Georg fRiedrich Haendel Sapalski Łukasz kl. IVA

Życie młodego Haendla G. F. Haendel urodził się 23 lutego 1685 roku w Halle, zmarł 14.04.1759 w Londynie. Jest to niemiecki kompozytor i organista. Pochodził dokładnie ze śląska. Ze względu na to, że długie lata przebywał i pracował w Londynie, gdzie był znany pod nazwiskiem George Frideric Handel, uważany jest niekiedy za kompozytora angielskiego. W 1727 roku przyjął obywatelstwo brytyjskie. Dom w którym urodził się Haendel – Halle (Saksonia)

Dzieciństwo i młodość

Haendel urodził się w rodzinie bez tradycji muzycznych Haendel urodził się w rodzinie bez tradycji muzycznych. Jego ojciec był felczerem i lekarzem na pobliskim dworze. Lekceważył on muzykę i sztukę kompozytorską jako sztukę zarabiania pieniędzy, lecz dość przypadkowy muzyczny popis syna w grze na organach zrobił wrażenie na dworakach. Sam lokalny władca nalegał, by ojciec umożliwił synowi naukę gry na instrumentach muzycznych. Haendel senior zgodził się stawiając jeden warunek – syn musi studiować również prawo. Tak też się stało. Młody Georg studiował prawo jeszcze długo po śmierci ojca. Lecz w 1703 roku G. F. Haendel całkowicie zrezygnował z kariery prawniczej i zajął się muzyką.

Lata młodzieńcze spędzone przez kompozytora w Niemczech, były okresem intensywnej edukacji. Oprócz nauki kompozycji Haendel pobierał lekcje gry na organach, klawesynie, skrzypcach, a także na swoim ulubionym instrumencie – oboju. Edukacje rozpoczętą w rodzinnym Halle kompozytor kontynuował w Berlinie i Hamburgu. Z końcem 1706 roku udał się do Włoch.

W czasie trzyletniego pobytu we Włoszech przebywał w głównych ośrodkach muzycznych takich jak Florencja; Rzym; Wenecja; Neapol. Występował tam m.in. Jako wirtuoz gry na organach. Pobyt we Włoszech i zetknięcie się z muzycznymi tradycjami tego ośrodka spowodowały wzrost zainteresowania kompozytora muzyką wokalno-instrumentalną, zwłaszcza operą, oratorium i kantata.

Od 1710 roku datują się związki Haendla z ośrodkiem angielskim Od 1710 roku datują się związki Haendla z ośrodkiem angielskim. Do czasu uzyskania obywatelstwa w 1727 roku odbywał liczne podróże koncertowe do Niemiec, które ponad to służyły nabywaniu nowych wykonawców do zespołów angielskich. Związek Haendla z Anglią zacieśniał się. Dawało mu możliwość nawiązania kontaktów z tamtejszym środowiskiem artystycznym, zapewniał mu to znaczące posady i przywileje, a także pomagały w rozpowszechnianiu jego własnej twórczości.

Twórczość wokalno-instrumentalna

OPERA W twórczości Haendla pierwsze miejsce zajmują opery i oratoria. Jego muzykę operową reprezentuje 40 dzieł. Podczas pobytu we Włoszech kompozytor zapoznał się dokładnie z stylistyka opery włoskiej. Szczególny wpływ wywarła na niego twórczość Alessandra Scarlattiego. Haendel preferował gatunek opery seria najczęściej 3- aktowej. Na początku pobytu w Anglii napisał on operę Rinaldo, której premiera w 1711r. zakończyła się wielkim sukcesem. Kolejne premiery przyniosły mu ogromne uznanie.

Opery Haendla Julius Caefar Almira Florindo Rodrigo Agryppina Rinaldo Il Pastor fido Teseo Amadigi di Gaula

W 1713r. Haendel został mianowany oficjalnym kompozytorem dworu angielskiego a w 1719 na życzenie króla Jerzego, zorganizował zespół operowy „ Royal academy of music” i przez 10 lat był jego kierownikiem muzycznym . Działali tam najwybitniejsi śpiewacy europejscy byli to w większości kastraci, jako że w baroku panowała konwencja obsadzania tymi właśnie głosami głównych ról w dziełach operowych. Ważną role w operach Haendla pełni orkiestra, która podkreśla sytuacje dramatyczną, realizuje efekty ilustracyjne, a w partiach solowych staje się pełnoprawnym partnerem śpiewaka.

Upadek twórczości operowej Haendla zapoczątkowała „Opera żebracza” u schyłku lat dwudziestych XVIII wieku, a w 1729 roku doprowadziła do bankructwa Royal Academy of Music. W tej operze posłużono się ironią i parodią wymierzoną w operze włoską i tym samym w twórczość operową Haendla. Coraz większy upadek popularności jego oper sprawił że G. F. Haendel zakończył twórczość operową i skoncentrował się na formie oratorium.

ORATORIA

Podobne rodzaje recytatywów i arii Twórczość operowa Haendla nie pozostała bez wpływu na jego oratoria. Między operami a oratoriami można zauważyć wiele podobieństw. Należą do nich: 3-aktowa budowa Podobne rodzaje recytatywów i arii Uwertury i rozbudowane partie instrumentalne Muzyczne przedstawienie postaci

Rola chóru i – związane z nią - rozmiary partii chóralnych Natomiast to co w zdecydowany sposób różni te dwie formy to: Rola chóru i – związane z nią - rozmiary partii chóralnych

Najwybitniejszym dziełem oratoryjnym Haendla jest „Mesjasz” Najwybitniejszym dziełem oratoryjnym Haendla jest „Mesjasz”. Na obszerny jego tekst składają się rozmaite wersety i większe fragmenty Starego i Nowego Testamentu. Trzy części utworu odpowiadają poszczególnym fazom życia zbawiciela: 1. Zapowiedź nadejścia mesjasza 2. Życie śmierć i zmartwychwstanie 3. Zbawienie ludzkości, czyli spełnienie majestatycznego posłannictwa Pomimo takiej treści oratorium te nie jest utworem liturgicznym. Treść ta zapewnia mesjaszowi miejsce szczególne wśród oratoriów Haendla

KONIEC