RAPORT Polska 2030 WYZWANIA ROZWOJOWE Opracowanie: Oddział Strategii Rozwoju Miasta WRoM na podstawie relacji z konferencji prasowej Premiera Donalda Tuska.

Prezentacja na temat: "RAPORT Polska 2030 WYZWANIA ROZWOJOWE Opracowanie: Oddział Strategii Rozwoju Miasta WRoM na podstawie relacji z konferencji prasowej Premiera Donalda Tuska."— Zapis prezentacji:

1 RAPORT Polska 2030 WYZWANIA ROZWOJOWE Opracowanie: Oddział Strategii Rozwoju Miasta WRoM na podstawie relacji z konferencji prasowej Premiera Donalda Tuska i specjalisty ds. społecznych Michała Boniego z dnia 17.06.2009 r. oraz informacji zawartych w Raporcie na stronie KPRM

2 „Jest czerwiec 2030 roku. Polska jest 16. gospodarką świata, mamy trzy razy gęstszą sieć autostrad, w rankingu konkurencyjności gospodarki jesteśmy na 20. miejscu. Wybitni naukowcy sami wracają do Polski, a sami Polacy sobie nawzajem ufają...” Rządowa zapowiedź raportu "Polska 2030"

3 Autorzy Raportu proponują model "polaryzacyjno- dyfuzyjnego rozwoju", czyli wspieranie "biegunów wzrostu" jakimi są dzisiaj w Polsce metropolie - z powodzeniem konkurujące z europejskimi - ale też, a może nawet przede wszystkim, usuwanie przeszkód w rozwoju pozostałych regionów. Ta "dyfuzja" ma sprzyjać m.in.: wyrównywaniu szans edukacyjnych, budowaniu solidarności pokoleń, dawaniu poczucia, że Polacy mogą realizować swoje aspiracje.

4 Ponadto Polska, by się rozwijać, musi się zmienić ze społeczeństwa żyjącego z transferów w społeczeństwo utrzymujące się z pracy. Polityka państwa powinna być oparta na "solidarności pokoleń". Sprzyjać równowadze między pokoleniami, tak aby aspiracje przyszłych pokoleń nie były hamowane obciążeniami podjętymi dzisiaj.

5 10 kluczowych wyzwań dla Polski: 1. Wzrost i konkurencyjność 2. Sytuacja demograficzna 3. Wysoka aktywność zawodowa oraz adaptacyjność zasobów pracy 4. Odpowiedni potencjał infrastruktury 5. Bezpieczeństwo energetyczno-klimatyczne 6. Gospodarka oparta na wiedzy i rozwój kapitału intelektualnego 7. Solidarność i spójność regionalna 8. Poprawa spójności społecznej 9. Sprawne państwo 10. Wzrost kapitału społecznego Polski

6 Główne cele, jakie Polska powinna osiągnąć do 2030 r.: 5 proc. wzrostu średniorocznie w latach 2009-2030, 40 proc. udziału produktów high-tech w eksporcie, zrównanie wieku emerytalnego mężczyzn i kobiet, 1,1 osoby biernej zawodowo na jedną aktywną, bezrobocie poniżej 5 proc., 20 proc. ludności w kształceniu ustawicznym, 25 proc. studentów na kierunkach inżynieryjno-technicznych, 4 proc. PKB na badania i rozwój, 40 proc. naukowców w sektorze prywatnym, 75 proc. ludności - w miastach, PKB w najuboższych regionach - 60 proc. średniej unijnej, 100 proc. wiejskich dzieci w przedszkolach, 30 proc. transferów socjalnych dla najbiedniejszych 10 proc. społeczeństwa, wzrost zatrudnienia niepełnosprawnych o 20 proc.

7 Aby zrównać się z państwami rozwiniętymi Polska powinna zrealizować do 2030 roku szereg celów szczegółowych. Ambicją polskiej polityki rozwoju powinno być doścignięcie w najbliższym dwudziestoleciu państw rozwiniętych. Miarami sukcesu rozwoju Polski w 2030 roku będą: 1. Demograficzne, makroekonomiczne i instytucjonalne fundamenty rozwoju: w obszarze wzrostu i konkurencyjności w obszarze sytuacji demograficznej w obszarze rynku pracy w obszarze sprawnego państwa 2. Produktywność, mobilność i adaptacyjność gospodarki: w obszarze potencjału infrastruktury w obszarze bezpieczeństwa energetyczno-klimatycznego w obszarze gospodarki opartej na wiedzy i rozwoju kapitału intelektualnego 3. Społeczny wymiar rozwoju i warunki do jego dyfuzji: w obszarze solidarności i spójności regionalnej w obszarze spójności społecznej w obszarze kapitału społecznego.

