PRZEDSTAWIENIE I DEBATA

Prezentacja na temat: "PRZEDSTAWIENIE I DEBATA"— Zapis prezentacji:

1 PRZEDSTAWIENIE I DEBATA
SZKOLNY KODEKS 2.0. PRZEDSTAWIENIE I DEBATA

2 „Bezpieczne media” to autorskie przedstawienie pani Magdaleny Łobejko na podstawie materiałów informacyjnych z Kuratorium Oświaty, mające na celu zwiększenie świadomości a tym samym bezpieczeństwa dzieci podczas korzystania z mediów. Przedstawienie przygotowali uczniowie kółka teatralnego na prośbę pani dyrektor Grażyny Leciej. „Bezpieczne media” to uzupełnienie działań w ramach realizacji programu „Szkoła z klasą 2.0”, który realizowany jest w Trójce.

3 Na początku przedstawienia głos zabrała pani dyrektor Grażyna Leciej, która w kilku słowach wyjaśniła uczniom powód spotkania – poważny ale pokazany w wesoły sposób.

4 Przedstawienie składało się z 3 odsłon o mediach: komputerze i Internecie, telefonie oraz telewizji.
Wprowadzeniem do każdej części przedstawienia były krótkie informacje o danym mediu oraz wesołe piosenki i wiersze. Następnie uczniowie prezentowali konkretne sytuacje związane z mediami, w których może znaleźć się każdy uczeń. Scenki kończyły się morałem, a więc uczyły poprawnego postępowania w kontakcie ze wskazanymi mediami.

5 Technika stała się integralną częścią współczesnego świata, a małe dziecko wzrasta w jego otoczeniu spotykając się z nią codziennie w domu, w drodze do szkoły i w szkole. Stąd też wynikają szczególne zainteresowania dziecka mediami oraz wzbogacanie zasobu jego wiadomości z tej dziedziny.

6 Internet to gigantyczna pajęczyna wielu mniejszych i większych sieci komputerowych, do której podłączone są miliony komputerów na całym świecie.

7 Mój komputer supernowy z monitorem kolorowym, klawiaturą, stacją dysków i malutką, zwinną myszką. Ref. Mój komputer, mój komputer, on jest super, super, super! On najlepszym jest kolegą, nie potrzeba mi innego! Och! Ach! Och! Ach! To najlepszy kumpel w grach! Nagle - rety! Co się dzieje! W komputerze coś szaleje, wirus groźny niesłychanie pożarł program, połknął pamięć. Ref. Wirus popsuł mi komputer, już komputer nie jest super! Ale za to mam dobrego, mam kolegę prawdziwego! Och! Ach! 0ch! Ach! To najlepszy kumpel w grach.

8 Mamy teraz w szkole nową Pracownie komputerową
Mamy teraz w szkole nową Pracownie komputerową. Czas nam szybko tu umyka, Uczymy się znów języka! Trudne rzeczy są niektóre, Trzeba poznać klawiaturę, Klikać trzeba wiele razy, Ale każdy o tym marzy! Są też gry komputerowe, Bardzo fajne, kolorowe... Świecą wszystkie monitory, Do zabawy każdy skory I zupełnie nikt nie słyszy, Jak biegają sobie myszy! Mogę pisać list do Jarka, Wydrukuje to drukarka, Rysować mogę figury, Zwiedzać lasy albo góry! Chętnie sobie teraz pogram, Wykorzystam nowy program, I rozlegnie się z głośnika, Ulubiona ma muzyka! Mówi Pani, że już wnet, Podłączą nam Internet.

9 Marek: Mam nadzieję, że lekcje szybko miną.
Jola: Tak spieszno ci do domu? Marek: Jasne! Dziś rodzice kupują mi komputer! Koniec z przesiadywaniem w kafejce! Własny monitor, wieża, klawiatura, bezprzewodowa mysz! Oby pamiętali o głośnikach! Ach! I jeszcze drukarka… laserowa! Jak ja chcę już iść do domu! Jola: Spokojnie! Najpierw obowiązki a potem przyjemność. Lepiej przyspieszmy trochę, bo spóźnimy się na informatykę.

