Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
OpublikowałKatarzyna Domagała Został zmieniony 6 lat temu
1
Tekst poetycki na sprawdzianie szóstoklasisty
prezentacja dla uczniów klas szóstych
2
K.I. Gałczyński, Kronika olsztyńska fragm. (2002)
Gdy trzcina zaczyna płowieć, a żołądź większy w dąbrowie, znak, że lata złote nogi już się szykują do drogi. Lato, jakże cię ubłagać? prośbą jaką? łkaniem jakim? Tak ci pilno pójść i zabrać w walizce zieleń i ptaki? Ptaków tyle. Zieleni tyle. Lato, zaczekaj chwilę.
3
K.I. Gałczyński, Kronika olsztyńska fragm. (2002)
Osoba mówiąca w wierszu A. niecierpliwie oczekuje końca lata. B. chciałaby, żeby lato dłużej trwało. C. szykuje się do wakacyjnej podróży. D. opisuje piękno początku lata.
4
K.I. Gałczyński, Kronika olsztyńska fragm. (2002)
W których zwrotkach osoba mówiąca w wierszu zwraca się wprost do lata? A. 1, 2 i 3 B. 2 i 3 C. 1 i 3 D. 1 i 2
5
K.I. Gałczyński, Kronika olsztyńska fragm. (2002)
Co w wierszu jest znakiem odchodzącego lata? A. dużo zieleni, ptaki i słońce, B. powrót z wakacyjnej wyprawy, C. kolor trzciny i wielkość żołędzi, D. pytania i błagalne prośby. Jak powiedzieć: latem, w lecie czy w lato? By upewnić się, które formy wyrazu lato są prawidłowe, sięgniesz do słownika: A. ortograficznego, B. wyrazów bliskoznacznych, C. wyrazów obcych, D. poprawnej polszczyzny.
6
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
Z telewizorem trzeba rozważnie , Wybierać to, co naprawdę uczy. Albo to, co śmieszy. Masz w sobie bowiem własny ekran: wyobraźnię, I ją to właśnie uczyń Czarodziejką zwykłych rzeczy. Dzbanek na stole, co światłami pryska, Autobus w deszczu, lśniący niby okoń, Smuga, którą zwełnia w niebie odrzutowiec... To są również filmy, dziwne widowiska, Naciesz nimi oko, Innym to powiedz. Jedni cię obśmieją: ,,Sam widziałem... eee tam ." Inni się zadziwią: ,, On chyba poeta". A tyś po prostu fajny jest chłopaczek, Co lubi trochę mądrzej, Niż inni popatrzeć.
7
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
Wiersz jest skierowany do telewizora wyobraźni. twórcy filmowego. młodego widza.
8
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
Z wiersza wynika, że czarodziejką zwykłych rzeczy może być dziwne widowisko. film przyrodniczy. nasza wyobraźnia. ekran telewizyjny.
9
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
Z wiersza wynika, że mądrzej popatrzeć to znaczy oglądać dużo programów telewizyjnych. wyruszyć w fantastyczną podróż. napisać wiersz o zwykłych rzeczach. samemu dostrzec niezwykłość świata.
10
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
Wiersz mówi, że to, co się zauważy, mądrzej patrząc, warto zapisać w pamiętniku. zapomnieć. wspominać. przekazać komuś.
11
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
W której zwrotce występują sformułowania z języka potocznego? W pierwszej. W drugiej. W trzeciej. W żadnej.
12
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
Osoba mówiąca w wierszu nalega i nakazuje. prosi. tłumaczy i zachęca. dziwi się.
13
Stanisław Grochowiak, Telewizor (2003)
Wskaż porównanie. wyobraźnię (…) uczyń czarodziejką. autobus (…) lśniący niby okoń. a tyś (…) fajny jest chłopaczek. masz w sobie (…) własny ekran.
