KOLOSEUM

Koloseum jest jedną z największych świetności epoki rzymskiej Koloseum jest jedną z największych świetności epoki rzymskiej. Budowa tego amfiteatru o olbrzymich wymiarach, którego pozostałości do dziś pozwalają podziwiać jego antyczną majestatyczność. Przy budowie zatrudniono głównie więźniów Żydowskich, których sporo zamieszkiwało Rzym w owych czasach. Olbrzymia budowla nosiła miano Amfiteatru Flawiusza, jednak ze względu na to, że położona była w pobliżu Kolosa Nerona, potocznie zwano ją Koloseum.

Inżynieria Przed III wiekiem p.n.e., podstawowym materiałem budowlanym w Rzymie było drewno i cegła, z kamienia wznoszono tylko mury miejskie. Źródłem przemian w technikach budowlanych stało się wprowadzenie w III wieku p.n.e. cementu. Jeśli murowanych elewacji nie pokrywały kamienne płaskorzeźby bądź płytki ceramiczne, bielono je i tynkowano.

Grecka tradycja potężnych kolumn i bloków ciosowych została zastosowana do dekoracji potężnych budowli publicznych. Po raz pierwszy we wnętrzach budynków dopatrzono się walorów estetycznych i sama przestrzeń oraz światło stały się elementami projektowania architektonicznego.

Rzymianie byli znakomitymi inżynierami. Zabytki rzymskie imponują nie tylko wielkością, lecz także solidnością wykonania murów i sklepień, dających trwałe świadectwo umiejętności ich budowniczych.

Architektura Koloseum w formie elipsy posiadało 187 m w najdłuższym diametrze i 155 w najkrótszym. Na zewnątrz znajdowały się trzy rzędy łuków złożonych, każdy osobno z kolumn doryckich, jońskich i korynckich. Czwarty rząd ozdobiony był pilastrami korynckimi. Elipsa, składająca się z 80 łuków, stanowiła wewnętrzny obwód. Koloseum nie miało dachu, ale w czasie deszczu i burzy było przykrywane olbrzymim płótnem przez marynarzy floty morskiej.

Pośrodku jednego ze skrzydeł podium, zwanego suggestum, znajdował się tron imperatora, resztę podium zajmowali Senatorzy i rodzina imperatorska. Następowały po nich miejsca dla rycerzy, trybunów cywilnych i wojskowych. Żonaci posiadali własne miejsca, specjalne należały także do młodych w towarzystwie opiekunów, dla rodzin.

Igrzyska Najbardziej atrakcyjnymi widowiskami Rzymian były igrzyska w Cyrku – ludi circenes, powstałe w ostatnich czasach Republiki i mające na celu wzmocnienie ducha walki, które pozwalało prostym Rzymianom czuć się panami świata i decydować o życiu lub śmierci. Właśnie te igrzyska stanowiły początek zawodu gladiatorów, których szkolono do walki i zabijania się wzajemnie na arenie dla uciechy widowni. Do okropności tych przedstawień przyczyniały się również lwy, tygrysy, czasami słonie uważane przez Rzymian za dzikie bestie, które nie tylko mordowały, ale również same były mordowane.

Po skończonym polowaniu na dzikie bestie, arenę często wypełniano wodą i staczano bitwy morskie. Wielki Imperator Konstantyn oraz jego następcy chcieli położyć kres okrutnym walkom gladiator , jednak Rzymianie nie chcieli zrezygnować z igrzysk do których byli przywiązani.

Ciekawostka Głosi się że „Dopóki stoi Koloseum, stać będzie także Rzym, kiedy Koloseum przestanie istnieć, przestanie istnieć także Rzym, a z końcem Rzymu nastąpi koniec świata.”

KONIEC Pracę wykonała: Emila Orłowska Klasa 1TF