Narodziny teatru

Teatr grecki Wywodzi się z tradycji obrzędów religijnych, zwłaszcza związanych z obchodami ku czci Dionizosa. Pierwsze sztuki wystawiano więc na wytyczonym u stóp wzgórza placu zwanym orchestra , a na jego środku ustawiano ołtarz. Początkowo orchestra miała kształt zbliżony do prostokąta, koła albo elipsy, ostatecznie przyjął się kształt koła. Widzowie zasiadali na zboczu góry, początkowo bezpośrednio na ziemi, później na drewnianych ławkach. Tak powstała widownia w kształcie dużego (większego od półkola) wycinka koła, czyli theatron.

Budowa teatru

Skene- ściana dzięki, której głosy aktorów odbijały się i rozchodziły się na całą widownie. Orchestra- miejsce występów i popisów tanecznych chóru. Proskenion- miejsce, na którym grali aktorzy. Theatron- widownia Parodos- przejście pomiędzy theatronem a proskenionem

Rytuał Rytuały w kulturach tradycyjnych przybierały postać udramatyzowanych widowisk. Odgrywano je np. w trakcie uroczystości związanych ze świętami agrarnymi, a także inicjacyjnymi, czy pogrzebowymi. Składa się nań określonym scenariuszu, używane przez uczestników przebrania i maski, obowiązkowe rekwizyty, jak na przykład naczynia, grzechotki, ziarna. Najważniejszym elementem rytuału jest niemal zawsze taniec- zestaw powtarzających się ruchów i gestów, które ,,opowiadają” stosowną do okoliczności, wyprowadzoną na ogół z mitu- a więc łączącą świat ludzi ze światem- historię. Co ciekawe, tego typu widowiska towarzyszyły i towarzyszą społecznością tradycyjnym nie tylko w trakcie szczególnych uroczystości, ale też w życiu codziennym.

Rytualne malowidło naskalne z okresu prehistorycznego, Fremont (USA)

Przedstawienie teatru Zjawisko nazywane teatrem pojawia się, kiedy nie ma już wspólnoty uczestników, kiedy wyraźnie podzieli na tych, którzy grają, i tych, którzy ich oglądają. Aktorzy i widzowie biorą udział w czymś, co pozostaje fikcyjną opowieścią. Nie posiada ona jednak magicznej mocy praktycznego oddziaływania na rzeczywistość i nie taka jest jej rola. Przede wszystkim ma ona dostarczać rozrywki i wywoływać wzruszenia. Trudno określić jakiego typu doznania towarzyszyły widzom greckiego teatru. Było to m.in. katharsis, oznaczające doświadczenie „ litości i trwogi” i oczyszczenie się z tych emocji.

Rekonstrukcja teatru Dionizosa w Atenach

Koniec Wykonali: Bartosz Bednarek i Michał Żmudowski