Stare Miasto Via Dolorosa

Munkacsy - Chrystus przed Piłatem Piłat pytał ich: "Co więc złego uczynił?" Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: "Ukrzyżuj Go!" Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił im Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

Stacja I Kaplica Skazania na Śmierć

Stacja II. Zbudowana w XII wieku Kaplica Biczowania

Droga Krzyżowa liczy 1445 kroków. Przemierza się ją w ciągu jednej godziny.

Łuk Ecce Homo, nawiązujący do słów Piłata Oto Człowiek

Niekiedy Droga Krzyżowa przebiega przez arabski suk.

Stacja III Jezus upada pod krzyżem po raz pierwszy. Stacja III jest kaplicą zbudowaną w 1947 r. ze składek polskich żołnierzy i uchodźców. Jest tu płaskorzeźba upadku Jezusa pod krzyżem dłuta Tadeusza Zielińskiego.

Stacja IV Płaskorzeźba nad wejściem do kaplicy przedstawia spotkanie Jezusa z Matką.

Stacja V Rzymianie każą Symeonowi z Cyrenajki pomóc Jezusowi nieść krzyż. Raffael

Stacja VI Weronika ociera twarz Jezusa Weronika kobieta z Jerozolimy, która niosącemu krzyż Chrystusowi podała chustę do otarcia twarzy, na której miało odbić się oblicze Jezusa. Grecko-rzymskie słowo vera eikon ("prawdziwy wizerunek") dało początek imieniu Weronika. Św. Weronika jest patronką fotografów.

Stacja VII Jezus upada pod ciężarem krzyża po raz drugi.

Jezus pociesza płaczące niewiasty Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! W zaułku arabskiej uliczki Stacja VIII

Stacja IX Wmurowana koło wejścia do klasztoru koptyjskiego kolumna wskazuje miejsce, w którym Jezus upadł po raz trzeci. Wejścia do Bazyliki Grobu Świętego.

Bazylika Grobu Świętego (Bazylika Bożego Grobu)

Dziedziniec przed Bazyliką Grobu Świętego

Który z nich tu rządzi?

On ma klucze. Ten tu rządzi!

Od setek lat klucze do bazyliki przechowują wyznawcy islamu, rody Nusseibeh i Joudeh. W ręce tych rodziny trafiły one w 1192 roku za czasów panowania Saladyna, który w ten sposób chciał pogodzić różne frakcje chrześcijan walczące o prawo do opieki nad grobem.

X Stacja Drogi Krzyżowej Schody prowadzą na Kalwarię do Kaplicy Obnażenia Jezusa z szat.

Bazylika - Rotunda z Kaplicą Grobu Jezusa.

Kamień Namaszczenia

Kaplica Bożego Grobu

Kaplica Anioła, wejście do grobu.

Kaplica Anioła Fragmentem kamienia którym zastawiono wejście do grobu.

Grób Jezusa

Schody prowadzące na Golgotę.

Stacja XI.

Golgota - Kaplica

Stacja XII. W tym miejscu wg. wierzeń stał krzyż.

Kaplica Adama znajduje się tuż pod kaplicą grecką na Golgocie. Nazwa jej wiąże się z legendą, która mówi, że Jezus umarł w miejscu, w którym pochowano Adama - praojca ludzkości. Pękniecie w skale, widoczne w apsydzie, według wierzeń, powstało na skutek trzęsienia ziemi w momencie śmierci Jezusa.

Płyta na miejscu, w którym św. Helena odnalazła relikwię Krzyża Świętego

Katholikon, czyli Chór Grecki, dawniej chór kanoników Grobu Bożego.

Kopuła nad chórem Greków

Cud Świętego Ognia.

Specyfika cudu, według wiernych Kościoła Prawosławnego, polega na fakcie, iż przez pewien okres czasu ogień zupełnie nie parzy i pielgrzymi mogą "omywać" nim twarz i ręce nie narażając się przy tym na żadne obrażenia.