8 Demograficzne, Makroekonomiczne i Instytucjonalne Fundamenty Rozwoju W obszarze wzrostu i konkurencyjności

9 wzrost długookresowego tempa wzrostu z 4,3% dziś do co najmniej 5% na przestrzeni całego okresu 2009-2030, zwiększanie długookresowej stopy inwestycji z 18% PKB dziś do co najmniej 25%, w tym inwestycji w maszyny i urządzenia do co najmniej 17% w 2030 roku, konsekwentny wzrost udziału produktów high-tech w eksporcie do 40% oraz osiągnięcie co najmniej 25-procentowego udziału w PKB gałęzi gospodarki opartych na korzystaniu z technologii teleinformatycznych, miarą sukcesu dyfuzji nowych technologii, jakie wejdą do użycia w ciągu nadchodzących dwóch dekad, będzie brak zapóźnień Polski wobec innych państw europejskich w ich użytkowaniu oraz brak grup społecznych wewnątrz kraju, które będą dotknięte wykluczeniem z korzystania z nowych technologii wzrost stopy oszczędności krajowych w adekwatny sposób do wzrostu stopy inwestycji, tak aby od 2015 roku możliwe było trwałe utrzymanie deficytu na rachunku bieżącym poniżej 3% PKB, a po 2025 roku jego zrównoważenie, utrzymanie inflacji w granicach 1-4% rocznie i całkowita eliminacja strukturalnego składnika deficytu sektora finansów publicznych (cykliczne zrównoważenie SFP).

10 Demograficzne, Makroekonomiczne i Instytucjonalne Fundamenty Rozwoju W obszarze sytuacji demograficznej

11 zwiększenie dzietności do poziomu co najmniej 1,6 dziecka przypadającego na jedną kobietę między 15. a 45. rokiem życia, zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn oraz wydłużenie go - wraz z poprawiającą się kondycją zdrowotną polskich seniorów - z odpowiednio 60 i 65 lat dziś do co najmniej 67 lat w 2030 roku, spadek relacji liczby osób w wieku 15 lat i więcej, które są aktywne zawodowo, do liczby osób biernych z obecnego poziomu 1,7 do poziomu 1,1 -1,2, zrównanie do 2030 roku przeciętnego trwania życia kobiet i mężczyzn z analogicznymi wielkościami w najwyżej rozwiniętych państwach Europy oraz osiągnięcie sytuacji, w której przynajmniej 90% trwania życia będzie życiem w zdrowiu (obecnie jest to 86% dla mężczyzn i 84% dla kobiet), zwiększenie udziału wydatków systemu emerytalnego na emerytury o charakterze aktualnie zbilansowanym z mniej niż 1% dziś do ponad 70% w 2030 roku, eliminacja nadumieralności, w szczególności mężczyzn w wieku 30-59 lat, w porównaniu ze średnią UE27 (w 2006 roku nadumieralność w Polsce wynosiła niecałe 70% tej średniej).

12 Demograficzne, Makroekonomiczne i Instytucjonalne Fundamenty Rozwoju W obszarze rynku pracy

13 utrzymanie, przeciętnie w cyklu koniunkturalnym, stopy bezrobocia poniżej 5%, zwiększenie stopy zatrudnienia dorosłej ludności w aktualnym wieku produkcyjnym (15-64) z 60% dziś do co najmniej 75% w 2030 roku, a w wypadku osób niepełnosprawnych co najmniej do poziomu 40%, osiągnięcie przez wskaźnik zatrudnienia kobiet poziomu zbliżonego do poziomu wskaźnika zatrudnienia mężczyzn we wszystkich grupach wiekowych, zaangażowanie co najmniej 20% ludności dorosłej w kształcenie ustawiczne, osiągnięcie wysokiej elastyczności rynku pracy widoczne w szybkości reakcji bezrobocia na pierwsze sygnały ożywienia gospodarczego po okresie kryzysu.