14
SPRAWDZIAN 2004; arkusz Chleb
Anna Kamieńska, Kamienny chleb Na oknie bochen chleba leżał napoczęty, Na liściu kapuścianym, pulchny i pęknięty. Szedł drogą głodny. Staje. Prosi gospodyni: „Dajcie mi kromkę, kromka ubytku nie czyni. Jestem głodny, od wczoraj bez chleba i wody". „A cóż to, czy chleb piekę dla czyjej wygody? Nie dam wam, ani myślę dla was wstawać z ławy! – Fuknęła gospodyni. – „Poszedł, jaki żwawy! " Za chwilę sama sobie chleb ukroić wstaje, Ale nóż w chleb nie wchodzi, krajać się nie daje. Na oknie zamiast chleba zwykły kamień leży, Choć jeszcze wczoraj ciasto rozczyniała w dzieży*. * dzieża - duże drewniane naczynie do przygotowywania ciasta na chleb
15
SPRAWDZIAN 2004; arkusz Chleb
Chleb w wierszu zamienił się w kamień, ponieważ A. leżał na oknie i sczerstwiał. B. gospodyni odmówiła go głodnemu. C. gospodyni źle rozczyniła ciasto. D. został za wcześnie napoczęty.
16
SPRAWDZIAN 2004; arkusz Chleb
Celem zamieszczonego pod wierszem przypisu jest A. wskazanie źródeł informacji zawartych w tekście. B. skomentowanie opisanych w utworze wydarzeń. C. objaśnienie znaczenia użytego w wierszu wyrazu. D. zwrócenie uwagi na poprawność zapisu wyrazu. W której zwrotce wiersza rzeczywistość przemienia się w baśń? A B C D. 5
17
A. Kamieńska, Chleb Które określenia charakteryzują gospodynię – bohaterkę wiersza? A. Uczynna, zmęczona, głodna. B. Pracowita, zapobiegliwa, uprzejma. C. Zaradna, gościnna, żwawa. D. Skąpa, nieużyta, opryskliwa.
18
A. Kamieńska, Chleb Jakie pouczenie wypływa z wiersza Anny Kamieńskiej? A. Trzeba się dzielić z potrzebującymi. B. Nie warto prosić o pomoc i wsparcie. C. Powinno się przyjmować okazaną pomoc. D. Nie należy pokazywać obcym swego dobytku.
19
E. Szelburg-Zarembina, Lipiec z pszczół kapelą (2006)
Czuwa nad ogrodem Więc mu ogrodniczka Niesie chleba z miodem. Które wersy się rymują? 2 i 4 1 i 3 2 i 3 3 i 4
20
E. Szelburg-Zarembina, Lipiec z pszczół kapelą (2006)
Co jest charakterystyczną cechą tego wiersza? Jest rozbudowaną przenośnią. Jest oparty na porównaniu. Zawiera wiele epitetów. Zawiera wyrazy dźwiękonaśladowcze.
21
Halina Szayerowa, Ostatnia lekcja (2007)
Na tej lekcji... - jak na złość! ze mną dzieje się aż coś! Niby siedzę... niby słucham ale słucham jednym uchem! Drugie ucho zaś tymczasem łowi szept dalekich lasów... Jedna noga tkwi pod stołem, zbędna jak ten w płocie kołek... Drugą moją nogę boso gdzieś do lasu... het, poniosło!... Ręka gładzi szkolną ławę... ława mnie roztkliwia prawie, a już druga ręka rwie się do szukania grzybów w lesie!
