Ptaki jesienią i zimą Skrzydlate znajdy. Jak im pomóc? Czy dokarmiać ptaki?

Skrzydlate znajdy. Jak im pomóc?

Co zrobić, kiedy znajdziemy chorego, rannego lub osieroconego ptaka? Zanim zdecydujemy się wziąć po opiekę taką ptasią znajdę musimy zdać sobie sprawę z konsekwencji naszej decyzji. Opieka nad dzikim ptakiem wymaga bowiem dużego poświęcenia i wiele cierpliwości. Ponadto nie należy zapominać, że naszym obowiązkiem jest wypuszczenie ptaka na wolność niezwłocznie po udzieleniu mu pomocy.

Przygarniamy skrzydlatą znajdę Trzeba więc pamiętać, że zabranie ptaka z jego naturalnego środowiska jest ostatecznością. W sytuacji, gdy zdecydujemy się zaopiekować rannym ptakiem lub pisklęciem, które wypadło z gniazda nasza interwencja powinna być ograniczona do niezbędnego minimum. Niektóre ptaki szybko przyzwyczajają się bowiem do obecności człowieka i ich powrót na łono natury może być wówczas utrudniony. Nie należy próbować oswajać dzikiego ptaka. W przypadku ciężko rannego ptaka należy spróbować ocenić jego szanse przeżycia. Bądź realistą – jeżeli ptak jest poważnie zraniony i jego szanse przeżycia są nikłe, zamiast podejmować desperackie próby ratowania go lepiej zadbać o to by umarł bezboleśnie.

Jak pomóc rannemu lub osieroconemu ptakowi? Jeśli to tylko możliwe, zidentyfikuj jakiego gatunku jest znaleziony ptak. Pozwól ptakowi odpocząć. Pamiętaj, że zabranie ptaka z jego naturalnego środowiska naraża go na ogromny stres.  Nie karm ptaka byle czym – dowiedz się, jaki pokarm jest najodpowiedniejszy dla danego gatunku. Chorym i rannym ptakom należy zapewnić ciszę, ciepło i spokój. Pamiętaj! Wszelkie próby leczenia należy podejmować po konsultacji ze specjalistą – lekarzem weterynarii. Ciężko ranne ptaki, bez szans na pełne wyleczenie, powinny zostać uśpione przez lekarza weterynarii. Ptaki powinny być wypuszczone na wolność tak szybko jak tylko to możliwe. Nigdy nie należy oswajać dzikiego ptaka.

Czy dokarmiać ptaki?

Zbliża się zima. Ten okres mrozów i opadów śniegu, utrudniającego dostęp do pokarmu, jest czasem trudnym dla ptaków. Pierwsze przymrozki skłaniają zwykle w ludzi do przyjścia ptakom z pomocą. Wywieszamy więc karmniki i dokarmiamy w nich ptaki, które zdecydowały się przeczekać u nas do wiosny.

Opinie fachowców, co do skuteczności takiej pomocy ptakom są różne Opinie fachowców, co do skuteczności takiej pomocy ptakom są różne. Dlaczego? Do karmników przylatują zwykle przedstawiciele gatunków pospolitych i niezagrożonych – sikory: bogatka i modraszka, dzwońce, wróble, gile. Dokarmianie nie uchroni natomiast gatunków ptaków, których egzystencja jest naprawdę zagrożona.

Sikorka modra Sikorka bogatka

Wróbel Dzwoniec

Gil

Karmniki mogą stwarzać zagrożenie dla korzystających z nich ptaków ze względów higienicznych – nieczyszczona podłoga, gdzie oprócz resztek pokarmu, gromadzą się ptasie odchody, może stać się siedliskiem pasożytów i miejscem roznoszenia ptasich chorób, głównie salmonellozy. Karmniki odwiedzają chętnie drapieżniki (koty, kuny, ptaki drapieżne), dla których nasi podopieczni stają się potencjalną ofiarą.

