RAZEM W NASZEJ SZKOLE

Kiedy nazywamy danego człowieka osobą niepełnosprawną? Wówczas gdy stwierdza się u danego człowieka obniżoną sprawność funkcjonalna (sensoryczna, fizyczna i/lub psychiczna), która trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia życie codzienne, naukę, pracę oraz pełnienie ról właściwych dla płci i wieku zgodnie z normami prawnymi i zwyczajowymi

Biorąc za kryterium podziału rodzaj niesprawności, wyróżniamy: Osoby z niepełnosprawnością sensoryczną – niewidomi i słabowidzący, głusi i słabosłyszący. Osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu. Osoby z niepełnosprawnością intelektualną.

Osoby niepełnosprawne fizycznie Dziecięce porażenie mózgowe

Mózgowe porażenie dziecięce jest zespołem trwałych, lecz nie niezmiennych, różnorodnych zaburzeń napięcia mięśni, czynności ruchowych i postawy wywołanych uszkodzeniem mózgu lub nieprawidłowościami w jego rozwoju nabytymi przed urodzeniem, w okresie okołoporodowym lub wkrótce po urodzeniu.

OBJAWY WSPÓŁISTNIEJĄCE napady padaczkowe zaburzenie słuchowe zaburzenia mowy zaburzenia widzenie upośledzenie umysłowe zaburzenia zachowania na podłożu uszkodzeń motorycznych i psychicznych

Osoby niepełnosprawne intelektualnie

Upośledzenie umysłowe to zahamowanie lub upośledzenie rozwoju psychicznego, wrodzone albo bardzo wcześnie nabyte prowadzące często do zaburzeń w funkcjonowaniu społecznym. Niepełnosprawność intelektualna to inna nazwa upośledzenia umysłowego. Jest to stan – nie choroba.

Wyróżnia się następujące stopnie niepełnosprawności intelektualnej: Lekki, Umiarkowany, Znaczny, Głęboki.

Zespół Downa

Osoba urodzona z zespołem Downa ma nadmierną ilość materiału genetycznego, wyposażona jest w dodatkowy chromosom 21. Wada ta wiąże się z upośledzeniem umysłowym.

Z prowadzonych badań wynika, że na 600 - 700 urodzeń jedno dziecko rodzi się zespołem Downa. Tuż po urodzeniu dziecka, lekarz pediatra szybko rozpoznaje cechy charakteryzujące tę wadę, do których należą: - skośnie ustawione oczka - krótki grzbiet nosa - małe i nisko położone małżowiny uszu - krótkie dłonie i stopy - wiotkość mięśni całego ciała (m.in. powodująca specyficzny chód)

Czym dla człowieka jest wzrok..... Osoby pełnosprawne funkcjonują głównie na bazie wzroku.Zmysł ten bowiem odgrywa dominującą rolę w życiu człowieka widzącego. Ponad 80% informacji z otoczenia jest odbieranych za pośrednictwem wzroku. Pozostałe zmysły pełnią rolę drugorzędną w życiu człowieka, np. słuch ma tylko 11% swego udziału w zdobywaniu informacji, a inne zmysły w granicach 1% do 3,5%. Główną więc metodą funkcjonowania człowieka w obecnym świecie są sposoby wzrokowe. Jednak możliwe jest również egzystowanie bez zmysłu wzroku. Możliwe jest osiągnięcie tych samych celów, co za pomocą wzroku, poprzez posługiwanie się tzw. technikami alternatywnymi lub bezwzrokowymi. Są to: techniki wzrokowe -słuchowo- dotykowo techniki dotykowo-słuchowo-wzrokowe techniki dotykowo-słuchowe lub techniki bezwzrokowe

Rodzaje niepełnosprawności wzroku: niewidomi od urodzenia lub przed piątym rokiem życia ociemniali niewidomi i ociemniali z dodatkowymi kalectwami niewidomi i ociemniali z upośledzeniem umysłowym szczątkowo widzący słabo widzący

Sposoby komunikowania się osób niewidomych i niedowidzących

Przyrządy wspomagające komunikowanie się osób niewidomych książki mówione na kasetach magnetofonowych syntezatory mowy notatniki mówiące monitory brajlowskie drukarki brajlowski mówiące słowniki

Brajl – dotykowe pismo osób niewidomych Pismo brajla opiera się na umiejętności wykorzystywania dotyku. Dotyk nie uwrażliwia się samoczynnie, ale wymaga ciągłego udoskonalenia poprzez ćwiczenie. Opiera się na zasadzie sześciopunktu. Tworzą go wypukłe punkty o wysokości niewiększej niż 0,5 mm i średnicy ok. 1 mm, ułożone w kształt prostokąta w dwóch pionowych kolumnach, po trzy punkty w każdej. Jest to tzw. punkt podstawowy mieszczący się pod opuszką palca. Punktom zostały przyporządkowane numery: po lewej stronie z góry w dół punkty:1, 2, 3 po prawej stronie z góry w dół: 4, 5, 6. W ramach sześciopunktu można utworzyć 63 kombinacje znaków. Twórca pisma – Ludwik Braille – wykorzystał swój wynalazek do zapisu literowego, algebraicznego, nutowego.

