Rozwiązywanie problemów wychowawczych WYKŁAD w oparciu o Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania.

Prezentacja na temat: "Rozwiązywanie problemów wychowawczych WYKŁAD w oparciu o Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania."— Zapis prezentacji:

1 Rozwiązywanie problemów wychowawczych WYKŁAD w oparciu o Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

2 Nauczyciel vs dzieci trudne Nauczyciel vs dzieci trudne https://sposób na trudne dzieckosposób na trudne dziecko

3 Problem wychowawczy – co to?

4 Dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych Pojęcie specjalnych potrzeb edukacyjnych i wychowawczych odnosi się do tej grupy uczniów, która nie może podołać wymaganiom powszechnie obowiązującego programu edukacyjnego. Mają oni znacznie większe trudności w uczeniu się niż ich rówieśnicy. Są w stanie kontynuować naukę, ale potrzebują pomocy pedagogicznej w formie specjalnego programu nauczania, specjalnych metod, dostosowanych do ich potrzeb, możliwości, ograniczeń.

5 1.Uczniowie niepełnosprawni - z upośledzeniem umysłowym - niewidomi i słabo widzący - niesłyszący i słabo słyszący - z zaburzeniami ze spektrum autyzmu - z niepełnosprawnością ruchową - z niepełnosprawnościami sprzężonymi 2. Uczniowie niedostosowani społecznie, zagrożeni niedostosowaniem społecznym 3. Uczniowie z chorobami przewlekłymi 4. Uczniowie z poważnymi zaburzeniami w komunikowaniu się 5. Uczniowie ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się 6. Uczniowie w sytuacjach kryzysowych i traumatycznych 7. Uczniowie z niepowodzeniami edukacyjnymi 8. Uczniowie ze środowisk zaniedbanych (trudna sytuacja bytowa ucznia i jego rodziny,) 9. Uczniowie z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego 10. Uczniowie wybitnie zdolni

6 Z życia wzięte….. Piotr chętnie zgłasza się do odpowiedzi ustnych. Poprawnie buduje zdania. Ma bogate słownictwo. Jest lubiany w klasie. Niechętnie wykonuje ćwiczenia fizyczne – często się przewraca, nie lubi pokonywać przeszkód oraz ćwiczeń równoważnych. Unika brania udziału w grach i zabawach sportowych. W czasie zabaw plastycznych niechętnie rysuje i koloruje. Jego rysunek jest bardzo prosty i ubogi w różne elementy. W trakcie pisania często nie mieści się w liniaturze. Ma trudności z umiejscowieniem tekstu pisanego oraz stronnością. Mylą mu się często litery podobne do siebie jeśli chodzi o położenie przestrzenne np. [p]–[b]– [d], [w]– [m] czy [u]–[y]. W trakcie wykonywania określonych zadań (np. plastycznych, sportowych) posługuje się raz lewą, raz prawą ręką.

7 Z życia wzięte…. Zuza najczęściej poprawnie i chętnie wykonuje różnorodne zadania, choć zdarzają się jej czasem drobne pomyłki, takie jak gubienie pewnych elementów liter czy mylenie ich położenia w przestrzeni. Chętnie rysuje i koloruje oraz maluje farbami. Wykonuje oryginalne i ciekawe prace plastyczne. Chętnie biega, kręci hula-hoop i skacze na skakance. Nie potrafi samodzielnie zasznurować butów i zapinać guzików. W trakcie spożywania obiadu często rozlewa zupę, nie potrafi posługiwać się prawidłowo sztućcami. Bardzo powoli się ubiera i często nie potrafi samodzielnie założyć np. rozpinanej bluzy.

8 Skąd mam wiedzieć? informacje i zalecenia zawarte w opinii/orzeczeniu – właściwe rozumienie zaleceń jest podstawą do prawidłowego organizowania procesu dydaktycznego informacje przekazywane przez rodziców – oni mają najpełniejszą wiedzę dotyczącą rozwoju dziecka informacje specjalistów – cenna może być wiedza pochodząca zarówno od psychologa, pedagoga, w tym pedagoga specjalnego, logopedy, lekarza (pediatry bądź innego specjalisty), rehabilitanta, itp. własne obserwacje i spostrzeżenia publikacje i szkolenia

