Zadania administracji w czasie klęsk żywiołowych

Prezentacja na temat: "Zadania administracji w czasie klęsk żywiołowych"— Zapis prezentacji:

1 Zadania administracji w czasie klęsk żywiołowych
Zadania administracji w czasie klęsk żywiołowych. Dekret o świadczeniach w związku ze zwalczaniem klęski żywiołowej, ustawa o stanie klęski żywiołowej.

2 Model organizacji powiadamiania i reagowania

3 STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ
W przypadku np. poważnych katastrof naturalnych ogłoszony może być stan klęski żywiołowej. Stan klęski wprowadza się na czas oznaczony, niezbędny dla zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia, nie dłuższy niż 30 dni. To rada ministrów, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić stan klęski żywiołowej z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego wojewody

4 W czasie stanu klęski żywiołowej działaniami prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia kierują: • wójt (burmistrz, prezydent miasta) - jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono tylko na obszarze gminy, • starosta - jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono na obszarze więcej niż jednej gminy wchodzącej w skład powiatu, • wojewoda - jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono na obszarze więcej niż jednego powiatu wchodzącego w skład województwa, • minister właściwy do spraw wewnętrznych lub inny minister, do zakresu działania którego należy zapobieganie skutkom danej klęski żywiołowej lub ich usuwanie, a w przypadku wątpliwości co do właściwości ministra lub w przypadku gdy właściwych jest kilku ministrów - minister wyznaczony przez prezesa Rady Ministrów - jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzono na obszarze więcej niż jednego województwa.

5 Zadania Wójta/Burmistrza/Prezydenta Miasta w sprawach zarządzania kryzysowego
kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie gminy; realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego, w tym: realizacja zaleceń do gminnego planu reagowania kryzysowego, opracowywanie i przedkładanie staroście do zatwierdzenia gminnego planu reagowania kryzysowego; zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia; wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania gmin i gmin o statusie miasta; przeciwdziałanie skutkom zdarzeń o charakterze terrorystycznym; realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.

6 Wójt, burmistrz, prezydent miasta zapewnia na obszarze gminy (miasta) realizację następujących zadań: Do pomocy w realizacji poniższych zadań może powołać gminne centrum zarządzania kryzysowego 1) pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji na potrzeby zarządzania kryzysowego; 2) współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej; 3) nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności; 4) współpracę z podmiotami realizującymi monitoring środowiska; 5) współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne; 6) realizację zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa.

7 Zadania starosty w sprawach zarządzania kryzysowego:
kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie powiatu; realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego, w tym: opracowywanie i przedkładanie wojewodzie do zatwierdzenia powiatowego planu reagowania kryzysowego, realizacja zaleceń do powiatowych planów reagowania kryzysowego, wydawanie organom gminy zaleceń do gminnego planu reagowania kryzysowego, zatwierdzanie gminnego planu reagowania kryzysowego; zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia; wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania powiatów i miast na prawach powiatu; przeciwdziałanie skutkom zdarzeń o charakterze terrorystycznym; realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.

8 Powoływane przez staroste powiatowe centra zarządzania kryzysowego (PZZK) wykonują zadania:
pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji na potrzeby zarządzania kryzysowego; współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej; nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności; współpraca z podmiotami realizującymi monitoring środowiska; współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne; dokumentowanie działań podejmowanych przez centrum; realizacja zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa; pełnienie całodobowego dyżuru lekarza koordynatora ratownictwa medycznego, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 i art. 29 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz. 1410)

9 Zadania wojewody w sprawach zarządzania kryzysowego:
kierowanie działaniami związanymi z monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie województwa; realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego, w tym: wydawanie starostom zaleceń do powiatowych planów reagowania kryzysowego, zatwierdzanie powiatowych planów reagowania kryzysowego, przygotowywanie i przedkładanie do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych wojewódzkiego planu reagowania kryzysowego, realizacja wytycznych do wojewódzkich planów reagowania kryzysowego; zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia; wnioskowanie o użycie pododdziałów lub oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do wykonywania zadań, wykonywanie przedsięwzięć wynikających z dokumentów planistycznych wykonywanych w ramach planowania operacyjnego realizowanego w województwie; zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym; realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej, w tym przygotowywanie i przedkładanie Centrum wojewódzkiego planu ochrony infrastruktury krytycznej; wykonywanie zadań z wykazu przedsięwzięć NSPK (Narodowy System Pogotowia Kryzysowego)

