Zarzut [środek obrony przed postępowaniem egzekucyjnym lub postępowaniem zabezpieczającym] Materiały pomocnicze Prawo egzekucyjne SNA 2 stopnia, II rok, grupa 4 i 5, rok akademicki 2015-2016, semestr zimowy mgr Marcin Rudnicki

Informacje wstępne zarzut stanowi środek zaskarżenia służący zobowiązanemu do obrony przed postępowaniem egzekucyjnym lub zabezpieczającym zasadniczo zarzut przysługuje w fazie wszczęcia postępowania zarzut winien odpowiadać wymogom formalnym podania oraz zawierać określenie podstawy zarzutu

Termin na wniesienie zarzutu Termin do wniesienia zarzutu wynosi siedem dni od dnia doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego. Organ egzekucyjny lub egzekutor, przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony Art. 3 p.e.w.a. Tytuł wykonawczy zawiera pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie 7 dni prawie zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego Art. 27 § 1 pkt 9 p.e.w.a.

Podstawy zarzutu – art. 33 § 1 p.e.w.a. Podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być: 1) wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku; 2) odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej; 3) określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4; 4) błąd co do osoby zobowiązanego; 5) niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym; 6) niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego; 7) brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1; 8) zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego; 9) prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny; 10) niespełnienie w tytule wykonawczym wymogów określonych w art. 27, a w zagranicznym tytule wykonawczym - wymogów określonych w art. 102 ustawy o wzajemnej pomocy. Podstawy w egzekucji szczególnych należności pieniężnych – art. 33 § 2 p.e.w.a. Stanowisko wierzyciela w kwestii zarzutów – art. 34 § 1 p.e.w.a.

Dewolutywność zarzutu  zarzut jest niedewolutywnym środkiem zaskarżenia Art. 27 § 1 pkt 9 p.e.w.a. Tytuł wykonawczy zawiera pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie 7 dni prawie zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego

Moc zarzutu Art. 35 p.e.w.a. § 1. Zgłoszenie przez zobowiązanego zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej na podstawie art. 33 § 1 pkt 1-7, 9 i 10 zawiesza postępowanie egzekucyjne do czasu wydania ostatecznego postanowienia w przedmiocie zgłoszonego zarzutu, o ile wierzyciel po otrzymaniu zarzutu nie wystąpi z uzasadnionym wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego. § 2. W okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny może dokonać na podstawie tytułu wykonawczego zabezpieczenia na wniosek wierzyciela lub z urzędu. § 3. Jeżeli w toku postępowania egzekucyjnego wystąpiono o pomoc do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego z wnioskiem o odzyskanie należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 i 9, organ egzekucyjny informuje to państwo o okolicznościach, o których mowa w § 1. § 4. W przypadku określonym w § 3 organ egzekucyjny może, z urzędu lub na wniosek wierzyciela, wystąpić z wnioskiem o podjęcie środków zabezpieczających należności pieniężne na zasadach określonych w ustawie o wzajemnej pomocy lub z uzasadnionym wnioskiem o dalsze odzyskiwanie tych należności

Rozpoznanie zarzutu Rozpoznanie zarzutu następuje w formie: postanowienia, na które przysługuje zażalenie Postanowienie o niedopuszczalności zarzutu Postanowienie w sprawie uznania zarzutów w całości lub w części Postanowienie w sprawie odmowy uznania zarzutów