Z drugiej strony dokarmianie ptaków jest okazją do nauki cierpliwego obserwowania ptaków i rozpoznawania gatunków odwiedzających karmnik. Dla wielu ludzi jest to pierwszy lub jedyny, zwłaszcza dla osób starszych i chorych dzieci, kontakt z przyrodą, przynoszący dużo emocji i przyjemności. Często od niego właśnie rozpoczyna się poważne zainteresowanie przyrodą.

Jeśli więc podejmujemy się zimowego dokarmiania ptaków, powinniśmy przestrzegać kilku zasad: Karmnik należy umieścić wysoko, w miejscu niedostępnym dla kotów. Karmnik z podłogą powinien być w miarę systematycznie czyszczony z resztek pokarmu. Dokarmianie najlepiej rozpocząć w okresie mrozów i opadów śniegu. Raz rozpoczęte dokarmianie należy kontynuować przez całą zimę – ptaki przyzwyczajają się, że w danym miejscu znajdują pokarm i uzależniają się od pomocy człowieka. Nie dokarmiamy ptaków przed nadejściem zimy, dając im szansę na podjęcie wędrówki w miejsca, gdzie pokarm jest łatwiejszy do znalezienia. Stosować należy tylko pokarmy naturalne – nasiona, tłuszcze zwierzęce.

Ptaki, które pozostają u nas na zimę są przystosowane do panujących tu warunków klimatycznych i do zdobywania różnorodnego pokarmu bez pomocy człowieka. W okresie jesienno-zimowym łatwe do zaobserwowania są sikory, z których najlepiej znane to bogatka (żółto-oliwkowa z białymi policzkami i czarnym paskiem na brzuchu) oraz modraszka (z błękitną czapeczką).

Inną grupą ptaków, które u nas zimują są łuszczaki, czyli gatunki, które odżywiają się twardymi nasionami, w czym pomaga im mocno zbudowany dziób. Najważniejszym źródłem pożywienia powinny być dla ptaków zasoby naturalne. Zięba Czyżyk Jer

Późną jesienią zauważyć można przy drogach i polach szczygły, okupujące suche osty. W starych sadach i lasach żerują grubodzioby. Owoce jemioły stają się pokarmem jemiołuszek. Wiele gatunków, np. kwiczoły, żerują na na przemarzniętych owocach jabłoni i grusz. Duża liczba pozostających u nas ptaków żywi się nasionami ostrożeni, łopianów, bylic i traw. Szczygieł Kwiczoł Jemiołuszka

Wskazówki dla dokarmiających Czym dokarmiać ptaki? Odpowiedź brzmi: Tym, co im nie zaszkodzi. Dlatego trzeba podawać pokarm jak najbardziej podobny do tego, który jedzą w naturze.

Przede wszystkim nie może on zawierać soli, substancji konserwujących i innych dodatków chemicznych – ptasi organizm nie jest przystosowany do ich wydalania, więc stają się dla niego truciznami. Najlepiej wysypywać ziarna zbóż (mogą być też kasze i płatki owsiane ale bez żadnych dodatków), nasiona zawierające dużo tłuszczu takie jak słonecznik i siemię lniane albo mieszanki dla ptaków oferowane przez sklepy zoologiczne. W karmnikach często wieszamy słoninę – powinna być świeża i surowa, w żadnym wypadku solona lub wędzona. Oprócz słoniny może być łój albo wytopiony tłuszcz wymieszany z nasionami.

Dla kosów, kwiczołów, rudzików i gili można wyłożyć suszone owoce jarzębiny, głogu, rokitnika, ligustru, także jabłka i rodzynki. Krzyżówkom i łabędziom w największe mrozy można dać ziarna zbóż i pokrojone warzywa – chleb jedzony przez dłuższy czas i w większych ilościach im szkodzi. Produkty, którymi dokarmiamy nie mogą być stare, spleśniałe, skwaśniałe, zanieczyszczone. Powinno się je podawać w niewielkich ilościach, by się nie psuły leżąc dłuższy czas, albo nie zamarzały.