Krzewy V

Mahonia aquifolium mahonia pospolita = ościał Krzew do 1(1,5) m wys. i szer. Korona gęsta, pędy wyprostowane Liście: zimozielone Złożone z 5-9 listków Listki błyszczące (od spodu matowe) Listki odlegle kolczasto-ząbkowane

Mahonia aquifolium mahonia pospolita Liście zimą przyjmują kolor fioletowoczerwonawy Kwiaty Żółte Drobne Gęste kwiatostany na końcach pędów Intensywnie pachnące IV-V

Mahonia aquifolium mahonia pospolita Owoce Granatowe Z nalotem woskowym Soczyste Sok czerwonawy, brudzący Dobrze znosi konkurencję drzew Nie znosi zagęszczenia gruntu Korzenie zawierają żółty, trujący sok

Mahonia aquifolium mahonia pospolita Wymagania Dobrze rośnie na glebach wilgotnych, jak i suchych Gleby od kwaśnych do obojętnych Stanowisko słoneczne do cienistego Gdy gleba sucha – wskazane stanowisko półcieniste lub cieniste Gatunek wystarczająco odporny na mrozy, ale w niesprzyjających warunkach i w ostre zimy może podmarzać

Mahonia aquifolium mahonia pospolita Preferuje stanowiska osłonięte od mroźnych wiatrów Gdy sucha zima może stracić liście, ale wiosną wznawia wzrost Krzewy przed zimą należy dobrze nawodnić

Mahonia aquifolium mahonia pospolita Walory dekoracyjne i zastosowanie Bardzo cenny krzew zimozielony Do parków i ogrodów Najlepiej sadzić w grupach – jako roślinę okrywową oraz w nieciętych żywopłotach Dobrze rośnie w cieniu pod drzewami Owoce są cennym pokarmem dla ptaków W Ameryce z owoców wyrabia się wino

Malus xpurpurea jabłoń purpurowa Duży krzew lub małe drzewo Do 5-6 m wys. Pędy purpurowobrązowe, prawie czarne Drewno pod skórką czerwone Liście: do 9 cm dł. Początkowo ciemnoczerwone, latem ciemnozielone, błyszczące

Malus xpurpurea jabłoń purpurowa Liście jesienią bez przebarwienia, często opadają przedwcześnie porażone chorobami Kwiaty: Na długich szypułkach Purpurowoczerwone Przekwitając bledną V

Malus xpurpurea jabłoń purpurowa Owoce drobne (do 2,5 cm średnicy) Purpurowoczerwone Miąższ czerwonawy Wymagania Odmiana tolerancyjna, ale najlepiej rośnie na glebie zasobnej, średnio ciężkiej i nie za suchej

Malus xpurpurea jabłoń purpurowa Najlepszy odczyn pH 5-6,5 Stanowisko słoneczne Duża odporność na mrozy Bardzo mała odporność na choroby Porażone drzewa (głównie parchem) tracą liście już latem

Malus xpurpurea jabłoń purpurowa Drzewo efektowne podczas kwitnienia wiosną Gatunek i jego odmiany były często sadzone w terenach zieleni Obecnie ma mniejsze znaczenie i powinien być zastępowany odmianami odpornymi na choroby

Malus ‘Ola’ jabłoń odm. Ola Niewielkie drzewo do 4-6 m wys. Korona luźna, malownicza Liście wiosna czerwonawe, z czasem zielone Kwiaty ciemnoróżowe, bardzo obfite, w V Owoce Czerwone, do 3 cm średnicy, na długich szypułkach, wiszą aż do silniejszych mrozów

Malus ‘Ola’ Duża odporność na choroby Do sadzenia pojedynczo i w grupach Do ogrodów, parków i w zieleni miejskiej (pod warunkiem dobrego przygotowania podłoża) Dekoracyjna w okresie kwitnienia i owocowania

