Siedliska przyrodnicze Lasy strefy umiarkowanej (91xx) – część pierwsza

9 – Lasy i bory W części tej wymieniono 5 poddziałów oraz 81 typów siedlisk przyrodniczych, w tym 17 z nich występuje na terenie Polski 90 – lasy borealne (8) 91 – lasy strefy umiarkowanej (37) 92 – śródziemnomorskie lasy wiecznie zielone (13) 93 - śródziemnomorskie lasy twardolistne (10) 94 – bory górskie strefy umiarkowanej (3) 95 – bory górskie obszaru śródziemnomorskiego i Makaronezji (10).

9110 Kwaśne buczyny Lasy bukowe na wyżynach środkowej Europy oraz bukowe, bukowo-jodłowe i bukowo-świerkowe pasm górskich od Wogezów aż po Karpaty. Gatunki: Fagus sylvatica, Abies alba, Picea abies, Luzula luzuloides, Polytrichum formosum, Deschampsia flexuosa, Calamagrostis villosa, Vaccinium myrtillus, Pteridium aquilinum.

9110 Kwaśne buczyny 9110-1 Kwaśna buczyna niżowa (Luzulo pilosae-Fagetum) 9110-2 Kwaśna buczyna górska (Luzulo luzuloidis-Fagetum) 9110-3 Żyzna jedlina karpacka (Galio-Abietetum; zb. Oxalis acetosella-Abies alba)

Charakterystyka siedliska Na nizinach lasy typowo bukowe Na wyżynach lasy mieszane z bukiem (świerk jodła, w miejscach wilgotnych jawor) Typ siedliskowy lasu: LMśw, LMwyż, LG, LMG, BMG Ubogie gatunkowo runo (mało wymagające gat. ogólnoleśne i borowe, niski udział gatunków siedlisk żyznych, zdominowane przez mszaki)

9120 Atlantic acidophilous beech forests with Ilex and sometimes also Taxus in the shrublayer (Quercinion robori-petraeae or Ilici-Fagenion) Acydofilne lasy bukowe klimatu atlantyckiego na niżu i w obszarach wyżynnych Gatunki: Ilex aquifolium, Taxus baccata, Ruscus aculeatus, Deschampsia flexuosa, Hieracium sabaudum, H. umbellatum, Pteridium aquilinum, Vaccinium myrtillus, Lonicera periclymenum, Melampyrum pratense, Teucrium scorodonia, Holcus mollis.

9130 Żyzne buczyny Żyzne, wyżynne i górskie lasy bukowe, bukowo-jodłowe i bukowo-jodłowo-świerkowe z centrum rozmieszczenie w Europie Środkowej, także w północnej i atlantyckiej Europie aż po region pannoński Gatunki: Fagus sylvatica, Abies alba, Picea abies, Anemone nemorosa, Lamiastrum galeobdolon, Galium odoratum, Melica uniflora, Dentaria spp.

9130 Żyzne buczyny 9130-1 Żyzna buczyna niżowa (Galio odorati-Fagetum) 9130-2 Wilgotna buczyna niżowa ze szczyrem (zbiorowisko Fagus sylvatica – Mercurialis perennis) 9130-3 Żyzna buczyna górska (Dentario enneaphylli-Fagetum, Dentario glandulosae-Fagetum)

Charakterystyka siedliska Na nizinach lasy typowo bukowe (ewentualnie z dębem, lipą, jaworem) Na wyżynach i w górach lasy mieszane z bukiem (świerk, jodła, jawor, jesion, cis) Typ siedliskowy lasu: Lśw, Lwyżśw, LGśw, LGw, Lw W runie liczne gatunki siedlisk żyznych, sporadycznie gatunki borowe Runo z przewagą bylin i/lub wysokich gatunków traw (ważny jest jego skład)

9140 Środkowoeuropejskie, subalpejskie i górskie lasy bukowe z jaworem oraz szczawiem górskim Wysokogórskie, niskorosłe lasy bukowo-jaworowe o runie acydofilnym lub żyznym z udziałem gatunków murawowych Gatunki: Fagus sylvatica, Acer pseudoplatanus, Rumex arifolius

