Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: GIMNAZJUM NR 23 W GDAŃSKU ID grupy:

Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: GIMNAZJUM NR 23 W GDAŃSKU ID grupy:
96/69_P_G1 Kompetencja: Przedsiębiorczość Temat projektowy: Unia Europejska – szanse i zagrożenia Polski po sześciu latach członkostwa Semestr/rok szkolny: II semestr 2009/2010

Zakres i Zasady działania Unii Europejskiej
Cztery filary UE Unia Europejska została powołana do życia na mocy Traktatu z Maastricht (Traktatu o Unii Europejskiej) podpisanego 7 lutego 1992r. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego Unia Europejska nie ma osobowości prawnej. Zakres wspólnej polityki w Unii Europejskiej obejmuje: Unię Gospodarczą i Walutową – rynek wewnętrzny oraz wspólną walutę euro Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa Politykę Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych Wspólną Politykę Obronną

Unia Gospodarcza i Walutowa Traktat Rzymski (1 stycznia 1958r.), który leży u podstaw Unii Europejskiej, przyjął jako zasadę cztery podstawowe zasady gospodarcze: przepływu osób i tworzenia podmiotów gospodarczych przepływu towarów przepływu kapitału świadczenia usług Rzym, Muzeum Kapitolińskie gdzie podpisano Traktaty rzymskie

A. Swoboda przepływu osób (osiedlania się, tworzenia podmiotów gospodarczych) Daje możliwość swobodnego podróżowania, podejmowania pracy, świadczenia usług i studiowania w krajach Unii Europejskiej. Obywatele UE są traktowani na terenie każdego państwa członkowskiego, tak jak w kraju ojczystym: nie muszą posiadać zezwolenia na pracę, posiadają przywileje podatkowe i socjalne, mogą w dowolnym państwie czynnie i biernie brać udział w wyborach lokalnych i europejskich (do Parlamentu Europejskiego).

B. Swoboda przepływu towarów Od 1 stycznia 1993r. na rynku wewnętrznym UE nie ma granic, a więc nie ma też barier celnych. Wszystkie towary podlegają tym samym normom i wymogom certyfikacyjnym i powinny być obłożone takimi samymi podatkami. Swoboda przepływu towarów w Unii Europejskiej dotyczy zarówno towarów rolnych, spożywczych, jak i przemysłowych. Wspólna polityka handlowa UE – to wspólne zasady w zakresie: taryf celnych układów celnych i handlowych instrumentów liberalizacji polityki eksportowej

Polska jako członek Unii Europejskiej: zliberalizowała zasady handlu artykułami rolnymi między Polską a UE przyjęła zasady wspólnej polityki handlowej, szczególnie wspólną taryfę celną UE zmieniła dla Polski warunki wymiany handlowej na terenie Polski i innych krajów członkowskich UE; można więc kupić i sprzedać towar bez kontroli granicznych i potrzeby spełniania innych wymogów wzmocniono i usprawniono kontrolę na wschodniej granicy (zewnętrzna granica UE)

C. Swoboda przepływu kapitału Swoboda ta dotyczy transakcji finansowych, które nie mają bezpośredniego związku z przemieszczaniem się ludzi, towarów i usług (obrót papierami wartościowymi, depozyty bankowe, przekazy zysków, oprocentowania itp.) Ze swobody przepływu kapitału korzystają obywatele państw członkowskich UE oraz osoby zamieszkujące na ich terenie i firmy mające tam siedzibę. Wprowadzenie swobodnego przepływu kapitału w Unii Europejskiej miało przede wszystkim duży wpływ na dokonywanie bezpośrednich inwestycji przez przedsiębiorstwa. Zintegrowanie rynków kapitałowych w Unii Europejskiej umożliwia wyrównywanie warunków produkcji. Zmniejsza to zakłócenia konkurencji na wspólnym rynku.

