GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI Wokół Ziemi istnieje pole grawitacyjne wytworzone przez masę Ziemi. W tym polu na wszystkie ciała działa siła przyciągania ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna „pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego ciężar. Im większa masa ciała, tym większy jest jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu masa ciała jest taka jak na Ziemi, ale jego ciężar jest mniejszy, ponieważ Księżyc przyciąga je z mniejszą siłą. Ciężar ciał na Księżycu jest około 6 razy mniejszy niż na Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała. Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża. Krzywa wieża w Pizie jest w równowadze, ponieważ środek ciężkości wieży nie wychodzi poza jej podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny. Obie siły maja taką samą wartość. Dzięki temu Marta jest w równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

...Uff, udało się zachować równowagę!!! BARTEK – UWAŻAJ!!! Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji podłoża. ...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Helena pod wpływem tej siły spada ruchem jednostajnie przyspieszonym. Niczym nie zrównoważona siła przyciągania ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię. Helena pod wpływem tej siły spada ruchem jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania ziemskiego wszystkie ciała niezależnie od swojej masy uzyskują takie samo przyspieszenie. Jest to przyspieszenie ziemskie, które ma wartość :

A więc, co zrobić, żeby pokonać siłę grawitacji i oderwać się „Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje w kolebce na zawsze” Konstanty Ciołkowski uważany za ojca lotów kosmicznych A więc, co zrobić, żeby pokonać siłę grawitacji i oderwać się od Ziemi?

Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s. Pierwsza prędkość kosmiczna Żeby ciało mogło stać się satelitą Ziemi należy umieścić je na niewielkiej wysokości nad Ziemią i nadać mu pierwszą prędkość kosmiczną Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy nadać ciału względem przyciągającego je ciała niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po zamkniętej orbicie. Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Satelita łącznościowy przekazujący sygnały między kontynentami Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo sztucznych satelitów Satelita łącznościowy przekazujący sygnały między kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to: satelity meteorologiczne satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę, satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie atmosfery i fotografujące dalekie obiekty kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin 12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Wartość drugiej prędkości kosmicznej na Ziemi wynosi 11,2 m/s. Druga prędkość kosmiczna to prędkość, jaką należy nadać obiektowi , aby opuścił na zawsze dane ciało niebieskie poruszając się dalej ruchem swobodnym. Jest to tak zwana prędkość ucieczki. Tor ciała ma wtedy kształt paraboli lub hiperboli. Wartość drugiej prędkości kosmicznej na Ziemi wynosi 11,2 m/s.

Drugą prędkość kosmiczną trzeba nadać sondom kosmicznym lub statkom załogowym, które opuszczają ziemskie pole grawitacyjne, by zbliżyć się do innych planet lub wylądować na nich. W 2008 roku na Marsie wylądowała sonda Feniks. Jej celem jest poszukiwanie śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu Niel Armstrong, dowódca statku kosmicznego „Apollo 11”, wraz z Edwinem Aldrinem wylądował na Księżycu 20 lipca 1969. Jako pierwszy człowiek stanął na srebrnym globie i poczuł mniejszą siłę przyciągania grawitacyjnego niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane z Ziemi w XX wieku, niosą w przestrzeń kosmiczną pozdrowienia we wszystkich językach, odgłosy Ziemi - szum morza, płacz dziecka, śpiew ptaków oraz rysunki kobiety i mężczyzny. Mamy nadzieję, że ktoś te informacje odczyta. Czy dojrzeliśmy już do spotkania z pozaziemską cywilizacją?

Prezentację przygotowali Michał Cieśla Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały: Lucyna Czwakiel Marlena Majewska Patrycja Rzeszowska Maria Siedy