10 Powoływane przez wojewodów wojewódzkie centra zarządzania kryzysowego (WZZK) wykonują zadania
1) pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji na potrzeby zarządzania kryzysowego; 2) współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej; 3) nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności; 4) współpraca z podmiotami realizującymi monitoring środowiska; 5) współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne; 6) dokumentowanie działań podejmowanych przez centrum; 7) realizacja zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa; 8) pełnienie całodobowego dyżuru lekarza koordynatora ratownictwa medycznego,o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 i art. 29 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. Nr 191, poz.1410).

11 Zarządzanie kryzysowe na poziomie centralnym
Przy Radzie Ministrów tworzy się Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego (RZZK), jako organ opiniodawczo-doradczy właściwy w sprawach inicjowania i koordynowania działań podejmowanych w zakresie zarządzania kryzysowego. W skład RZZK wchodzą: Prezes Rady Ministrów - przewodniczący; Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw wewnętrznych - zastępcy przewodniczącego; Minister Spraw Zagranicznych; Minister Koordynator Służb Specjalnych - jeżeli został powołany W przypadkach niecierpiących zwłoki zarządzanie kryzysowe sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych, zawiadamiając niezwłocznie o swoich działaniach Prezesa Rady Ministrów.

12 Zadania Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowgo
1) przygotowywanie propozycji użycia sił i środków niezbędnych do opanowania sytuacji kryzysowych; 2) doradzanie w zakresie koordynacji działań organów administracji rządowej, instytucji państwowych i służb w sytuacjach kryzysowych; 3) opiniowanie sprawozdań końcowych z działań podejmowanych w związku z zarządzaniem kryzysowym; 4) opiniowanie potrzeb w zakresie odtwarzania infrastruktury lub przywrócenia jej pierwotnego charakteru; 5) opiniowanie i przedkładanie do zatwierdzenia Radzie Ministrów krajowego planu reagowania kryzysowego; 6) opiniowanie i przedkładanie do zatwierdzenia Radzie Ministrów krajowego i wojewódzkich planów ochrony infrastruktury krytycznej; 7) opiniowanie projektów zarządzeń Prezesa Rady Ministrów dotyczących wykazu przedsięwzięć NSPK; 8) opiniowanie projektów decyzji Rady Ministrów dotyczących wprowadzania przedsięwzięć z wykazu przedsięwzięć NSPK; 9) organizowanie współdziałania ze związkami ochotniczych straży pożarnych w sytuacjach kryzysowych.

13 RZĄDOWE CENTRUM BEZPIECZEŃSTWA
Do podstawowych zadań RCB należy dokonywanie pełnej analizy zagrożeń, w oparciu o dane uzyskiwane ze wszystkich możliwych „ośrodków kryzysowych" funkcjonujących w ramach administracji publicznej oraz w oparciu o dane od partnerów międzynarodowych. Ponadto do zadań RCB należy opracowywanie optymalnych rozwiązań pojawiających się sytuacji kryzysowych, a także koordynowanie przepływu informacji o zagrożeniach. Pozostałe zadania Rządowego Centrum Bezpieczeństwa to: stworzenia katalogu zagrożeń, monitorowanie zagrożeń w kraju i poza jego granicami, uruchamianie procedur zarządzania kryzysowego na poziomie krajowym, realizacja zadań planistycznych i programowych z zakresu zarządzania kryzysowego i ochrony infrastruktury krytycznej, nadzór nad spójnością procedur reagowania kryzysowego, organizowanie i prowadzenie szkoleń i ćwiczeń z zakresu zarządzania kryzysowego, realizacja zadań z zakresu przeciwdziałania, zapobiegania i likwidacji skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym, współpraca międzynarodowa, szczególnie z NATO i UE w ramach zarządzania kryzysowego. RCB zapewnia również prezesowi Rady Ministrów, Radzie Ministrów oraz Rządowemu Zespołowi Zarządzania Kryzysowego niezbędne wsparcie w procesie podejmowania decyzji szeroko rozumianego bezpieczeństwa, poprzez dostarczania merytorycznych opracowań i analiz.

