KALIBRACJA URZĄDZEŃ WEJŚCIA - WYJŚCIA Metody kalibracji i ich skuteczność

KALIBRACJA Proces polegający na dostosowaniu urządzeń wejścia – wyjścia i wyświetlania tak, aby odtwarzały one barwy w sposób możliwie najwierniejszy Proces, mający zapewnić zgodność barw wyświetlanych i drukowanych z barwami oryginału

Przyczyny powstawania różnic w reprodukowanej barwie Różnica pomiędzy przestrzeniami barwnymi, wykorzystywanymi przez poszczególne urządzenia Szczególne właściwości konkretnego modelu urządzenia (możliwe do identyfikacji i skompensowania wyłącznie poprzez zbudowanie dla niego profilu barw)

Kalibracja subiektywna Obejmuje szereg działań prowadzonych przez użytkownika w celu możliwie dokładnej regulacji urządzenia Podstawa działania: subiektywne odczucie użytkownika

Kalibracja subiektywna – czynności użytkownika Ustawienie temperatury barw luminoforu na 50000K Regulacja kontrastu i jasności Kalibracja urządzenia wyjściowego (stosować wyłącznie nośniki rekomendowane przez producenta)

Kalibracja subiektywna – czynności użytkownika Uwaga: Kalibrując drukarkę w oparciu o rezultaty uzyskane na papierze danego typu, powinniśmy później stosować ten sam nośnik przy drukowaniu właściwym Problem ten częściowo rozwiązuje możliwość wprowadzenia do sterownika drukarki informacji dotyczącej stosowanego rodzaju medium

Kalibracja subiektywna – wnioski Część zadań stawianych przed kalibracją subiektywną jest możliwa do realizacji bezpośrednio w oprogramowaniu graficznym (możliwe tylko wówczas, gdy monitor będzie wyświetlał barwy w sposób względnie poprawny) Najbardziej zawodny, przez co najmniej godny polecenia sposób ujednolicania barw Może stanowić pewne rozwiązanie wyłącznie dla użytkowników sprzętu najniższej klasy

Zestawy kalibracyjne Celowość ich używania jest uzasadniona w przypadku, gdy użytkownik nie posiada ani profili barw, ani tzw. systemów zarządzania barw (CMS) Są nastawione na kalibrowanie trzech urządzeń operujących barwami: skanera monitora drukarki

Zestawy kalibracyjne

Zestaw kalibracyjny – czynności użytkownika Właściwe skalibrowanie monitora (jak w kalibracji subiektywnej) Wczytanie odpowiedniego pliku i dokonanie ustawień parametrów kontrastu i jasności monitora Porównanie obrazu cyfrowego z analogowym odpowiednikiem Kompensacja odstępstw – zmiana ustawień w sterowniku karty lub w menu ekranowym

Zestawy kalibracyjne specjalizowane Nokia Monitor Test: Wyłącznie do kalibracji monitora Regulacja jasności, kontrastu oraz temperatury Umożliwia eliminację efektu mory

Kalibracja drukarek Wydruk cyfrowego obrazu z zestawu i porównanie go z szablonem (wzorcem) Weryfikacja różnic kolorystycznych poprzez odpowiednie ustawienia sterownika drukarki (ewentualnie przy pomocy oprogramowania)

Kalibracja skanera Zeskanowanie wzorca Porównanie skanu z wzorcem w postaci cyfrowej Nieprawidłowości korygujemy: W oprogramowaniu specjalizowanym, wspomagającym skanowanie Ewentualnie w oprogramowaniu do grafiki bitowej

Zarządzanie kolorami w Windows (profile ICM) Pliki o rozszerzeniu .icm (Image Color Matching) Zawierają dane, dotyczące różnic w reprodukowaniu barw danego urządzenia oraz informacje dotyczące przestrzeni barw, wykorzystywanej przez urządzenie Dane te stanowią podstawę funkcjonowania systemu zarządzania kolorami

Zarządzanie kolorami w Windows (profile ICM) UWAGA Podstawą do podjęcia przez system działań, mających na celu jak największą zgodność barw jest posiadanie profili wszystkich urządzeń, biorących udział w procesie obróbki grafiki

Zarządzanie kolorami w Windows – kojarzenie profili z urządzeniami Ścieżka dostępu do katalogu: Windows \ System \ Color

Zarządzanie kolorami w Windows – kojarzenie profili z urządzeniami 2 1 3

Zarządzanie kolorami w Windows – rozwiązanie 2 Panel sterowania: Przejść do ustawień danego urządzenia i postępować j.w. 1 2 4 3

Profile ICM – problemy i wady Zarządzanie barwami w Windows przy użyciu ICM nie zawsze zapewnia najlepsze rezultaty Nie wszyscy producenci zapewniają dla urządzeń profile ICM (problem ten można częściowo rozwiązać, stosując profil sRGB Color Space Profile – uznawany za standard przemysłowy)