9140 Środkowoeuropejskie, subalpejskie i górskie lasy bukowe z jaworem oraz szczawiem górskim 9140-1 Wschodniokarpacka jaworzyna ziołoroślowa (Aceri-Fagetum) 9140-2 Zachodniokarpacka jaworzyna ziołoroślowa (Aceri-Fagetum) Buczyny ziołoroślowe w Sudetach – niejasna pozycja syntaksonomiczna

Charakterystyka siedliska Lasy tworzone przez niskie buki z dużym udziałem Acer pseudoplatanus (jawor) Występują w pobliżu górnej granicy lasu (800-1450 m n.p.m.) Słabe zwarcie drzewostanu, słabo rozwinięta warstwa krzewów Skład gatunkowy runa zbliżony jest do runa w kwaśnych i żyznych buczynach jednak z wyraźnym i wysokim udziałem gatunków ziołorośli górskich.

9150 Buczyny storczykowe (Medio-European limestone beech forests of the Cephalanthero-Fagion) Kserotermiczne i ciepłolubne lasy bukowe na podłożach wapiennych, zwykle na stokach południowych z dużym udziałem traw, bylin i storczyków; Europa zachodnia i środkowa aż po Pireneje. Gatunki: Fagus sylvatica, Carex digitata, C. flacca, C. montana, C. alba, Sesleria albicans, Brachypodium pinnatum, Cephalanthera spp., Neottia nidus-avis, Epipactis leptochila, Epipactis microphylla, Buxus sempervirens.

9150 Ciepłolubne buczyny storczykowe 9150-1 Pienińska buczyna storczykowa (Carici albae-Fagetum) 9150-2 Małopolska buczyna storczykowa (zb. Fagus sylvatica-Cruciata glabra) 9150-3 Sudecka buczyna storczykowa (zb. Fagus sylvatica-Hypericum maculatum) 9150-4 Kaszubska buczyna storczykowa (zb. Fagus sylvatica-Cypripedium calceolus) 9150-5 Nadbałtycka buczyna storczykowa (Cephlanathero-Fagetum)

Charakterystyka siedliska Las bukowy, bukowo-jodłowy, jodłowy Siedliska bogate w wapń Typ siedliskowy lasu: Lśw, LG, LMG Rędziny, pararędziny, kreda jeziorna, trawertyny Wystawa S, SW, strome stoki (najczęściej) W runie obecne są gatunki storczyków i gatunki ciepłolubne

Jeżeli buczyny występują na: na stromych skalistych zboczach i grzbietach na podłożu wapiennym na kredzie jeziornej lub trawertynach na krawędzi klifu nadmorskiego A dodatkowo z buczyn podawane były stanowiska storczyków To prawdopodobnie mamy do czynienia z siedliskiem 9150

9160 grąd subatlantycki Lasy dębowo-grabowe Europy Zachodniej i Środkowej na głębokich glebach hydrogenicznych z wysokim poziomem wód gruntowych (doliny rzeczne). W Polsce utożsamiony ze Stellario-Carpinetum co jest zawężeniem w stosunku do IM. Gatunki: Quercus robur, Carpinus betulus, Acer campestre, Tilia cordata, Stellaria holostea, Carex brizoides, Poa chaixii, Potentilla sterilis, Dactylis polygama, Ranunculus nemorosus, Galium sylvaticum.

9170 grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum oak-hornbeam forests) Lasy dębowo-grabowe europy środkowej – pierwotnie do granicy zasięgu buka, w ver. 25 poszerzone o grądy subkontynentalne Gatunki: Quercus petraea, Carpinus betulus, Sorbus torminalis, S. domestica, Acer campestre, Ligustrum vulgare, Convallaria majalis, Carex montana, C. umbrosa, Festuca heterophylla; Tilia cordata, Acer platanoides.

