Sytuacja wewnętrzna w Kolumbii w kontekście porwania Ingrid Betancourt Mgr Dorota Klewer

Kolumbia: kraj kontrastów geograficznych

Na południu: Amazonka i Puszcza Amazońska

Na wschodzie: rzeka Orinoko

Na zachodzie: Andy...

...i Ocean Spokojny

Na północy: Morze Karaibskie

Kraj o dużej różnorodności etnicznej i rasowej gdzie żyją: Metysi (58%) Biali (20%) Mulaci (14%) Afrokolumbijczycy (10.3%) Indianie (3,3%) Romowie (0,01%) ludność pochodzenia arabskiego (0,01%)

Bogaci Dzielnica La Septima - Bogota

...i biedni Rodzina przesiedleńców

Konflikt zbrojny między siłami rządowymi prawicowymi oddziałami paramilitarnymi handlarzami narkotyków lewicowymi partyzantami z ELN i FARC

Kwitnąca kultura Noblista Gabriel García Márquez

literatura Laura Restrepo Miłość, przemoc, ubóstwo, narkotyki

literatura Fernando Vallejo Miłość homoseksualna, przemoc, wojny między grupami paramilitarnymi a kartelami narkotyków

kino reż. Emilio Maillé Bieda, przemoc, narkotyki i walki karteli narkotykowych w Medellín

kino reż. Joshua Marston Bieda, przemyt narkotyków

sztuka Fernando Botero

muzyka Shakira Juanes

Íngrid Betancourt

Gabriel Betancourt, minister edukacji i ambasador Kolumbii przy UNESCO i Yolanda Pulecio, miss Kolumbii i senator Albergue Mamá Yolanda

Szczęśliwe dzieciństwo Avenue Foch, Paryż

Liceum Francuskie, Bogota

Sciences Po, Paryż

Żona dyplomaty ▪ narodowość francuska Fabrice’a Delloye ▪ narodowość francuska ▪ dwoje dzieci: Mélanie (1985) y Lorenzo (1988) ▪ życie we Francji, Ekwadorze i na Seszelach ▪ rozwód (1990) i powrót do Kolumbii

Kariera polityczna ▪ 1990-1993 członkini Partii Liberalnej ▫ doradca w Ministerstwie Finansów i w Ministerstwie Handlu Zagranicznego ▪ kontrowersyjna kampania wyborcza do Izby Reprezentantów pod hasłem „Zahamować AIDS korupcji”

1994-1998 Posłanka w Izbie Reprezentantów opracowanie Kodeksu Etycznego Partii Liberalnej walka przeciwko korupcji strajk głodowy przeciw prezydentowi Ernesto Samperowi oskarżonego o relacje z Kartelem z Cali

Założenie Partido Verde Oxígeno Kampania wyborcza do Senatu – jej symbolem maski tlenowe – najlepszy wynik w kraju (150 tys. głosów)

1998-2001 Senator walka przeciwko korupcji kampania prezydencka pod hasłem: “Viagra dla Kolumbii: aby Kolumbijczycy nie byli wciąż niezaspokojeni”

Spotkania wyborcze w całym kraju: w „una Chiva”

Autobiografia ▪ Opublikowanie we Francji Wściekłości w sercu – jej wersja angielska to Until Death Do Us Part: My Struggle to Reclaim Colombia ▪ Pierwsze sondaże w styczniu 2002 r.: tylko 0,2 % głosów

Porwanie

FARC-EP założona w 1964 r.: najstarsza guerrilla w Ameryce Łacińskiej od 2002 r.: organizacja terrorystyczna dla 31 krajów (m.in. dla UE, USA, Kanady)

Praktyki terrorystyczne łamanie praw człowieka handel i przemyt narkotyków porwania dla okupu lub w celach politycznych (obecnie 2800 osób) zamachy bombowe zabójstwa cywili, policjantów i żołnierzy

1998-2002: FARC zajmuje strefę zdemilitaryzowaną (42 1998-2002: FARC zajmuje strefę zdemilitaryzowaną (42.000 km²) podczas “negocjacji pokojowych” z prezydentem Andresem Pastraną

20 luty 2002 r.: FARC porywają samolot z senatorem Jorge Gechemem na pokładzie koniec negocjacji; Pastrana rozpoczyna wojskową Operację Tanatos 23 luty 2002 r.: Prezydent udaje się drogą powietrzną do San Vicente del Cagúan; nie zgadza się na zabranie ze sobą kandydatów na prezydenta

Íngrid decyduje się mimo ryzyka wyruszyć drogą lądową Íngrid decyduje się mimo ryzyka wyruszyć drogą lądową. Podróżują z nią: Clara Rojas, Adair Lamprea i 2 Francuzów z Marie Claire: fotograf i kamerzysta. 15:00: komando FARC zatrzymuje Íngrid i Clarę Rojas; mężczyzn puszcza wolno.