22
H. Szayerowa, Ostatnia lekcja (2007)
Które słowo najlepiej nazywa to, co odczuwa bohater wiersza? Zadowolenie Niechęć Rozdwojenie Rozleniwienie Co to znaczy słuchać jednym uchem ? A. Starać się coś usłyszeć B. Chętnie czegoś słuchać C. Słuchać nieuważnie D. Słuchać w milczeniu
23
H. Szayerowa, Ostatnia lekcja (2007)
W trzeciej zwrotce znajdujesz A. przenośnię i epitety. B. porównanie i przenośnię. C. tylko porównanie. D. tylko epitety Z której zwrotki można wywnioskować, że bohater wiersza prawdopodobnie lubi swoją szkołę? A. z pierwszej B. z przedostatniej C. z ostatniej D. z każdej
24
Joanna Kulmowa, Słońce i sosny (2008)
Zanim słońce nad wieczorem zajdzie sosen będzie się czepiało uparcie. Nie stoczy się za te sosny prędzej aż nasyci je czerwienią jak pędzle. Ruda farba po pniach igłach pocieknie. Sosny niebo pomalują jak najpiękniej. . Każdy obłok. Każdą chmurkę białą. Będzie niebo rudziało gorzało. Zwęgli się na sadze najczarniejsze. Aż je brzoza rano wiechciem liści przetrze
25
J. Kulmowa, Słońce i sosny (2008)
Wiersz jest poetyckim opisem… pożaru w lesie. zaćmienia Słońca. zachodu słońca nad lasem. całego słonecznego dnia.
26
J. Kulmowa, Słońce i sosny (2008)
W której zwrotce występuje porównanie? W pierwszej. W drugiej. W trzeciej. W ostatniej.
27
J. Kulmowa, Słońce i sosny (2008)
Przypisywanie w wierszu ludzkich zachowań słońcu oraz drzewom to epitet. porównanie. przenośnia. dźwiękonaśladownictwo.
28
J. Kulmowa, Słońce i sosny (2008)
W jakim znaczeniu zostało użyte słowo wiecheć w ostatniej zwrotce? pęk stos sterta wianek
29
J. Kulmowa, Słońce i sosny (2008)
Aby wyjaśnić znaczenie słowa gorzeć, sięgniesz do słownika: A. ortograficznego. B. języka polskiego. C. przyrodniczego. D. terminów literackich.
30
Maria Czerkawska, Czereśnie Sprawdzian próbny 2009
Przyleciał, zagwizdał szpak - zaraz powiem, co i jak: - Czereśni - wołał - czereśni nie trzeba zrywać za wcześnie, lecz w sam czas. Czerwiec w słońce je rumieni, Co dzień dodaje czerwieni raz po raz. Gdy dojrzałe, słodkie kiście zamigocą pośród liści, ja dam znak. Z dawna ptaki głoszą w pieśniach, że najlepiej na czereśniach zna się szpak.
31
M. Czerkawska, Czereśnie
W zdaniu Zaraz ci powiem, co i jak ujawnia się A. mówiący szpak B. podmiot mówiący C. rumiane czereśnie D. autorka utworu
32
M. Czerkawska, Czereśnie
Czerwiec został ukazany w wierszu jako A. malarz B. muzyk C. ogrodnik D. rolnik Określenie w sam czas oznacza, że czereśnie należy zrywać A. kiedy rozpocznie się gorące lato. B. gdy w pieśniach ogłoszą to ptaki. C. kiedy będą dojrzałe i słodkie. D. gdy poeta napisze o tym wiersz.
33
M. Czerkawska, Czereśnie
Fragment od 3. do 10. wersu jest A. opowiadaniem o sadzie B. barwnym opisem C. dialogiem szpaka i czereśni D. wypowiedzią (monologiem) szpaka Które wyrazy się nie rymują? A. szpak – jak C. rumieni – czerwieni B. czas – znak D. pieśniach – czereśniach
34
Sprawdzian próbny OPERON 2010
Danuta Wawiłow, Zapach czekolady Przyszedł do nas wujek Władek, przyniósł wielką czekoladę, z orzechami, z rodzynkami, w pięknym pudle z obrazkami. Jeśli będę grzecznie siedzieć, dadzą mi ją po obiedzie... Choć zamknięta jest szuflada, wszędzie pachnie czekolada. Układanki chcę układać - wszędzie pachnie czekolada. Gdy na nowy rower wsiadam - wszędzie pachnie czekolada. Kiedy z lalką sobie gadam - wszędzie pachnie czekolada. Czy ktoś może mi powiedzieć, kiedy będzie po obiedzie? Bo nie mogę żyć w spokoju, gdy ten zapach jest w pokoju!
