Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
OpublikowałEugeniusz Kamiński Został zmieniony 8 lat temu
2
Podstawy prawne i najważniejsze dokumenty Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie sztuki Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 11 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 30 października 2015 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora Komunikat nr 4⁄2014 Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych Komunikat nr 6⁄2011 Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych Wzór wniosku Wzór autoreferatu Komunikat nr 3⁄2012 Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych Wzór oświadczenia współautora Wykaz dorobku habilitacyjnego (dla różnych obszarów nauki)
3
Kto może zostać dopuszczony do postępowania habilitacyjnego? Art. 16. Ustawy z dnia 14 marca 2003 r. 1.Do postępowania habilitacyjnego może zostać dopuszczona osoba, która posiada stopień doktora oraz osiągnięcia naukowe lub artystyczne, uzyskane po otrzymaniu stopnia doktora, stanowiące znaczny wkład autora w rozwój określonej dyscypliny naukowej lub artystycznej oraz wykazuje się istotną aktywnością naukową lub artystyczną. 2. Osiągnięcie, o którym mowa w ust. 1, może stanowić: 1) dzieło opublikowane w całości lub w zasadniczej części, albo jednotematyczny cykl publikacji; 2) zrealizowane oryginalne osiągnięcie projektowe, konstrukcyjne, technologiczne lub artystyczne; 3) część pracy zbiorowej, jeżeli opracowanie wydzielonego zagadnienia jest indywidualnym wkładem osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego.
4
Wg rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego (Dz. Ust. 196, poz. 1165) kryteria oceny obejmują: Kryteria oceny osiągnięć (1) Osiągnięcia naukowo-badawcze Dorobek dydaktyczny i popularyzatorski oraz współpracę międzynarodową
5
Kryteria oceny osiągnięć (2) § 3. Kryteria oceny w zakresie osiągnięć naukowo-badawczych habilitanta obejmują: 2) w obszarze nauk społecznych - autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR) lub na liście European Reference Index for the Humanities (ERIH) 4) w obszarze nauk technicznych: autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych w czasopi- smach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR); autorstwo zrealizowanego oryginalnego osiągnięcia projektowego, konstrukcyjnego lub technologicznego; udzielone patenty międzynarodowe lub krajowe. - oraz kryteria określone w § 4. Zgodnie za Rozporządzeniem MNiSW z dnia 1 września 2011
6
Kryteria oceny osiągnięć (2) § 4. Kryteria oceny w zakresie osiągnięć naukowo-badawczych habilitanta we wszystkich obszarach wiedzy obejmują: 1) autorstwo lub współautorstwo monografii, publikacji naukowych w czasopismach międzynarodowych lub krajowych innych niż znajdujące się w bazach lub na liście, o których mowa w §3, dla danego obszaru wiedzy; 2) autorstwo lub współautorstwo odpowiednio dla danego obszaru: opracowań zbiorowych, katalogów zbiorów, dokumentacji prac badawczych, ekspertyz, utworów i dzieł artystycznych; 3) sumaryczny impact factor publikacji naukowych według listy Journal Citation Reports (JCR), zgodnie z rokiem opublikowania; 4) liczbę cytowań publikacji według bazy Web of Science (WoS); 5) indeks Hirscha opublikowanych publikacji według bazy Web of Science (WoS); 6) kierowanie międzynarodowymi lub krajowymi projektami badawczymi lub udział w takich projektach; 7) międzynarodowe lub krajowe nagrody za działalność odpowiednio naukową albo artystyczną; 8) wygłoszenie referatów na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych.
