Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Prezentacja na temat: "Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi"— Zapis prezentacji:

1 Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
w świetle zmian zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach przygotowała: Małgorzata Libman-Sokołowska na podstawie materiałów szkoleniowych MEN

2 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
Podstawa prawna ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

3 § 19. 1. Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, jest zadaniem zespołu składającego się z nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych oraz specjalistów, prowadzących zajęcia z uczniem, zwanego dalej „zespołem”. 2. Zespół tworzy dyrektor przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy: 1) dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej — niezwłocznie po otrzymaniu orzeczenia lub opinii; 2) dla ucznia, o którym mowa w § 18 ust. 2 [W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista informuje o tym niezwłocznie dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki.], który nie posiada orzeczenia lub opinii wymienionych w pkt 1 — niezwłocznie po przekazaniu przez nauczyciela, wychowawcę grupy wychowawczej lub specjalistę informacji o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną. 3. Dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, wyznacza osobę koordynującą pracę zespołu. Pracę kilku zespołów może koordynować także jedna osoba.

4 § 20. 1. Do zadań zespołu należy:
1) ustalenie zakresu, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, w tym szczególne uzdolnienia; 2) określenie zalecanych form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, a w przypadku ucznia posiadającego orzeczenie lub opinię, o których mowa w § 19 ust. 2 pkt 1 — także z uwzględnieniem zaleceń zawartych w orzeczeniu lub opinii; 3) zaplanowanie działań z zakresu doradztwa edukacyjno-zawodowego i sposobu ich realizacji — w przypadku ucznia gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej. 2. W przypadku, o którym mowa w § 28 ust. 3, zespół może określić zalecane formy, sposoby i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej także na podstawie informacji zawartych w karcie indywidualnych potrzeb ucznia, o której mowa w § 27 ust. 1, przekazanej przez przedszkole lub szkołę, do której uczeń uczęszczał.

5 § 21. 1. Dyrektor przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art
§ 21. 1. Dyrektor przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, na podstawie zaleceń zespołu, o których mowa w § 20 ust. 1 pkt 2, ustala dla ucznia formy, sposoby i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane. Wymiar godzin zajęć, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 2–5 i ust. 2 pkt 1, ustala się z uwzględnieniem godzin do dyspozycji dyrektora szkoły, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. — Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, z późn. zm. 3) ). 2. O ustalonych dla ucznia formach, sposobach i okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, niezwłocznie informuje na piśmie rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia. 3. W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ustalone przez dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, formy, sposoby i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, są uwzględniane w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym, opracowanym dla ucznia na podstawie przepisów w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych albo przepisów w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach.

6 § 22. 1. Zespół, na podstawie ustalonych przez dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5ustawy, form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiaru godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, opracowuje dla ucznia, z wyjątkiem ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, plan działań wspierających zawierający: 1) cele do osiągnięcia w zakresie, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej; 2) działania realizowane z uczniem w ramach poszczególnych form i sposobów udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej; 3) metody pracy z uczniem; 4) zakres dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, o którym mowa w przepisach w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych; 5) działania wspierające rodziców ucznia; 6) w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży. 2. Zespoły utworzone dla uczniów mających jednorodne indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne mogą opracować wspólny plan działań wspierających dla tych uczniów. 3. W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zespół, na podstawie ustalonych przez dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiaru godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, określa działania wspierające rodziców ucznia oraz, w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży. Ustalenia zespołu są uwzględniane w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym, opracowanym dla ucznia na podstawie przepisów, o których mowa w § 21 ust. 3.

7 § 23. 1. Zespół dokonuje oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi, w tym efektywności realizowanych zajęć, dotyczącej: 1) danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej — po zakończeniu jej udzielania; 2) pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielonej w danym roku szkolnym — przed opracowaniem arkusza organizacji przedszkola, szkoły lub placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, na kolejny rok szkolny. 2. Na wniosek rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia, a także na wniosek nauczyciela prowadzącego zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze lub zajęcia specjalistyczne, a w przypadku klasy terapeutycznej — na wniosek wychowawcy klasy, zespół dokonuje oceny efektywności tych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej przed upływem ustalonego przez dyrektora przedszkola lub szkoły okresu udzielania danej formy pomocy. 3. Dokonując oceny, o której mowa w ust. 1 i 2, zespół określa wnioski i zalecenia dotyczące dalszej pracy z uczniem, w tym zalecane formy, sposoby i okresy udzielania uczniowi dalszej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. 4. Na podstawie oceny, o której mowa w ust. 2, dyrektor przedszkola lub szkoły decyduje o wcześniejszym zakończeniu udzielania uczniowi danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