10 Pani: Aby zapewnić komputerowi bezpieczeństwo w sieci należy:
zainstalować program antywirusowy, by sprawdzać przychodzące pliki; zainstalować program firewall, chroniący system przed włamaniem; regularnie skanować komputer, by wychwycić ewentualne wirusy i trojany. Wykonajcie teraz ćwiczenie 8. Dziękuję bardzo. Zaraz będzie dzwonek. Proszę spakować się i przygotować do wyjścia. Do widzenia.

11 Marek: Dzisiejsza lekcja informatyki była bardzo przydatna
Marek: Dzisiejsza lekcja informatyki była bardzo przydatna. Muszę zadbać o bezpieczeństwo komputera. Jola: I własne… przy okazji. Marek: O czym ty mówisz? Jola: Och Marek, przecież wszystkie szkodliwe pliki mają za zadanie uszkodzić komputer lub zdobyć poufne dane. Skutkiem tego są olbrzymie kłopoty! Marek: Rzeczywiście. A co ty robisz by uniknąć tych kłopotów? Nie korzystasz z Internetu? Jola: Bardzo śmieszne! Oczywiście, że nie o to chodzi. Ja mam kilka prostych sposobów na bezpieczne surfowanie po Internecie. Marek: No to pochwal się droga mądralo! Jola: Nigdy nie otwieram linków do stron internetowych wysłanych przez nieznajome osoby. Mogą kierować do stron zawierających szkodliwe oprogramowanie. Nie pobieram i nie instaluję nieznanego oprogramowania. Zawsze pytam tatę o radę. No i oczywiście najtrudniejsze….. Marek: Tak? Jola: Czytam wszystkie komunikaty, jakie pojawią się na ekranie. Jeśli nie wiem co wybrać to wciskam: nie.

12 Marek: Mamo, komputer jest wspaniały!
Mama: Cieszę się, że jesteś zadowolony. Marek: O tak! Teraz nie odejdę od niego na krok. Mama: Synku, zanim zaczniesz korzystać z komputera, musimy ustalić zasady, których będziesz musiał przestrzegać. Marek: W porządku. Mama: Po pierwsze: możesz przeznaczyć na komputer 1 godz. dziennie, oczywiście po odrobieniu lekcji. Po drugie: w komputerze zainstalowany zostanie program filtrujący Cenzor, który będzie kontrolował twoje poczynania w Internecie.

13 Narrator: Dzień dobry Panie Gapcio! Widzę, że ma pan komputer. Tak, rzeczywiście wspaniały! Ale co się z nim dzieje? Zachorował? Panie Gapciu, szalik to chyba zły pomysł. Pocieszanie też raczej nie pomoże. Czy ktoś podpowie Panu Gapci co ma zrobić? Tak, proszę przeskanować komputer. O… już mu chyba lepiej! Pa, pa!!!

14 Drr. to ja telefon. Dzwonię z daleka, bo ciężko chory na pomoc czeka
Drr... to ja telefon! Dzwonię z daleka, bo ciężko chory na pomoc czeka. Drr... to ja, telefon! Dzwonię do pana, bo pan polecił zbudzić się z rana. Drr... to ja telefon! W ważnych sprawach dzwonię! Dzięki mnie ma człowiek życie ułatwione. Drr... to ja, telefon! Strażacy, spieszcie do samochodów. Pali się w mieście! Drr... to ja, telefon! Chcę przy niedzieli zaprosić ciebie do cioci Heli.

