Wstawianie funkcji i formatowanie tabel w Excelu FORMATOWANIE TABEL, ORAZ FORMATOWANIE WARUNKOWE

Wybieranie stylu tabeli podczas jej tworzenia 1. Pierwszym krokiem do stworzenia tabeli jest zaznaczenie komórek, które mają zostać sformatowane do tabeli. 2. Następnie w zakładce Narzędzia Główne w oknie Style klikamy opcje Formatuj jako tabele. 3. Po rozwinięciu okna wyświetli się lista dostępnych styli. Wybieramy jeden z nich. 4. Ostatnim etapem do utworzenia tabeli jest, z pokazanego okna wybrać jej zakres oraz zdecydowanie o występowaniu nagłówków.

Zmiana stylu tabeli oraz jego usuwanie  Zmiana stylu tabeli 1. Aby zmienić styl tabeli zaznaczamy ją. 2. W zakładce Projektowanie rozwijamy listę styli ikoną. 3. Z pokazanych styli wybieramy nowy styl tabeli.  Usuwanie stylu tabeli 1. Aby usunąć styl tabeli zaznaczamy ją 2. Rozwijamy listę styli jak w wyżej. 3. Na dole okna klikamy opcję Wyczyść.

Tworzenie i usuwanie niestandardowego stylu tabeli  Tworzenie niestandardowego stylu 1. Zaznaczamy tabele i w zakładce Projektowanie rozwijamy tabele styli, po czym wybieramy opcję Nowy styl tabeli. W przypadku nowej tabeli klikamy przycisk Formatuj jako tabele, a po nim Nowy styl tabeli. Wybieramy nazwę stylu. 2. W wyświetlonym oknie wybieramy element który chcemy sformatować i klikamy opcję Format. 3. W pokazanym oknie odpowiednio modyfikujemy: czcionkę, obramowanie i jego kolor, oraz tło tabeli. 4. Po zakończonym formatowaniu danego elementu zatwierdzamy go, a po zakończeniu tworzenia zatwierdzamy całość.  Usuwanie niestandardowego stylu 1. W zakładce Formatowanie rozwijamy tabele styli. 2. Z pozycji Niestandardowe wybieramy styl, który chcemy usunąć, klikamy prawym przyciskiem mysz i wybieramy opcje usuń.

Wybieranie opcji stylu tabeli w celu sformatowania jej elementów 1. Zaznaczamy tabele. 2. W zakładce Projektowanie w grupie Opcje stylu tabeli wybieramy jedną z dostępnych opcji. - Opcje te odpowiednio zmieniają parametry, oraz wygląd tabeli

Warunkowe formatowanie tabel  Warunkowe formatowanie polega na nadawaniu grupą lub poszczególnym komórką specyficznych warunków po których spełnieniu zachodzi odpowiednia czynność np. wypełnienie komórki na czerwono. Pozwala nam to na wprowadzanie wykresów, liczników czy symboli.  W tym celu należy zaznaczyć wybrany przez nas element tablicy i kliknąć opcję Formatowanie warunkowe w zakładce Narzędzia główne.  Z podanych warunków wybieramy odpowiedni do naszych potrzeb.

Zróbmy przykład 1. Stwórzmy tabele 1x Zaznaczmy wszystkie kolumny poza nagłówkiem. 3. Rozszerzmy listę formatowania warunkowego. 4. Wybierzmy dowolny format z zakładki Paski Danych. 5. Zacznijmy wypełniać kolumny. Powinniśmy otrzymać taki wynik:

Wstawianie funkcji oraz ich zagnieżdżanie

Jak znaleźć, utworzyć i użyc funkcji 1. Klikamy na zakładkę Formuły. Znajdziemy tu grupę narzędzi, która ułatwia nam wstawianie funkcji do arkusza. Najczęściej używane funkcje znajdziemy na rozwijanej liście Niedawno używane.

2. W naszym testowym dokumencie, z którym pracujemy od trzeciej części kursu Excela Zamrażanie rzędów i kolumn, umieszczamy kursor w komórce C 279.

