Sieć komputerowa

Sieć komputerowa (w skrócie: sieć) – to zbiór komputerów i innych urządzeń połączonych ze sobą kanałami komunikacyjnymi. Sieć komputerowa umożliwia wzajemne przekazywanie informacji oraz udostępnianie zasobów własnych między podłączonymi do niej urządzeniami, tzw. "punktami sieci".

Przeznaczenie Głównym przeznaczeniem sieci komputerowej – ideą dla której została stworzona i wciąż jest ulepszana i rozwijana – to ułatwienie komunikacji pomiędzy ludźmi, będącymi faktycznymi użytkownikami sieci. Sieć umożliwia łatwy i szybki dostęp do publikowanych danych, jak również otwiera techniczną możliwość tworzenia i korzystania ze wspólnych zasobów informacji i zasobów danych. W sensie prawnym, i w pewnym przybliżeniu, użytkownicy sieci komputerowej są również jej beneficjentami.

Cechy użytkowe sieci komputerowej[edytuj] Poniżej wyszczególniono niektóre, użytkowe cechy sieci komputerowej: ułatwienie komunikacji między ludźmi. Korzystając z sieci, ludzie mogą komunikować się szybko i łatwo przy wykorzystaniu odpowiednich programów komputerowych i oferowanych w danej sieci usług sieciowych. W odniesieniu do sieci Internet należy wyróżnić dwa rodzaje programów i skojarzone z nimi usługi: 1.klient poczty elektronicznej – poczta elektroniczna, 2.przeglądarka internetowa – World Wide Web. udostępnianie plików, danych i informacji. W środowisku sieciowym, upoważnieni użytkownicy mogą uzyskiwać zdalny dostęp do danych i informacji przechowywanych na innych komputerach w sieci, jak również sami mogą udostępniać posiadane zasoby. udostępnianie zasobów sprzętowych. W środowisku sieciowym każdy, podłączony do sieci komputer, może uzyskać dostęp do urządzeń peryferyjnych, uprzednio udostępnionych do wykorzystania sieciowego, takich jak np. drukarki sieciowe czy udostępnione pamięci masowe. uruchamianie programów na komputerach zdalnych. Użytkownicy mający dostęp do sieci mogą uruchamiać na swoich komputerach programy zainstalowane na komputerach zdalnych. Takich użytkowników nazywa się również użytkownikami zdalnymi, rozpowszechnianie Wolnego i Otwartego Oprogramowania. Sieć komputerowa, a w szczególności Internet, stymuluje rozwój i upowszechnianie oprogramowania tworzonego i udostępnianego na zasadach licencji GPL

Składniki sieci komputerowej Wśród składników sieci komputerowej można wyróżnić następujące, główne grupy: hosty – czyli komputery sieciowe, dzięki którym użytkownicy mają dostęp do sieci; serwery – stale włączone komputery o dużej mocy obliczeniowej, wyposażone w pojemną i wydajną pamięć operacyjną i pamięć masową; medium transmisyjne – nośnik informacji, realizujący funkcję kanału komunikacyjnego. Są to kable: miedziane i światłowodowe i/lub fale radiowe; sprzęt sieciowy – koncentratory, przełączniki, routery, karty sieciowe, modemy, punkty dostępu; oprogramowanie – programy komputerowe zainstalowane na hostach, serwerach i innych urządzeniach sieciowych

Topologia sieci komputerowej gwiazda – komputery są podłączone do jednego, centralnego punktu zwanego koncentratorem lub przełącznikiem; gwiazda rozszerzona – posiada punkt centralny i punkty poboczne. Często spotykana topologia dla sieci standardu Ethernet; hierarchiczna – struktura podobna do drzewa binarnego; magistrala – komputery współdzielą jeden nośnik kablowy; pierścień – komputery są połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień, np. token ring; pierścień podwójny – komputery są połączone dwoma odcinkami kabla, np. FDDI; siatka – sieć rozszerzona o połączenia nadmiarowe. Rozwiązanie stosowane w sieciach, w których jest wymagana wysoka niezawodność działania

Sieć lokalna (LAN) sieć komputerowa łącząca komputery na określonym obszarze takim jak blok, szkoła, laboratorium, czy też biuro. Główne różnice LAN, w porównaniu z siecią WAN, to m. in. wyższy wskaźnik transferu danych, czy też mniejszy obszar geograficzny. W przeszłości używane były ARCNET, Token Ring i inne standardy, ale obecnie najpopularniejszymi technologiami używanymi do budowy sieci LAN są Ethernet oraz Wi-Fi.

historia Wzrastające zapotrzebowanie i używanie komputerów na wyższych uczelniach oraz laboratoriach pod koniec lat 60-tych stworzyło konieczność zapewnienia łączy między komputerami o dużej szybkości. Dobrym wyznacznikiem sytuacji był raport z 1970 roku z Laboratorium Berkeley, w którym opisano rozwój sieci nazwanej “Octopus”. Sieć Cambridge Ring została stworzona na Uniwersytecie Cambridge w 1974, nigdy jednak nie została pomyślnie ukończona jako produkt komercyjny. Ethernet została stworzona w ośrodku Xerox PARC w latach 1973–1975. ARCNET stworzony został przez korporację Datapoint w 1976, ogłoszono to w 1977. Jego pierwsza komercjalna instalacja miała miejsce w grudniu 1977 roku w jednym z banków w Nowym Jorku, na Manhattanie.