Malus ‘Rudolph’ jabłoń odm. Rudolf Niewielkie drzewo do 5-6 m wys. Korona szeroka, wzniesiona Liście wiosną brązowoczerwone, z czasem zielone Kwiaty: Niebieskoczerwone i różowoczerwone Bardzo obfite, w V

Malus ‘Rudolph’ jabłoń odm. Rudolf Owoce Pomarańczowe z lekkim rumieńcem Do 1,5-2 cm średnicy Na długich szypułkach Wiszą niezbyt długo, ale wytrzymują mróz nawet do -2(-4) st. C Duża odporność na choroby, głównie parcha

Malus ‘Rudolph’ jabłoń odm. Rudolf Do sadzenia pojedynczo i w grupach Do ogrodów, parków i w zieleni miejskiej (pod warunkiem dobrego przygotowania podłoża) Także jako drzewo przyuliczne o niewielkiej koronie (ulice o małym natężeniu ruchu, w pasach trawnika)

Pachysandra terminalis runianka japońska Niska krzewinka, tworząca szerokie, zimozielone kobierce Do 0,2-0,3 m wys. Wytwarza liczne rozłogi Wzrost powolny

Pachysandra terminalis runianka japońska Liście Zimozielone błyszczące Odwrotniejajowate W górnej części karbowano-piłkowane Zebrane na wierzchołkach pędów

Pachysandra terminalis runianka japońska Kwiaty Białe Drobne W kłosach na szczytach pędów W IV-V Owoce – u nas rzadko Korzenie wrażliwe na zagęszczenie powierzchni Wytwarza rozłogi

Pachysandra terminalis runianka japońska Wymagania Gleba żyzna Dostatecznie wilgotna Gleba o dobrej strukturze Przy zbyt kwaśnych glebach – chloroza liści i słaby wzrost Stanowiska półcieniste lub cieniste Roślina bardzo cienioznośna

Pachysandra terminalis runianka japońska Odporna na mrozy Dobrze znosi przykrycie opadłymi liśćmi Doskonała roślina okrywowa Do stosowania w ogrodach i parkach w miejscach cienistych pod drzewami i na skarpach (12 szt./m2) Roślina trująca

Pachysandra terminalis runianka japońska ‘Green Carpet’ Odmiana niższa (0,15-0,20 m) Nieco mniejsze liście Cenna Obecnie często sadzona

Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Silnie rosnące pnącze do 15(20) m wys. Wspina się za pomocą przylg na końcach silnie rozgałęzionych wąsów czepnych – pnącze samoczepne o dużej sile czepnej Liście Bardzo zmienne w kształcie Na krótkopędach najczęściej trójklapowe, na długim ogonku, z zaokrągloną nasadą Do 10-20 cm średnicy

Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Liście na długopędach Drobniejsze Jajowate Bez klap Gruboząbkowane Liście na siewkach trójlistkowe

Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Liście wiosną w trakcie rozwoju brązowawe, potem zielone błyszczące Liście jesienią Od żółtopomarańczowego do szkarłatnoczerwonego Owoce Drobne Dekoracyjne Granatowoczarne jagody, w VII-IX

Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Wymagania Najlepiej gleby żyzne i dostatecznie wilgotne Stanowisko słoneczne lub półcieniste – korzystne południowe lub zachodnie ściany budynków Odporny na mrozy, ale w szczególnie mroźne zimy może przemarzać Młode rośliny wymagają zabezpieczenia na zimę

Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Dobrze rośnie w warunkach miejskich Jest ciepłolubny Jedno z najładniejszych i najczęściej sadzonych pnączy o atrakcyjnym ulistnieniu (błyszczące liście ułożone bardzo regularnie, dachówkowato) Bardzo atrakcyjne jesienne zabarwienie Cenne do zieleni miejskiej i ogrodów przydomowych

Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm Parthenocissus tricuspidata ‘Veitchii’ winobluszcz trójklapowy odm. Veitcha Doskonałe do sadzenia przy ścianach budynków, murach, osłonach dźwiękochłonnych itp. Jesienią opadają najpierw blaszki liściowe, potem ogonki

Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy Silnie rosnące pnącze do 15(20) m wys. Wspina się za pomocą przylg na końcach wąsów czepnych – pnącze samoczepne (gatunek bardzo zmienny pod względem samoprzyczepności) Roczne przyrosty nawet do 2-2,5 m Pędy – niekiedy z korzeniami czepnymi

Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy Liście Dłoniastozłożone z 5 eliptycznych listków na długim ogonku Spodem sinawe Jesienią bardzo wcześnie czerwone i szkarłatnoczerwone W cieniu żółte i pomarańczowe Owoce drobne, dekoracyjne, granatowoczarne jagody, w VII-IX

Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy Wymagania Wyjątkowo mało wymagające pnącze Rośnie dobrze na każdej glebie Stanowisko słoneczne lub cieniste – bardzo cienioznośny Bardzo odporny na mróz i suszę Średnio odporny na zanieczyszczenia powietrza Tolerancyjny na zasolenie gleby

Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy Dobrze rośnie w warunkach miejskich i przemysłowych Wyjątkowo żywotne, odporne i długowieczne pnącze samoczepne do sadzenia nawet w trudnych warunkach wielkomiejskich Bardzo atrakcyjne i wczesne przebarwienie liści jesienią

Parthenocissus quinquefolia winobluszcz pięciolistkowy Doskonały gatunek do szybkiego zazieleniania ścian budynków i wszelkich innych konstrukcji Stosowany także jako roślina okrywowa, np. na skarpach lub pod drzewami

Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny Duży krzew wyrastający do 2-4 m wys. I 1,5-2(3) m szerokości Pokrój wyprostowany, z czasem boczne pędy lekko przewisają Kwiaty Białe, pojedyncze Do 3 cm Po 5-9 w gronach Silnie pachnące W V-VI

Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny Wymagania Rośnie dobrze na każdej ogrodowej glebie Najlepiej o odczynie od słabo kwaśnego do silnie zasadowego Preferuje siedliska stale dostatecznie wilgotne, choć znosi również suchsze Stanowisko słoneczne do półcienistego Dobrze rośnie również w cieniu, ale słabo wtedy kwitnie

Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny Odporny na mrozy Wrażliwy na silne wiatry Dobrze znosi przesadzanie Krzew o dużej sile odroślowej, także po ścięciu Ogólnie uchodzi za mało wymagający

Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny Atrakcyjny krzew Obficie także bez pielęgnacji Przyjemny zapach kwiatów umożliwia umożliwia stosowanie w ogrodach zapachowych Często sadzony w parkach Dobry do sadzenia w grupach, także w żywopłotach i jako soliter Obecnie wypierany przez liczne odmiany

Philadelphus coronarius jaśminowiec wonny ‘Aureus’ Odmiana żółtolistna Młode liście intensywnie żółte, potem zielonożółte Dobry krzew do zestawień kolorystycznych oraz na żywopłoty

Philadelphus ‘Virginal’ jaśminowiec panieński Krzew do 3-4 m wys. i szer. Boczne pędy z czasem przewisają Liście często pomarszczone między nerwami Liście ciemnozielone Kwiaty białe, do 5 cm średnicy Kwiaty w gęstych gronach, bardzo obfite, silnie pachnące, w VI-VII

Philadelphus ‘Virginal’ jaśminowiec panieński Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej dostatecznie wilgotnej glebie uprawnej Gleba od słabo kwaśnej do silnie zasadowej Stanowisko słoneczne lub półcieniste Odporny na mrozy Jeden z najpiękniejszych jaśminowców o pełnych, pachnących kwiatach

Philadelphus ‘Virginal’ jaśminowiec panieński Do sadzenia pojedynczo, w grupach oraz w luźnych żywopłotach