35
D. Wawiłow, Zapach czekolady
Kto jest podmiotem mówiącym w wierszu? wujek B. czekolada C. dziecko D. lalka Powtarzanie słów wszędzie pachnie czekolada podkreśla nieznośny zapach unoszący się w całym domu głód osoby mówiącej i jej oczekiwanie na obiad wrażliwość podmiotu mówiącego na zapachy niecierpliwe oczekiwanie na moment otrzymania czekolady
36
D. Wawiłow, Zapach czekolady
Epitet znajdziesz w cytacie przyniósł wielką czekoladę z lalką sobie gadam będę grzecznie siedzieć zapach jest w pokoju
37
Tadeusz Kubiak, Łyżwiarka Sprawdzian 2010
Już skoczyła na lód. Już łyżwami błysnęła. Już – po lodzie jak szkło – niczym strzała pomknęła. Już jest tu, już jest tam, wzięła wiraż i hejże! śmiałym susem na wprost – niby piórko najlżejsze. Ledwie ziemi dotyka. Nie łyżwiarka, a – ptak! Tańczy w rytmie walczyka pierwszy takt, drugi takt, trzeci takt. I już znowu pomknęła, oto w lewo i – w prawo... Zgrzyta lód. Istny cud... Brawo!
38
Tadeusz Kubiak Łyżwiarka
W opisie występu łyżwiarki poeta zwraca uwagę przede wszystkim na A. kolory. B. kształty. C. dźwięki. D. ruchy. W wierszu występują porównania. Służą one przedstawieniu łyżwiarki oraz uwydatnieniu cech A. lodu. B. łyżew. C. ziemi. D. ptaka
39
Tadeusz Kubiak, Łyżwiarka
Które sformułowanie oddaje rytmiczność ruchów łyżwiarki? A. ledwie ziemi dotyka, nie łyżwiarka, a ptak B. pierwszy takt, drugi takt, trzeci takt C. śmiałym susem na wprost D. niczym strzała pomknęła Łyżwiarka wzbudza w poecie A. niechęć. B. litość. C. zachwyt. D. zawiść.
40
Jan Brzechwa, Październik Sprawdzian próbny 2011
Nad ranem jeszcze bielał szron, A oto już się dzień płomieni. I stoi mój rówieśnik – klon W pozłocie słońca i jesieni. Jastrzębie, wypatrując cel, Jak dwa przecinki tkwią w bezkresie. I resztką sił wesoły chmiel Po drzewach do nich w górę pnie się. Obłoki wolno suną wpław Jak rozsypane piórka gęsie, A w dole, popatrz – usnął staw I znieruchomiał cały w rzęsie. Nad polną drogą nagi grab Wyciąga sęki uroczyście I dźwięczy śmiech rumianych bab Odmiatających suche liście. Z moczarów, z okolicznych łąk O zmierzchu wczesny chłód przenika, I szybko spada słońca krąg W pobliskie mroki października.
41
Jan Brzechwa, Październik
Klon jest rówieśnikiem słonecznego października. podmiotu mówiącego. rumianej baby. odbiorcy wiersza. Chmiel rośnie w górę, aby: piąć się po drzewach. dosięgnąć obłoków. dosięgnąć jastrzębi. zrównać się z klonem.
42
Jan Brzechwa, Październik
W zwrocie do odbiorcy jest zawarty nakaz uważnej obserwacji przyrody. odpoczynku po całym dniu. stałej ochrony przyrody. systematycznej pracy w polu. W jednym z porównań pokazano podobieństwo obłoków do A. jastrzębi B. piórek C. liści D. przecinków.
43
Jan Brzechwa, Październik
Kiedy toczyły się przedstawione w wierszu wydarzenia? Wczesnym październikowym świtem. Przez cały październik. Późnym październikowym wieczorem. Przez jeden cały dzień.