Ewolucja standardów Rozwój oraz zwiększanie ilości komputerów z systemem CP/M pod koniec lat 70., a później komputerów z systemem DOS na początku 1981 roku sprawił, że do wielu sieci należały dziesiątki, a nawet setki komputerów. Głównym motywem do tworzenia sieci była zazwyczaj chęć udostępniania m.in. drukarek, które w tamtych czasach były drogie. Pomysł spotkał się z ogromnym entuzjazmem, więc przez kilka lat, od ok. 1983 r., eksperci branży komputerowej regularnie deklarowali, iż następny rok będzie „rokiem sieci LAN”. W praktyce, pomysł ciągle borykał się z problemami w postaci niekompatybilnych warstw fizycznych oraz implementacji protokołów sieciowych, a także z nadmiarem metod udostępniania zasobów. Zazwyczaj były różne typy kart sieciowych, kabli, protokołów oraz systemów operacyjnych sieci. Rozwiązanie pojawiło się wraz z nadejściem Novell.

NetWare który zapewniał równomierne wparcie dla różnych typów kart/kabli, a także znacznie bardziej dopracowany system operacyjny w porównaniu do większości jego konkurentów. Netware zdominował rynek sieci LAN dla komputerów osobistych zaraz po jego wprowadzeniu w 1983 r., co trwało aż do połowy lat 90., kiedy Microsoft wprowadził system Windows NT Advanced Server. Wśród konkurencji NetWare, jedynie Banyan Vines miał porównywalny potencjał technologiczny. Microsoft oraz 3Com pracowały razem nad stworzeniem prostego system operacyjnego sieci, który stanowił podstawę 3+Share, LAN Manager’a oraz LAN Server, jednak żaden z nich nie odniósł sukcesu. W tym samym okresie, komputery od dostawców takich jak m. in. Sun Microsystems, Hewlett-Packard, Silicon Graphics, Intergraph, NeXT oraz Apollo, na których był system UNIX, używały protokołu TCP/IP. Obecnie protokół TCP/IP praktycznie w całości zastąpił IPX, AppleTalk, NBF i inne protokoły używane przez pierwsze sieci typu LAN

Sieć rozległa - wan Sieć WAN (z ang. Wide Area Network, rozległa sieć komputerowa) – sieć komputerowa znajdująca się na obszarze wykraczającym poza jedno miasto (bądź kompleks miejski

Główne cechy sieci WAN Łączą ze sobą urządzenia rozmieszczone na dużych obszarach geograficznych (np. kraju, kontynentu) W celu zestawienia łącza lub połączenia między dwoma miejscami korzystają z usług operatorów telekomunikacyjnych, np. TP S.A., NASK, Exatel Wykorzystują różne odmiany transmisji szeregowej Sieć WAN działa w warstwie fizycznej oraz warstwie łącza danych modelu odniesienia OSI. Łączy ona ze sobą sieci lokalne, które są zazwyczaj rozproszone na dużych obszarach geograficznych. Sieci WAN umożliwiają wymianę ramek i pakietów danych pomiędzy routerami i przełącznikami oraz obsługiwanymi sieciami LAN. Standardy sieci WAN są opracowywane przez organizacje, takie jak: Sektor Normalizacji Telekomunikacji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU-T, ang. International Telecommunication Union-Telecommunication Standardization Sector), dawniej International Telegraph and Telephone Consultative Committee (CCITT) Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO, International Organization for Standardization) Grupa Robocza ds. Technicznych Internetu (IETF, Internet Engineering Task Force) Sojusz przemysłu elektronicznego (Electronic Industries Alliance, EIA)

Sieć uczelniana Sieć uczelniana (CAN - Campus Area Network) Termin stosowany często do określania sieci WAN łączącej poszczególne wydziały w ośrodku akademickim

Bezprzewodowa sieć lokalna Bezprzewodowa sieć lokalna (skr. WLAN, od ang. Wireless Local Area Network) – sieć lokalna, w której połączenia między urządzeniami sieciowymi zrealizowano bez użycia przewodów (np. tzw. skrętki, czy światłowodów). Bezprzewodowa sieć lokalna (skr. WLAN, od ang. Wireless Local Area Network) – sieć lokalna, w której połączenia między urządzeniami sieciowymi zrealizowano bez użycia przewodów (np. tzw. skrętki, czy światłowodów).

Charakterystyka Sieci tego typu wykonywane są najczęściej z wykorzystaniem mikrofal jako medium przenoszącego sygnały, ale również z użyciem podczerwieni. Są one projektowane w oparciu o standard IEEE 802.11, który opisuje warstwę fizyczną i MAC. Do komunikacji za pomocą mikrofal wykorzystuje się pasmo 2,4 GHz (w standardzie 802.11b oraz 802.11g) lub też 5 GHz (w standardzie 802.11a). Pasmo 2,4 GHz podzielone jest na 20 kanałów w paśmie 2,4-2,5 GHz, które układają się co 5 MHz od 2400 do 2500 MHz. Każdy kanał ma swoją częstotliwość nośną, która jest modulowana przy przesyłaniu informacji. Szybkość przesyłania danych zależna jest od użytego standardu i odległości pomiędzy użytymi urządzeniami i wynosi najczęściej 11, 22, 44, 54 lub 108 Mb/s. Na całość infrastruktury sieci bezprzewodowych składają się następujące elementy: karty sieciowe – najczęściej typu PCI, USB lub PCMCIA punkty dostępowe anteny kable, złącza, konektory, przejściówki, rozdzielacze antenowe, terminatory