ENTER Ściana Płaczu Dzielnica żydowska Dzielnica muzułmańska Dzielnica ormiańska Dzielnica chrześcijańska Wzgórze Świątynne Bazylika Grobu Via Dolorosa Tradycyjna Wg. S.Gibsona Brama Lwów Brama Jafska Jerozolima Stare Miasto

Via Dolorosa. Droga Krzyżowa, którą pokonują pielgrzymi z całego świata, to szlak wiodący ciasnymi, pełnymi sklepów uliczkami Jerozolimy. Niekiedy bardzo trudno dostrzec tabliczkę informującą o kolejnej stacji. Wijąca się początkowo przez Dzielnicę Muzułmańską, a następnie Chrześcijańską prowadzi od miejsca, gdzie w czasach Poncjusza Piłata stała twierdza Antonia, do Bazyliki Grobu Świętego, uznawanej za miejsce męki i śmierci Jezusa. Badania profesora Shimona Gibsona, archeologa i znanego specjalisty od historii Ziemi Świętej, dowodzą, że cała ta trasa, słynna Via Dolorosa czyli droga Męki Pańskiej, jest błędna. Zdaniem Gibsona jej początek rozmija się z prawdopodobnym miejscem sądu nad Jezusem, zaś tradycyjnie uznawany punkt ukrzyżowania nie jest rzeczywistą Golgotą. Via Dolorosa prowadzi od punktu leżącego na północ od Starego Miasta Jerozolimy, gdzie w czasach Poncjusza Piłata stała twierdza Antonia, do Bazyliki Grobu Świętego, uznawanej za miejsce męki i śmierci Jezusa. Zdaniem archeologa prof. Shimona Gibsona, Antonia, gdzie miał się odbyć sąd nad Jezusem, na początku I w. n.e. nie była niczym więcej, niż tylko wieżą obserwacyjną. Mają na to wskazywać odkryte fundamenty budowli zburzonej w 70 roku n. e. Sąd nad Jezusem musiał odbyć się w innym miejscu, odpowiednio rozległym, tak by mogli się na nim zebrać dostojnicy, ale także gapie. Profesor Gibson wierzy, że odnalazł miejsce idealnie odpowiadające opisowi zawartemu w Ewangelii św. Jana. Jest to duży plac położony na zachód od Starego Miasta, za bramą wychodzącą na Jaffę. Plac ten znajdował się między dwiema liniami fortyfikacji, zaraz obok koszar, gdzie mogli być przetrzymywani więźniowie, tacy jak np. Jezus. Na placu był umieszczony podest o powierzchni około dwóch metrów kwadratowych, gdzie zdaniem Gibsona mogło znajdować się siedzisko Piłata. Zdaniem Gibsona także Golgota musiała znajdować się gdzie indziej, prawdopodobnie ok. 20 metrów od tradycyjnie uznawanego miejsca kaźni, na miejscu już nieistniejącego Kościoła Świętych Męczenników. Miejsce dotąd uznawane nie pomieściłoby trzech krzyży – Jezusa i dwóch wspomnianych w Ewangelii łotrów. ENTER

Bazylika Grobu Świętego (Bazylika Bożego Grobu), znajduje się w Dzielnicy Chrześcijańskiej na Starym Mieście, w miejscu, gdzie znaleziono domniemany grób Jezusa. Jest to miejsce niezwykłe - nie ma chyba na świecie drugiego takiego sanktuarium, w którym osobne miejsca i nabożeństwa mieliby przedstawiciele tylu wyznań chrześcijańskich. W bazylice znajduje się pięć ostatnich stacji Via Dolorosa. Pierwszą budowlę w tym miejscu zbudowano za zgodą cesarza Konstantyna I Wielkiego. Poświęcona w 336 roku została zburzona przez Persów w roku 614. Odbudowana przez Bizantyńczyków na krótko przed arabskim podbojem została ponownie zniszczona przez fatymidzkiego kalifa Al-Hakima w 1009 roku. Na jego rozkaz zniszczono też sam grób Jezusa. Odbudowę rozpoczęto już w 1012 roku i zakończono w latach 40. XI wieku. Po zdobyciu Jerozolimy w 1099 roku krzyżowcy rozpoczęli przebudowę bazyliki, która trwała do roku W późniejszych wiekach. bazylika była jeszcze wielokrotnie przebudowywana i remontowana. Obecny kształt uzyskała głównie w czasie wypraw krzyżowych. Zasadniczo wyróżnić można następujące jej części: rotundę z kaplicą Grobu Jezusa w centrum, chór Greków, kaplicę Golgoty, kryptę św. Heleny, klasztor franciszkanów z kaplicą Najświętszego Sakramentu, klasztor grecki z dziedzińcem oraz szereg kaplic usytuowanych przy wspaniałej średniowiecznej dzwonnicy. Za wejściem do wnętrza Bazyliki Grobu Świętego znajduje się Kamień Namaszczenia, na którym po zdjęciu z krzyża obmyto Ciało Jezusa, namaszczono i przygotowano do złożenia do grobu. Kamień Namaszczenia, barwy różowej, ma wymiary ok. 2,70 na 1,30 metra. Stale jest pokryty wonnościami i pachnidłami, które odgrywają wielką rolę w kulturze oraz pobożności i liturgii prawosławnej. Chrześcijanie prawosławni przykładają ogromną wagę do ucałowania tego miejsca i pocierania o kamień fragmentów swojej odzieży lub modlitewników. ENTER