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna Duży, gęsty krzew do 2,5-3(4) m wys. i szer. Pędy początkowo wyprostowane, z czasem przewisające Wzrost szybki Kora na starszych pędach charakterystycznie strzępiasto się złuszczająca, zwłaszcza u nasady

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna Liście Sezonowe Zbliżone kształtem do liści kaliny koralowej, ale pozbawione gruczołków na ogonku liściowym 3-5 klapowe Długości 5-10 cm Jesienią żółte lub brązowożółte Wytrzymują mróz nawet do -8 st. C

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna Kwiaty Białe lub różowawe W wypukłych baldachogronach Do 5 cm średnicy Kwitnienie w VI-VII

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna Owoce Drobne Złożone z rozdętych mieszków, przed dojrzeniem czerwonawe Potem brązowe, dekoracyjne

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna Wymagania Bez większych wymagań Dobrze rośnie na każdej glebie ogrodowej – od kwaśnej do zasadowej Stanowisko słoneczne lub półcieniste Odporny na mróz i silne wiatry Doskonale znosi warunki miejskie Łatwo daje się przesadzać Dobrze znosi cięcie

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna Doskonały krzew do nasadzeń w terenach zieleni miejskiej, nawet w najtrudniejszych warunkach Do sadzenia pojedynczo i w grupach Dobry krzew parkowy i na formowane żywopłoty

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna ‘Luteus’ Odmiana żółtolistna Młode liście ciemnożółte, potem zielonożółte i brązowożółte Stanowisko słoneczne, inaczej kolor liści słaby Doskonały krzew do kompozycji barwnych oraz do żywopłotów

Physocarpus opulifolius pęcherznica kalinolistna ‘Diabolo’ Liście krwistoczerwone w okresie wegetacji Wyłącznie na stanowiska słoneczne Do zestawień kolorystycznych

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty Niewielki, wyjątkowo gęsty krzew do 1,5 m wys. Liczne pędy wyrastające z nasady krzewu z czasem przewisają Liście Bardzo drobne Złożone z 3-7 niewielkich, wąskoeliptycznych listków Jesienią bez przebarwienia

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty Kwiaty Żółte Do 3 cm średnicy Wyjątkowo obfite Od VI do X

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty Wymagania Wyjątkowo mało wymagający gatunek Dobrze rośnie na każdej przepuszczalnej, nawet bardzo lekkiej glebie ogrodowej Na uboższych glebach obficiej kwitnie Przy zbyt wysokim pH możliwość chlorozy liści Stanowisko słoneczne Odporny na mrozy i suszę

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty Dobrze rośnie w warunkach miejskich Niektóre odmiany wrażliwe na mączniaka prawdziwego Walory dekoracyjne i zastosowanie Niezwykle ważny, długo kwitnący krzew do parków, ogrodów i dla zieleni miejskiej Bardzo dobra roślina okrywowa na skarpach i przy trasach komunikacyjnych (4 szt./m2)

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty Dobry krzew na nieformowane żywopłoty Bardzo korzystnie na wzrost i obfitość wpływa radykale skrócenie krzewu do kilkunastu centymetrów w okresie wiosny (przynajmniej co kilka lat) Podczas sadzenia nie wolno dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej Najczęściej stosowane są liczne odmiany

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty ‘Abbotswood’ Najlepsza Odporna na choroby Białe kwiaty (do 2,5 cm średnicy) Osiąga 1 m wys. i 1,3 m szerokości Boczne pędy silnie przewisają Kwitnie w VI-X (często już w V)

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty ‘Goldfinger’ Duże (do 5 cm śr.), ciemnożółte kwiaty Do 1-1,3 m wys. i 1,5 m szer. Kwitnie bardzo obficie i nieprzerwanie w VI-X ‘Goldteppich’ Duże żółte kwiaty Niski (do 0,5-0,7 m), szeroki (min 1 m) V-X