9 ORZECZENIE O POTRZEBIE KSZTAŁCENIA SPECJALNEGO - dla określonych grup dzieci w szkołach masowych i integracyjnych - podstawa do przyznania dodatkowych środków finansowych OPINIA - dla innych potrzebujących wsparcia dzieci w celu rozpoczęcia pomocy p-p - rodzaje: a)opinie w sprawie gotowości szkolnej dziecka, które spełniało obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego poza przedszkolem lub oddziałem przedszkolnym b) opinie w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego c) opinie w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb edukacyjnych ucznia d) opinie w sprawie udzielenia zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki e) opinie w sprawie objęcia pomocą psychologiczno – pedagogiczną w przedszkolu czy szkole

10 Zasady pomocy p-p Korzystanie z pomocy psychologiczno- pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce jest dobrowolne i nieodpłatne. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor przedszkola, szkoły i placówki. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści.

11 Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu, szkole i placówce jest udzielana z inicjatywy: 1) ucznia; 2) rodziców ucznia; 3) dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki; 4) nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem; 5) pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej; 6) poradni; 7) asystenta edukacji romskiej; 8) pomocy nauczyciela; 9) pracownika socjalnego; 10) asystenta rodziny; 11) kuratora sądowego.

12 W przedszkolu i placówce pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie: 1) zajęć rozwijających uzdolnienia; 2) zajęć specjalistycznych: korekcyjno- kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 3) porad i konsultacji.

13 W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie: 1) klas terapeutycznych; 2) zajęć rozwijających uzdolnienia; 3) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych; 4) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 5) zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej – w przypadku uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych; 6) warsztatów; 7) porad i konsultacji.

14 Procedura pomocy p-p Problemy w edukacji dziecka Wniosek do dyrektora Zwołanie zespołu ds. pomocy psychologiczno- pedagogicznej Opracowanie IPET, KIPU oraz PDW Zgoda dyrektora oraz rodziców dziecka Realizowanie i dokumentowanie działań zespołu Ewaluacja Przekazanie oryginałów dokumentacji rodzicowi lub innej placówce Przechowywanie kopii dokumentacji zgodnie z obowiązującymi przepisami

15 Obowiązki nauczyciela - Prowadzenie obserwacji 1) w przedszkolu – obserwację pedagogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna); 2) w szkole – obserwację pedagogiczną, w trakcie bieżącej pracy z uczniami, mającą na celu rozpoznanie u uczniów: a) trudności w uczeniu się, w tym – w przypadku uczniów klas I–III szkoły podstawowej – ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, b) szczególnych uzdolnień; - Inicjowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej (wniosek do dyrektora) - Udzielanie pomocy uczniom (szczególnie zdolnym, zajęcia wyrównawcze) i rodzicom (spotkania, porady, szkolenia, konsultacje) - Nadzorowanie realizacji IPET lub KIPU oraz PDW - Dostosowanie pracy dydaktyczno-wychowawczej do potrzeb ucznia

16 Nauczyciel powinien dostosować metody i formy pracy z dzieckiem do jego możliwości, uwarunkowanych dysfunkcjami czy sytuacją społeczną. Wiąże się to na przykład z następującymi działaniami: dostosowaniem sposobu komunikowania się z uczniem zachowaniem właściwego dystansu wydłużeniem czasu pracy zmianą form aktywności dzieleniem materiału nauczania na mniejsze partie, zmniejszeniem liczby zadań do wykonania, zwiększeniem liczby ćwiczeń i powtórzeń materiału; częstym odwoływaniem się do konkretu; stosowaniem metody poglądowości – umożliwieniem poznawania wielozmysłowego; dostosowaniem liczby bodźców związanych z procesem nauczania zastosowaniem dodatkowych środków dydaktycznych i środków technicznych zapewnieniem uczniowi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi możliwości korzystania z nauki języków obcych na miarę jego potrzeb i możliwości; stosowaniem zróżnicowanych kart zadań do samodzielnego rozwiązania powtarzaniem reguł obowiązujących w klasie oraz jasnym wyznaczaniem granic i egzekwowaniem ich przestrzegania.

17 Procedury udzielania pomocy

18

19

20

21 Dzieci trudne – edukacja włączająca

22 Klucz do sukcesu? https://uwagi w dziennikachuwagi w dziennikach