8 § 24. Zespół podejmuje działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych.
§ 25. 1. Spotkania zespołu odbywają się w miarę potrzeb. 2. Spotkania zespołu zwołuje osoba koordynująca pracę zespołu. § 26. 1. Rodzice ucznia mogą uczestniczyć w spotkaniach zespołu. 2. O terminie spotkania zespołu dyrektor przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, informuje rodziców ucznia. 3. W spotkaniach zespołu mogą także uczestniczyć: 1) na wniosek dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy — przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej; 2) na wniosek rodzica ucznia — inne osoby, w szczególności lekarz, psycholog, pedagog, logopeda lub inny specjalista. 4. Osoby biorące udział w spotkaniu zespołu są obowiązane do nieujawniania spraw poruszanych na spotkaniu zespołu.

9 1) imię (imiona) i nazwisko ucznia;
§ 27. 1. Zespół zakłada i prowadzi kartę indywidualnych potrzeb ucznia, zwaną dalej „kartą”. Karty nie zakłada się dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. 2. Karta zawiera: 1) imię (imiona) i nazwisko ucznia; 2) nazwę przedszkola lub szkoły oraz oznaczenie grupy lub oddziału, do którego uczeń uczęszcza; 3) informację dotyczącą: a) orzeczenia o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej — z podaniem numeru i daty wydania orzeczenia lub opinii, b) potrzeby objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną stwierdzonej w wyniku przeprowadzonych działań pedagogicznych, o których mowa w § 18 ust. 1; 4) zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne; 5) zalecane przez zespół formy, sposoby i okresy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej; 6) ustalone przez dyrektora przedszkola lub szkoły formy, sposoby i okresy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane; 7) ocenę efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej; 8) terminy spotkań zespołu; 9) podpisy osób biorących udział w poszczególnych spotkaniach zespołu. 3. Informację, o której mowa w ust. 2 pkt 6, wpisuje do karty dyrektor przedszkola lub szkoły oraz umieszcza datę i podpis. 4. Po każdym spotkaniu zespołu kartę przedstawia się dyrektorowi przedszkola lub szkoły.

10 § 28. 1. Kartę dołącza się do dokumentacji badań i czynności uzupełniających, o której mowa w przepisach w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji. 2.  Po zakończeniu uczęszczania przez ucznia do przedszkola, po ukończeniu przez ucznia szkoły oraz w przypadku przejścia ucznia do innego przedszkola lub szkoły rodzice ucznia albo pełnoletni uczeń otrzymują oryginał karty. W dokumentacji, o której mowa w ust. 1, pozostaje kopia karty. 3. Za zgodą rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia dyrektor przedszkola lub szkoły, do której uczeń uczęszczał, przekazuje kopię karty do przedszkola, szkoły lub placówki, o której mowa w art. 2 pkt 5 ustawy, do której uczeń został przyjęty.

11 Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
I. Diagnoza – rozpoznawanie specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia (SPE) II. Planowanie – opracowanie Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego (IPET) lub Planu Działań Wspierających (PDW) III. Realizacja – wspieranie ucznia zgodnie z harmonogramem działań

12

13 I. Diagnoza – rozpoznawanie specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia (SPE)
Analiza dokumentacji ucznia: orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, inne orzeczenie lub opinia, arkusz ocen, wyniki testów kompetencji, sprawdzianów, egzaminów, wyniki badań specjalistycznych, karta zdrowia, wcześniejsze wielospecjalistyczne oceny poziomu funkcjonowania ucznia, informacje z poprzedniego rozpoznania na poziomie przedszkola, szkoły lub placówki, informacje od rodziców, ewentualne informacje z wywiadów środowiskowych etc. 2. Przeprowadzenie i dokumentowanie rozpoznania na poziomie szkoły A) Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego  IPET (Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny) B) Inne orzeczenie lub opinia wydane przez poradnie bądź dostrzeżenie specjalnych potrzeb ucznia przez pracowników szkoły  KIPU (Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia) będąca podstawą do sformułowania PDW (Planu Działań Wspierających). PDW może być opracowany dla jednego ucznia lub grupy uczniów o jednorodnym bądź zbliżonym rozpoznaniu.