14 Dodatkowe służby zobowiązane uczestniczyć w zapobieganiu lub usuwaniu skutków klęski żywiołowej:
Państwowa Straż Pożarna i inne jednostki ochrony przeciwpożarowej, Policja, jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, dyspozytorzy medyczni i centra powiadamiania ratunkowego, jednostki ochrony zdrowia, Straż Graniczna, Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa oraz inne właściwe w tych sprawach państwowe urzędy, agencje, inspekcje, straże i służby. W czasie stanu klęski żywiołowej, jeżeli użycie innych sił i środków jest niemożliwe lub niewystarczające, minister obrony narodowej może przekazać do dyspozycji wojewody, na którego obszarze działania występuje klęska żywiołowa, pododdziały lub oddziały wojska, wraz ze skierowaniem ich do wykonywania zadań związanych z zapobieżeniem skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięciem

15 Podstawowe przepisy prawne w zakresie zarządzania kryzysowego, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, ochrony przeciwpowodziowej i przeciwpożarowej oraz zapobiegania nadzwyczajnym zagrożeniom w powiecie i gminie, zawierają n/w akty normatywne: Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz.U , z póź. zm.), oraz wydane na podstawie art. 12 ust. 5 tej ustawy:  rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu tworzenia gminnego zespołu reagowania, powiatowego i wojewódzkiego zespołu reagowania kryzysowego oraz Rządowego Zespołu Koordynacji Kryzysowej i ich funkcjonowania (Dz.U ); Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tj. -Dz.U ), Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. (tj. - Dz.U ), Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. - Dz.U ).

16 Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002r. o stanie klęski żywiołowej
KLĘSKA ŻYWIOŁOWA – rozumie się przez to katastrofę naturalną lub awarię techniczną, których skutki zagrażają życiu lub zdrowiu dużej liczby osób, mieniu w wielkich rozmiarach albo środowisku na znacznych obszarach, a pomoc i ochrona mogą być skutecznie podjęte tylko przy zastosowaniu nadzwyczajnych środków, we współdziałaniu różnych organów i instytucji oraz specjalistycznych służb i formacji działających pod jednolitym kierownictwem STAN KLĘSKI ŻYWIOŁOWEJ jest stanem wywołanym wskutek działania tzw. sił wyższych np. przyrody. Stan klęski żywiołowej wprowadza Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, które powinno zawierać: Przyczyny Datę wprowadzenia Obszar Czas trwania Rodzaje zastosowanych ograniczeń wolności i praw człowieka

17 Przykłady ograniczeń, które mogą zostać wprowadzone na czas klęski żywiołowej
Zawieszenie działalności określonych przedsiębiorstw Nakaz lub zakaz przebywania na określonym obszarze oraz przebywania w określonych obiektach Nakaz ewakuacji z ustalonych miejsc, obszarów, obiektów Poddanie się obowiązkowym badaniom lekarskim, leczeniu, szczepieniu ochronnym oraz stosowaniu innych środków do zwalczania chorób zakaźnych Obowiązek poddania się kwarantannie Dokonanie przymusowych rozbiórek budynków lub obiektów budowlanych

18 Dekret o świadczeniach w celu zwalczaniu klęsk żywiołowych z dnia 23 kwietnia 1953 roku
Świadczenia osobiste i rzeczowe dla celów zorganizowanej akcji społecznej polegają na: 1) udzielaniu pierwszej pomocy osobom, które uległy nieszczęśliwym wypadkom, 2) udostępnieniu pomieszczenia poszkodowanym na czas niezbędny dla udzielenia pierwszej pomocy i schronienia, 3) przyjęciu na przechowanie i pilnowaniu mienia poszkodowanych, 4) zabezpieczeniu zagrożonego inwentarza żywego (dostarczenie paszy i pomieszczenia), 5) pełnieniu warty w celu zapobieżenia rozszerzaniu się klęsk:i, 6) wykonywaniu określonych robót, 7) dostarczeniu narzędzi potrzebnych przy prowadzeniu akcji, 8) dostarczeniu środków przewozowych wraz z niezbędnym inwentarzem pociągowym.

19 Konsekwencje braku wykonania oowiązku świadzeń
1. Kto nie wykonuje ciążącego na nim obowiązku świadczeń przewidzianych w niniejszym dekrecie - podlega karze pracy poprawczej do jednego miesiąca lub grzywny do zł. 2. Orzekanie następuje w trybie postępowania kurno-administracyjnego.

20 Bibliografia DEKRET z dnia 23 kwietnia 1953 r. O świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. O zarządzaniu kryzysowym Źródła internetowe: ( )