14 Demograficzne, Makroekonomiczne i Instytucjonalne Fundamenty Rozwoju W obszarze sprawnego państwa

15 skrócenie średniego czasu postępowań sądowych do standardów obowiązujących w krajach o podobnym systemie prawnym, takich jak Niemcy i Austria, zwiększenie efektywności wydawania środków na wymiar sprawiedliwości, tak by dostosować tę efektywność do poziomu w krajach o podobnym systemie prawnym, zapewnienie dostępności pomocy prawnej (zarówno odpłatnej, jak i nieodpłatnej) dla każdej osoby jej potrzebującej na etapie przedsądowym i sądowym, wzrost pozytywnych ocen wymiaru sprawiedliwości z 9% dziś do 50% w 2030 roku.

16 Produktywność, Mobilność i Adaptacyjność Gospodarki W obszarze potencjału infrastruktury

17 zwiększenie udziału linii kolejowych dostosowanych w ruchu pasażerskim do prędkości powyżej 121 km/h z 3% do 20% oraz powyżej 161 km/h z 0% do 8%, zwiększenie przeciętnej prędkości pociągów międzyaglomeracyjnych z 85 km/h do 130 km/h w 2030 roku, zwiększenie wskaźnika gęstości autostrad z 2,4 do 6,4 km/1000 km 2 oraz gęstości dróg szybkiego ruchu z 3,8 do 23 km/1000 km 2, zwiększenie liczby pasażerów transportu lotniczego rocznie do poziomu przekraczającego liczbę ludności o co najmniej 20% - dzięki poprawie dostępności obszaru Polski drogą powietrzną oraz poprawie połączeń transportowych lotnisk z miastami, w 2030 roku pełny zasięg usług szerokopasmowych o jakości (przepustowość, cena) odpowiadającej normom europejskim na terenie całego kraju, penetracja infrastruktury teleinformatycznej umożliwiająca przesył danych na poziomie spełniającym obowiązujące na świecie normy technologiczne powinna w 2030 roku wynosić co najmniej 75%.

18 Produktywność, Mobilność i Adaptacyjność Gospodarki W obszarze bezpieczeństwa energetyczno - klimatycznego

19 wzrost efektywności energetycznej o 20% i obniżenie energochłonności gospodarki w Polsce do poziomu UE15 z 2005 roku, zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w strukturze wytwarzania energii do poziomu 20% i osiągnięcie celu 50% redukcji emisji CO 2, budowa i modernizacja połączeń transgranicznych pozwalających na zwiększenie wymiany energii elektrycznej do 15% jej krajowego zużycia w 2015, 20% do 2020 i 25% do 2030 roku, zmniejszenie awaryjności krajowego systemu przesyłowego o 50%, zwiększenie pojemności magazynowej przeznaczonej do przechowywania gazu ziemnego do 3,8 mld m 3 i paliw płynnych do ponad 12 mln m 3, uruchomienie i realizacja projektów inwestycyjnych zapewniających dwukrotne zwiększenie potencjału mocy wytwórczych energii elektrycznej do 2030 roku, budowa co najmniej dwóch elektrowni atomowych, w tym uruchomienie pierwszej z nich do 2020 roku, dywersyfikacja źródeł energii pochodzącej z gazu ziemnego i źródeł samego gazu, zwiększenie możliwości pozyskania gazu krajowego oraz osiągnięcie poziomu 30% udziału gazu LNG dostarczanego przez gazoport (od 2,5 mld m 3 do 10 mld m 3 ).

20 Produktywność, Mobilność i Adaptacyjność Gospodarki W obszarze gospodarki opartej na wiedzy i rozwoju kapitału intelektualnego