44
Jan Brzechwa, Sum (fragm.) Sprawdzian 2011
Mieszkał w Wiśle sum wąsaty, Znakomity matematyk. Znała suma cała rzeka, Więc raz przybył lin z daleka I powiada: „Drogi panie, Ja dla pana mam zadanie, Jeśli pan tak liczyć umie, Niech pan powie, panie sumie, Czy pan zdoła w swym pojęciu, Odjąć zero do dziesięciu? Sum uśmiechnął się z przekąsem, Liczy, liczy coś pod wąsem, Wąs sumiasty jak u suma, A sum duma, duma, duma. „To dopiero mam z tym biedę – Może dziesięć? Może jeden?” Upłynęły dwie godziny, Sum z wysiłku jest już siny. Myśli, myśli: „To dopiero! Od dziesięciu odjąć zero? Żebym miał przynajmniej kredę! Zaraz, zaraz… Wiem już… Jeden! Nie! Nie jeden. Dziesięć chyba… Ach, ten lin! To wstrętna ryba!” A lin szydzi: „Panie sumie, W sumie pan niewiele umie!”
45
Jan Brzechwa, Sum Początek wiersza mówi, że sum w Wiśle
był autorytetem. budził grozę. budził wstręt. był wyśmiewany.
46
Jan Brzechwa, Sum Lin przybył do suma, bo chciał zostać matematykiem.
nauczyć się odejmować. zawrzeć znajomość z uczonym. ośmieszyć znanego matematyka.
47
Jan Brzechwa, Sum W którym zadaniu występuje taki sam problem jak w zadaniu lina? Od dwudziestu odjąć zero. Od jedenastu odjąć zero. Od dziewięciu odjąć zero. Od jednego odjąć zero.
48
Jan Brzechwa, Sum Słowa, które brzmią tak samo, ale mają różne znaczenia, są w zdaniu: Liczy, liczy coś pod wąsem. A sum duma, duma, duma. Panie sumie, w sumie pan niewiele umie. Jeśli pan tak liczyć umie, niech pan powie…
49
Czesław Janczarski, W księgarni
Przez błękitne morze biały żagiel mknie, Tam wśród marynarzy brak jest tylko mnie. I gwiazdy mrugają rozsiane jak mak, Zapraszają pewnie na kosmiczny szlak. Księgarnio, księgarnio, tu wśród czterech ścian Czuję się jak w dżungli, wśród zielonych lian. Gdy wybiorę książkę, cicho wyjdę stąd, Czeka na mnie przygód kolorowy krąg. Księgarska witryna z daleka blaskiem lśni, Wchodzę do księgarni, cicho skrzypią drzwi. Patrzą na mnie teraz w jasnym świetle lamp Indianin z okładki i wesoły tramp. Patrzy na mnie kowboj, mustang cicho rży, Łańcuch gór wysokich srebrem w słońcu lśni.
50
Czesław Janczarski, W księgarni
Podmiot mówiący w wierszu zwrócił uwagę przede wszystkim na książki o tematyce popularnonaukowej podróżniczo-przygodowej baśniowej historycznej
51
Czesław Janczarski, W księgarni
Pobyt w księgarni w tekście został porównany do przeżyć w górach B. na morzu C. w dżungli D. na szlaku Chcąc poznać kolorowy krąg przygód, należy obejrzeć lśniącą witrynę księgarni. wyjechać w wysokie góry. popływać żaglówką po morzu. kupić i przeczytać nową książkę.
52
Janusz Kondratowicz, My, kibice Sprawdzian próbny OPERON 2012
Ach, jak się czeka tego dnia, gdy sędzia gwizdkiem sygnał da, marzymy wciąż o grze jak z nut, wierzymy w jakiś cud. Funduje nam ten cały czar Nóg męskich jedenaście par. Gdy noga piłkę wprawia w ruch, W kibicach rośnie duch. Po zielonej trawie piłka goni, albo my wygramy, albo oni, albo będzie dobrze, albo będzie źle, piłka jest okrągła, a bramki są dwie. Kibicem być to żaden wstyd, emocji się przeżywa szczyt, a jak nie wyjdzie naszym gra, to jest się znowu na dnie dna. Ale w zasadzie on ma gest i gol jak padnie, krzyczy: Jeeeest! i na drużyny swojej cześć Kapelusz gotów zjeść.