9160, 9170 Lasy grądowe 9160 Grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum) 9170-1 Grąd środkowoeuropejski (Galio-Carpinetum) 9170-2 Grąd subkontynentalny (Tilio-Carpinetum) 9170-3 Grądy zboczowe (zb. Acer platanoides-Tilia cordata)

Charakterystyka siedliska Lasy dębowe, dębowo-grabowe, grabowe, lipowe, bukowo-dębowo-grabowe Typ siedliskowy lasu: LMśw, LMw, Lśw, Lw, LMwyż, Lwyż Bardzo dobrze rozwinięta warstwa krzewów (dominacja leszczyny) Runo budują gatunki żyznych siedlisk lasowych (znikomy udział krzewinek, mchów naziemnych)

9180 Jaworzyny i lasy klonowo-lipowe na stromych stokach Wielogatunkowe lasy liściaste na stromych, kamienistych stokach i piargach, zwykle nawapienne, ale także na skałach krzemianowych. Od zbiorowisk termofilnych, a nawet kserotermicznych na wyżynach i pogórzu aż po wilgotne i wysokogórskie lasy jaworowe. Gatunki: Lunario-Acerenion - Acer pseudoplatanus, Actaea spicata, Fraxinus excelsior, Helleborus viridis, Lunaria rediviva, Taxus baccata, Ulmus glabra. Tilio-Acerenion - Carpinus betulus, Corylus avellana, Quercus sp., Sesleria varia, Tilia cordata, T. platyphyllos

*9180 Jaworzyny i lasy klonowo-lipowe 9180-1 Lasy klonowo-lipowe Sudetów, ich Pogórza i Przedgórza (Aceri-Tilietum) 9180-2 Jaworzyna z języcznikiem zwyczajnym (Phyllitido-Aceretum) 9180-3 Karpackie jaworzyny miesiącznicowe (Lunario-Aceretum) 9180-4 Sudeckie jaworzyny z miesiącznicą trwałą (Lunario-Aceretum) 9180-5 Jaworzyna karpacka (Sorbo aucupariae-Aceretum pseudoplatani) 9180-6 Jaworzyny i buczyny ziołoroślowe Sudetów (zb. Acer pseudoplatanus-Aruncus sylvestris)

Charakterystyka siedliska Wielogatunkowe lasy liściaste z przewagą jawora, lipy szerokolistnej, wiązu górskiego, jarzębiny, jesionu, klonu pospolitego Podłoże węglanowe, obojętne, kwaśne Strome stoki z rumoszem skalnym bądź bezpośrednio na skałach Typ siedliskowy lasu: Lwyż, LG Runo w dużej mierze tworzą paprocie i nitrofilne byliny (runo ziołoroślowe) Słabo rozwinięta warstwa mszysta

9190 Pomorski kwaśny las brzozowo - dębowy (Betulo - Quercetum) (Old acidophilous oak woods with Quercus robur on sandy plains) Acydofilne lasy dębowe na nizinach północnobałtyckich, na podłożach silnie oligotroficznych (podzole i gleby hydrogeniczne), z ubogim runem i warstwą krzeów. Pierwotnie należały tu Querco-Betuletum, Molino-Quercetum, Trientalo-Quercetim roboris. Gatunki: Quercus robur, Betula pendula, B. pubescens, Sorbus aucuparia, Populus tremula.

9190 Acydofilne dąbrowy 9190-1 Acidofilny las brzozowo-dębowy (Betulo-Quercetum) 9190-2 Śródlądowe kwaśne dąbrowy (Fago-Quercetum, Calamagrostio-Quercetum, Molinio caerulea-Quercetum, Viscario-Quercetum, Luzulo-Quercetum)

Acydofilne dąbrowy Las dębowy w domieszce brzoza, sosna, świerk, lipa, grab Typ siedliskowy lasu: LMw, LMśw,LMwyż, BMśw, BMw, BMwyż Warstwa krzewów umiarkowanie rozwinięta: gatunki drzewostanu, kruszyna, jarzębina Runo krzewinkowe lub trawiasto- zielne zdominowane przez gatunki dąbrów acidofilnych i gatunki borowe