21 upowszechnienie korzystania z Internetu do poziomu bliskiego 100%, zapewnienie wszystkim dzieciom dostępu do wczesnej edukacji w przedszkolach wobec stanu obecnego, gdy do przedszkoli uczęszcza ok. 60% dzieci w miastach i ok. 20% na wsi, poprawa wyników polskich uczniów w dziedzinie nauk przyrodniczych i matematyki - Polska wśród 10 najlepszych krajów OECD (w programie PISA); zwiększenie odsetka studentów na kierunkach inżynieryjno-technicznych i matematyczno-informatycznych z obecnych 13,5% do około 20% w 2030 roku, zwiększenie nakładów na B&R do 4% PKB rocznie, z czego conajmniej 2% powinno pochodzić ze środków prywatnych, zmniejszenie odsetka naukowców pracujących w sektorze publicznym z obecnego poziomu 92% do 60% i odpowiednio wzrost odsetka naukowców zatrudnionych w sektorze prywatnym z 8% do 40%, wzrost liczby patentów uzyskiwanych przez obywateli polskich w Europejskim Urzędzie Patentowym z 4 do 40 patentów na 1 mln mieszkańców, a także wzrost udziału w światowej puli tzw. patentów triady (ochrona na terenie USA, Europy, Japonii) - z ok. 0,02% obecnie do co najmniej 0,4% w 2030 roku, zwiększenie odsetka polskich prac naukowych w puli cytowań z ok. 0,5% obecnie do 3% w 2030 roku, a także podniesienie udziału polskich autorów w grupie najwyżej cytowanych publikacji na świecie z 2 do 10 na 4000 naukowców.

22 Społeczny Wymiar Rozwoju i Warunki Do Jego Dyfuzji W obszarze solidarności i spójności regionalnej

23 osiągnięcie przez najuboższe polskie regiony 60% przeciętnego PKB na mieszkańca w krajach UE27 (obecnie jest to około 40%), zwiększenie współczynnika urbanizacji do około 75% z obecnych 61%, zwiększenie odsetka mieszkańców kraju zamieszkujących na terenach, z których dotarcie do ośrodków wojewódzkich transportem drogowym i kolejowym zajmuje nie więcej niż 60 minut, do wartości zbliżonej do 100% (obecnie jest to odpowiednio 60 i 70%), upowszechnienie opieki przedszkolnej na obszarach wiejskich i objęcie nią w skali kraju 100% dzieci w wieku od 3 do 5 lat (obecnie 20% na wsi i 60% w miastach), spadek udziału zatrudnionych w rolnictwie do poziomu około 5% (z obecnego ok. 15%) oraz wzrost udziału w dochodach wiejskich gospodarstw domowych dochodów z pracy poza rolnictwem do 50%, wzrost międzynarodowego znaczenia polskich miast w europejskiej sieci metropolii; używając terminologii ESPON, pożądane jest, by Warszawa stała się silnym metropolitalnym obszarem wzrostu (MEGA), a Poznań, Łódź, Wrocław, Kraków, Trójmiasto i aglomeracja śląska - MEGA średniej rangi (obecnie Warszawa jest uznawana za ośrodek średniej rangi, a pozostałe wymienione miasta - za słabe MEGA).

24 Społeczny Wymiar Rozwoju i Warunki Do Jego Dyfuzji W obszarze spójności społecznej

25 zmniejszenie relatywnego poziomu ubóstwa o 8 punktów procentowych ogółem i o 15 w wypadku rodzin z więcej niż trójką dzieci, zwiększenie poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych o 20-30 punktów procentowych (w szczególności na otwartym rynku pracy), osiągnięcie stanu, w którym odsetek osób niepełnosprawnych kończących wyższą uczelnię będzie stanowił 50% osób pełnosprawnych (według wskaźnika skolaryzacji brutto, czyli odsetka młodzieży kończącej studia wyższe co najmniej na poziomie licencjatu w stosunku do ogółu młodzieży w tej grupie wiekowej), lepsze adresowanie transferów społecznych skierowanych do osób ubogich uwidocznione zwiększeniem z 10 do 30% całkowitej sumy trafiającej do 10% najuboższych gospodarstw domowych, niedopuszczenie do wzrostu ryzyka ubóstwa wśród osób powyżej 65. roku życia.

26 Społeczny Wymiar Rozwoju i Warunki Do Jego Dyfuzji W obszarze kapitału społecznego

27 zwiększenie poziomu zaufania między ludźmi do 35-40% (według danych CBOS), podwojenie wartości indeksu aktywności obywatelskiej do 26-30% (według indeksu Center for Democracy and Civil Society), zwiększenie stałej frekwencji wyborczej w wyborach parlamentarnych i prezydenckich do poziomu powyżej 60%, zmniejszenie różnic w liczbie organizacji pozarządowych na 10 tys. mieszkańców i osiągnięcie w skali całego kraju poziomu ok. 20 organizacji na 10 000 mieszkańców, zmniejszenie odsetka obywateli nieuczestniczących w kulturze z obecnych 60% do 30% w 2030 roku, zwiększenie wkładu sektora kultury w PKB do poziomu 5 -6% PKB; maksymalne zwiększenie dostępu do zasobów dziedzictwa kulturowego dzięki ich pełnej digitalizacji i udostępnieniu publicznie w postaci cyfrowej.