53
Janusz Kondratowicz, My, kibice
Które wyrazy określają postawę i uczucia osoby mówiącej w wiersz? Neutralność i obojętność. Zaangażowanie i entuzjazm. Rozdrażnienie i gniew. Rozczarowanie i wstyd.
54
Janusz Kondratowicz, My, kibice
Osoba mówiąca w wierszu kilkakrotnie powtarza w trzeciej zwrotce słowo albo po to, aby podkreślić niepewność dotyczącą wyniku meczu. zagrzać swoją drużynę do walki. podkreślić swoją nieznajomość tematu. pokazać niezainteresowanie sportem.
55
Janusz Kondratowicz, My, kibice
Sformułowanie w kibicach rośnie duch to porównanie. przenośnia. wyraz dźwiękonaśladowczy. epitet.
56
Leopold Staff, Martwa pogoda Burza nocna (Sprawdzian 2012)
Szalała burza w nocy. Łuny, gwizdy, jęki, Turkot wozów, huk kotłów, blach łoskot, zbrój szczęki, Pioruny, grzmoty, trzaski, dudnienia, tętenty, Niby napad dzikiego najeźdźcy zawzięty. Potem wszystko ucichło. Gdy świtem wychodzę, Jest pusto i bezludnie. I tylko na drodze, Śladami po odpartych, rozgromionych zbiegach, Lśnią kałuże jak tarcze o szczerbatych brzegach.
57
Leopold Staff, Martwa pogoda Burza nocna
Co autor chce podkreślić poprzez porównanie burzy do bitwy? Grozę burzy. Odwagę rycerzy. Gwałtowność wiatru. Dzikość najeźdźców.
58
Leopold Staff, Martwa pogoda Burza nocna
Które słowa świadczą o tym, że postać mówiąca jest uczestnikiem wydarzeń? Szalała burza w nocy. Potem wszystko ucichło. Lśnią kałuże jak tarcze… Gdy świtem wychodzę…
59
Leopold Staff, Martwa pogoda Burza nocna
Autor używa wyrazów dźwiękonaśladowczych, aby: oddać atmosferę nawałnicy. scharakteryzować najeźdźców. przedstawić poranek po bitwie. opisać wygląd krajobrazu po burzy.
60
Leopold Staff, Martwa pogoda Burza nocna
W jakim znaczeniu użyto w tym wierszu słowa kocioł ? Duże naczynie do gotowania. Zagmatwana sytuacja, bałagan. Instrument podobny do bębna. Okrążenie wojsk przez nieprzyjaciela.
61
Krok mój jest marszem tanecznym, krok mój jak serce uderza,
Nurmi* Krok mój jest marszem tanecznym, krok mój jak serce uderza, Jestem zegarem oddechu, płynę w powietrzu, jak wieża. Rytm mój zespala się z ziemią, dźwięczącą bije w nią stopą, Biegnę przez świat naokoło. Ameryką i Europą. Ruch mój za ruchem nastaje, w ruchome koło się zmienia, Jestem zegarem wysiłku, jestem rekordem natchnienia. Skokiem przesadzam trybuny, mijam krzyczące stadiony, Niesie mnie wiatr moich skrzydeł, wiatr wielki i niezmożony. Skanduję tempo i wzmagam, przechodzę już do finiszu, Powiedzcie tym tłumom ludzi – niech zmilkną, niech się uciszą. Nie chcę żadnego zwycięstwa, nie chcę ich braw ani krzyku, Chcę przerwać taśmę i spocząć na starym greckim pomniku. [104 wyrazy] Kazimierz Wierzyński, Nurmi. [w:] Laur olimpijski, Warszawa 1927, s.14 – 15.
