Ruch Światło-Życie Oaza.

Prezentacja na temat: "Ruch Światło-Życie Oaza."— Zapis prezentacji:

1 Ruch Światło-Życie Oaza

2 Krótka historia i charakterystyka
Ruch odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II 1954 – Pierwsza Oaza 1969 – Ruch Żywego Kościoła 1976 – Ruch Światło- Życie Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki Ruch Światło-Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II. Początki historii Ruchu sięgają pierwszej oazy, która odbyła się w r  Ruch Światło-Życie rozwinął się z oaz – rekolekcji zamkniętych prowadzonych metodą przeżyciową. Przed rokiem 1976 Ruch był znany pod nazwą „Ruch oazowy”, „Ruch Żywego Kościoła”. Twórcą oazy, założycielem Ruchu i pierwszym moderatorem krajowym był ks. Franciszek Blachnicki (24 III 1921 – 27 II 1987). lipiec–sierpień 1951 Prowadzi rekolekcje dla ministrantów w Kokoszycach i Lublińcu. Zmienia tradycyjny program rekolekcji na bardziej dostosowany do dzieci, wprowadzając naukę ministrantury, gry, zabawy, wycieczki itp –1952 Wypracowuje pierwszy program rekolekcji przeżyciowych dla dzieci sierpnia 1952 Prowadzi rekolekcje dla dzieci, pojawia się określenie „Oaza Dzieci Bożych”. 19 lipca – 1 sierpnia 1954 W Bibieli koło Tarnowskich Gór prowadzi po raz pierwszy dwutygodniową Oazę Dzieci Bożych dla ministrantów. 4–20 lipca 1955 W Stryszawie prowadzi po raz pierwszy 15-dniową Oazę Dzieci Bożych opartą na tajemnicach różańca. 1963 r. – pierwsze rekolekcje dla młodzieży żeńskiej w Szlachtowej (Oaza Niepokalanej); od tego roku oazy są organizowane regularnie 1967 Zostaje mianowany Krajowym Duszpasterzem Służby Liturgicznej, wypracowuje koncepcje i metody posoborowej formacji służby liturgicznej. 1977 r. – rozpoczęcie stałej formacji deuteokatechumenalnej, opartej na dokumencie: Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych r. – adhortacja Evangelii nuntiandi dokumentem programowym Ruchu

3 Ks. Franciszek Blachnicki
24 marca 1921 r., Rybnik 1929 – Tarnowskie Góry 17 czerwca 1942 r. 25 czerwca 1950 r. – święcenia 19 lipca – 1 sierpnia r., Bibiela 4–20 lipca 1955 r., Stryszawa 1967 – LSO 27 lutego 1987 r., Carlsberg 24 marca 1921 Franciszek Blachnicki rodzi się w Rybniku jako siódme dziecko Józefa i Marii Blachnickiej z domu Miller. 24 czerwca 1940 Po śledztwie i pobycie w areszcie śledczym w Tarnowskich Górach zostaje wraz z pierwszą grupą więźniów śląskich osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz jako więzień nr 1201.  19 września 1941 Zostaje przeniesiony do więzienia śledczego w Zabrzu, później w Katowicach. 30 marca 1942 Śledztwo kończy się procesem, na którym zostaje skazany na karę śmierci za działalność konspiracyjna przeciw hitlerowskiej Rzeszy. 17 czerwca 1942 Na oddziale skazańców B-1 w Katowicach dokonuje się nagłe, cudowne nawrócenie Franciszka Blachnickiego połączone z decyzją oddania życia na służbę Bogu. 14 sierpnia 1942 Zostaje ułaskawiony, karę śmierci zamienia mu się na 10 lat wiezienia do odsiedzenia po zakończeniu wojny. 17 kwietnia 1945 Zostaje wyzwolony przez armię amerykańską wraz z całym obozem w Lengenfeld. 6 sierpnia 1945 Składa podanie z prośbą o przyjęcie na studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie –50 Uczy się i formuje w seminarium duchownym, osiąga wyniki celujące i bardzo dobre. Interesuje się psychologią religii, liturgiką i mariologią. 25 czerwca 1950 Przyjmuje święcenia kapłańskie z rąk bp. Stanisława Adamskiego w kościele pw. Św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach. lipiec–sierpień 1951 Prowadzi rekolekcje dla ministrantów w Kokoszycach i Lublińcu. Zmienia tradycyjny program rekolekcji na bardziej dostosowany do dzieci, wprowadzając naukę ministrantury, gry, zabawy, wycieczki itp –1952 Wypracowuje pierwszy program rekolekcji przeżyciowych dla dzieci sierpnia 1952 Prowadzi rekolekcje dla dzieci, pojawia się określenie „Oaza Dzieci Bożych”. 19 lipca – 1 sierpnia 1954 W Bibieli koło Tarnowskich Gór prowadzi po raz pierwszy dwutygodniową Oazę Dzieci Bożych dla ministrantów. 4–20 lipca 1955 W Stryszawie prowadzi po raz pierwszy 15-dniową Oazę Dzieci Bożych opartą na tajemnicach różańca. 1967 Zostaje mianowany Krajowym Duszpasterzem Służby Liturgicznej, wypracowuje koncepcje i metody posoborowej formacji służby liturgicznej.

