jest wtedy, kiedy po to, by to było celem dla jednego, musi ono być celem dla.

Prezentacja na temat: "współdziałanie właściwe jest dopiero wtedy, kiedy cel jest wspólny, a to jest wtedy, kiedy po to, by to było celem dla jednego, musi ono być celem dla."— Zapis prezentacji:

1

2 współdziałanie właściwe jest dopiero wtedy, kiedy cel jest wspólny, a to jest wtedy, kiedy po to, by to było celem dla jednego, musi ono być celem dla drugiego Tadeusz Kotarbiński

3  budowanie wspólnej wizji Czy koncepcja pracy szkoły jest jasna dla każdego nauczyciela? Czy świadomie podejmujemy działania służące realizacji wizji i misji szkoły? Czy monitorujemy realizację koncepcji szkoły?  myślenie systemowe „Zrozum całość, do której należy część, w której pracujesz”.  zespołowe uczenie się Refleksja nad efektywnością nauczania? W jaki sposób rozmawia się w szkole o odpowiedzialności za efekty kształcenia?  mistrzostwo osobiste W jaki sposób każdy nauczyciel w szkole może doskonalić swój warsztat pracy?  modele myślowe Czy pracownicy szkoły rozmawiają ze sobą o sprawach ważnych, także o przekonaniach i wartościach? Na ile rdzeń tych przekonań, dotyczących celów pracy pedagogicznej i dydaktycznej, jest wspólny?

4 Obawy przed utratą status quo, strach przed rozliczalnością. „Wróg jest gdzieś tam”: szukanie przyczyn w czynnikach niezależnych od szkoły. Iluzja aktywności: podejmowanie działań bez diagnozy na wejściu i rozpoznania realnych potrzeb. Zbytnia koncentracja na szczegółach/technikaliach. Brak nawyków prowadzenia działań ewaluacyjnych. Mała samoświadomość nauczycieli co do tego, jaki jest ich własny udział w efektach kształcenia i wychowania. Ewa Kędracka, Anna Rappe, Ewa Stożek, Czy szkoły się uczą?,Zakopane, 13.04.2014