CMS – Color Management System Profesjonalny system zarządzania barwą Wykorzystywany w celu osiągnięcia maksymalnej zgodności barw Działa poprzez przekształcenie barw z przestrzeni zależnej od urządzenia na przestrzeń niezależną (np. Cie LAB), przy udziale profili barw

CMS – zasada działania Praca CMS przebiega w przestrzeni niezależnej od urządzenia Wykorzystuje profile barw, często stworzone z myślą o konkretnym modelu, a nawet egzemplarzu Zawartość profilu barw: Informacje dotyczące dostępnego zakresu barw urządzenia Informacje związane z przekłamaniami w odtwarzaniu barw

CMS – tworzenie profilu skanera Skanowanie wzorców przemysłowych: IT8.7/2 – dla materiałów refleksyjnych IT8.7/1 – dla materiałów transparentnych Porównanie skanu z obrazem cyfrowo opisującym wzorzec Uwzględnienie przekłamań w profilu skanera

CMS – tworzenie profilu drukarki Wydruk obrazu wzorcowego (złożonego z pól pomiarowych Poddanie wydruku mierzeniu spektrofotometrycznemu

CMS – wzorce IT8

CMS w CorelDRAW! Dostęp: Narzędzia \ Zarządzanie kolorami

CMS w CorelDRAW!

CMS w CorelDRAW!

Kompresja zakresu barw Przykładowe problemy w reprodukowaniu barw: Barwy wyświetlone na monitorze nie mogą zostać wydrukowane Barwy wczytane do systemu (np. drogą skanowania) nie są wyświetlane Metoda zapobiegawcza: Zmniejszenie zakresu barw

Kompresja zakresu barw - metody Metoda fotograficzna Metoda nasyceniowa Metoda kolorymetryczna względnie kolorymetryczna bezwzględnie kolorymetrycza

Kompresja zakresu barw - metody METODA FOTOGRAFICZNA polega na przekształcaniu (kompresowaniu) zakresu barw leżących poza gamą drukarki Przesunięciu ulegają również barwy leżące w części wspólnej zakresów Wynik: równomierne przesunięcie barw wewnątrz przestrzeni, dające wrażenie równomiernej utraty szczegółowości

Kompresja zakresu barw - metody METODA FOTOGRAFICZNA – właściwości i zastosowanie Wszystkie barwy jednej gamy są przeskalowywane w celu odwzorowania do innej gamy Zachowany zostaje związek między barwami Zalecana w przypadku obrazów wielobarwnych

Kompresja zakresu barw - metody METODA NASYCENIOWA Polega na transformowaniu barw obrazu (w tym również objętych gamą urządzenia) do gamy urządzenia w sposób zapewniający reprodukowanie ich przy maksymalnym nasyceniu Przesunięciu ulegają również barwy leżące w części wspólnej zakresów Wynik: reprodukowanie wyraźnych, czystych barw Zalecana w przypadku grafów, wykresów kołowych itp.

Kompresja zakresu barw - metody Metoda względnie kolorymetryczna Barwy zgodne z gamami ustalonymi dla urządzeń nie są zmieniane Pozostałe barwy są kompresowane do jednej barwy Zastosowanie: Najlepsza w przypadku znaków graficznych (logo), w których kilka barw musi być idealnie dopasowanych

Kompresja zakresu barw - metody Metoda bezwzględnie kolorymetryczna Barwy są mapowane do przestrzeni niezależnej Zastosowanie: Idealny wydruk na dobrym papierze, o dużym zakresie dynamicznym i dużej gamie kolorów

CMS - uwagi Prawidłowe wyznaczenie profilu urządzenia oraz wybranie najbardziej dogodnej metody kompresji barw nie oznacza jeszcze, że barwy będą odtwarzane idealnie

INDUKCJA BARW INDUKCJA PRZESTRZENNA (kontrast współczesny) - Ta sama barwa może być różnie postrzegana w zależności od sąsiadujących z nią barw Obserwator może postrzegać barwy, które nie występują w rzeczywistości na danym obszarze W miarę wzrostu nasycenia barwy indukującej, wzrasta wrażenie indukcji przestrzennej Jeśli niewielkie różnobarwne plamy zostaną położone na tle dowolnej barwy, możemy odnieść wrażenie, iż wyświetlane one będą jako niekolorowe (po zbliżeniu wzroku i zmniejszeniu kąta widzenia, będziemy rejestrowali właściwą barwę)

INDUKCJA PRZESTRZENNA

INDUKCJA PRZESTRZENNA

INDUKCJA BARW INDUKCJA CZASOWA (kontrast współczesny) - Jeśli postrzegana barwa zostanie szybko usunięta, to nadal przez chwilę będziemy postrzegać przez chwilę tę samą barwę (lub inną - będącą wynikiem mieszania)