W centrum rotundy znajduje się dwuczęściowa kaplica (8 x 5,9 m; wysokość 5,9 m). Przez niewielkie drzwi wchodzi się najpierw do tzw. kaplicy Anioła z centralnie usytuowanym kwadratowym ołtarzykiem. Jego mensa zrobiona jest z fragmentu większego bloku skalnego. Jest to jedyna pozostałość po kamieniu wspominanym w ewangeliach. Miał on być zatoczony u wejścia do grobu Jezusa, rozbito go w czasie najazdu perskiego. Z kaplicy Anioła wchodzi się do kolejnego, jeszcze mniejszego pomieszczenia, które miało być właściwą komorą grzebalną. W jej wnętrzu, po prawej stronie znajduje się wykuta w skale wnęka z kamienną płytą, na której miało zostać złożone ciało Jezusa zaraz po zdjęciu z Krzyża. Oprócz grobu Jezusa w kościele znajduje się także Golgota, a więc skała na której wetknięto krzyż w czasie ukrzyżowania Jezusa. Dolna część skały widoczna jest w absydzie dolnej kaplicy, zwanej Kaplicą Adama. Z dwóch stron dostać się można po niewielkich schodach na piętro kaplicy Golgoty, ENTER Poszczególne części Bazyliki Grobu należą do różnych Kościołów, istnieje tam szczegółowo określony porządek nabożeństw i zakres odpowiedzialności za godziny liturgii, przebieg procesji, porządek sprzątania, lampy oliwne, naczynia liturgiczne i sprzęty. Kolejnym paradoksem jest fakt, że klucze do Bazyliki należą do dwóch rodzin muzułmańskich. Codziennie wieczorem, pozostający wewnątrz świątyni mnisi grecko-prawosławni i ormiańscy oraz franciszkanie, są zamykani przez przedstawicieli tych rodzin. Rano muzułmański odźwierny otwiera odrzwia bazyliki dla wszystkich. Obecnie właścicielami kaplicy Grobu Chrystusa są prawosławni, którzy w nocy odprawiają tam Eucharystię, po nich Ormianie, a od świtu do rana franciszkanie. W innych porach katolicy mogą odprawiać msze i nabożeństwa tylko w należącej do franciszkanów tamtejszej kaplicy Najświętszego Sakramentu. Bazylika Grobu Pańskiego w Jerozolimie jest jednym z najświętszych miejsc chrześcijaństwa. Obowiązujący w niej tzw. "status quo" określa, że współgospodarzami tego miejsca świętego są trzy Kościoły: prawosławny, ormiański i katolicki, reprezentowany przez franciszkanów.

Święty Ogień. Przedstawiciele Kościoła Prawosławnego dowodzą, iż we wnętrzu bazyliki każdego roku zobaczyć można tzw. Cud Świętego Ognia. Ma on miejsce każdego roku w Wielką Sobotę (według kalendarza juliańskiego). Około godziny 13:45 czasu miejscowego prawosławny patriarcha Jerozolimy trzykrotnie obchodzi kaplicę Bożego Grobu. Następnie zdejmuje szaty liturgiczne i z dwoma dużymi pękami świec (po 33 sztuki - tyle ile lat miał Jezus) wchodzi do kaplicy Anioła, a następnie do właściwej kaplicy Grobu. Wejście do kaplicy jest pieczętowane, a sam patriarcha, jeszcze przed wejściem do jej wnętrza, sprawdzany jest czy nie wnosi niczego dzięki czemu mógłby zaprószyć ogień. Po modlitwie, wedle relacji patriarchy, samoistnie pojawia się ogień na płycie Grobu Pańskiego, od którego zapala on świece i wynosi do wiernych, ogłaszając radosną nowinę o Zmartwychwstaniu Jezusa. Ogień schodzi też na pęki świec trzymanych przez zgromadzonych w świątyni. ENTER BG