14 2A: Podstawą opracowania i modyfikowania IPET jest wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia, wykonywana przez Zespół Cel: dostarczenie informacji na temat: mocnych stron ucznia, tzn. jego osiągnięć rozwojowych, możliwości psychofizycznych, zainteresowań, w tym o poziomie wiedzy i umiejętności, jak też o trudnościach rozwojowych i edukacyjnych, tzn. jego ograniczeniach psychofizycznych, problemach edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych. Pozwoli to na określenie sposobu dostosowania otoczenia tak, aby uczeń mógł w nim funkcjonować, tzn. rozwijać się i uczyć. Kiedy? W toku zajęć obowiązkowych, dodatkowych i nadobowiązkowych. Przeprowadzana co najmniej dwa razy w roku – pierwsza po okresie wystarczającym do aklimatyzacji dziecka w przedszkolu, szkole lub placówce, następnie zazwyczaj pod koniec roku szkolnego lub częściej. Każdorazowo w sytuacjach wymagających interwencji. Jak? Forma opracowania zależy od rodzaju i głębokości rozpoznawanych zaburzeń oraz zastosowanych narzędzi diagnostycznych. Powinno uwzględniać podział informacji wynikający z badań poszczególnych członków Zespołu: specjalistów (logopedy, psychologa, pedagoga szkolnego i in.), nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych. Wybór formy dokumentowania może być zróżnicowany, np. arkusz, karta, zeszyt – w zależności od potrzeb czy rozległości rozpoznania, jak też wypracowanego w przedszkolu, szkole lub placówce wzoru.

15 Uczeń z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego
Szczegółowe informacje w dwóch Rozporządzeniach Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 roku w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w: - przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych - specjalnych przedszkolach, szkołach, oddziałach oraz w ośrodkach. Szkoła (także nasza, „zwykła”) jest zobowiązana do realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, zapewnienia odpowiednich warunków do nauki, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, realizacji zajęć: specjalistycznych, rewalidacyjnych, resocjalizacyjnych oraz innych zajęć, stosownie do potrzeb, a także zapewnienia wsparcia psychologiczno-pedeagogicznego oraz wyrównania szans edukacyjnych uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Rozporządzenia te nakładają obowiązek opracowania IPET dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego niezależnie od miejsca kształcenia i precyzują zasady tworzenia tego dokumentu.

16 2B: Zbieranie danych do sformułowania PDW
Działania diagnostyczne o mniejszym zakresie niż działania w ramach wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia. Cel: rozpoznanie możliwości psychofizycznych ucznia, w tym wybitnych uzdolnień, a także trudności edukacyjnych, by określić jego indywidualne potrzeby. Obszary rozpoznania: Czynniki wpływające na proces uczenia się, np.: czynniki wewnętrzne (emocjonalno-motywacyjne, poznawcze): motywacja do uczenia się, kontrola emocjonalna, radzenie sobie w sytuacjach trudnych, zainteresowania, spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, mowa/komunikacja, sprawność motoryczna, techniki szkolne (czytanie, pisanie, liczenie), wiadomości i umiejętności; czynniki zewnętrzne (środowiskowe): środowisko rodzinne, środowisko rówieśnicze/pozycja w grupie klasowej, środowisko szkolne. Przebieg uczenia się, np.: zaangażowanie procesów emocjonalno-motywacyjnych i poznawczych, z uwzględnieniem warunków środowiskowych. Wyniki procesu uczenia się: techniki szkolne (czytanie, pisanie, liczenie), wiadomości i umiejętności, pożądane zachowania społeczne, pożądane cechy osobowe (zainteresowania, aspiracje, postawy i wartości). W procesie rozpoznawania diagnostycznego nauczyciel może wykorzystać autorski arkusz obserwacji lub skorzystać z gotowych narzędzi diagnostycznych, upowszechnionych w różnych publikacjach.