D. Swoboda świadczenia usług Usługa w rozumieniu unijnym – to świadczenie, które nie jest uregulowane postanowieniami dotyczącymi przepływu kapitału, towarów i osób. Do usług w rozumieniu prawa UE zaliczamy: handel hurtowy i detaliczny, naprawę pojazdów mechanicznych i artykułów użytku osobistego hotelarstwo, usługi gastronomiczne transport, łączność usługi finansowe i ubezpieczeniowe usługi dla biznesu i w zakresie obrotu nieruchomościami edukację opiekę zdrowotną i socjalną usługi komunalne

Wprowadzenie wspólnego rynku usług oznacza, że: konsument może swobodnie przemieszczać się z jednego kraju do drugiego, aby tam korzystać z usług producent z jednego kraju może jechać do innego po to, żeby tam oferować swoje usługi nikt nie musi nigdzie wyjeżdżać, gdy usługa „przekracza” sama granice Wprowadzenie swobody świadczenia usług w UE nie nastąpiło od razu. Poszczególne zawody w różnych krajach wymagały posiadania konkretnych kwalifikacji i trudno było określić ich równoważność (np. zakres studiów potrzebnych do wykonywania zawodu lekarza), a ponadto niektóre gałęzie sektora usług chronione były przez rządy krajowe albo przez grupy prywatne.

Wspólny rynek wewnętrzny Działania zmierzające do stworzenia rynku wewnętrznego zapisane zostały już w traktatach rzymskich z 1957 r. Jednak jeszcze na początku lat 80-tych rynek jednolity był daleki od rzeczywistości. Program stworzony w 1985r. wyodrębnił trzy rodzaje barier w realizacji rynku wewnętrznego, które należało znieść do 1992r.: bariery fizyczne (kontrole graniczne) bariery techniczne (różne normy i standardy techniczne na terenie krajów Wspólnoty) bariery fiskalne (różne stawki akcyzy i podatku VAT) Jednolity Akt Europejski (przyjęty w 1986r.) określił rynek wewnętrzny jako „obszar bez granic wewnętrznych, na którym zostaje zapewniony wolny przepływ towarów, usług, osób i kapitału”.

Wspólna waluta €uro Euro (znak €) – europejska waluta wprowadzona w miejsce walut krajowych. Jest prawnym środkiem płatniczym w 16 państwach tworzących strefę euro w Unii Europejskiej. Waluta euro używana jest także w 11 krajach i terytoriach nienależących do UE (Watykanie, Monako, San Marino, Andorze, Kosowie, Czarnogórze) oraz we francuskich posiadłościach na Atlantyku i Oceanie Indyjskim oraz w brytyjskich bazach wojskowych na Cyprze. Strefa euro (Euroland, Euroobszar) jest tworzącą unię walutową wspólną przestrzenią unijnych państw, które wprowadziły euro jako swoją walutę, gdzie Europejski Bank Centralny prowadzi niezależną politykę pieniężną. Na co dzień euro posługuje się 327 mln ludzi oraz dodatkowo 200 mln w krajach, które powiązały swoje waluty z euro.

Aby przyjąć euro, Polska musi spełnić tzw. kryteria konwergencji, nazywane także kryteriami zbieżności lub kryteriami z Maastricht. Zalicza się do nich pięć ustalonych w Traktacie o Unii Europejskiej wskaźników ekonomicznych i zasad, jakie należy spełnić, aby wstąpić do strefy euro.

Kryteria konwergencji: Średnia stopa inflacji w ciągu roku poprzedzającego akcesję do UGW nie może być wyższa niż 1,5 punktu procentowego od pułapu wyznaczonego przez średni poziom inflacji trzech państw o najniższej inflacji w Unii Europejskiej Średnia nominalna długoterminowa stopa procentowa nie może być wyższa niż 2 punkty procentowe od średniego poziomu odpowiednich stóp procentowych, w trzech krajach Unii o najniższej stopie inflacji Co najmniej dwuletnie uczestnictwo w Europejskim Mechanizmie Kursowym (ERM II) Europejskiego Systemu Walutowego w którym kurs waluty danego kraju wobec euro powinien się utrzymywać w standardowo określonym przedziale wahań (+/-15%) Deficyt budżetowy w roku poprzedzającym ocenę w cenach rynkowych nieprzekraczający 3% PKB danego kraju Dług publiczny w roku poprzedzającym ocenę nie może przekraczać 60% PKB danego kraju

Oczywiste korzyści przyjęcia „wspólnotowej” waluty: Brak kosztów związanych z wymianą walut, np. przy okazji podróży do państw strefy euro Wyeliminowanie ryzyka kursu walutowego Większa przejrzystość cen Możliwość przemieszczania się po Europie bez potrzeby wymiany pieniędzy Utrzymywane na niskim poziomie stopy procentowe utrzymują niską inflację w strefie euro

