Hydrobiologia Środowisko wodne

Na Ziemi - 4 geosfery litosfera - skorupa ziemska hydrosfera - płaszcz wodny atmosfera - płaszcz gazowy biosfera - przestrzeń wokół Ziemi zasiedlona organizmami

Woda naturalna w przyrodzie Stan ciekły: woda powierzchniowa zebrana w różnego typu zbiornikach wodnych oraz woda w glebie. Woda w glebie występuje jako woda kapilarna, wypełniająca włosowate kanaliki między cząsteczkami gleby, lub jako woda wolna (grawitacyjna), będąca pod działaniem sił ciężkości, z której tworzy się woda gruntowa, zalegająca nad warstwami nieprzepuszczalnymi. Stan gazowy: para wodna Stan stały: stanowią lód i śnieg

Wody morskie - 95% wszystkich wód zajmują 2/3 powierzchni Ziemi Oceany to najobszerniejsze rejony wszechoceanu o specyficznym systemie prądów, na ogół ograniczone zamkniętym układem kontynentów. Morza właściwe, stanowiące około 10% powierzchni wód, są to rejony wszechoceanu przylegające do kontynentów lub przez nie otoczone, zwykle płytsze od oceanów. Zatoki są akwenami, które nie dają się ściśle zdefiniować. Są to małe, daleko wrzynające się w ląd części mórz.

Morza właściwe stopień związania z lądem Morza przybrzeżne przylegają do brzegu kontynentów, są oddzielone od oceanu podwodnymi progami lub szerokimi cieśninami (np. Morze Północne, Japońskie, Chińskie, Beringa). Morza śródziemne są otoczone lądem, a z wodami oceanicznymi połączone jedynie wąskimi i zwykle płytkimi cieśninami (np. Bałtyk, Morze Śródziemne, Morze Czarne).

Morza Śródziemne morza międzykontynentalne, otoczone lądem odrębnych kontynentów, zwykle głębokie (np. Morze Śródziemne, Morze Czarne, Morze Czerwone), morza wewnątrzkontynentalne, otoczone lądem jednego kontynentu, zwykle płytkie (np. Bałtyk, Morze Białe, Zatoka Hudsona).

Morza właściwe - głębokość morza płytkie (szelfowe), wykształcone na platformie kontynentalnej, czyli szelfie, o średniej głębokości 200 m (np. Bałtyk, Morze Północne), morza głębokie, obejmujące także rejony poza platformą kontynentalną, o głębokości znacznie większej niż 200 m (np. Morze Śródziemne),

Wody śródlądowe - stojące (lenityczne) Siedliska okresowo wypełnione wodą: a.) kałuże i błota b.) wody w dziuplach drzew i pochwach liściowych roślin (tzw. wiszące akwaria) Siedliska półstałe: a.) starorzecza i łachy c.) baseny i sadzawki parkowe Siedliska stałe: a.) jeziora b.) zbiorniki wód podziemnych

Wody śródlądowe - płynące (lotyczne) Siedliska pionowe: a) hygropetryczne - wilgotne skały z sączącą się wolno wodą b) torencjalne - wodospady. Siedliska poziome: a) źródła b) potoki górskie o bystrym prądzie c) potoki i rzeki o wolnym prądzie d) ujścia rzek o wodzie słonawej

Wody przejściowe siedliska sztuczne a) kanały b) rowy melioracyjne c) studnie d) zbiorniki zaporowe

Ilość wody w hydrosferze oceany i morza - 1 370 x 106 km3 lodowce - 20 x 106 km3 woda w litosferze - 0,5 x 106 km3 woda w atmosferze - 13 x 103 km3

Cykl hydrologiczny Woda ta jest w ciągłym ruchu ulegając wymianie między stanem ciekłym, stałym i gazowym wskutek oddziaływania energii cieplnej Słońca (parowanie) oraz sił ciężkości (opad) ogólna ilość wody w przyrodzie jest stała - jest to cykl zamknięty. cykl hydrologiczny można wyrazić w postaci bilansu wodnego, gdzie całkowite parowanie (E) równe jest całkowitemu opadowi (P) atmosferycznemu

Bilans wodny globu ziemskiego

Bilans wodny fazy oceanicznej i lądowej W cyklu hydrologicznym krąży zaledwie 577 tys. km3, co stanowi niecałe 0,05% ogólnych zasobów wodnych hydrosfery. Pozostała ilość wody jest zatrzymywana (retencjonowana) na powierzchni i okresowo wyłączona z obiegu. faza oceaniczna. Po – Eo + Hk = Ro faza lądowa - Pk – Ek – Hk = Rk PO - opad na powierzchnię oceanów PK - opad na obszary lądów EO - parowanie z powierzchni oceanów EK - parowanie z powierzchni lądów HK - odpływ z lądów do oceanu światowego RK - zmiany retencji wody na lądach RO - zmiany retencji wody w oceanie.

Retencja Czasowe zatrzymanie wody opadowej na powierzchni Ziemi w zbiornikach wodnych, ciekach, lodowcach, śniegu i bagnach (r. powierzchniowa) oraz w gruncie(r. podziemna). Kategorie retencji: śniegowa lodowcowa zbiornikowa bagien dolin i koryt rzecznych szaty roślinnej glebowa gruntowa podziemna

Tempo wymiany wód w cyklu hydrologicznym

Bilans wodny Polski w roku średnim

Normalny roczny opad w Polsce Miara zasobów wodnych kraju – ilość wody/mieszkańca/rok: Polska – 1 700 m3 Francja – 3 000 Niemcy - 2 500 Rosja - 7 000 Przyczyna niskich zasobów w Polsce: położenie pomiędzy klimatem morskim (Atlantyk) a kontynentalnym (Azja). Bilans wodny centralnej Polski daleko niezrównoważony.