17 3. Identyfikacja możliwości psychofizycznych i trudności edukacyjnych ucznia, w tym rozpoznanie przyczyn trudności oraz określenie specjalnych potrzeb edukacyjnych

18 4 . Monitorowanie osiągnięć ucznia, efektywności udzielanego wsparcia
W przypadku ucznia realizującego indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny monitorowanie osiągnięć i efektów pracy przeprowadzane jest w formie ponownej wielospecjalistycznej. W przypadku ucznia lub grupy uczniów o jednorodnym lub zbliżonym rozpoznaniu, którzy uczestniczyli w realizacji Planu Działań Wspierających, monitorowanie przebiegu działań przeprowadzane jest w formie okresowej oceny efektywności udzielanego wsparcia i jest dokonywane po upływie czasu zalecanego w treści Karty Indywidualnych Potrzeb Ucznia. Potwierdzona, pozytywna ocena efektywności działań może przemawiać za sukcesywnym wycofywaniem wsparcia i częstszym monitorowaniem działań po to, by potwierdzić czy przyniosły trwały efekt korygujący. Jeżeli zmienią się indywidualne potrzeby ucznia lub przyczyny trudności ustąpią całkowicie, członkowie Zespołu wprowadzają odpowiednie korekty Planu lub zawieszają działania wspierające.

19 II. Planowanie – opracowanie Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego (IPET) lub Planu Działań Wspierających (PDW) Charakter każdego zaplanowanego działania powinien odpowiadać przyczynie trudności rozwojowej lub edukacyjnej, której dotyczy. IPET służy wszechstronnemu wspieraniu rozwoju dziecka. Należy uwzględnić zadania wynikające z podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz stan aktywności ucznia w trzech obszarach: rozbudzania zainteresowań ucznia (własną osobą, światem zewnętrznym, konstruowaniem modelu swojego funkcjonowania w świecie); kształtowania umiejętności poznawania przez ucznia (własnej osoby, świata zewnętrznego, zasad postępowania, rozumowania i działania); doskonalenia mechanizmu podejmowania decyzji przez ucznia (na temat wyboru wartościowych cech osobistych, istotnych elementów świata zewnętrznego, ważnych elementów własnego systemu wartości). Planując PDW, Zespół uwzględnia niekompleksowe działania wspierające, odpowiadające na zapotrzebowania ucznia lub grupy uczniów. Mogą to być np.: zajęcia korekcyjno-kompensacyjne – w przypadku wad postawy, logopedyczne – po stwierdzeniu wad wymowy.

20

21 Zalecana zawartość IPET
1. Metryczka z danymi dotyczącymi ucznia (w tym podstawa objęcia ucznia kształceniem specjalnym) 2. Rozpoznanie wynikające z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. 3. Opracowane wyniki wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia: cechy ucznia sprzyjające rozwojowi – mocne strony, na których można oprzeć działania edukacyjne i terapeutyczne: informacje o trudnościach ucznia (pierwotne i wtórne skutki niepełnosprawności); informacje o niewymienionych w orzeczeniu przyczynach trudności; informacje o funkcjonowaniu ucznia w grupie klasowej. 4. Zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów, w tym: cele edukacyjne (do określenia w przypadku programu autorskiego lub tożsame z celami wybranego programu nauczania) i terapeutyczne; zestaw wskazań nakierowanych na niwelowanie trudności rozwojowych i edukacyjnych; warunki zapobiegania wtórnym skutkom niepełnosprawności. 5. Procedury osiągania celów: a) określenie metod, form i środków dydaktycznych (ewentualnych specjalistycznych pomocy dydaktycznych) stosowanych w celu: przekazywania trudnych dla ucznia treści edukacyjnych, realizacji wskazań terapeutycznych, wypełniania założeń programu wychowawczego, wypełniania założeń szkolnego programu profilaktyki; b) określenie rodzaju pomocy i wsparcia w trakcie zajęć dydaktycznych. 6. Zakres dostosowania programu/programów nauczania na podstawie analizy przewidywanych osiągnięć zawartych w programie. 7. Dostosowanie sposobu sprawdzania wiadomości i oceniania. 8. Programy zajęć nadobowiązkowych (informacje o rodzaju zajęć specjalistycznych, rewalidacyjnych i innych) z załączonym ich programem. 9. Tygodniowy plan zajęć obowiązkowych, dodatkowych, nadobowiązkowych. 10. Uwagi dodatkowe (np. informacje o wprowadzanych korektach programu). 11. Sposób ewaluacji programu (ocena skuteczności podejmowanych priorytetowych działań) i informacje na temat modyfikacji IPET dokonywanych na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia (data, dział, rodzaj modyfikacji, podpis osoby wprowadzającej modyfikację, adnotacja o poinformowaniu rodziców/opiekunów prawnych). 12. Informacja o zatwierdzeniu IPET przez Zespół, data i podpis osoby przygotowującej program, zatwierdzenie przez dyrektora, podpis rodzica/opiekuna prawnego.