Dodatkowe konsekwencje, spodziewane po wstąpieniu do strefy euro: Zwiększenie konkurencji wśród przedsiębiorców Podniesienie konkurencyjności Polski na arenie międzynarodowej Ustabilizowanie cen, dzięki niskiej (obecnie ok. 2 procentowej) inflacji w strefie euro Umocnienie integracji finansowej wśród państw strefy euro Uodpornienie gospodarki na zewnętrzne „wstrząsy” gospodarcze

Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa WPZiB utworzono na mocy Traktatu o UE z Maastricht. Postanowienia te ulegały niewielkim zmianom w Traktacie z Amsterdamu (1997r.) i w podpisanym 2001r. Traktacie z Nicei. Główną funkcją Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa jest wzmocnienie tożsamości Europy i jej niezależności, co z kolei ma sprzyjać promowaniu pokoju, bezpieczeństwa i postępu na tym kontynencie i na świecie. Konkretne cele (art. 11 Traktatu z Maastricht) to: ochrona wspólnych wartości, podstawowych interesów, niezależności i integralności Unii, zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych umacnianie bezpieczeństwa Unii i jej państw członkowskich utrzymanie pokoju i umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego popieranie współpracy międzynarodowej rozwijanie i umacnianie demokracji oraz rządów prawa, jak również poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności.

Wymiar Sprawiedliwości i Sprawy Wewnętrzne UE, główny element III filaru UE, jedna z dziedzin współpracy i integracji rozwijana intensywnie na skutek postanowień Traktatu z Maastricht. Wprowadził on w pełni otwarty rynek wewnętrzny, obywatelstwo UE, przewidział jednolitą politykę wizową. Określono też w nim jako sprawy wspólne: politykę azylancką, przekraczanie granic zewnętrznych, politykę imigracyjną i wobec państw trzecich włącznie ze zwalczaniem nielegalnej imigracji, nielegalnego pobytu i pracy, zwalczanie narkomanii, oszustw międzynarodowych, współpracę prawną w sprawach cywilnych, karnych, w polityce celnej i współpracę policji w celu zapobiegania i zwalczania przestępczości międzynarodowej, czemu służyć ma Europol. W tych sprawach Rada Unii Europejskiej ma ustalać wspólne stanowisko i wspólne działania (przy zachowaniu zasady subsydiarności) podejmując decyzje jednogłośnie.

Ochrona Środowiska Obowiązujące w Unii Europejskiej normy w zakresie ochrony środowiska należą do najwyższych na świecie. Są one efektem wieloletnich prac i obejmują szereg kwestii. Obecnie do najważniejszych problemów należą: walka ze zmianami klimatu ochrona różnorodności biologicznej ograniczenie problemów zdrowotnych wynikających z zanieczyszczenia środowiska bardziej odpowiedzialne wykorzystanie zasobów naturalnych Głównym celem jest ochrona środowiska, jednak rozwiązanie powyższych problemów przyczyni się również do wzrostu gospodarczego poprzez wspieranie innowacji i przedsiębiorczości.

Zrównoważony rozwój Zrównoważony rozwój od dawna stanowi jeden z głównych celów polityki unijnej. W 2001 roku przywódcy UE przyjęli strategię zrównoważonego rozwoju, która została uaktualniona w 2006 roku aby wyeliminować niedociągnięcia i uwzględnić nowe wyzwania. Plan ten jest ściśle powiązany z polityką w zakresie zmian klimatu i energii. Podkreślono w nim znaczenie edukacji, badań naukowych i finansowania ze środków publicznych dla osiągnięcia zrównoważonej produkcji i konsumpcji. Od tego czasu podjęto znaczne wysiłki w zakresie polityki. Teraz należy wprowadzić tę politykę w życie. W 2009 roku Komisja zaproponowała wprowadzenie pakietu środków promujących produkty przyjazne dla środowiska, w tym szersze zastosowanie etykiet energetycznych, np. dla pralek.

Sześć lat polski w UE dokonania i zaniedbania
Wzrost gospodarczy W efekcie kryzysu światowa gospodarka skurczyła się a spadki PKB w niektórych państwach rozwijających się były nawet dwucyfrowe. Sytuacja Polski na tle UE i świata, w tym także w porównaniu do państw rozwijających się, była jednak wyjątkowo pozytywna. PKB Polski w 2009r. wzrósł o ok. 1,7%, co było jedynym dodatnim wynikiem wśród państw UE. Polska zdaniem wszystkich międzynarodowych organizacji gospodarczych i instytucji finansowych jest liderem regionu. Członkostwo w UE pozostawało ważnym czynnikiem amortyzującym skutki kryzysu gospodarczego głównie poprzez lepszą absorpcję funduszy unijnych, udział polskich przedsiębiorstw na rynku wewnętrznym oraz napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych.

