To prostokątny plac o wymiarach 90x73 m położony w samym sercu Starego Miasta. Z każdego rogu rynku wychodzą po dwie prostopadłe do siebie ulice: Celna, Jezuicka, Kamienne Schodki, Krzywe Koło, Nowomiejska, Wąski Dunaj, Zapiecek i Świętojańska.

Rynek Starego Miasta został założony na przełomie XIII i XIV w. Swój stylowy charakter zawdzięcza XVII-wiecznym kamienicom

Ze względu na ogromną liczbę zabytków na Starym Mieście pozwólcie, że przedstawimy Wam dwa, naszym zdaniem, bardzo ciekawe obiekty.

Nie wiem, czy wiecie, ale na Starym Mieście jest najwęższa kamienica w Warszawie. Jest to zarazem najwęższa kamieniczka w całej Europie. Mieści się przy ulicy Kanonia 22/24. Ma ona zaledwie 2 metry szerokości, a to ze względu na sprytne oszczędności podatkowe, jakie zyskiwał,właściciel tak wąskiej fasady w porównaniu z tym który posiadał dużo szerszą 6-8-metrową fasadę swej kamienicy. Do ustalania wartości podatku z tytułu posiadanych nieruchomości brano bowiem wtedy w Warszawie (w XVIII w.) pod uwagę szerokość fasady jego domu - tej od głównej ulicy. Oczywiście po przejściu bramy i obejrzeniu kamieniczki z drugiej strony, od Wisły, widzimy, że jest ona znacznie szersza (po prostu ma kształt klina, a nie prostokąta).

Jest najstarszym świeckim pomnikiem w Warszawie. Na cokole umieszczona jest podobizna króla Zygmunta III Wazy. Kolumna została wystawiona z inicjatywy króla Władysława IV Wazy, który w ten sposób chciał uczcić pamięć swojego ojca. Pomnik ma 22 metry wysokości, jego trzon ozdabiają cztery tablice z łacińskimi napisami. Kolumna była zniszczona w 1944 roku, a po wojnie została odbudowana. Jest jednym z najbardziej charakterystycznych pomników Warszawy.

Kolumna znajduje się na Placu Zamkowym i jest symbolem Warszawy rozpoznawanym przez Polaków i turystów z zagranicy.

Historia pomnika Zygmunta III Wazy Kolumna Zygmunta pochodzi z 1644 r. Monumentalny pomnik króla stał poza murami miasta aż do 1818 r. Koncepcję kolumny opracowali Augustyn Locci i Constantino Tencalla. Brązowy posąg króla pierwotnie złocony wykonał bolończyk Clemente Molli, a odlew z brązu wykonał królewski ludwisarz Daniel Tym. Trzon kolumny wykonano z pochodzącego z Gór Świętokrzyskich permskiego zlepieńca. Skała ta nazywana jest obecnie zlepieńcem zygmuntowskim. Kolumna Zygmunta została powalona w nocy z 1 na 2 września 1944, trafiona pociskiem z niemieckiego działa czołgowego. W 1949 odbudowana (zatuszowano ok. 200 uszkodzeń figury, dorobiono lewą dłoń, szablę i krzyż); z powodu budowy trasy W-Z figurę przesunięto o 6 m w kierunku płn.-wsch. i lekko obrócono. Nowy trzon kolumny został wykonany z granitu strzegomskiego. Uroczysty powrót kolumny nastąpił 22 lipca 1949 r. Starsze trzony kolumny są eksponowane w jej pobliżu, opodal Zamku Królewskiego.

Budowa kolumny w 1646

Oryginalny trzon kolumny

Kolumna Zygmunta około 1900 roku

Zniszczona Kolumna Zygmunta po II wojnie światowej

Trzon Kolumny Zygmunta przyjechał do Warszawy z Kamieniołomów w Strzegomiu.

Koniecznie zabierzcie na spacer po Starym Mieście Swoją Rodzinę. Obowiązkowa jest fotka przy kolumnie i szukanie najwęższej kamieniczki w Europie. Powodzenia

Wykonały: Justyna S. i Marysia M. z klasy IVc