28 METROPOLIE RDZENIAMI ROZWOJU POLSKI REKOMENDACJE DLA POZNANIA

29 Polityka rozwoju, która łączy konkurencyjność i solidarność terytorialną, musi mieć cztery główne priorytety:  wspieranie metropolizacji,  budowanie wysokiej jakości systemu edukacji,  rozwój nowoczesnych technik telekomunikacyjnych  tworzenie funkcjonalnych powiązań wolniej rozwijających się terenów z liderami wzrostu. Dla rozwoju Polski, także w kontekście jej spójności regionalnej, najkorzystniejszy jest model polaryzacyjno-dyfuzyjny, w którym krótkookresowe zwiększanie się zróżnicowania dochodów jest etapem prowadzącym do szybszego rozwoju wszystkich regionów. W planowaniu polityki rozwojowej celowe jest przyjęcie nowego rozumienia spójności, które powinno się ujmować w kategoriach funkcjonalnych, a nie tylko odnosić do wyrównywania poziomu dochodów.

30 Kluczem do przyspieszenia rozwoju polskich metropolii jest zwiększenie ich szeroko rozumianej atrakcyjności w skali krajowej i międzynarodowej. Należy inwestować w infrastrukturę i jakość przestrzeni miejskiej, podnosić jakość kapitału ludzkiego i stwarzać warunki do rozwoju miejskiej klasy kreatywnej. Wiele z tych działań jest przede wszystkim domeną samorządu terytorialnego. Jednak uczynienie polskich metropolii atrakcyjnymi w skali europejskiej nie powiedzie się bez wsparcia ze strony rządu centralnego.

31 Najważniejszymi instrumentami rozwoju polskich miast, prowadzącymi do zwiększenia ich wewnętrznej i zewnętrznej atrakcyjności, powinny stać się: 1) Doprowadzenie do objęcia miejscowymi planami zagospodarowania całej przestrzeni polskich miast, ze szczególnym uwzględnieniem metropolii. Plany powinny wynikać z przemyślanych koncepcji rozwoju i ze struktury przestrzenno-funkcjonalnej miast, nie zaś z fragmentarycznych działań i z konieczności podjęcia pojedynczych inwestycji; 2) Odwrócenie tendencji do prywatyzacji przestrzeni publicznej dzięki podnoszeniu jej atrakcyjności i zwiększaniu bezpieczeństwa publicznego, a także dzięki odpowiednim regulacjom planistycznym;

32 3) Podejmowanie i wspieranie projektów budujących prestiż miasta i jego pozycję międzynarodową (organizacja ważnych imprez, siedziby globalnych instytucji, projekty architektoniczne i urbanistyczne); 4) Współpraca rządu, samorządów i jednostek akademickich na rzecz rozwoju i podnoszenia jakości uczelni wyższych oraz instytucji naukowych; 5) Przyspieszenie rozwoju specyficznej infrastruktury wielkomiejskiej podnoszącej jakość życia – środków szybkiego transportu, gospodarki wodno-ściekowej, infrastruktury telekomunikacyjnej; 6) Intensyfikacja współpracy między metropoliami i poprawa wzajemnej dostępności transportowej, szczególnie między Warszawą a Wrocławiem, Warszawą a Łodzią i Warszawą a Trójmiastem.