7
Kryteria oceny osiągnięć (3) § 5. Kryteria oceny w zakresie dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz współpracy międzynarodowej habilitanta we wszystkich obszarach wiedzy obejmują: 1) uczestnictwo w programach europejskich i innych programach międzynarodowych lub krajowych; 2) udział w międzynarodowych lub krajowych konferencjach naukowych lub udział w komitetach organizacyjnych tych konferencji; 3) otrzymane nagrody i wyróżnienia; 4) udział w konsorcjach i sieciach badawczych; 5) kierowanie projektami realizowanymi we współpracy z naukowcami z innych ośrodków polskich i zagranicznych, a w przypadku badań stosowanych we współpracy z przedsiębiorcami; 6) udział w komitetach redakcyjnych i radach naukowych czasopism;
8
Kryteria oceny osiągnięć(4) 7) członkostwo w międzynarodowych lub krajowych organizacjach i towarzystwach naukowych; 8) osiągnięcia dydaktyczne i w zakresie popularyzacji nauki lub sztuki; 9) opiekę naukową nad studentami i lekarzami w toku specjalizacji; 10) opiekę naukową nad doktorantami w charakterze opiekuna naukowego lub promotora pomocniczego, z podaniem tytułów rozpraw doktorskich; 11) staże w zagranicznych lub krajowych ośrodkach naukowych lub akademickich; 12) wykonanie ekspertyz lub innych opracowań na zamówienie organów władzy publicznej, samorządu terytorialnego, podmiotów realizujących zadania publiczne lub przedsiębiorców; 13) udział w zespołach eksperckich i konkursowych; 14) recenzowanie projektów międzynarodowych lub krajowych oraz publikacji w czasopismach międzynarodowych i krajowych.
9
Wykaz osiągnieć Forma prezentacji osiągnieć jest określona w Komunikacie 3/2012 Nauki społeczne Nauki techniczne (w tym ekonomia)
10
Omówienie wybranych osiągnięć (1) Jednotematyczność cyklu Wkład we współautorstwo Liczba cytowań publikacji według bazy Web of Science Indeks Hirscha
11
Omówienie wybranych osiągnięć (2) Jednotematyczność cyklu Wiele problemów przysparza interpretacja tego, czym jest jednotematyczny cykl. W komentarzu do Ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowych można przeczytać: O jednotematycznym cyklu publikacji powinno się mówić wówczas, gdy publikacje zostały przygotowane na z góry ustalony temat i ukazują się w sposób, który można określić jako cykliczny. Nie jest zatem jednotematycznym cyklem publikacji zbiór publikacji, któremu autor ex post przypisał określony temat – nawet temat bardziej jednoznaczny niż „wybrane zagadnienia” czy też „studia z zakresu”.
12
Omówienie wybranych osiągnięć (3) Wkład we współautorstwo § 2. (Rozp. MNiSW z 01 września 2011) Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o współautorstwie, należy przez to rozumieć indywidualny, precyzyjnie określony przez habilitanta, w tym także procentowo, jego wkład w autorstwo.
13
Omówienie wybranych osiągnięć (4) Liczba cytowań publikacji według bazy Web of Science Dostęp do bazy WoS dla pracowników SGGW możliwy jest z każdego komputera na Uczelni: apps.webofknowledge.com
14
Omówienie wybranych osiągnięć (5) Liczba cytowań publikacji według bazy Web of Science Przy wyszukiwaniu należy zwrócić uwagę na wyszukiwanie danych bez autocytowań oraz należy upewnić się, że jest to praca mojego autorstwa. Indeks Hirscha
15
Omówienie wybranych osiągnięć (6) Indeks h (Hirscha) – (ang. h-index) – wg Wikipedii: współczynnik wprowadzony w 2005 roku przez J. Hirscha określający wagę i znaczenie wszystkich prac naukowych danego autora, charakteryzujący jego całkowity dorobek, a nie tylko znaczenie jednej poszczególnej pracy, co czyni zwykły indeks cytowań. Indeks h jest zdefiniowany jako liczba prac naukowych (publikacji), które uzyskały liczbę cytowań równą lub większą od h. Hirsch stwierdził, że prace naukowe laureatów nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w ciągu ostatnich 20 lat uzyskiwały indeks h mieszczący się najczęściej pomiędzy 35 a 39. Krytycy indeksu wskazują na fakt, że jest on ograniczony liczbą publikacji i dyskryminuje naukowców o krótkiej, lecz błyskotliwej karierze naukowej. Przykładowo indeks h dla Evariste Galois (francuski matematyk z XIX w. – rozwój algebry) jest równy 2. Indeks Hirscha – h-index
16