3. Z listy Autosumowanie wybieramy funkcję Suma. Jak widzimy, dane z tabeli zostały zsumowane.

Co więcej, gdy komórka jest zaznaczona, pojawia się koło niej strzałka (jak na obrazku powyżej). Klikamy na nią - okazuje się, że wystarczy kliknąć jeszcze raz, aby zmienić funkcję i sprawdzić na przykład maksymalną wartość w kolumnie powyżej czy też odchylenie standardowe.

4. Pozostałe dostępne funkcje zostały zebrane w osobnych grupach. Mamy więc na przykład przyciski kryjące dostęp do funkcji finansowych czy logicznych. Warto również korzystać z listy Niedawno używane, która pozwoli szybko skorzystać z naszych ulubionych funkcji.

5. Zapoznamy się teraz z bardziej zaawansowaną funkcją. Powiedzmy, że jesteśmy zainteresowani, jaki przychód wygenerował w drugim kwartale klient BERGS. Jego identyfikator pojawia się wielokrotnie w kolumnie B. Umieszczamy kursor w miejscu, gdzie chcemy dokonać sumowania, i z menu Matem. i tryg. wybieramy SUMA.JEŻELI.

6. Na ekranie pojawia się formularz ułatwiający wprowadzenie danych do formuły. Klikamy na czerwoną strzałkę przy polu Zakres, aby za pomocą myszy zaznaczyć całą kolumnę B, lub po prostu w polu Zakres wpisujemy B2:B278. W następnym polu (Kryteria) podajemy adres komórki zawierającej opis BERGS, na przykład B2. W ostatnim polu (Suma_zakres) zaznaczamy lub podajemy zakres komórek, gdzie podane są sumy z drugiego kwartału - D2:D278. Klikamy na OK. Excel prawidłowo zlicza sumę.

Zagnieżdżanie funkcji w funkcji Funkcje zagnieżdżone używają funkcji jako argumentów innej funkcji. Można utworzyć maksymalnie 64 poziomy zagnieżdżenia funkcji. Poniższa formuła podsumowuje zestaw liczb (G2:G5) tylko wtedy, gdy średnia innego zestawu liczb (F2:F5) jest większa niż 50. W przeciwnym razie formuła zwraca 0.

1. Funkcje ŚREDNIA i SUMA są zagnieżdżone w funkcji JEŻELI. Kliknij komórkę, do której chcesz wprowadzić formułę. Aby formuła zaczynała się od funkcji, kliknij przycisk Kreator funkcji Obraz przycisku na pasek formuły pasek formuły. Wybierz wymaganą funkcję. Można wprowadzić pytanie opisujące, co zamierzasz zrobić, w polu Wyszukaj funkcję (na przykład wyrażenie „dodaj liczby” zwróciłoby funkcję SUMA), lub przeszukać kategorie w polu Lub wybierz kategorię. Wprowadź argument.

Aby jako argument wprowadzić odwołania do komórek, kliknij przycisk Zwiń okno dialogowe Obraz przycisku obok odpowiedniego argumentu (aby tymczasowo ukryć okno dialogowe), zaznacz komórki w arkuszu, a następnie kliknij przycisk Rozwiń okno dialogowe Obraz przycisku. Aby wprowadzić kolejną funkcję jako argument, wprowadź ją do odpowiedniego pola argumentu. Można na przykład w polu edycji Wartość jeżeli prawda funkcji JEŻELI dodać wyrażenie SUMA(G2:G5). Części formuły wyświetlane w oknie dialogowym Argumenty funkcji odzwierciedlają funkcję wybraną w poprzednim kroku. Jeśli na przykład została kliknięta funkcja JEŻELI, w oknie dialogowym Argumenty funkcji są wyświetlane argumenty funkcji JEŻELI.

Zadania  Utwórz tabele z nagłówkiem i bez niego. Jakie widzisz różnice?  Stwórz tabele o trzech wierszach i siedmiu kolumnach z opcją nagłówka a w nich kolejno: - 1 kolumna: daty urodzenia (wpisz chociaż jedną dzisiejsza datę) - 2 kolumna: imiona - 3 kolumna: wysłane życzenia Utwórz ją tak, aby daty dzisiejsze i wcześniejsze zmieniały kolor na czerwony, a komórki kolumn „życzenia” po wpisaniu litery „T” przyjmowały tło zielone.

 Stwórz podobny schemat w exelu i rozwiąż używając funkcji:

 Wypełnić tabliczkę stosując odpowiednie adresowanie: