Księgi liturgiczne

Funkcje Księgi liturgiczne są księgami stosowanymi w liturgii, specjalnie w tym celu ustanowionymi Służą jako narzędzie dialogu między Bogiem i ludźmi Są jednym ze źródeł prawa liturgicznego

Editio typica Wydawanie nowych ksiąg liturgicznych jest zarezerwowane dla Stolicy Apostolskiej. W niej redagowane są wydania wzorcowe. Tylko na podstawie wydania wzorcowego powstają przedruki, przekłady i wersje zmienione na potrzeby kraju, diecezji czy zakonu.

Przekłady Przekłady muszą być zgodne z duchem oryginału. Mogą zawierać pewne przystosowania związane z kulturą lub językiem kraju, dla którego powstają. Aprobuje je władza terytorialna, która przed wydaniem księgi musi jeszcze uzyskać potwierdzenie ze Stolicy Apostolskiej.

Niektóre elementy Dekret Wstęp lub ogólne wprowadzenie Rubryki Kalendarz liturgiczny

Historia - przypomnienie I. Liturgia jest początkowo improwizowana II. Od IV w. modlitwy są spisywane, początkowo na luźnych kartach. Karty są zbierane w sakramentarze, zawierające różne modlitwy stosowane podczas Eucharystii i innych obrzędów. Także w tym okresie pojawiają się pierwsze lekcjonarze, antyfonarze, Ordines Romani. III. Księgi są łączone tak, by wydajniej dało się z nich korzystać. Poszczególne części mszy zostały zgromadzone w mszale. Najstarsze mszały zachowały się z X wieku. W brewiarzu zebrano modlitwy, które wcześniej odmawiano z Psałterza, Homiliarza, Księgi lektur patrystycznych, Antyphonale, Orationale, Hymnarza. Wykształciły się pontyfikał i rytuał.

Sacramentarium Leonianum, ed. by Charles Lett Feltoe, Cambridge 1896, s. 273.

Historia - przypomnienie IV. Od 1568. Sobór Trydencki ujednolicił księgi liturgiczne używane w Kościele rzymskim. Sobór Watykański II wprowadził nową liturgię. Nowe księgi liturgiczne są wydawane od 1968 r. Konstytucja o Liturgii Świętej, nr 25: „Należy jak najszybciej poprawić księgi liturgiczne przy pomocy znawców i z uwzględnieniem wypowiedzi biskupów z różnych stron świata.”

Mszał

Lekcjonarz T. 1: Okres Adwentu i Bożego Narodzenia T. 2: Okres Wielkiego Postu i Okres Wielkanocy T. 3: Okres zwykły (od 1 do 11 tygodnia) T. 4: Okres zwykły (od 12 do 23 tygodnia) T. 5: Okres zwykły (od 24 do 34 tygodnia) T. 6: Czytania w mszach o świętych T. 7: Czytania w mszach obrzędowych, okolicznościowych, wotywnych

Ewangeliarz

Brewiarz Od łac. brevis

Rytuał Obrzędy chrztu dzieci Obrzędy chrztu dorosłych Komunia święta i kult tajemnicy eucharystycznej poza Mszą Świętą Obrzędy pokuty Sakramenty chorych Obrzędy sakramentu małżeństwa Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych Obrzędy błogosławieństw Obrzędy pogrzebu Egzorcyzmy i inne modlitwy błagalne

Pontyfikał Obrzędy bierzmowania Obrzędy święceń biskupa, prezbiterów i diakonów Obrzędy poświęcenia kościoła i ołtarza Obrzędy konsekracji dziewic

Inne Ceremoniał liturgicznej posługi biskupów Przeznaczone do śpiewów: Graduale Romanum, Graduale simplex Martyrologium Nie są księgami liturgicznymi np. śpiewniki, modlitewniki, kancjonały, mszaliki

Podstawy prawne Kodeks prawa kanonicznego: kan. 826, 838 Dekret „De editionibus librorum liturgicorum” z 1966 r. Instrukcja „Liturgicae instaurationes” z 1970 r., nr 11