Janusz Korczak Poznaj siebie , zanim zechcesz dzieci poznać. „Bądź sobą- szukaj własnej drogi. Poznaj siebie , zanim zechcesz dzieci poznać. Zdaj sobie sprawę z tego, do czego sam jesteś zdolny, zanim dzieciom poczniesz wykreślać zakres ich praw i obowiązków. Ze wszystkich sam jesteś dzieckiem, które musisz poznać, wychować i wykształcić przede wszystkim.”
Dziecko myśli uczuciem, nie intelektem Dziecko myśli uczuciem, nie intelektem. Dlatego tak trudno porozumieć się z nimi, dlatego nie ma trudniejszej sztuki, jak przemawianie do dzieci.
Janusz Korczak ( Henryk Goldszmit) Ur. 22 lipca 1878 lub 1879 w Warszawie, zmarł 6 sierpnia 1942 roku w obozie zagłady w Treblince Pedagog, publicysta, pisarz, lekarz Badacz i odkrywca świata dzieci, trybun walki o ich prawa, praktyk i teoretyk wychowania Autorytet moralny łączący i współcześnie ludzi ponad podziałami
Twórczość Dzieci ulicy. Powieść. Warszawa 1901 Koszałki Opałki. Satyry społeczne. Warszawa 1905 Dziecko salonu. Powieść zawierająca wątki autobiograficzne. 1906 Bobo. Warszawa 1914 Momenty wychowawcze. Warszawa 1919. Książka ukazuje warsztat pracy Korczaka: formy i sposoby obserwacji dziecka, sposoby gromadzenia materiału empirycznego. Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie. Warszawa 1919 Kiedy znów będę mały. 1925 Prawo dziecka do szacunku. 1929 Pedagogika żartobliwa. 1933 Król Maciuś Pierwszy. Powieść. Warszawa 1923
Nauka i studia 1891-1898 nauka w gimnazjum w Warszawie 1898-1904 studia na wydziale lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, zwieńczone dyplomem lekarza 1900 słuchacz tajnego Uniwersytetu Latającego”
Działalność społeczna 1900-1915 członek Towarzystwa Kolonii Letnich 1902 działalność w bezpłatnych czytelniach Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności 1902 członkowstwo Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego 1908 członkowstwo towarzystwa „Pomoc dla Sierot” 1911 współpraca z V Oddziałem Towarzystwa Kultury Polskiej- działalność oświatowa w środowiskach robotniczych
Praca lekarska Po studiach podjął pracę w charakterze lekarza w szpitalu dla dzieci w Warszawie W 1907 wyjechał na rok do Berlina, by uzupełnić swoją wiedzę medyczną 1910 półroczny pobyt w Paryżu- uzupełnienie studiów medycznych
Praca z dziećmi 1912-1942 kierował Domem Sierot dla dzieci żydowskich Współtworzył Nasz Dom dla dzieci polskich W placówkach tych realizowano autorski program wychowawczy Korczaka
Jeśli myślę o domu, to zawsze jest to warszawski Dom Sierot doktora Korczaka. Cokolwiek opowiem o spędzonych tam latach, będzie to tylko cząstka prawdy o wielkiej idei (…). Przede wszystkim czuliśmy się pełnoprawnymi mieszkańcami, czuliśmy się bezpieczni. Tak mówił dwa lata temu, na Międzynarodowej Konferencji Pedagogicznej, 82-letni, mieszkający w Izraelu wychowanek warszawskiego sierocińca prowadzonego przez Korczaka
System wychowawczy Korczak pierwszy na gruncie polskim przejął się myślą Genewskiej Deklaracji Praw Dziecka z roku 1923, przeniósł jej idee na grunt wychowania. Zwrócił uwagę wielu ludzi, szczególnie pedagogów, że wychowanie dziecka to nie tylko kwestia intelektu, ale przede wszystkim uczuć.