33 ZRÓŻNICOWANIE REGIONALNE POLSKI POSTĘPUJĄCE POD WPŁYWEM CZYNNIKÓW ZEWNĘTRZNYCH

34 KSZTAŁTOWANIE RDZENIA SZYBKIEGO ROZWOJU W PIĘCIOKĄCIE MIAST: POZNAŃ - WROCŁAW - KRAKÓW - WARSZAWA - TRÓJMIASTO

35 PKB NA MIESZKAŃCA WEDŁUG WOJEWÓDZTW W 2005 R. I PROGNOZA NA 2015 R.

36 PKB W UNII EUROPEJSKIEJ W UJĘCIU REGIONALNYM W 1995 R. ORAZ PORGNOZA ZMIAN DO 2020 R.

37 ROZWÓJ INFRASTRUKTURY CENTRALNEJ

38 ROZWÓJ INFRASTRUKTURY POLSKI DO 2030 R.

39 INFRASTRUKTURA KOLEJOWA - PLANY — realizacja dużych projektów modernizacyjnych w głównych korytarzach transportowych oraz modernizacja istniejących odcinków linii kolejowych; — dostosowanie infrastruktury do rozwoju międzyregionalnych przewozów pasażerskich, w tym usprawnienie powiązań kolejowych między głównymi miastami Polski, w szczególności linii przebiegających promieniście z/do Warszawy, które zostaną dostosowane do prędkości 160–200 km/h. — rozważenie budowy linii Kolei Dużej Prędkości (KDP), prowadzącej z Warszawy przez Łódź do Wrocławia i Poznania (projektowana długość: 450 km nowo zbudowanych odcinków).

40 ROZWÓJ INFRASTRUKTURY KOLEJOWEJ DO 2030 R.

41 “Najważniejszym elementem przyszłej sieci kolei dużych prędkości będzie linia Wrocław / Poznań – Łódź – Warszawa dostosowana do prędkości nie mniejszej niż 300 km/h. Linia ta wpisuje się w pasma przyspieszonego rozwoju, łącząc miasta o bardzo dużej dynamice: Wrocław i Poznań z Warszawą – i zapobiegając tym samym marginalizacji Łodzi. Po 2020 r. warto rozważyć przedłużenie linii dużych prędkości na zachód od Poznania, do Berlina i na południe od Wrocławia do Pragi, w celu wpisania polskiej sieci dużych prędkości w system europejski.”

42 INFRASTRUKTURA DROGOWA - PLANY Największy aktualny program infrastrukturalny w Europie - Program Budowy Dróg Krajowych na lata 2008–2012 zakłada: : —utworzenie sieci autostrad o łącznej długości 1 779 km, w tym budowę 1 105 km autostrad (z czego około 41% w systemie partnerstwa publiczno-prywatnego); —utworzenie sieci dróg ekspresowych o łącznej długości 2 274 km, w tym budowę 1 980 km dróg ekspresowych; —budowę co najmniej 428 km obwodnic w miejscowościach dotkniętych wysoką uciążliwością ruchu tranzytowego; —modernizację blisko 1 600 km dróg krajowych, w tym wzmocnienie nośności oraz poprawę stanu utrzymania, tak by w 2013 r. co najmniej 75% sieci dróg krajowych osiągnęło stan dobry, a 10% stan dostateczny; —przebudowę wybranych odcinków dróg krajowych pod kątem poprawy bezpieczeństwa ruchu, w tym uruchomienie programu uspokojenia ruchu na drogach przechodzących przez małe miejscowości i przejazdy kolejowe; —poprawę warunków przejazdu dla ruchu tranzytowego i obsługi ruchu w obszarach metropolitalnych i aglomeracjach miejskich. —poprawa warunków przejazdu dla ruchu tranzytowego i obsługi ruchu w obszarach metropolitalnych i dużych miastach.

43 PLANY ROZWOJU SIECI AUTOSTRAD I DRÓG EKSPRESOWYCH DO 2025 R.

44 INFRASTRUKTURA LOTNICZA - PLANY —Modernizacja i rozbudowa infrastruktury polskich portów lotniczych wyprzedzająca wzrost popytu, szczególnie w regionach o najsłabszym dostępie do transportu lotniczego; —poprawa regionalnej i lokalnej dostępności portów lotniczych oraz odpowiedniej infrastruktury drogowej i kolejowej, rozwój połączeń transportem publicznym; —włączenie sieci lotnisk w sieć krajową i unijną transportu multimodalnego, zapewniającą portom lotniczym należną im rolę w europejskich korytarzach transportowych, a także w relacjach wschód–zachód, północ–południe poza granicami poszerzonej Unii; —decyzja o budowie, a także lokalizacji Lotniska Centralnego dla Polski – po uzyskaniu wyników wielowariantowej symulacji scenariuszy rozwoju infrastruktury oraz innych lotnisk w zależności od zrealizowania inwestycji.

45 Pełny tekst Raportu opublikowany jest na stronie www.Polska2030.pl