4 Charyzmat Światło-Życie
Zasada „światło-życie” polega na wcielaniu słowa Bożego w życie, przeżywanie swojego zwyczajnego życia w sposób nadzwyczajny. Zakłada ona otwarcie się na światło słowa Bożego, nauczanie Kościoła, rekolekcje, życie sakramentalne, modlitwę liturgiczną, ascezę życia. Jedność światła i życia Światło = życie Nierozdzielność światła-życia

5 Formacja Martyria Leiturgia Koinonia Diakonia Światło-Życie
Konstytucja o Objawieniu Leiturgia Nowy Człowiek Konstytucja o Liturgii Koinonia Nowa Wspólnota Konstytucja Dogmatyczna o Kościele Diakonia Nowa Kultura Konstytucja Duszpasterska o Kościele Celem oazy nie jest przygotowanie grup do jakichkolwiek zadań specjalnych w ramach parafii. Celem nie jest nawet w pierwszym rzędzie apostolstwo, akcja, zadanie do spełnienia. To są wszystko rzeczy wtórne będące konsekwencją oazy, w której chodzi o formowanie dojrzałych chrześcijan.

6 Dojrzałość chrześcijańska
Człowiek dojrzały przyjmuje swoją grzeszność: będzie się zmagał ze swoją słabością i będzie umiał powstać z grzechu ze świadomością, że wciąż jest w drodze do świętości. Będzie uczył się postawy zaufania Bogu, podstawą bowiem wszelkiego grzechu jest brak zaufania Panu Bogu. Życie słowem Bożym Życie liturgią Modlitwa Życie w łączności ze wspólnotą Kościoła Diakonia 1. Życie słowem Bożym – umiejętność rozwiązywania konkretnych problemów i sytuacji życiowych, opierając się na Ewangelii.  2. Życie liturgią, która jest miejscem osobowego spotkania z Bogiem Żywym, z Ojcem, Synem i Duchem Świętym.  3. Modlitwa, która jest kontynuacją sakramentalnego spotkania z Bogiem.  4. Życie w łączności ze wspólnotą Kościoła będącą środowiskiem, w którym spotkanie osobowe z Bogiem utrwala się na płaszczyźnie spotkania w jedności i miłości z innymi wierzącymi.  5. Diakonia, czyli przyjmowanie odpowiedzialności we wspólnocie i ze wspólnotą o charakterze misyjnym.

7 Formacja Agape Nowa Kultura Świadectwo metoda „światło-życie”
Jezus Chrystus Niepokalana Duch Święty Kościół Słowo Boże Modlitwa Liturgia Agape Nowa Kultura Świadectwo metoda „światło-życie”  oaza rekolekcyjna mała grupa formacyjna Zasada „światło-życie” polega na wcielaniu słowa Bożego w życie, przeżywanie swojego zwyczajnego życia w sposób nadzwyczajny. Zakłada ona otwarcie się na światło słowa Bożego, nauczanie Kościoła, rekolekcje, życie sakramentalne, modlitwę liturgiczną, ascezę życia. Oaza rekolekcyjna jest pomocą w osiąganiu celu, jakim jest dojrzałość chrześcijańska. Jej zadaniem jest danie doświadczenia chrześcijańskiego życia. Są to rekolekcje przeżyciowe, nie chodzi jednak o emocjonalne przeżycie, ale o doświadczenie egzystencjalne. Przeżycie emocjonalne jest tylko jednym z elementów tej metody. Mała grupa To podstawowy element struktury Ruchu Światło-Życie. Odpowiednikiem małej grupy w strukturze Domowego Kościoła jest krąg rodzinny. W skład małej grupy wchodzi kilka osób przechodzących ten sam etap formacji. Każda mała grupa ma animatora, który czuwa nad właściwym przebiegiem procesu formacyjnego jej członków. Dba on również o jej zaangażowanie dla budowania wspólnoty czy to rekolekcyjnej, czy parafialnej. Z oazy rekolekcyjnej idea małej grupy została przeniesiona na grunt wspólnoty parafialnej. Umożliwia ona wzrost Nowego Człowieka w warunkach pozarekolekcyjnych – w codziennym życiu, w środowisku odmiennym od zamkniętego – charakterystycznego dla rekolekcji letnich. Mała grupa w cyklu pracy rocznej spotyka się na cotygodniowych spotkaniach formacyjnych. Spotkania są właściwym miejscem wymiany doświadczeń, problemów związanych z codziennym życiem i umocnienia na wybranej drodze ucznia Chrystusa.

8 Formacja Ewangelizacja Deuterokatechumenat Mistagogia

9 Deuterokatechumenalny system formacyjny
Stopnie i okresy Odpowiednik OICA Preewangelizacja Ewangelizacja indywidualna Rekolekcje ewangelizacyjne Praca w grupach postewangelizacyjnych Ewangelizacja Okres prekatechumenatu Oaza Nowego Życia I stopnia Obrzęd włączenia do deuterokatechumenatu 11 rozmów ewangelicznych Program 10 kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej Obrzęd przyjęcia do katechumenatu Okres katechumenatu

10 Deuterokatechumenalny system formacyjny
Stopnie i okresy Odpowiednik OICA Oaza Nowego Życia II stopnia 11 kręgów biblijnych: Wprowadzenie w Biblię jak historię zbawienia Kręgi liturgiczno-biblijne nawiązujące do niedzielnych czytań Okres przygotowania do odnowy przymierza chrztu Triduum Paschalne w formie rekolekcji, odnowa przymierza chrztu Okres katechumenatu – ciąg dalszy Obrzęd wybrania (Wpisanie imienia). Okres oświecenia i oczyszczenia

11 Deuterokatechumenalny system formacyjny
Stopnie i okresy Odpowiednik OICA Oaza Nowego Życia III stopnia 11 rozmów pogłębienia eklezjologicznego Ewangeliczne rewizje życia na temat: charyzmat – powołanie – diakonia Oaza Rekolekcyjna Diakonii i Centralna Oaza Modlitwy – udzielenie misji – przejście do diakonii i do formacji permanentnej Okres mistagogiczny

12 Adresaci formacji Oaza Dzieci Bożych Oaza Nowej Drogi
Oaza Nowego Życia Oaza Rodzin Wspólnoty kapłańskie OND – gimnazjum ONŻ – młodzieżowa, studencka, dorosłych

13 Katecheta Animator Grupy Animator „Specjalistyczny”
Moderator / Odpowiedzialna Para Animatorska i Moderatorska

14 Materiały

15 Dowiedz się więcej www.wruchu. oaza.pl
F. Blachnicki, Co to jest Oaza, Kraków 2013/2014 Oaza Rekolekcyjna Diakonii (ORD)  r. (lub 1) r. – Krościenko