Omówienie wybranych osiągnięć (7) Index h z wykresu publikacji z malejącą liczbą cytowań Źródło: Wikipedia Indeks Hirscha – h-index
17
Jednym ze sposobów oceny jakości tekstów naukowych jest ilość ich cytowań. Nie jest to najlepsza miara (można bowiem cytować też teksty kiepskie), aczkolwiek lepsza niż liczba publikacji (ilość a jakość), a także – niż różnego rodzaju parametryzacje ministerialne. W naukach ścisłych i przyrodniczych od kilku lat (też w Polsce) wykorzystuje się w tym celu tzw. indeks Hirscha, który jest prostą (i przez to niekoniecznie najlepszą) miarą oceny dorobku naukowego. Stosowany jest jednak często. Indeks Hirscha opiera się na formule, że jego wartość równa h dla danej osoby oznacza, że N tekstów autorstwa tej osoby było cytowanych przynajmniej h razy, a każdy pozostały tekst (N-h) miał nie więcej niż h cytowań. Innymi słowy h=10 oznacza, że dany autor opublikował 10 tekstów, z których każdy był cytowany minimum 10 razy. W ten sposób bada się skumulowany wpływ danego autora patrząc zarówno na ilość opublikowanych tekstów oraz na ich „docenienie” przez środowisko w formie cytowań. Eliminowane są jednak przypadki, gdzie autor zasłynął np. jedynie jedną publikacją za to przytoczoną 100 razy (wtedy h byłoby równe 1) Omówienie wybranych osiągnięć (8)
18
Wielkość H zależy więc od dwóch czynników: liczby publikacji liczby cytowań. Jak obliczyć indeks Hirscha? (1) Sześć sposobów wyliczania indeksu H [za: http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/jak-obliczyc-indeks-h/]: baza ISI Web of Knowledge (WoS) Rozporządzenie MNiSW (dostęp z SGGW, tylko artykuły z listy JCR) baza SCOPUS (płatna) program „Publish or Perish” (nakładka na Google Scholar) uwzględnia znacznie więcej niż WoS Google Scholar Citation (problemy: nazwiska, auto-cytowania) wtyczka do Firefoxa: Scholar H-Index Calculator Scholarometer Można też wyliczyć samodzielnie i udokumentować.
19
Jak obliczyć indeks Hirscha? (2) Google Scholar to bezpłatna wyszukiwarka Google zaprojektowana do przeszukiwania baz danych publikacji naukowych (oraz patentowych) W porównaniu do konkurentów (np. odpłatnych „Web of Science” czy „Scopus”) zawiera więcej publikacji, w tym również w językach narodowych, a nie głównie w j. angielskim, oraz książki Jest ona uznawana za jedną z najbardziej wiarygodnych baz informacji o publikacjach naukowych na świecie Choć największa, nie obejmuje wszystkich publikacji: „schowane” na półce peryferyjnej biblioteki mają małe szanse na bycie zacytowanymi, a przez to zindeksowanymi w tej bazie danych (odpowiedzialność wydawcy) Uwzględnia zatem te publikacje, o których informacje są dostępne dla wszystkich na świecie, a nie tylko dla tych, którzy mają dostęp do polskich bibliotek Przeszukiwanie, nawet przy użyciu PoP, nie jest łatwe – identyczne imiona i nazwiska, podział na dziedziny nauk nie rozwiązuje problemu, bo duża część publikacji zawartych w Google Scholar nie jest zaklasyfikowana do „Biznesu, administracji, finansów i ekonomii” czy „nauk społecznych” (i nie jest przyporządkowana żadnej z dziedzin nauki)
20
Postępowanie habilitacyjne – krok po kroku Jak więc wygląda postępowanie habilitacyjne – krok po kroku
21
Postępowanie habilitacyjne – krok po kroku (1) 1.Postępowanie habilitacyjne wszczyna się na wniosek osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego, skierowany wraz z autoreferatem do Centralnej Komisji. 2.Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora habilitowanego wskazuje we wniosku jednostkę organizacyjną posiadającą uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego, wybraną do przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego. 3.W przypadku gdy rada jednostki organizacyjnej wskazanej przez wnioskodawcę nie wyrazi zgody na przeprowadzenie postępowania habilitacyjnego, postępowanie prowadzi jednostka organizacyjna posiadająca uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego wyznaczona przez Centralną Komisję. 4.Centralna Komisja w terminie 7 dni dokonuje oceny formalnej wniosku. W przypadku uznania wniosku za niekompletny lub nieodpowiadający wymogom ustawy Centralna Komisja wzywa do jego uzupełnienia, wskazując sposób i wyznaczając termin uzupełnienia wniosku.
