animacja kultury

antropologia i antropologiczne rozumienie kultury / wiedza punkt wyjścia: program uniwersytecki „tekstowy”, ale operujący szerokim rozumieniem kultury wiedza o świecie – antropologia w domu postawa poznawcza: przedmiotem poznania jest inny podmiot / praktyka antropologii wiąże się z sytuacją spotkania (metafora wizualna: pocztówka i zdjęcie osobiste) konieczność doświadczenia terenu – animacja jako pretekst do wyjścia z uniwersytetu w teren

warsztat: doświadczenie/umiejętności/inspiracja określona dziedzina: film, fotografia, teatr, edukacja przez sztukę, krytyka sztuki, opowiadanie, muzyka wymiar praktyczny: nauka przez doświadczenie osoba prowadzącego: praktyk – artysta/animator

staż: doświadczenie/umiejętności/inspiracja wymiar praktyczny: nauka przez doświadczenie program/działania angażujące uczestników wybrane – i sprawdzone – instytucje kultury: otwarte, twórcze, posiadające umiejętność uczenia się

media wobec „globalnej wioski” i medialnego zapośredniczenia doświadczeń: bierność, odtwórczość, receptywność, zmysłowość vs. kultura doświadczenia bezpośredniego: aktywność, kreatywność, samorealizacja, poznawcza, estetyczna i etyczna wrażliwość ale też określona dziedzina: film, fotografia, teatr, edukacja przez sztukę, krytyka sztuki, opowiadanie, muzyka rozpoznanie „medialnego” doświadczenia osób, z którymi się pracuje możliwość wprowadzenia pracy animacyjnej i jej efektów w ‘widzialną’ sferę publiczną

www.culturalanimation.com

projekt / struktura termin sugerujący „otwartość”, „niegotowość” nasz program: wobec centralnej sieci i standardowych metod działania – „antystruktura” i alternatywa projekt: logiczna konsekwencja procesu kształcenia / logiczna konsekwencja animacji kultury otwartość i niegotowość wpisane w strukturę (pewien porządek myślenia i działania)

partnerstwo/partner różnorodność instytucjonalna: uczelnie wyższe, ośrodki kultury, organizacje pozarządowe – fundacje i stowarzyszenia ludzie przede wszystkim: współpraca i kontakty z konkretnymi osobami (nawet jeśli reprezentują instytucje) określone, konkretne pola współpracy: wspólnie realizowane projekty, zakładające rzeczywiste zaangażowanie partnerów relacja animator – uczestnik projektu: partnerska

działanie / uczestnictwo „All people – as groups, communities, or individuals – possess the right to participate in the creation of their own cultures.” Declaration of Cultural Human Rights „kultura czynna” za Grotowskim / kultura partycypacji ku doświadczeniu niezapośredniczonemu

społeczność lokalna / kreowanie sytuacji spotkania uniwersalność „wymiaru lokalnego” w animacji kultury: stałe odwołanie do relacji bezpośrednich idealny rezultat pracy animatora kultury: społeczność lokalna, która nie potrzebuje „profesjonalnego” animatora warunki ideału: postawa twórcza i skuteczna komunikacja

twórczość/artysta/animator/inspiracja „Każdy artystą” – każdy człowiek jest twórczy i jest zdolny do ekspresji zniesienie podziału na kulturę „wysoką” i „niską” oraz na „profesjonalną” i „amatorską” etos amatora

animacja kultury