Sławni niewidomi Homer Ludwik III z Prowansji, Bolesław III z Czech, Jan Żiżka - wodzowie, przywódcy polityczni) Didemus z Aleksandrii – filozof, teolog Than Husejn – minister w rządzie egipskim Michał Kaziów – pisarz Kakehashi Takeshi – pianista Andrea Bocelli, SteveWonder - piosenkarze

Osoby głuche i słabosłyszące

Podział zaburzeń słuchu według Międzynarodowego Biura Audiofonologicznego Stopień Norma -20-20 dB Lekki ubytek słuchu 20-40 dB Umiarkowany ubytek słuchu 40-70 dB Znaczny ubytek słuchu 70-90 dB Głęboki ubytek słuchu powyżej 90 dB

Metody porozumiewania się osób z wadą słuchu: metoda ustna, jako metoda matczyno-słowna, polegająca na oddziaływaniu na dziecko wszystkimi kanałami przekazu informacji, metoda audytywno-werbalna z wykorzystaniem przez dziecko resztek słuchu, metoda migowa - pojęcia zostały przetransponowane w znaki migowe,

metoda daktylograficzna każdej literze alfabetu odpowiada odpowiedni znak ułożenia ręki, metoda fonogestów jako uzupełnienie mowy oralnej, odczytywanej z ust poprzez wprowadzenie gestów rąk wspomagających przekaz artykulacyjny, metoda kombinowana, wykorzystująca dwa lub więcej środków przekazu (na przykład graficzny, dźwiękowy, mimiczny, palcowy, migowy), metoda totalnej komunikacji, podobna do kombinowanej, jednak wprowadzana jest w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

Komunikacja Problemy komunikacyjne osób niesłyszących nie zawsze są bezpośrednio związane z poziomem ubytku słuchu. Nie wszystkie osoby głuche czy niedosłyszące posługują się językiem migowym. Wynika to z drogi edukacyjnej, jaką dla każdego z nich wybrali rodzice.

Głuchy czy niesłyszący Osoby całkowicie pozbawione słuchu traktują swoją głuchotę jako element identyfikacji kulturowej, a nie jako rodzaj niepełnosprawności. Nie uważają się więc za osoby niepełnosprawne.

Autyzm

Czym jest autyzm? Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, a więc uszkodzeniem różnych struktur mózgu (nie jest chorobą psychiczną!!!), które najczęściej ujawnia się w ciągu pierwszych trzech lat życia jako rezultat zaburzenia neurologicznego, które oddziałuje na funkcje pracy mózgu. Autyzm ma wpływ na rozwój mózgu w sferach rozumowania, kontaktów socjalnych i porozumiewania się. Dzieci i dorośli z autyzmem najczęściej mają kłopoty z komunikacją w grupie i wspólnych czynnościach. Zaburzenia utrudniają im porozumienie z innymi i stosunek do świata zewnętrznego.

Cechy charakteryzujące osoby autystyczne : mowa rozwija się słabo lub wcale, używanie słów bez znaczenia, porozumiewanie się gestami zamiast słów, słaba możliwość skupiania uwagi dziecko woli spędzać czas samo niż z innym, nie interesuje się zawieraniem przyjaźni, słaby kontakt wzrokowy, mało się uśmiecha nadwrażliwość na dotyk lub brak reakcji na ból, wzrok, słuch, dotyk, ból, węch, smak mogą być mniej lub bardziej upośledzone brak spontaniczności lub pomysłowości w zabawach, nie proponuje czynności, nie wymyśla zabaw nadpobudliwość lub otępienie, częste wybuchy złego humoru bez powodu, uparte przywiązanie do jednego przedmiotu lub osoby, może okazywać agresję lub autoagresję

W naszej szkole funkcjonują oddziały integracyjne, w których wraz z dziećmi pełnosprawnymi uczą się dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, dzieci słabosłyszące, słabowidzące, autystyczne, z Zespołem Dwona czy Zespołem Aspergera oraz dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. W każdej klasie integracyjnej pracuje nauczyciel specjalista, posiadający wykształcenie kierunkowe: Oligofrenopedagog, Tyflopedagog, Surdopedagog.

Oligofrenopedagogika – pedagogika osób z niepełnosprawnością intelektualna Tyflopedagogika – pedagogika osób niewidomych i słabowidzących Surdopedagogika – pedagogika osób głuchuch i słabosłyszących