15 Majka: Jowita, co się stało! Wyglądasz koszmarnie!
Jowita: Majka, daj spokój! Mało brakowało, a wyzionęłabym ducha! Majka: Nie dramatyzuj! Co się stało? Jowita: Przechodziłam przez jezdnię, po pasach. Wiesz, tu koło warzywniaka. Nagle zobaczyłam maskę samochodu dostawczego niemal przed nosem. Majka: Nie słyszałaś nadjeżdżającego samochodu? Jowita: Nie, przecież słuchałam tej nowej piosenki Enrique Iglesiasa. Majka: Nie wiedziałam, Że twoja komórka tak głośno ryczy! Jowita: To nie komórka. To MP3. Majka: Chyba nie chcesz powiedzieć, że miałaś słuchawki w uszach? Jowita: A gdzie miałam je niby mieć? Majka: W torbie, trąbo! Rozumiem, że mamy dziś do zaliczenia kartkówkę z Egiptu. Ale nie sądzę, by opłacało się rzucać pod koła samochodu dla jakiegoś Tutenchamona! Jowita: Pewnie, że nie. Zresztą historię mam w małym paluszku. Uwielbiam ją. Majka: W takim razie nie rozumiem twojego zachowania. Jowita: Ja też siebie nie rozumiem.. Postąpiłam bezmyślnie. Chodźmy lepiej do szkoły. Majka: Jasne. Historia…. Jowita: Naprawdę sądziłaś, że chcę umrzeć przez Tutenchamona???

16 Dziewczyna 1: Majka, słyszałyście o drace na wf?
Majka: Nie, a co się stało? Ktoś zapomniał koszulki? Dziewczyna 2: Gorzej. Aneta zrobiła Uli zdjęcie w szatni. Majka: I co w tym złego? Dziewczyna 1: To, że Ula nie zdążyła się do końca ubrać. Jowita: Chcesz powiedzieć, że była goła? Dziewczyna3: Nie. Ale wszystkich ciuchów założyć nie zdążyła. Majka: I co dalej? Dziewczyna1: Dziewczyny się śmiały, Aneta wysłała zdjęcie Erykowi a Ulka uciekła do domu z płaczem. Jowita: To nie było śmieszne. Dziewczyna 2: Jasne. Zaraz wszystkim przeszła ochota do śmiechu.

17 Jowita: Jak Aneta mogła to zrobić
Jowita: Jak Aneta mogła to zrobić? Przecież wie, że Ulka kocha się w Eryku! Dziewczyna 3: Może była po prostu zazdrosna. Majka: Zazdrosna! We wszystkim musi być umiar! Ale co z Ulką? Dziewczyna 1: Nie było jej dzisiaj w szkole. Widziałam ją z rodzicami przed gabinetem dyrektora szkoły. Majka: To będą kłopoty. I to zasłużone. Dziewczyna 3: Pani Kasińska mówiła, że na najbliższej lekcji wychowawczej przypomnimy zasady właściwego korzystania z telefonów. Robienie zdjęć oraz kręcenie filmów bez zgody osoby, która na nich jest z pewnością będzie ostro potępiona. Judyta: Bardzo dobrze. Głupota nie może być wytłumaczeniem dla rujnowania czyjegoś życia. Majka: Spójrzcie w lewo. Widzicie? Dziewczyna 2: To Ulka z Erykiem. Rozmawiają. Pewnie ją pociesza. Ten chłopak jest cudowny…

18 O Pan Gapcia! Ma pan komórkę!
Jakiś kłopot? Ktoś dzwoni do pana z zapytaniem o adres? Proszę nie odpowiadać tylko odrzucić. Nie telefon tylko połączenie. Czerwoną słuchawką. Tak, brawo. Co się stało? Dostał Pan SMS-a z pogróżkami? Proszę się nie bać. Trzeba to zgłosić na policję. Proszę iść na komisariat z telefonem. Pa!

19 RODZICE BĄDŹCIE CZUJNI!!!
Czy wiecie, że: co drugi młody człowiek miał kontakt z przemocą werbalną w telefonie komórkowym, z czego aż połowa kilka razy ponad połowa latków była przynajmniej raz filmowana lub fotografowana wbrew swojej woli telefony komórkowe potrafią robić zdjęcia takiej jakości, że można je wykorzystać np. w prasie niektóre telefony wyposażone są w programy pozwalające film lub zdjęcie opublikować w Internecie zaledwie kilkoma kliknięciami. RODZICE BĄDŹCIE CZUJNI!!!