Potentilla fruticosa pięciornik krzewiasty ‘Red Ace’ Karłowa odmiana dorastająca do 0,6 m wys. Kwiaty pomarańczowoczerwone Kwiaty średniej wielkości Bardziej wrażliwa na suszę i upały Może być porażana przez mączniaka

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Krzew do 1-2 (2,5) m wys. Forma szczepiona na pniu osiąga 3-5 m wys. i 1,5-2,5 (7) m szer. Liście Sezonowe Eliptyczne lub odwrotniejajowate (4-5,5 cm dł.) Lekko skórzaste, błyszczące

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Liście Jesienią późno przebarwiają się na pomarańczowożółto i wytrzymują spadki temperatury do -8 st. C Kwiaty Białe Drobne Na długich szypułkach IV-V

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Owoce Ciemnoczerwone wisienki wielkości grochu Kwaskowaty smak Rzadko się zawiązują Wymagania Gatunek tolerancyjny Preferuje jednak gleby zasobne i nie za suche, o dużej zawartości wapnia

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Stanowisko słoneczne lub nieznacznie ocienione Wystarczający odporny na mróz Bardzo dobrze znosi upały latem Dobrze rośnie w warunkach miejskich

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Niewielkie drzewo o najbardziej regularnej, kulistej koronie ze wszystkich drzew Doskonałe do założeń geometrycznych, obsadzania wąskich ulic, placów, także do dużych pojemników i w zieleni dachowej Również jako soliter do niedużych ogrodów

Pędy ułożone skośnie na boki, a liście wzniesione Rośnie wolno Liście Prunus laurocerasus ‘Otto Luyken’ laurowiśnia wschodnia odm. Otto Luyken Szeroki zwarty krzew do 1,2-1,5 m wysokości i często wielkiej szerokości Pędy ułożone skośnie na boki, a liście wzniesione Rośnie wolno Liście Zimozielone Wąskie, do 10 cm długości Ciemnozielone, błyszczące i całobrzegie

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Kwiaty Drobne Białe W wyprostowanych gronach (9-12 cm dł.) Bardzo obfite W V Owoce – kuliste, ok. 1 cm śr.; dojrzałe – czarne, lśniące

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Wymagania Najlepiej gleby żyzne, próchniczne i dostatecznie wilgotne, od lekko kwaśnych do zasadowych Ale nieźle rośnie także na lekkich glebach Stanowisko słoneczne lub cieniste (optymalnie półcieniste) Stanowisko osłonięte od mroźnych i suchych wiatrów oraz bezpośredniej operacji słońca zimą

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Niepełna mrozoodporność Najlepiej sadzić w korzystnych warunkach mikroklimatycznych, a młode rośliny zabezpieczyć na zimę Odporny na okresową suszę i upały Dobrze znosi nawet silne cięcie

Prunus xeminens ‘Umbraculifera’ wiśnia osobliwa odm. kulista Zimozielony krzew o ładnych, błyszczących liściach i obfitych kwiatach Cenna roślina do parków i ogrodów Dobrze rośnie w cienistych i przesychających miejscach, np. pod drzewami Sadzić pojedynczo i w grupach Nadaje się także jako roślina okrywowa

Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’ Duży krzew lub małe drzewo do 7-10 m wys. i 5-8 m szer. Korona regularna, odwrotnie stożkowata Główne gałęzie rosną skośnie Z wiekiem gałęzie nieco przewisają Formy pienne szczepione na P.avium Wzrost szybki

Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’ Liście W czasie rozwoju brązowawe, potem zielone Jesienią żółtopomarańczowe Kwiaty Różowe Zwisają na długich szypułkach Wyjątkowo pełne (do 30 płatków) Duże (5-6 cm śr.) W kilkukwiatowych kwiatostanach Bardzo obfite, pojawiają się przed liśćmi w k.IV-p.V

Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’ Owoce – brak Wymagania Gatunek tolerancyjny Preferuje jednak gleby zasobne i nie za suche, o odczynie od obojętnego do zasadowego Stanowisko słoneczne Wystarczająco odporny na mrozy (w środkowej i zachodniej Polsce)

Prunus serrulata ‘Kanzan’ wiśnia piłkowana ‘Kanzan’ Jedna z najodporniejszych odmian tego gatunku i najbardziej długowieczna Jedno z najpiękniejszych drzew kwitnących wiosną, o ciekawej „lejkowatej” koronie i wspaniałych kwiatach Kwitnie wyjątkowo obficie i co roku Wspaniałe drzewo do ogrodów, parków i cmentarzy, ale także do zieleni miejskiej w odpowiednich warunkach glebowych i mikroklimatycznych (osiedla, boczne ulice itp.)

Prunus serrulata wiśnia piłkowana ‘Amanogava’ Niewielkie drzewo (do 4-6 m wys) Bardzo wąska, strzelista korona Kwiaty jasnoróżowe Kwiaty półpełne, do 4 cm średnicy Delikatnie pachnące Kwitnie bardzo obficie w k. IV-p.V Jesienne zabarwienie liści mniej atrakcyjne Odmiana delikatniejsza od poprzedniej, do stosowania w parkach i ogrodach

Prunus serrulata wiśnia piłkowana ‘Kiku-shidare’ Odmiana o zwisających pędach i luźnej koronie Najczęściej szczepiona na wysokim pniu Kwiaty ciemnoróżowe, nieco mniejsze (ok. 3 cm średnicy), wyjątkowo pełne i obfite

Prunus triloba migdałek trójklapowy Gęsty krzew do 2-3 m wys. I szer. Forma pienna nieco wyższa Kwiaty Różowe Pełne Do 3,5 cm śr. Przed liśćmi, w IV-V

Prunus triloba migdałek trójklapowy Wymagania Dobrze rośnie na każdej, dostatecznie wilgotnej glebie ogrodowej Preferuje jednak gleby piaszczysto-gliniaste o odczynie kwaśnym lub obojętnym Stanowisko słoneczne, osłonięte Niezupełnie odporny na mrozy

Prunus triloba migdałek trójklapowy Bardzo atrakcyjny, chętnie sadzony w ogrodach krzew kwitnący wiosną Najczęściej produkowany w formie piennej, chociaż formy krzaczaste wyglądają ciekawiej i są łatwiejsze w pielęgnacji Formy szczepione przerastają silnie pędami podkładki, które należy systematycznie usuwać; w przeciwnym wypadku w krótkim czasie ta zdominuje słabiej rosnący migdałek

Prunus triloba migdałek trójklapowy W celu zintensyfikowania kwitnienia zaleca się skracanie pędów po kwitnieniu do połowy (na starych roślinach nawet do kilku oczek)

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) Gęste krzewy W zależności od odmiany do 1,5-4 m wys. Pędy silnie cierniste Liście zimozielone, lancetowate, błyszczące Po ostrych zimach wiosną brązowieją i zamierają

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) Kwiaty Białe Drobne Zebrane w gęstych podbaldachach wzdłuż starszych pędów W VI

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) Owoce Kuliste +/- wielkości grochu Kolor: czerwony, pomarańczowy, żółty Dojrzewają na początku września i utrzymują się wyjątkowo długo zimą Stare odmiany lub siewki często podatne na parcha ; nowe – w większości odporne na choroby

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) Starsze rośliny bardzo źle znoszą przesadzanie Wymagania Wyjątkowa zdolność adaptacyjna do różnych warunków glebowych Rośnie także na glebach bardziej suchych pH 5,5-7,5 Najlepszy wzrst na glebach dostatecznie żyznych

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) Stanowisko najlepiej słoneczne (najładniejsze owoce), ale także lekko ocienione Młode rośliny nieco wrażliwe na silne mrozy, starsze wystarczająco odporne W niekorzystnych warunkach (stanowiska wietrzne) liście przemarzają Duża odporność na letnią suszę

