Nietoperze Jaskini Szachownica
Jaskinia „Szachownica” Znajduje się na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej, w granicach rezerwatu przyrody Szachownica i położony jest na Krzemiennej Górze - niewielkim wapiennym, porośniętym buczyną wzgórzu. Szachownica to jaskinia , której dotyczy całkowity zakaz wchodzenia, ze względu na bezpieczeństwo turystów , a przede wszystkim , aby nie zakłócać snu zimowego nietoperzy. W jaskini stwierdzono zimowanie 10 gatunków nietoperzy.
ECHOLOKACJA
Gacek brunatny Gatunek ssaka z rzędu nietoperzy, który wraz z gackiem szarym stanowi trudną do rozróżnienia parę gatunków. Do około roku 1960 gatunków tych nie rozróżniano, używając polskiej nazwy gacek wielkouch. Nietoperz mały. Futro na grzbiecie żółtobrązowe lub brązowe, na brzuchu białawe. Błony lotne brązowawe, ucho bardzo duże, długości przedramienia, szerokie. Uszy stykają się (nie zrastają) u nasady. W czasie spoczynku najczęściej są ukryte pod skrzydłami, a widoczne pozostają jedynie koziołki
Nocek duży Gatunek ssaka z rzędu nietoperzy z rodziny mroczkowatych. Długość ciała wynosi 7-8 cm, rozpiętość skrzydeł 35-44 cm, masa ciała 25-40 g. Uszy owalne, dosyć szerokie. Ciało ma ubarwienie dość zróżnicowane u różnych osobników. Grzbiet ciała ma barwę od szarobrunatnej (u osobników młodocianych) do brązowej (u dorosłych), spód ciała jest biały. Skrzydła mają barwę ciemnobrązową.
Mopek Mopek to jedyny krajowy nietoperz, o którym można powiedzieć, że jest cały czarny. Rzeczywiście – pysk, uszy, błony lotne oraz futerko na grzbiecie są czarniawe (futerko często ma jeszcze srebrzysty połysk). Niezwykła jest „twarz” mopka. Nasady dużych trójkątnych uszu są zrośnięte pośrodku głowy (ponoć dawniej nazywano mopka m.in. zrosłouszkiem). Długość ciała 45–60 mm, rozpiętość skrzydeł 240–380 mm, masa ciała 7,5–15 g.
Nocek Bechsteina Długość ciała wynosi 48 - 55 mm, rozpiętość skrzydeł 250 - 280 mm, masa ciała od 8 do 11 g. Futerko ubarwione ma na grzbiecie na kolor szarobrunatny, spód ciała jest popielaty. Ma bardzo długie uszy, nie stykające się ze sobą. W „Polskiej czerwonej księdze zwierząt” gatunek zakwalifikowany do kategorii zagrożenia NT (bliski zagrożenia). Gatunek osiadły (nie odbywa dalekich wędrówek). .
Nocek Brandta Gatunek o niewielkich rozmiarach. Sierść na grzbiecie brunatna z jaśniejszymi (u dorosłych osobników złocistymi) końcami, na brzuchu jaśniejsze. Pyszczek oraz ucho i błony lotne ciemnobrązowe lub czarniawe, jaśniejsze niż u podobnego nocka wąsatka
Nocek łydkowłosy gatunek ssaka z rzędu nietoperzy. Jeden z większych gatunków z rodzaju nocków -długość głowy i tułowia 43–60 mm, długość ogona 3 mm, długość przedramienia 44–49 mm). Koziołek sięgający połowy długości ucha. Grzbiet wyraźnie ciemniejszy od jasnego brzucha.
Nocek Natterera Gatunek średnich rozmiarów. Futerko na grzbiecie brązowe, zaś na brzuchu białe. Ucho jasne i długie, do połowy długości równomiernie wąskie, w górnej części zaokrąglone, wywinięte do wewnątrz. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest to, że brzeg błony ogonowej między ostrogą a ogonem jest zgrubiały i porośnięty dwoma rzędami sztywnych, haczykowato zagiętych włosów. Płatek nie występuje. Koniec ogona nie wystaje z błony ogonowej.
Nocek rudy Gatunek ssaka z rzędu nietoperzy, pospolity w całej Polsce, z wyjątkiem terenów ubogich w zbiorniki i cieki wodne. Mały nietoperz (przedramię długości 33–42 mm, długość ciała 40–60 mm) o krótkich, łagodnie zaokrąglonych uszach i krótkich, zagiętych do przodu nożowatych koziołkach. Nocek rudy jest silnie związany ze środowiskiem wodnym. Jest wyspecjalizowany w polowaniu nisko nad taflą wody. Spotkać go można zarówno nad niewielkimi oczkami wodnymi, małymi rzeczkami i ciekami wodnymi jak i nad dużymi rzekami, jeziorami i stawami rybnymi.
Nocek wąsatek Nocek wąsatek występuje w całej Polsce przy czym jest zdecydowanie częściej spotykany na południu. Mały nietoperz. Sierść na grzbiecie kasztanowa lub czarna z jaśniejszymi końcówkami, na brzuchu jaśniejsza. Ucho, pyszczek i błony lotne ciemne lub wręcz czarne. Na zewnętrznym brzegu ucha znajduje się wycięcie.
Dziękujemy za uwagę