20 Czy to film, czy teatr, czy mecz wszystko widzisz na szklanym ekranie
Czy to film, czy teatr, czy mecz wszystko widzisz na szklanym ekranie! Telewizor to mądra rzecz! Jakże nasze ożywia mieszkanie. Chociaż obraz czasami drży, wszyscy chętnie w ekran patrzymy! Kiedy zgaśnie - smutne są dni, lecz pan technik zaraz jest przy nim!... Mecz za chwilę! Tata już siadł. Kto dziś wygra - to jest najciekawsze! Dobrze jest mieć okienko na świat, przede wszystkim otwarte zawsze!

21 Z telewizorem trzeba rozważnie, Wybierać to, co naprawdę uczy
Z telewizorem trzeba rozważnie, Wybierać to, co naprawdę uczy. Albo to, co śmieszy. Masz bowiem w sobie własny ekran: wyobraźnię, I ją to właśnie uczyń Czarodziejką zwykłych rzeczy. Dzbanek na stole, co światłami pryska, Autobus w deszczu lśniący, niby okoń, smuga, którą zwełnia w niebie odrzutowiec. To są również filmy, dziwne widowiska, naciesz nimi oko, innym to opowiedz. Jedni cię obśmieją: "Sam widziałem, eee tam". Inni się zadziwią "On chyba poeta", A tyś po prostu fajny jest dzieciaczek, Co lubi trochę mądrzej, niż inni popatrzeć.

22 Matylda: Proszę was, chodźcie trochę szybciej, bo nie zdążę na „Klan”!
Jędrek: Co takiego? Matyldo, ten film ogląda moja babcia! Klara: Nie bądź wredny. Każdy lubi coś innego. Jędrek: A co ty oglądasz najchętniej, Klaro? Klara: Programy dziecięce. Rodzice pozwalają mi oglądać jedynie Disney Channel, Zig-Zap, Cartoon Netwoork. Jędrek: Czyli jesteś na bieżąco z Hannah Montaną, Camp Rockiem i H2o? Klara: Tak i jestem z tego zadowolona. A ty Wiktorze? Wiktor: Ja lubię teleturnieje. Matylda: Oczywiście. Cóż innego może interesować klasowego geniusza? Wiktor: TVN TURBO. Matylda: O… zatkało mnie! Klara: A cóż takiego ogląda nasza mądrala? Jędrek, przyznaj się? Jędrek: Oczywiście horrory i kryminały. Ostatnio widziałem „Krew w Bamboszach”? Klara: „Krew w Bamboszach”?

23 Wiktor: Pozwolili ci oglądać „Krew w Bamboszach”?
Jędrek: Jasne. To są plusy posiadania TV w pokoju. Viola: Ale przecież na ekranie musiała być czerwona kropka! Jędrek: I była! Największa czerwona kropa jaką w życiu widziałem! Viola: I mimo to rodzice pozwolili ci oglądać ten horror? Jędrek: No, niezupełnie. Trochę im pomogłem w podjęciu decyzji. Zakleiłem czerwone kółko znaczkiem: dozwolone od lat 12. A ja już skończyłem 12 lat. Nie zorientowali się. Wiktor: Nie oglądali tego filmu? Jędrek: Nie, tata skakał po kanapie w salonie. Lech grał – sami rozumiecie. A mój tata to wyjątkowo wrażliwy mężczyzna. Mama schowała się w kuchni i cos pichciła. Wiktor: I jakie wrażenia po seansie? Jędrek: Dość krwiste…. W nocy wczołgałem się do łóżka rodziców. Chyba nawet nie zauważyli mojej obecności. Viola: Może jednak powinieneś zwracać uwagę na oznakowanie programów? Jeśli jest zielone kółko to możesz oglądać wszystko, żółte trójkąty informują o zalecanym progu wieku – 7,12 i 16 lat. A czerwone kółko mówi, że…. będziesz spał u rodziców. Wybór jest prosty! Jędrek: Niby tak, ale gdy ten jeden obciął rękę drugiemu….. Matylda: Jędrek! Daj spokój! My nie mamy ochoty na spanie z rodzicami! Mój tato chrapie…..

