Temat: Polska polityka zagraniczna w dwudziestoleciu międzywojennym. Sytuacja międzynarodowa Polski w latach dwudziestych. Dążenie ZSRR do odzyskania ziem dawnego zaboru rosyjskiego – wspieranie polskich komunistów; Wrogość Niemców – straty terytorialne po I wojnie – „płonąca granica”; Polska koncepcja międzymorza – sojuszu państw od Finlandii po Bałkany – nie wyszło bo dużo konfliktów (polsko – litewski(do 1938 stan wojny), polsko – czechosłowacki(układ o wzajemnych stosunkach w 1925) , węgiersko-czechosłowacki, Sojusz z Francją (1921) – przewidywał pomoc w razie ataku Niemiec lub ZSRR, ale w 1925 rozluźnienie stosunków.
Józef Beck kierownikiem polskiej polityki zagranicznej. Nadzór Piłsudskiego nad polityką zagraniczną po 1926 r. -; 1932 – Józef Beck ministrem spraw zagranicznych – jeden z wybitniejszych dyplomatów europejskich; Kierując się wskazówkami marszałka dążył do równowagi w stosunkach z Niemcami i ZSRR;
Pakty o nieagresji z ZSRR i Niemcami. 1932 – pakt o nieagresji pomiędzy Rzecząpospolitą i ZSRR – wyrzeczenie się wojny jako narzędzia polityki i neutralność przy napaści innych państw; 1934 – na propozycję Hitlera deklaracja o niestosowaniu przemocy między Polską i Niemcami na 10 lat, nie przewidywano jej wypowiedzenia.
Pakt Wschodni. a. 1934 – Jean Louis Barthou minister spraw zagranicznych Francji proponuje układy pomiędzy Polską, ZSRR, Niemcami, Czechosłowacją, Finlandią, Litwą, Łotwą i Estonią, gwarantujące nienaruszalność granic i wzajemną pomoc; b. Odmowa Niemiec; Piłsudski i Beck niechętni - bo dominacja ZSRR, marne możliwości militarne Francji i zachwianie polskiej polityki równowagi; X 1934 – śmierć w zamachu Barthou i upadek koncepcji paktu.
Polska wobec kryzysu czechosłowackiego. 1938 – polska nota do Czechosłowacji, domagająca się przyznania Polsce Zaolzia- wzmocniło to pozycję Hitlera na konferencji w Monachium; Rząd Czechosłowacji przyjął polskie warunki; Przyłączono 800 km kw i 227 tys. Osób – euforia w Polsce.
W przededniu wojny. 24 X 1938 minister spraw zagranicznych Rzeszy Joachim von Ribbentrop w rozmowie z ambasadorem Józefem Lipskim zaproponował powrót Wolnego Miasta Gdańska do Niemiec, i eksterytorialna autostradę i linię kolejową przez Pomorze w zamian za pakt o nieagresji na 25 lat i gwarancję granic Polski; Styczeń 1939 – wizyta Becka w Berlinie – Hitler ponawia propozycję; W Warszawie narada prezydenta, Wodza Naczelnego, premiera i Becka – decyzja o odrzuceniu roszczeń Niemiec; Marzec 1939 – oficjalne żądania Niemiec w sprawie Gdańska i autostrady – odrzucone przez Polskę; Zmiana polityki Wielkiej Brytanii i Francji wobec Niemiec; 31 marca 1939 – brytyjski premier zadeklarował w parlamencie pomoc dla Polski w wypadku zagrożenia niepodległości;
Deklaracja poparcia dla Polski ze strony Francji; Koniec marca – rozkaz Hitlera przygotowania ataku na Polskę; 28 kwietnia 1939 – Hitler wypowiedział deklarację o nieagresji; 5 maja przemówienia Becka w Sejmie zawierające odmowę Polski wobec żądań Hitlera i deklarację oporu wobec ewentualnej agresji; 23 sierpnia 1939 pakt Ribbentrop-Mołotow, oficjalnie o nieagresji, ale tajny protokół zawierał plan rozbioru Polski wzdłuż linii Narew-Wisła-San; do Niemiec miała też należeć Litwa. 25 sierpień 1939 - układ o wzajemnej pomocy między Polską i Wielką Brytanią; Hitler wstrzymał atak wyznaczony na 26 sierpni a; 31 sierpnia Hitler wyznaczył atak na Polskę na 1 września.