Korczak dzieciom… Na początku XX wieku Janusz Korczak bronił praw dzieci bezdomnych i sierot, prowadził program radiowy dla dzieci, wydawał dla nich pierwszą w Polsce gazetkę z myślą o dzieciach napisał „Króla Maciusia I” Reprezentował dzieci w sądach
Nauka demokracji Dziecięcy sejm Plebiscyt wzajemnej życzliwości Sąd koleżeński Gazetka wolnego słowa Skrzynka listów Pamiątkowe pocztówki wartościowych postaw i zachowań- listy gratulacyjne do dzieci
Rady dla wychowawców: Kiedy jesteście zmęczeni i źli, wtedy, kiedy dzieci są nieznośne i wyprowadzają was z równowagi, wtedy, kiedy gniewacie się i krzyczycie, wtedy, kiedy chcecie karać w uniesieniu- pamiętajcie o zalęknionym, szybko bijącym sercu dziecka
Dziecko chce być dobre, Jeżeli nie umie- naucz, Jeżeli nie wie- wytłumacz, Jeżeli nie może- pomóż
Ma dziecko przyszłość, ale ma i przeszłość: pamiętne zdarzenia, wspomnienia, wiele godzin najistotniejszych samotnych rozważań. Nie inaczej niż my pamięta i zapomina, ceni i lekceważy, logicznie rozumuje i błądzi, gdy nie wie. Rozważnie ufa i wątpi.
Jeżeli chcesz zmieniać świat, zacznij od siebie.
W hołdzie Korczakowi 1 czerwca 2006 roku, w Dzień Dziecka, odbyło się oficjalne odsłonięcie Pomnika Janusza Korczaka na skwerze przed Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie. Oddani inicjatywie budowy pomnika byli m.in. : Krystyna Janda, Beata Tyszkiewicz, Adam Kilian, Wiesław Ochman, Zbigniew Religa. Honorowy patronat nad całością prac przejęła Pani Jolanta Kwaśniewska.
Pomnik Janusza Korczaka w Yad Vashem, na Górze Pamięci Pomnik Janusza Korczaka w Yad Vashem, na Górze Pamięci. Widoczne na zdjęciu białe kamienie pozostawili – zgodnie z żydowską tradycją – żyjący wychowankowie Korczaka, w dowód wdzięczności
Wysiłki Korczaka zostały docenione przez ONZ w Deklaracji Praw Dziecka z 1959 roku. UNESCO rok 1979 uznała rokiem Korczaka. Jan Paweł II uznał go za symbol prawdziwej religii i prawdziwej moralności.
W grudniu 2006 roku otwarto w Muzeum Żydowskim w Londynie wystawę upamiętniającą Janusza Korczaka. Jest ona dostępna dla publiczności do 8 kwietnia 2007 roku.
Pozostając w „piekle” getta dr Korczak nie przypuszczał, że może ono posiadać jeszcze inne, „czarniejsze” dno – i on, i jego wychowankowie staną równocześnie w obliczu śmierci. Co mówił dzieciom w chwili śmierci 4 sierpnia 1942 roku? Czy w ogóle mówił do nich cokolwiek? Może przerażonym dzieciom dodawał otuchy tylko obecnością i pokojem w swoich oczach?
Fragment książki M.Jaworskiego „ Janusz Korczak” Tak szedł mały, rudawy doktor na czele śpiewających dzieci, z uśmiechem zapewne (…), a w sercu przebywał mękę każdego dziecka z osobna. Miał, na nieszczęście wyobraźnię, więc widział przed sobą ich śmierć. O własnej na pewno nie myślał.
Ostatnia podróż… Korczak odrzucił ofertę Niemców, którzy proponowali mu opuszczenie dzieci idących na śmierć do komory gazowej.
Dlaczego Korczak Zarówno swoim życiem, jak i śmiercią udowodnił, że kochał dzieci Uczy nas szacunku do dziecka, jego uczuć i przeżyć Docenia ważność dzieciństwa dla całego życia człowieka Człowiek wszechstronny, który ocalił najwyższe wartości moralne Patriota