24 Iga: Też tak myślę. Po wiadomościach będzie dobry film
Iga: Też tak myślę. Po wiadomościach będzie dobry film. Jeśli mama nie wejdzie do pokoju to może uda się go obejrzeć. Elwira: Świetnie. Nie rozumiem, dlaczego tak bardzo czepiają się nas. Przecież nie jesteśmy dziećmi! mamy już skończone 12 lat! Iga: Nie próbuję nawet tego zrozumieć. Nie sądzą chyba, że po obejrzeniu filmu wyjdę na ulicę i zrobię komuś krzywdę! Elwira: Niestety, chyba tego właśnie obawiają się. Iga: Uwaga zaczyna się. Już pierwsza scena jest mocna! Elwira: Brrrr…. Mama: Dziewczęta, przyniosłam wam….. Co to ma znaczyć? Miałyście spędzić razem wieczór a to chyba nie oznacza oglądania filmów dla dorosłych? Iga: Mamo…. Mama: Nic z tego moje panny. Proszę do łóżek! Skoro nie mogę wam zaufać, marsz na górę! Dobranoc! Iga: Pst!!! Poszła… Chodźmy z powrotem. Muszę zobaczyć, czy ona przeżyła. Elwira: Zaraz my możemy mieć problem z przeżyciem, jeśli nas twoja mama nakryje! Iga: Spróbujmy chociaż!!! No nie! Nie wierzę! Mama zakodowała program. Jak mogła potraktować nas jak jakieś małe smarkule! Elwira: Bo prawdę mówiąc, tak się właśnie zachowałyśmy! Iga: Elwira! Błagam! Jeszcze i ty! Elwira: Chodźmy na górę. W torbie mam nowe „Bravo” z quizem miłosnym. Mama mi dziś kupiła. Iga: Twoja mama to anioł! Elwira: Oczywiście, taki sam jak twoja! Chodź.

25 Czy wiecie, że: czas chroniony w telewizji trwa od godziny 6 do 23, zabronione jest wówczas nadawanie programów niewskazanych dla dzieci i młodzieży 6-9-latki mogą oglądać TV do 45 minut dziennie 10-14-latki, bez szkody dla zdrowia mogą oglądać programy przez 60 minut, a jeśli dłużej to z przerwą na odpoczynek… od emocji.

26 Narrator: Panie Gapo, podobał się panu film? Obejrzy pan coś jeszcze? A dlaczego? Zaraz rozpoczyna się „Terminator”. Nie? Ma pan za słabe serce? To rzeczywiście lepiej go nie oglądać. Idzie pan spać? To słodkich snów….

27 Narrator: Bezpieczne media? Nie zawsze takie dla nas są. Bezpieczni jesteśmy z wami, więc: RAZEM: bądźcie czujni rodzice!!! DZIĘKUJEMY!!!

28 Po występie pani dyrektor rozmawiała z widzami na temat problemów poruszonych w przedstawieniu. Zwracała uwagę na aktualność przesłanek i życzyła wszystkim dzieciom, by media były dla nich bezpieczne i stanowiły źródło wielu przyjemnych chwil.

29 Na zakończenie pierwszej części uroczystości aktorzy usłyszeli kilka miłych słów i podziękowań za długie ale jakże udane przygotowanie występu dla całej społeczności szkolnej.

30 Druga część spotkania to debata szkolna na temat kodeksu 2
Druga część spotkania to debata szkolna na temat kodeksu 2.0, czyli zasad korzystania z nowych technologii w edukacji. Odbyła się 9 grudnia 2011r. Na sali gimnastycznej w naszej szkole. W debacie udział wzięły wszystkie klasy wraz z wychowawcami (12 oddziałów klasowych + zerówka) oraz obecni w szkole pozostali nauczyciele (dyrekcja oraz 10 nauczycieli spoza programu). Do przygotowań do debaty włączyli się: Samorząd Uczniowski oraz uczniowie koła teatralnego. Dzieci z samorządu zajęły się prowadzeniem spotkania. Członkowie koła teatralnego przygotowali okolicznościowe przedstawienie pod tytułem „Bezpieczne media”.