Finansowy bilans członkostwa Ważnym czynnikiem wzrostu gospodarczego Polski w latach , a także jego perspektyw na przyszłość, były transfery z budżetu UE. W okresie od 1 maja 2004r. do 28 lutego 2010r. transfery wniosły 38,1 mld EUR. Jednocześnie w tym samym okresie Polska wpłaciła do budżetu UE 16,7 mld EUR. Dodatnie saldo przepływów finansowych z UE po sześciu latach członkostwa ukształtowało się więc na poziomie 21,4 mld EUR. Rok 2009 był rekordowy w historii polskiego członkostwa, gdyż po odliczeniu polskiej składki z budżetu UE do Polski trafiło 6 mld EUR. Na powyższe kwoty składają się transfery związane z: polityką spójności – 21,4 mld EUR; wspólną polityką rolną – 12,8 mld EUR, i inne – ok. 4 mld EUR.

Saldo przepływów finansowych pomiędzy Polską a UE w okresie 1 maja 2004 – 28 luty 2010r. w tys. EUR PRZEPŁYW Od maja 2004 2005 2006 2007 2008 2009 Do lutego 2010 RAZEM Środki uzyskane Zwroty do UE -4 046 -7 826 -58 Składka do UE SALDO

Dane Komisji Europejskiej dotyczące wykorzystania środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności w okresie , opublikowane w marcu 2010 pokazują, że Polska jest zdecydowanym liderem we wdrażaniu funduszy UE. Otwarcie zachodnio-europejskich rynków pracy przyczyniło się także do zwiększenia transferów środków prywatnych z zagranicy do Polski. Według szacunków NBP po 1 maja roku wielkość transferów prywatnych wzrosła dwukrotnie osiągając łącznie do końca 2009 roku pulę ok. 24,7 mld EUR. Strumień środków w okresie od 1 maja 2004 roku do 31 grudnia 2009 roku z tytułu transferów z budżetu UE oraz prywatnych transferów polskich emigrantów wyniósł łącznie 63 mld EUR.

Rolnictwo Dopłaty bezpośrednie (zarówno z budżetu unijnego jak i krajowego) otrzymuje w Polsce blisko 1,4 mln rolników, dla których przewidziano za 2009 rok łącznie około 12,6 mld zł (2,98 mld EUR). Dopłaty dla działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania otrzymuje około 750 tys. rolników - z tego tytułu wypłacone zostało ponad 1,3 mld zł (307 mln EUR). W sumie na dopłaty bezpośrednie przewidziano kwotę o blisko 40% wyższą od wypłaconej za 2008 rok, co było wynikiem zarówno korzystnego kursu złotówki do euro jak i rosnącego z roku na rok poziomu dopłat w Polsce w stosunku do krajów UE-15 („piętnastki”) Łącznie w okresie , Polska otrzymała wyłącznie z budżetu UE sumę 5,3 mld EUR w ramach dopłat bezpośrednich i nadal pozostaje jednym z największych beneficjentów wspólnej polityki rolnej UE.

Rynek pracy i migracje Na początku 2009 głównym problemem polskiego rynku pracy była rosnąca wskutek kryzysu gospodarczego stopa bezrobocia. Według wstępnych szacunków GUS średnioroczna stopa bezrobocia w Polsce wyniosła 11% w 2009r. i w wyniku kryzysu gospodarczego wzrosła z 9,8% w 2008r. Jednakże, porównując do ok. 20% stopy bezrobocia w Polsce w 2003r. nastąpiła znacząca poprawa na rynku pracy, a tendencja spadkowa utrzymywała się aż do okresu pojawienia się kryzysu. Jednak, dzięki zdrowym fundamentom gospodarczym kryzys na rynku pracy nie był tak mocno odczuwalny jak w pozostałych państwach UE. W czasie kryzysu gospodarczego jednym z kluczowych instrumentów zapobiegania negatywnym skutkom napięć na polskim rynku pracy były fundusze strukturalne.