W niewoli – życie w przerażających warunkach tygodnie ciągłego marszu przez Puszczę Amazońską

łańcuchy nakładane na noc brak intymności brak kontaktów z rodziną niedożywienie i jednostajność posiłków częste zakażenia i infekcje bez dostępu do lekarstw choroby pasożytnicze

Dowody życia lipiec 2002 r.: pierwszy dowód życia Íngrid i Clary Rojas krytykujących Pastranę

październik 2003 r.: drugie nagranie z Íngrid proszącą o uwolnienie siłą lub na drodze układu humanitarnego

listopad 2007: ostatnie nagranie i list Íngrid do matki

To jest bardzo trudna chwila dla mnie. (…) Fizycznie trzymam się źle To jest bardzo trudna chwila dla mnie. (…) Fizycznie trzymam się źle. Znowu nie jadłam, nie mam apetytu, włosy wypadają mi w ogromnych ilościach. (…) Nie mam na nic ochoty, ponieważ tu w dżungli jedyną odpowiedzią na wszystko jest „nie”. Lepiej jest więc nie mieć na nic ochoty, by pozostać wolnym od życzeń. Już 3 lata proszę o encyklopedię, by coś czytać, czegoś się uczyć, aby utrzymać żądzę wiedzy żywą. Ciągle mam nadzieję, że przynajmniej z litości załatwią mi jakąś, ale chyba lepiej o tym zapomnieć.

Pogłoski jest ofiarą syndromu sztokholmskiego? cierpi na depresję? choruje na żółtaczkę typu B lub leiszmaniozę? jest umierająca?

Mobilizacja międzynarodowa marsze na rzecz uwolnienia Ingrid i innych porwanych

komitety wspierające Íngrid we Francji i na całym świecie kandydatka do pokojowej Nagrody Nobla

Íngrid honorową obywatelką ponad 1500 miast jej wizerunki zawieszone w Paryżu, Rzymie i innych miastach

Mobilizacja polityków Marsz w Paryżu – z prezydent Cristiną Fernández

Mediatorzy (Francja, Szwajcaria, Hiszpania, Wenezuela) proponują: ▪ układ humanitarny: w zamian za Betancourt i innych jeńców politycznych miano wypuścić z więzień partyzantów za obietnicę powrotu do cywilnego życia lub emigrację za granicę

FARC żąda za wolność Íngrid i innych jeńców politycznych: ▪ nowej strefy zdemilitaryzowanej (115.000 km2) ▪ uwolnienia partyzantów z więzień, aby mogli wrócić w szeregi guerrilli

Rząd kolumbijski i prezydent Uribe żądają: ▪ uwolnienia wszystkich porwanych ▪ emigracji partyzantów wypuszczanych z więzień

Uwolnienie niektórych porwanych styczeń 2008 r.: Clara Rojas i Consuelo González de Perdomo luty 2008 r.: Jorge Gechem, Luis Eladio Pérez, Gloria Polanco i Orlando Beltrán Cuéllar

Clara Rojas i jej syn, Emmanuel

Przed Operacją Szach marzec 2008 r.: w ataku na obóz FARC ginie Raúl Reyes

marzec/kwiecień: umiera przywódca FARC Manuel Marulanda, ‘Tirofijo’

Przygotowania do Operacji Szach (Operación Jaque) Wojsko kolumbijskie i wywiad amerykański identyfikują region, gdzie przetrzymywani są zakładnicy: Íngrid i Amerykanie. Dokonują infiltracji FARC. Przekazują fałszywe rozkazy komendantowi “Césarowi” od nowego przywódcy FARC, Alfonsa Cano. 13 komandosów uczy się zachowania i mówienia jak obcokrajowcy, dziennikarze, pielęgniarki, pracownicy organizacji humanitarnych.

Dzień J 2 lipca: helikopter z komandosami na pokładzie ląduje w miejscu spotkania. Porwani mają założyć białe podkoszulki i kajdanki. Fałszywa ekipa telewizyjna nagrywa to, co się dzieje. 22 minuty później: helikopter startuje z 15 jeńcami, komendantem “Césarem” i jego zastępcą “Gafasem” na pokładzie.

Jesteście wolni! Íngrid Betancourt, trzech Amerykanów i 11 wojskowych odzyskało wolność.

Na lotnisku

Po uwolnieniu Íngrid z matką...

...i z dziećmi

Z prezydentem Sarkozym Z prezydentem Uribe

Nagrody i wyróżnienia Nagroda księcia Asturii za walkę o demokrację Legia Honorowa

Spotkania Z Madonną i Cristiną Fernández w Buenos Aires Íngrid i Shakira w Paryżu

Plany na przyszłość Chce wycofać się z polityki. Poświęci się pomocy innym porwanym i ofiarom działań terrorystów. Nie zetnie włosów, dopóki nie zostanie uwolniony ostatni z porwanych przez FARC.

Znaczenie Íngrid Betancourt Reprezentuje Kolumbię na świecie. Ucieleśnia tragedię, jaka dotknęła wielu Kolumbijczyków. Jest symbolem spajającym w walce przeciwko naruszaniu praw człowieka.