Wykonanie: Karolina Lesiak Aleksandra Sroka ROZBIORY POLSKI Wykonanie: Karolina Lesiak Aleksandra Sroka

Rozbiory Polski Rozbiory Polski-okres w dziejach Polski od 1772 do 1795 roku, w czasie którego terytorium Rzeczypospolitej Obojga Narodów było stopniowo rozdzielane (na podstawie dyplomatycznych ustaleń, a bez wchodzenia w stan wojny z Polską) pomiędzy trzy lub dwa zaborcze państwa ościenne: Austrię, Królestwo Pruskie i Rosję. W 1807 roku Polska uzyskała namiastkę niepodległości w formie utworzonego Księstwa Warszawskiego, w roku 1815 przekształcono je w całkowicie niesuwerenne Królestwo Polskie, formalnie związane unia personalną z Rosją. W 1916 Austro-Węgry i Niemcy utworzyły zależne od nich regencyjne Królestwo Polskie. Po 1918 r. na większości polskich terenów przedrozbiorowych powstały nowe państwa: odrodzona II Rzeczpospolita Polska, a dodatkowo Litwa, Białoruś, Ukraina oraz Wolne Miasto Gdańsk, skrawki terytorium ziem znalazły się w granicach Łotwy, Czechosłowacji i Rumunii, a część ziem została w granicach Niemiec i Rosji Radzieckiej.

I Rozbiór Polski W latach tuż przed I rozbiorem Rzeczpospolita pogrążała się coraz bardziej w anarchii, czyli w chaosie. Osłabiony kraj stał się łatwym łupem dla sąsiadów. O jej wewnętrznych sprawach decydowali sąsiedzi: Rosja i Prusy. Przykładem tego była elekcja, podczas której o wyborze króla Stanisława Augusta Poniatowskiego zdecydowała wola cesarzowej Rosji, Katarzyny II. Król Stanisław August Poniatowski był zwolennikiem gruntownych reform ustrojowych w Rzeczypospolitej. Napotkał jednak zdecydowany opór wewnętrzny, ze strony części magnaterii i szlachty, jak i opór sąsiadów-Rosji i Prus. Pierwszy okres panowania Stanisława Augusta zakończył się rozbiorem Polski, w wyniku którego Rzeczpospolita utraciła na rzecz sąsiadów –Rosji, Prus i Austrii-30% terytorium. Najboleśniejszym ciosem dla kraju była utrata Pomorza Gdańskiego na rzecz Prus. Na żądanie zaborców traktat rozbiorowy musiał zatwierdzić sejm Rzeczypospolitej.

I Rozbiór Polski Ziemie zabrane Polsce w 1772 r. przez: Austrię, Prusy, Rosję.

II Rozbiór Polski W 1792 r. w porozumieniu z Rosją została zawiązana konfederacja w Targowicy przeciwko reformom Sejmu Wielkiego. Targowiczanie zostali wsparci militarnie przez Katarzynę II, co doprowadziło do wybuchu wojny polsko-rosyjskiej. Król Stanisław August Poniatowski przystąpił do konfederatów. Po przegranej wojnie, w 1793 r. Rosja i Prusy dokonały drugiego rozbioru Polski. Rosja zagarnęła wielkie obszary Ukrainy i Białorusi, a Prusom przypadły urodzajne tereny Wielkopolski i Kujaw, część Mazowsza, Sieradz i Łęczyca oraz ważne ośrodki gospodarcze-Toruń i Gdańsk.

II Rozbiór Polski Ziemie zabrane Polsce w 1793 r. przez: Prusy, Rosję.

III Rozbiór Polski 24 marca 1794 r. wybuchło powstanie w obronie niepodległości Polski. Przeciwko powstaniu kościuszkowskiemu wystąpiły Rosja i Prusy. Po klęsce Kościuszki w bitwie pod Maciejowicami 10 października 1794 r. Rosjanie wkroczyli do Warszawy. Oznaczało to ostateczną klęskę powstania. W październiku 1795 r. Rosja, Prusy i Austria dokonały trzeciego rozbioru Polski. Państwo polskie na 123 lata utraciło niepodległość. W listopadzie 1795 r. Stanisław August Poniatowski zrzekł się korony polskiej. Największe tereny, na wschód od Bugu i Niemna, zagarnęła Rosja. Prusom przypadło Mazowsze oraz ziemie litewskie po rzekę Niemen. Austria, nie biorąca udziału w drugim rozbiorze, teraz otrzymała resztę Małopolski z Krakowem, Lublinem i Sandomierzem.

III Rozbiór Polski Ziemie zabrane Polsce w 1795 r. przez: Austrię, Prusy, Rosję.

Scena z sejmu rozbiorowego z 1773 r.

Tadeusz Kościuszko i przysięga Kościuszki na Rynku Krakowskim