31 Najpierw delegacje klas zaprezentowały klasowe kodeksy
Najpierw delegacje klas zaprezentowały klasowe kodeksy. Potem rozpoczęła się debata. Szkolna debata podzielona była na trzy części nawiązując w ten sposób do obejrzanego wcześniej przedstawienia: komputer i Internet, telefony, telewizja.

32 Najpierw głos zabrali uczniowie, którzy wyrażali swe opinie na temat kodeksów klasowych. Wskazywali zasady, z którymi się zgadzają oraz te, które wzbudzają kontrowersje. Następnie głos zabrali nauczyciele, którzy nie uczestniczyli w pracach nad kodeksami klasowymi. Mieli okazje podzielić się swoimi przemyśleniami i pomysłami z uczniami.

33 Przykładowe poglądy uczestników debaty:
Sumienne korzystanie z kodeksu uczy odpowiedzialnego korzystania z TIK. bezmyślne korzystanie z TIK powoduje, że przestajemy się uczyć a stajemy się złodziejami cudzych pomysłów i działań. TIK ułatwia szybkie zdobywanie potrzebnych informacji, sprzyja utrzymywaniu kontaktów z kolegami po lekcjach np,. na portalach, czy komunikatorach. dobrze wyposażona sala komputerowa pozwala na rozwijanie swoich własnych zdolności i umiejętności; dobrze, że można korzystać z niej na różnych zajęciach Internet pomaga w nadrabianiu zaległości, podczas choroby można dostać notatki od kolegów.

34 Uroczystości szkolne są o wiele ciekawsze odkąd wykorzystujemy rzutnik i laptop do prezentacji np. zdjęć czy fragmentów filmów. Oglądanie na lekcjach prezentacji multimedialnych powoduje, że lekcje nas bardziej interesują. Dobrze, że obowiązek wyłączania telefonu podczas lekcji dotyczy uczniów i nauczycieli. Musimy wspólnie przestrzegać szkolnego prawa. Większy dostęp do Internetu w szkole pozwala na korzystanie z niego w każdej sali. Nie trzeba już zamieniać się na sale, by móc pracować w necie. Podczas obsługi komputerów uczniowie mają okazję zaprezentować swą znajomość obsługi sprzętu oraz oprogramowania. Nieraz nauczyciele mogą uczyć się od dzieci.

35 Podczas debaty nie pojawiły się kwestie sporne
Podczas debaty nie pojawiły się kwestie sporne. Kontrowersyjnym tematem było posiadanie w szkole aparatu telefonicznego. Wielu dojeżdżających do szkoły uczniów kontaktuje się w ten sposób z rodzicami. Niestety niektórzy wykorzystują ten sprzęt do niestosownych zachowań np. do robienia zdjęć. Stąd w szkole funkcjonuje już od pewnego czasu regulamin korzystania z telefonów, którego przestrzegają wszyscy znajdujący się na terenie placówki – nauczyciele oraz uczniowie. Aby ustalić ostateczny kształt szkolnego kodeksu uczniowie samorządu zebrali wszystkie klasowe kodeksy oraz najważniejsze spostrzeżenia z debaty. Po wybraniu wspólnych zasad kodeks zostanie na początku stycznia ponownie przedstawiony w klasach i po ostatecznej weryfikacji oraz zatwierdzeniu przez poszczególne klasy - opublikowany.

36 Wnioski na przyszłość:
Włączenie dzieci do opracowywania dokumentów szkolnych daje im poczucie współodpowiedzialności za tworzone zasady i sprzyja lepszemu respektowaniu Warto sprawdzać, czy kodeks jest przestrzegany, to podnosi jego ważność i motywuje uczniów do sumiennego postępowania zgodnego z przyjętymi normami Weryfikacja kodeksu i analizowanie czego brakuje, co warto zmienić, pomoże wykształcić w uczniach postawę odpowiedzialnego i świadomego użytkownika TIK.