Ożywienie gospodarcze, częściowo spowodowane akcesją do UE, prowadziło do wzrostu zatrudnienia i spadku bezrobocia. W pierwszych trzech kwartałach 2009r. pracowało przeciętnie ok. 59% osób w wieku produkcyjnym, w porównaniu do ok. 51% w pierwszych trzech kwartałach 2003r. Zjawisko emigracji z Polski do UE wyeksponowało niektóre problemy na polskim rynku pracy. Po tym, jak wielu obywateli polskich skorzystało z prawa do zatrudnienia w krajach Europy Zachodniej, okazało się, że – mimo dużej liczby osób niepracujących – nadwyżki siły roboczej były niewielkie, a w niektórych sektorach gospodarki pojawiły się niedobory. Jednakże kryzys gospodarczy przyczynił się do zminimalizowania powyższych niedoborów, m.in. Z powodu powrotu części emigrantów z zagranicy, a także w wyniku osłabienia się popytu na pracowników.

Po przystąpieniu Polski do UE nastąpił wzrost liczby polskich studentów studiujących w innych państwach członkowskich. Jednakże ze wstępnych danych statystycznych przedstawionych przez Komisję Europejską wynika, że dynamika wzrostu wyjazdów studentów maleje i w roku akademickim 2008/2009 wyniosła 4% w stosunku do roku poprzedniego. Bardziej dynamicznie (według danych z polskich uczelni) wzrasta liczba zagranicznych studentów przyjeżdżających na polskie uczelnie w ramach programu Erasmus – w roku akademickim 2008/09 wzrost liczby studentów był na poziomie 8,19% w stosunku do roku poprzedniego. Wciąż jednak liczba studentów przyjeżdżających (4.809 studentów) jest prawie trzykrotnie niższa od liczby polskich studentów wyjeżdżających, co powinno mobilizować do zmian niekorzystnego wizerunku polskiego systemu edukacyjnego, w tym do akcji promujących Polskę w UE.

Obecność w Unii Europejskiej w ocenie opinii publicznej
Polacy częściej niż statystyczny Europejczyk popierają UE. Wahania tych nastrojów były od 2004r. stosukowo niewielkie – na przestrzeni lat obserwowano najpierw systematyczny wzrost, a potem stabilizację postaw prounijnych. 6 lat po akcesji, 8 na 10 Polaków (82%) popiera członkostwo Polski we Wspólnocie, a przeciwnego zdania jest 15%. Wysokie poparcie dla członkostwa w UE wiąże się w Polsce z silnym przekonaniem o uzyskiwanych korzyściach. Badania międzynarodowe wskazują, iż 3/4 Polaków jest przekonanych o korzystnym bilansie akcesji do Unii, podczas gdy średnia europejska wynosi jedynie 57%

Obecność w Unii Europejskiej w ocenie opinii publicznej
Polacy postrzegają Unię jako najskuteczniejszy podmiot w walce ze skutkami kryzysu gospodarczego i finansowego (34%). Największy, poza Polską, odsetek osób wierzących w skuteczność działań Wspólnoty w kwestii zwalczania kryzysu znajduje się w Grecji (44%), Luksemburgu (34%) i na Cyprze (32%). Badania opinii publicznej wskazują na kontynuację wcześniej obserwowanych trendów – Unia Europejska oznacza dla Polaków przede wszystkim swobodę podróżowania oraz podejmowania nauki lub pracy w dowolnym miejscu na terenie UE. W dalszej kolejności, Polacy podkreślają poprawę sytuacji w rolnictwie oraz ogólnie – korzyści dla polskiej gospodarki, poprawę sytuacji na krajowym rynku pracy oraz rolę Polski na arenie międzynarodowej. Korzyści te stały się widoczne dla większości obywateli dopiero w drugim i trzecim roku członkostwa.

Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: GIMNAZJUM NR 23 W GDAŃSKU ID grupy:

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: GIMNAZJUM NR 23 W GDAŃSKU ID grupy:"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres

Wejść

Zaloguj się poprzez sieć społeczną:

Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: GIMNAZJUM NR 23 W GDAŃSKU ID grupy:

Podobne prezentacje

Prezentacja na temat: "Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: GIMNAZJUM NR 23 W GDAŃSKU ID grupy:"— Zapis prezentacji:

Podobne prezentacje

О projekcie

Zwrotny adres