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) Do sadzenia pojedynczo i w grupach Formowane i nieformowane żywopłoty Niektóre odmiany także jako okrywowe Także pod drzewami o świetlistych koronach

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) ‘Orange Glow’ 2,5-3,5 m wys. Owoce pomarańczowoczerwone Odmiana parchoodporna ‘Red Column’ 2-3 m wys. Jasnoczerwone owoce

Pyracantha – ognik (mieszańce ogrodowe) ‘Red Cushion’ 0,6-0,9 m wys. Pomarańczowoczerwone owoce ‘Soleil d’Or’ 1,5-2 m wys. Jasnożółte owoce

Rhus typhina sumak octowiec Duży krzew lub małe drzewo (często wielopniowe) Do 4-6 (10) m wys. i szer. Korona z wiekiem płaskokulista Pędy rozwidlają się widlasto Wydaje odrosty W młodości szybko rośnie Krótkowieczny, żyje do 20-30 lat

Rhus typhina sumak octowiec Młode pędy aksamitnie brązowo owłosione Wewnątrz pędów sok mleczny Liście Nieparzystopierzastozłożone Do 50-60 cm dł. 11-31 listków Oś liścia i częściowo listki aksamitnie owłosione

Rhus typhina sumak octowiec Liście jesienią wcześnie pomarańczowoczerwone, bardzo atrakcyjne Kwiaty Zielonkawożółte W szczytowych wiechach (męskie luźniejsze) VI-VII Roślina dwupienna

Rhus typhina sumak octowiec Korzenie wytwarzają liczne odrosty, szczególnie na próchnicznych glebach i po uszkodzeniu Owoce Drobne Zebrane w pałkowate, amarantowe owocostany Pozostają do wiosny

Rhus typhina sumak octowiec Wymagania Duże możliwości przystosowawcze Rośnie dobrze na każdej glebie Dobrze znosi suszę i upały Odporny na mróz i warunki miejskie Stanowisko słoneczne

Rhus typhina sumak octowiec Mało wymagający gatunek do sadzenia pojedynczo i w parkach, ogrodach i zieleni miejskiej Jedna z najładniej przebarwiających się jesienią roślin Z wiekiem często się wywraca, rozłamuje

Rhus typhina sumak octowiec ‘Dissecta’ Odm. Strzępolistna Krzew niższy i bardziej rozłożysty O głęboko powcinanych listkach Cenna odmiana żeńska o pięknym, pomarańczowym zabarwieniu jesiennym Nadaje się do mniejszych ogrodów i dużych pojemników

Ribes alpinum Porzeczka alpejska Gatunek krajowy Wzrost: niski, początkowo luźny, potem gęsty krzew do 1-2 m wys. i szer. Rośnie wolno Liście Bardzo wczesny rozwój wiosną Jesienią żółte

Ribes alpinum Porzeczka alpejska Kwiaty drobne, zielonożółte, dwupienne, IV-V Owoce – czerwone, długo wiszące na roślinie Wymagania Bardzo tolerancyjny Preferuje gleby średnio suche i świeże Od słabo kwaśnych do zasadowych

Ribes alpinum Porzeczka alpejska Lubi wapń w glebie Może rosnąć zarówno na stanowisku słonecznym, jak i cienistym Dobrze rośnie w warunkach miejskich Jest tolerancyjny na zasolenie Dobrze znosi konkurencję korzeni drzew oraz cięcie

Ribes alpinum Porzeczka alpejska Doskonały krzew do niewysokich żywopłotów (0,6-1 m) Do sadzenia w parkach pod drzewami (w cieniu) Umacnia skarpy i może być sadzony jako roślina okrywowa Bardzo dobry również do terenów przyulicznych Podatny na choroby grzybowe (skutek – liście przedwcześnie opadają) ‘Schmidt’ – większa odp. na choroby