22 Zalecana zawartość KIPU
1. Dane osobowe ucznia, nazwa szkoły, oznaczenie klasy. 2. Podstawa założenia Karty – diagnoza wynikająca z opinii PPP lub informacje o stanie zdrowia ucznia lub rozpoznanie dokonane przez Zespół. 3. Obszary, w których uczeń potrzebuje wsparcia psychologiczno-pedagogicznego. 4. Zalecane formy i sposoby wsparcia, czas trwania i wymiar godzin, w którym będzie realizowane. 5. Podpisy uczestników posiedzenia Zespołu i dyrektora szkoły/placówki; podpis rodzica/opiekuna prawnego. 6. Okresowa ocena efektywności podejmowanych działań. 7. Propozycje form i sposobów udzielania wsparcia psychologiczno-pedagogicznego na kolejny okres, z określeniem czasu trwania i wymiaru godzin.

23 Plan Działań Wspierających (PDW) może być opracowany dla jednego ucznia (plan indywidualny) lub dla grupy uczniów o jednorodnym lub zbliżonym rozpoznaniu. Pieczę nad kompletowaniem dokumentów wchodzących w skład IPET lub KARTY i ich opracowaniem sprawuje członek Zespołu, którym może być np. wychowawca klasy.

24 Przykład KIPU

25 Przykład KIPU

26 Przykład PDW

27 III. Realizacja – wspieranie ucznia zgodnie z harmonogramem działań
„dziecko ma problem, chcę mu pomóc” czy „ja mam problem z dzieckiem, muszę go rozwiązać”?

28 Działania powinny być prowadzone zgodnie z modelem transdyscyplinarnym, tzn:
członkowie Zespołu (nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści) dokonują jednej, wspólnej diagnozy ucznia; rodzice są traktowani jako pełnoprawni członkowie Zespołu; Zespół spotyka się regularnie w celu wymiany informacji, wiedzy; w opracowaniu IPET/PDW biorą udział wszyscy członkowie Zespołu; wszyscy członkowie wdrażają IPET/PDW; każdy członek Zespołu odpowiada za realizację całego IPET/PDW.

29 Poznanie, planowanie, wspieranie – przykładowe rozwiązania
Model pracy z uczniem: niesłyszącym lub słabo słyszącym, niewidomym lub słabo widzącym, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, z uczniem z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym, z niepełnosprawnością sprzężoną, z autyzmem, niedostosowanym społecznie lub zagrożonym niedostosowaniem społecznym, z chorobą przewlekłą, szczególnie uzdolnionym, z ADHD

30 Inne ważne rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej
w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznej poradni specjalistycznej; zmieniające rozporządzenie w sprawie ramowego statutu publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej; zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych; - zmiana zasad wystawiania opinii w sprawie dostosowania warunków egzaminacyjnych, - możliwość dostosowania tych warunków dla uczniów objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną na podstawie opinii rady pedagogicznej; w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach; w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół - konieczność uwzględnienie w statucie zadań z zakresu doradztwa zawodowego.

31 Ważne terminy Nowe przepisy obowiązują już w tym roku szkolnym w: przedszkolach, gimnazjach, placówkach oraz szkołach specjalnych. W szkołach podstawowych i ponadgimnazjalnych: do 31 marca 2012 tworzy się zespoły; do 30 kwietnia 2012 zespoły określają zalecane formy, sposoby i okresy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom w roku szkolnym 2012/13, a dyrektor je zatwierdza (lub nie) i uwzględnia w arkuszu organizacyjnym szkoły; od 1 września 2012 realizowane są zaplanowane działania.

32 I tym optymistycznym akcentem…