METAFORA obiekt / assamblage / collage materiałowy / rzeźba multimedialna / przedmiot surrealistyczny

METAFORA (przenośnia) – jest ona zespołem słów, w którym znaczenie jednych zostaje niejako przeniesione na znaczenie pozostałych; znaczenie przenośne jest różne od dosłownego, np.: „noszę w sercu Twój obraz”, „las rąk”, „kamienny sen”

Wiktor Górka, Kabaret ( Liza Minelli, Michael York )

Wiktor Górka, offset, 1961

Picasso – głowa byka

Sytuacja przedmiotu w sztuce XX w: -przedmiot surrealistyczny -przedmiot dadaistyczny -przedmiot gotowy ( Redy-made ) -Przedmiot znaleziony -Collage z przedmiotów ( asamblaż) -Przedmiot biedny ( T.Kantor )

Salwador Dali - telefon

Meret Oppenheim

Victor Brauner – loup table

Salwador Dali - Wenus

Salwador Dali – kanapa usta

Jan Simon, chleb krakowski, obiekt ruchomy

Jan Simon, kalkulator

Marcel Duchamp ready-made

Fontanna – Robert Mutt

The Independents' Show of 1917 and Beyond Internal dissension led to the breakup of the Association of American Painters and Sculptors in Later that year the Society of Independent Artists was founded with the same goal as the AAPS, discovering and advancing new styles and artists. Its first exhibition, in 1917, was bigger than the Armory Show. More than twenty-five hundred works by some thirteen hundred artists were exhibited at the Grand Central Palace in New York City. It was not as successful critically or financially. Again critics were up in arms over Marcel Duchamp, who, under the pseudonym of Richard Mutt, had submitted a urinal as a piece of sculpture called Fountain. The society rejected it, but the considerable publicity surrounding the work, which was subsequently exhibited at Stieglitz's 291 gallery, helped to spread Duchamp's message: there was no difference between "art" and the most common aspects of human life. Though the involvement of the United States in World War I temporarily suspended discussions of aesthetics, the controversies and ideas that were born during the 1910s influenced American artists for the rest of the century.

Man Ray - żelazko

Wyobraźnia, Żart, absurd

Madonna karcąca dzieciątko przy świadkach, Max Ernst

Katalog przedmiotów nieistniejących Carelman

Assamblage Akumulacja Collage z przedmiotów Ambalage

Asamblaż (fr. assemblage - gromadzenie, zbieranie, zbiór) - w sztuce - kompozycja z przedmiotów gotowych, trójwymiarowa odmiana kolażu.fr. kompozycjakolażu Praca złożona z różnego rodzaju przedmiotów: codziennego użytku, bezużytecznych fragmentów, form naturalnych, wszelkich możliwych obiektów. Dzieło powstaje z przedmiotów, które nie są stworzone przez autora asamblażu, ale jedynie przez niego użyte, a czasem także specjalnie spreparowane, czy przystosowane (np. pomalowane, odłączone od całości, połączone z czymś innym, zniszczone). Asamblaż może mieć postać jednego obiektu powstałego z połączenia innych lub może stanowić rodzaj zbioru, kolekcji przedmiotów. Można to określić jako pewnego rodzaju przestrzenny collage otwarty na wszelkie materiały i pomysły ich zestawień i połączeń. Poszczególne fragmenty w asamblażu mogą być ze sobą sklejone, związane, umieszczone w rodzaju wspólnego pojemnika, luźno położone, powieszone obok siebie itd. Dzięki asamblażom z fragmentów tworzone są nowe znaczenia, powstają nowe związki między znaczeniami, które niosą ze sobą składowe części. collage

Suzanna Scott

Joseph Cornell

Robert Rauchenberg

Robert Rauschenberg, Untitled, Combine painting, 1955.

Arman

3 of Arman’s “accumulations of refuse in plexiglass”—left: Petits Dechets Bourgeois, 1959; middle: Robert Rauchenberg's Refuse, 1970; right: Hommage a France Raysse, 1960.Petits Dechets BourgeoisRobert Rauchenberg's RefuseHommage a France Raysse Arman – nowy realizm francuski. akumulacje

Christo, Package, 1963

Christo- opakowany Reichstag

Fig. 8. Man Ray, The Enigma of Isidore Ducasse, 1920

WIELKI AMBALAŻ – tadeusz Kantor, Norymberga 68

"[...] czynność ubierania sprowadziłem do ambalowania postaci papierem toaletowym. Robiąc taki żywy ambalaż dla filmu "Kantor is da" w Norymberdze rozciągnąłem właśnie samą czynność ambalowania w czasie; trawało to około godziny i wydaje mi się, że właśnie przez to rozciągnięcie, nadużycie czasu, czynność ta została wydobyta, ukazana w całej swej bezinteresowności i absurdalności." [Tadeusz Kantor, "Rozmowa z Tadeuszem Kantorem", w: Wiesław Borowski, "Tadeusz Kantor", Warszawa 1982, s. 86]

Cesar- compression, nowy realizm, Francja lata 60-te

Lalki, manekiny

Maurizio Catellan

Erwin Wurm

Claes Oldenburg

Jeff Koons

Louise Bourgeois

Piotr Kurka