22
Postępowanie habilitacyjne – krok po kroku (2) 5.Centralna Komisja w terminie 6 tygodni od dnia otrzymania wniosku spełniającego wymagania formalne powołuje komisję habilitacyjną w celu przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego. Komisja składa się z: 1) czterech członków o uznanej renomie naukowej, w tym międzynarodowej, w tym przewodniczącego i dwóch recenzentów, wyznaczonych przez Centralną Komisję spoza jednostki, 2) trzech członków o uznanej renomie naukowej, w tym międzynarodowej, w tym sekretarza i recenzenta, wyznaczonych przez jednostkę. 6.W terminie nie dłuższym niż sześć tygodni od dnia powołania komisji habilitacyjnej recenzenci, o których mowa w ust. 5, oceniają czy osiągnięcia naukowe wnioskodawcy spełniają kryteria określone w art. 16 ustawy i przygotowują recenzje.
23
Postępowanie habilitacyjne – krok po kroku (3) 7.Po przedstawieniu recenzji i zapoznaniu się z autoreferatem członkowie komisji habilitacyjnej w głosowaniu jawnym podejmują uchwałę zawierającą opinię w sprawie nadania lub odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego. 8.Głosowanie, na wniosek osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego, przeprowadza się w trybie tajnym. 9.W szczególnych przypadkach, uzasadnionych wątpliwościami komisji habilitacyjnej dotyczącymi dokumentacji osiągnięć naukowych, komisja może przeprowadzić z wnioskodawcą rozmowę o jego osiągnięciach i planach naukowych. 10. Komisja habilitacyjna w terminie 21 dni od dnia otrzymania recenzji przedkłada radzie jednostki organizacyjnej uchwałę zawierającą opinię w sprawie nadania lub odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego, wraz z uzasadnieniem i pełną dokumentacją postępowania habilitacyjnego, w tym recenzjami osiągnięć naukowych. Na podstawie tej opinii rada jednostki organizacyjnej, w terminie miesiąca, podejmuje uchwałę o nadaniu lub odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego.
24
Postępowanie habilitacyjne – krok po kroku (4) 11. Rada jednostki organizacyjnej zamieszcza na stronie internetowej wniosek osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego wraz z autoreferatem, informację o składzie komisji habilitacyjnej, harmonogram przebiegu postępowania oraz uchwałę o nadaniu lub odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego, wraz z uzasadnieniem. 12. Rozbieżność pomiędzy opiniami komisji habilitacyjnej a uchwałami rady jednostki organizacyjnej, po przeprowadzeniu przez Centralną Komisję postępowania wyjaśniającego, mogą stanowić przesłankę do działań Centralnej Komisji, o których mowa w art. 9 ust. 1–3 ustawy. CK może: 1) ograniczyć uprawnienie przez zobowiązanie jednostki organizacyjnej do przedstawiania Centralnej Komisji do zatwierdzenia każdej uchwały o nadaniu stopnia doktora lub doktora habilitowanego; 2) zawiesić uprawnienie na czas określony, nie dłuższy niż trzy lata; 3) cofnąć uprawnienie.
25
Lektura postępowań na www.ck.gov.pl Na stronie www.ck.gov.pl znajdziemy listę zarówno rozpoczętych jak i zakończonych postępowań habilitacyjnych z każdej dziedzinywww.ck.gov.pl Postępowanie trwające Postępowanie zakończone
26
Lektura postępowań na www.ck.gov.pl Autoreferaty mają zwykle około 30-40 stron, zdarzają się także 8 stronicowe jak i 100 stronicowe. W nauk ekonomicznych zdecydowanie częściej podstawowym osiągnieciem jest monografia W naukach technicznych jako osiągnięcie bardzo często jest przedstawiany jednotematyczny cykl publikacji Wielu recenzentów zwraca uwagę na dbałość w przygotowaniu dokumentacji tj. udokumentowanie osiągnieć – artykuły, wystąpienia konferencyjne, oświadczenia współautorów, współpraca zagraniczna, granty naukowe itp. W naukach technicznych niski indeks H i niewielka cytowalność jest często źle odbierana u habilitanta (w naukach ekonomicznych ma to drugorzędne znaczenie) W naukach technicznych publikacje wielo-autorskie są dobrze widziane Zdarzają się ciekawostki: habilitant posiada skromny dorobek (bez IF czy w jęz. ang.), ale recenzenci są zachwyceni i wydają opinię pozytywną habilitant posiada duży dorobek, ale recenzenci widzą minusy i wydają opinię negatywną (problemem może być zbyt szeroko ujęty jednotematyczny cykl, indeks H poniżej 5-6 w naukach technicznych)
27
Dziękuję za uwagę
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.