62
SPRAWDZIAN PRÓBNY OKE 2013 *Paavo Nurmi – fiński biegacz długodystansowy, jeden z najlepszych sportowców w historii światowej lekkoatletyki, dziewięciokrotny mistrz olimpijski Osobą mówiącą i bohaterem w wierszu jest A. konkretny zawodnik. B. nieznany biegacz. C. komentator sportowy. D. widz obserwujący bieg.
63
SPRAWDZIAN PRÓBNY OKE 2013 Przenośnie i porównania w pierwszej strofie wiersza podkreślają przede wszystkim A. długość biegu. B. lekkość biegu. C. przyspieszanie biegacza. D. zmęczenie biegacza.
64
SPRAWDZIAN PRÓBNY OKE 2013 Wrażenia słuchowe wywołuje u czytelnika wyraz dźwiękonaśladowczy dźwięczącą, a także epitet A. marsz taneczny. B. krzyczące stadiony. C. stary pomnik. D. tłumy ludzi.
65
SPRAWDZIAN PRÓBNY OKE 2013 Sytuację bohatera wiersza i uczucia z nią związane oddaje związek wyrazów A. mieć skrzydła u ramion. B. wyrwać się spod czyichś skrzydeł. C. podciąć komuś skrzydła. D. schronić się pod czyjeś skrzydła.
66
SPRAWDZIAN PRÓBNY OKE 2013 Z ostatniej strofy wynika, że dla bohatera wiersza najważniejsze w biegu jest A. zwycięstwo w zawodach. B. bicie rekordów. C. uznanie publiczności. D. zyskanie sławy.
67
SPRAWDZIAN 2013, Józef Ratajczak, Słowa ze słownika (fragm.)
Uciekły słowa ze słownika. Wszędzie je teraz spotykam. Słowo „krzesło” stoi przy stole. Ma cztery nogi. Słowo „pociąg” wjechało na stację. Gotowe do drogi. Słowo „kwiat” znowu kwitnie i więdnie na nowo. Do słowa „niebo” leci „ptak” – inne, skrzydlate słowo. Wracają zmęczone słowa do słownika. Układam je ciasno na stronie i książkę do snu zamykam. Leżą więc cicho w bardzo grubym tomie słowa dawne, dziwne, znane bardzo dobrze i nieznajome. Mają skrzydła, nogi, płatki, korony albo koła i ruszają ze swoich miejsc na wszystkie strony, gdy tylko je ktoś zawoła. Józef Ratajczak, Pierwsze wiersze, Poznań 1983
68
SPRAWDZIAN 2013 W których zwrotkach ujawnia się podmiot mówiący w wierszu? A. Pierwszej i drugiej. B. Pierwszej i trzeciej. C. Drugiej i ostatniej. D. Trzeciej i ostatniej. To, co dzieje się ze słowami, które uciekły ze słownika, zależy od ich A. pierwszej litery. B. pisowni. C. brzmienia. D. znaczenia.
69
SPRAWDZIAN 2013 Któremu wyrażeniu epitet nadał znaczenie przenośne?
A. skrzydlate słowo B. na wszystkie strony C. dawne słowa D. ze swoich miejsc Wskaż określenia o przeciwstawnym znaczeniu. A. dawne i dziwne B. dziwne i nieznajome C. znane i dawne D. nieznajome i znane
70
NA CO WARTO ZWRÓCIĆ UWAGĘ?
Budowa wiersza - zwrotka, wers liczba zwrotek rymy rytm refren
71
NA CO WARTO ZWRÓCIĆ UWAGĘ?
Kim jest bohater wiersza? Kim jest osoba mówiąca w wierszu? Do kogo zwraca się osoba mówiąca? W której zwrotce ujawnia swoją obecność? Odczucia bohatera (np. co lubi?); emocje Poetyckim opisem czego jest wiersz? Rozpoznawanie środków poetyckich Wyjaśnianie ich funkcji, celu użycia
Podobne prezentacje
© 2025 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.